คดีป่วน ก๊วนนักสืบ

ลำดับตอนที่ #3 : บทนำ

              ตามตำนาน เล่าว่า มีปีศาจงูขาวตนนึง ชื่อ เอรีนได้หลงรักมนุษย์ ชายหนุ่มที่เธอรัก ชื่อว่า นพ นพเป็นลูกชายของคุณหญิงโสภา นพมีคุณสมบัติพร้อม หน้าตาดี นิสัยดี ฐานะก็ดี มีหญิงสาวมากมายที่มาหลงรักเขา แต่เขานั้นได้มอบหัวใจให้แก่ เอรีน แต่เพียงผู้เดียว  แม้ว่าจะรักมากสักเพียงไหน แต่ด้วยความต่างของเผ่าพันธุ ทำให้เธอมิอาจจะบอกความในใจแก่เขาได้  เอรีนคิดเช่นนั้น นพเองก็ไม่กล้าที่จะบอกว่ารักเอรีนมากเพียงใด แล้ววันหนึ่ง นพได้มาพบกับเอรีนที่แม่น้ำแห่งหนึ่ง โดยที่นพได้เห็นเอรีนตอนที่กำลังแปลงกายจากปีศาจงูขาวเป็นมนุษย์ นพตกใจมาก จนเพลอร้องออกมา ทำให้เอรีนรู้ว่านพอยู่ตรงนั้น เธอตกใจและหวาดกลัว กลัวว่าเขาจะกลัวเธอ จะเกลียดเธอ เธอจึงทำท่างจะวิงหนีออกมา เมื่อเห็นดังนั้น นพก็ตั้งสติได้ แล้วรั้งเธอเอาไว้ นพรวบร่วมความกล้า แล้วสารภาพกับเอรีนว่าเขารักเธอมากเพียงใด เมื่อเอรีนได้ฟังดังนั้นก็ถามเขาว่า
“ท่านไม่กลัวข้า ไม่เกลียดข้าหรือ” นพจึงถามกลับไปว่า
“เหตุใดข้าต้องกลัวและเกลียดเจ้าด้วย”   
“ก็กลัวข้า เกลียดข้า ที่เป็นปีศาจอย่างไรเล่า”
“ข้าไม่เกลียด ไม่กลัวใดๆเจ้าทั้งสิ้น ข้ารักเจ้าหมดหัวใจ แค่เพราะเจ้าเป็นปีศาจไม่ได้ทำให้ข้าเกลียดกลัวเจ้าเลย เอรีน”
“จริงอย่างนั้นหรือ แล้วท่านไม่กลัวข้าจะทำร้ายท่านหรือ”
“ไม่ข้าไม่กลัว ข้าสเชื่อว่าเจาจะไม่ทำเช่นนั้น”
“ท่านช่างแปลกประหลาดนัก ท่านไม่เหมือนใครจริงๆ”
“เพราะอะไร เพราะแค่ข้าไม่กลัวเจ้างั้นหรือ”
“ใช่”
“แล้วรักข้าหรือไม่”
“ข้านั้น ไม่อาจที่จะรักใครได้ เนื่องจากข้าเป็นปีศาจ ข้าไม่อยากที่จะต้องทรมานเพราะข้ารักใคร ข้าปิดกลั้นหัวใจตัวเองมาโดยตลอด แต่พอข้าได้มาเจอท่าน ข้าก็ไม่อาจหยุดรักท่านได้เลย”
“เอรีน”
  “แต่ข้าก็กลัว” “เจ้ากลัวอะไรงั้นหรือ”
“ข้ากลัวว่าวันใด ท่านอาจจะลืมข้าไป  อาจจะหมดรักข้า ข้าจะต้องทรมาน”
“ข้าสัญญาว่าจะไม่มีวันที่ข้าจะลืมเจ้า ไม่ว่าข้าจะตายแล้วเกิดใหม่ก็ตาม ข้าก็จะไม่ลืมเจ้า ไม่เลิกรักเจ้าเด็ดขาด”  
         แล้วทั้งสองก็ครองรักกันอย่างมีความสุขเป็นเวลานาน อยู่มาวันหนึ่ง นพต้องไปต่างประเทศตามคำสั่งของคุณหญิงโสภา นพได้ให้สัญญากับเอรีนว่าจะกลับมาหา ขอให้เธอเขาด้วย เอรีนเจ็บปวดมาก แต่ก็ไม่ได้ร้องไห้ออกมา เพราะเธอได้นึกถึงคำสัญญาที่นพได้ให้เธอไว้ เวลาได้ผ่านพ้นไป เป็นเวลาหลายปีนพได้ลือเอรีนจนหมดสิ้น เขาได้พบรักครั้งใหม่กับลูกสาวของคุณหญิงแสงสุดา ที่ชื่อว่า แสงสุวัน แต่เอรีนไม่เคยรู้ แม้ว่าจะได้ยินข่าวมาจากชาวบ้านบ้าง แต่เธอก็ยังเชื่อใจนพ เธอรอเข้ามาโดยตลอด ตามคำของเขาและแล้ว เธอก็ได้พบกับนพอีกครั้งที่แม่น้ำที่พวกเธอเจอครั้งแรก ด้วยความดีใจ เธอรีบเข้าไปทักเขา
“นพ ท่านกลับมาหาข้าแล้วใช่ไหม ข้ารอท่านมาเป็นเวลาหลายปี ในที่สุดท่านก็กลับมาหาข้า”
“คุณเป็นใครครับ”นั้นคือคำแรกที่นพได้พูดกับเธอ
“ท่านจำข้าไม่ได้แล้วเหรอ ข้าเอง เอรีนของท่านไง”
“ขอโทษนะครับ ผมไม่รู้จักคุณ”
 “เป็นไปไม่ได้ อย่าล้อข้าแบบสิ ข้าไม่ชอบเลยนะ”
“ผมไม่รู้จักคุณจริงๆครับ ขอโทษ ผมขอตัวก่อนนะครับ” นพลืมเธอไปแล้วจนหมดสิ้น ระหว่างที่พูดแสงสุวันได้เข้ามาหานพ แล้วถามว่า เธอเป็นใคร นพจึงตอบกลับไปว่า
“ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมไม่รู้จักเธอ เธอคงจำคนผิดน่ะครับ เราไปกันเถอะครับ”
               นั้นทำให้เอรีนถึงกลับทรุด เธอร้องไห้อย่างหนัก และพร่ำพูดถึงคำสัญญาในครั้งนั้นที่นพเคยได้ให้ไว้กับเธอ
“ไม่จริง ไหนท่านสัญญากับข้าแล้วไง ว่าจะไม่ลืมข้า ว่าจะรักข้าตลอด ทำไมท่านถึงทำเช่นนี้ ทำไมท่านถึงโกหกข้า ข้ารอท่านมาเป็นเวลาหลายปี ข้าเชื่อคำพูดของท่านเสมอ ข้ายังคงรอท่าน ข้าทำทุกอย่างเพื่อท่าน แล้วเหตุใดท่านถึงทำข้าเช่นนี้ ทำไม ฮึก ฮือ ฮือ ท่านทำกับข้าอย่างนี้ทำไม ท่านโกหกให้ข้ารอ ท่านเห็นข้าเป็นอะไรท่านให้ข้ารอ แล้วไปรักคนอื่น แล้วลืมข้าไป ฮือ ข้าเชื่อใจท่านเสมอ ข้ารอท่านมาตลอดแล้วนี่อะไร ท่านทำอย่างนี้ได้ยังไง ข้าไม่น่า ฮึก  เชื่อท่านเลย ข้าน่าจะเชื่อ อาเทอร์ ว่าพวกมนุษย์มันไว้ใจไม่ได้ ข้าช่างน่าสมเพทยิ่งนัก ที่มาเสียน้ำตาให้กับมนุษย์จอมหลอกลวง ข้าจะตายนะที่ตรงนี้ ฮือ”
  “ฉึก”
    นั้นคือเสียงมีดที่ถูกแทงเข้าที่ตำแหน่งหัวใจของเอรีน อาเทอร์ คือปีศาจที่หลงรักเอรีน ได้มาเห็นเข้าทำให้เขาโกรธแค้นและเกลียด มนุษย์มากยิ่งขึ้น เขาแค้นนพมากที่ทำให้เอรีนต้องเจ็บปวดและตาย เขาเลยไปแก้แค้นให้กับเอรีน โดยล่อลวงให้แสงสุวันมารักเขา ทำให้นพเจอเหตุการ์ณเช่นเดียวกับ เอรีน แล้วฆ่านพกับแสงสุวันทิ้ง ยังไม่พอเขาได้สารแช่งให้นพกลายเป็นวิญญานต้องทรมาน  ไม่ได้ไปพลุดไปเกิด ค่อยเฝ้าแม่น้ำที่นพได้พบกับเอรีน ทำให้นพโกรธแค้นอาเทอร์ แต่ไม่อาจทำอะไรได้ จึงได้แต่ทำร้ายคนที่ มายังแม่น้ำแห่งนั้นเพื่อระบายอารมณ์ และตั้งแต่นั้นมาอาเทอร์ ก็ได้ หลอกล่อให้ผู้คนมาหลงรักเขา แล้วเมื่อสำเร็จเขาก็จะฆ่าคนๆนั้นทิ้งซะ

Shirakuma