กระสือร้ายvsกระหังเลว

ลำดับตอนที่ #4 : เหตุการณ์ในอดีตที่มีผลต่อปัจจุบัน

งืมๆๆ ไอพวกนี้เป็นเด็กโรงเรียนเก่าเรานี่หว่า  ไอกลุ่มเนี้ยอ่ะฉันกะนุกมีเรื่อง
กะพวกมันประจำ และในทุกครั้งที่มีเรื่องกับพวกมันก็จะแพ้เราสองคนไปทุกครั้ง
จนมันอาฆาตและขู่กะพวกเราว่า ^ถ้ากลุ่มพวกมันเจอกะพวกเราสองคน พวกมัน
กะจะตบให้พวกเราแหลกราญกันไปข้างหนึ่ง^  แต่ด้วยเหตุที่ว่าฉันกะนุกสองคนย้ายโรงเรียนไปแล้ว  เลยทำให้พวกแกงค์นั้นตามตัวฉันและนุกยากขึ้น  ฉันกะนุกยังคิดเลยนะ ขาดพวกแกงค์นั้นไปร่างกายไม่ได้ฟิตซะนาน เอิ้กๆ   
 "เฮ้ย..โชวฉันว่าเราไปกันที่อื่นดีกว่านะ..ฉันไม่อยากมีเรื่อง" ฉันพูดกะโชว
แต่ฉันว่าฉันพูดเสียงดังแล้วนะทำไมพวกนั้นไม่ได้ยินแล้วยืนล้อมวงอะไรกันอยุนะ
เห็นล้มกันไปทีละตัวสองตัว  แต่คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง  " อือ" โชวตอบเสียงเบา
 "นายหายเศร้าเรื่องยันมีมี่รึยัง"โชวพยักหน้า "แล้วทำไมเหมือนจะร้องไห้อ่ะ"
ฉันถามด้วยความเป็นห่วงเอ๊ะ!!!ไม่ห่วงมั้งฮึ รึว่าห่วง โอ๊ยไม่คิดและ
 "ป่าว ฉันเสียใจน่ะที่หน้ายัยมีมี่สวยๆอย่างนั้นต้องกลายเป็นผีชราภาพน่ะ"
โชวบอกพลางทำหน้าเสียดายสุดๆ "ทำไมอ่ะ ทำอย่างกับจะมีใครไปฆ่าปาดคอยัย
มีมี่ซะงั้น" ฉันถามด้วยสีหน้าสงกะสัย  "ป่าวไม่มีไร เดี๋ยวเธอก้อรู้ว่าฉันและกลุ่มมีสิทธิ
มากกว่าคนอื่นในโรงเรียน"  เหอ ทำอย่างกะหล่อแล้วขาใหญ่  เชอะ!!!!!!