กระสือร้ายvsกระหังเลว

ลำดับตอนที่ #5 : เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นบนห้าง !! ยัยนุกเทอต้องไม่เป็นไรนะ!!!!!!!!

 

"อือ..ฉันเชื้อเชื่อนะ.....แหวะ!!!ขาใหญ่ตายละ" ประโยคหลังฉันพูดกะตัวเอง
"นี่ยัยแสบ  ฉันได้ยินนะที่เธอพูดประโยคหลังน่ะ...ไม่เป็นไรถ้าเธอไม่เชื่อเดี๋ยวตอนเปิดเทอมเธอก็จะรู้เอง "   งง!!!! งงรับประทานค่ะ  เอิ้กๆ ไม่เป็นไรจะพยายามเชื่อนะอิอิ   "อือ ฉันหิวข้าวแล้วแหละพาฉันไปกินข้าวหน่อยนะ  เลี้ยงด้วย!!!"
" โอเค ถือว่าฉลองการเป็นแฟนกันเป็นวันแรกนะ เคป่ะ "  หมอนั่นถาม  เชอะ
จะล่ามโซ่ฉันหรอยะ ไม่มีทางซะล่ะ  "อือ โอเค "  อ้าว ซะงั้นไม่เป็นไร ท้องน้อยหิวแล้ว   
"ค่ะ กรุณารอซักครู่นะคะ" เสียงพนักงานในร้านดังขึ้นหลังจากพวกเราสั่งอาหารไปแล้ว    "เออ..โชว ฉันว่าฉันลืมอะไรไปอย่างนะ...แต่ก็คิดไม่ออกซักกะที"
ฉันปรึกษาโชว  " ไม่รู้ดิ   อ่อ แล้วเธอมากะใครละ"  โชวเอ่ยปากถาม   อือ ฉันมากับ
ใครนะ  อ่อ นุก เฮ้ยย!!!!!นุก  ฉันลืมมันไปเลยอ่ะ  เฮ้ย!!!!!!พวกแกงค์นั้นมันจะเจอ
กะนุกรึป่าววะนี่  ถ้าเจอตายแน่เลย  ฮือๆๆ นุกจ๋า    
" โชว แปปนะฉันไปหาเพื่อนก่อนสังหรณ์ไม่ค่อยดีเลย"  พอฉันพูดจบฉันก็หันหน้าออกไปจากร้านทันที  โดยไม่ฟังคำพูดใดๆของโชวเลย   พอออกจากร้านไป  ฉันก็เริ่มออกวิ่งตามไปหานุกทันที    งั้นลองเสี่ยงไปเจอกะพวกแกงค์นั่นดูละกัน
และฉันก็วิ่งไปในที่ที่แก็งค์นั้นรวมตัวกันอยู่   เฮ้ย  นั้นมันนุกนี่หว่ากำลังโดนพวกนั้นรุมกันอยู่นี่  มีเลือดเต็มหน้าไปหมดเลย
"เฮ้ยพวกมึงทำไรกะเพื่อนกุอยุ่วะ"  ฉันก็รีบวิ่งเข้าไปนุกที่กำลังนอนจมกองเลือดอยู่
"เฮ้ยพวกเราเพื่อนมันมาโว้ย  อีเนี่ยแมร่งกวนตีนเก่งวะ  อย่างงี้ต้องสั่งสอนให้รู้สำนึก"     มันพูด  "พวกมึงแมร่งตายแน่"   จากนั้นฉันก็วิ่งไปตะรุมบอลกับมัน
สุรปผลพวกมันนอนกองเรียบราดอยู่ที่พื้นหมดเลย
ฉันก็โทรสับไปหาโชว    แล้วเราสองคนก็พานุกไปโรงพยายบาล
ศีรวิชัยห้าล้าน