กระสือร้ายvsกระหังเลว

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมนี้มีแต่เรื่องร้ายกับร.ร. ใหม่

ฉัน ตวง นางเอกสุดสวยของเรื่องนี้ตอนนี้ฉันกำลังนั่งกินบาร์บีคิวที่ห้างกะเพื่อนตัว

แสบ คือ นุก 

 "แก..ทุกคนฉันไปห้องน้ำก่อนนะข้าศึกบุกว่ะ "ฉันพูดพลางเดินออกมา

  "เฮ้ยฉันไปด้วยเว้ย...ปวดชิ้งฉ่อง " ยัยนุ๊กพูดพลางคลำท้องป้อยๆ 

 " เออ..ไปดิ แต่แกต้องรอฉันด้วยนะ "ฉันขอร้อง  " ไม่เอา! ! !แบร่ " ยัยนุ๊กพูด

พลางวิ่งนำฉันออกไปจากร้านเพื่อไปห้องน้ำก่อนฉัน  ไม่ได้การละ ฉันวิ่งไปจ่ายตังค์

และวิ่งตามนุ๊กไป

เฮ้อ ถึงซะที ฉันพูดกะตัวเองเบาๆ พลางกึ่งวิ่งกึ่งเดินเข้าห้องน้ำไป  ฟู่ๆๆๆๆๆ

ออกลูกออก  ออกให้หมดลูก "ปู้ดๆๆๆๆๆแปร็ดๆๆๆ"   นั่นแหละลูก เอาเข้าไป

เออ นั่นแหละ  อือ สงกะสัยหมดท้องแล้วน่ะ  ฮู่ๆๆเล่ๆๆฮูเล่ๆๆๆ

ฉันล้างก้นพลางหันไปดูสิ่งปติกูรญ์ที่ฉันได้สร้างไว้  โห ไส้กรอกกะเศษเบคอน

ที่ฉันเพิ่งกินไปตะกี้นี่  โธ่ไม่น่าเล้ยยยย!!!  อร่อยมากเลยนะนั่น  ไม่เปนไร  ออกไป

ก่อนดีกว่า  เหม็นๆๆ  ฉันกดชักโครกพรางเดินออกมาล้างมือข้างนอก

 "สาบานได้ว่าฉันได้กลิ่นออกมาจากห้องของเธอ" นุกนั่นเอง  เหอๆๆๆเออ ยังไม่ได้

บอกนุกเลยว่าเรื่องเบคอนตะกี้อ่ะ  เอ่อ  คงไม่ต้องบอกแล้วล่ะ   อ่าโหะๆๆ

 "หนอยแน่ะ....ยัยนุกต้ายยยยยยยย" ฉันพูดกลบความเขินแล้วเอามือกวักน้ำขึ้นมา

สาดหน้านุก  "ย้าก...อัยตวง เมิงก้อต้องตายยยยยยยย"  ยัยนุกพูดพลางวิ่งไล่

ฉัน อ้อ ลืมแนะนำตัว ฉันน่ะชื่อตวงปีนี้ฉันจะย้ายโรงเรียนเพราะเหตุผลบางอย่าง

ที่ไม่อาจลบเลือนได้   อือ ฉันมีรูปร่างหน้าตาสวย แต่ก้อสวยสู้นุกไม่ได้หรอกนะ

และฉันก็มีทักษะการตบ และการกวนตรีน คนอื่นได้ไม่เป็นรองนุกนะเหอๆๆๆๆๆ

เอ่อ  เข้าเรื่องๆๆๆๆ 

ฉันวิ่งหนีนุกจากชั้น 4 ลงมาชั้น 2 แล้วขึ้นบันไดมาชั้น 3 แล้วลงไปชั้น 1 อีก

แล้วก้อวิ่งขึ้นมาชั้น 5 พักหายใจกับการเล่นล่องแก่ง โดยนุกนั่งเรือลำถัดไป

เพื่อจะมาฆ่าฉัน  มันอาฆาดมากเลยค่ะท่านผู้ชม   แล้วพอเล่นเสร๊จฉันก้อเข้าไป

ในหลืบเล็กๆ แห่งหนึ่งข้างๆเครื่องเล่นรถบั้ม  
 
 " โชว เราเลิกกันเถอะ  โชวก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้  มี่แค่หลอกโชวเฉยๆ

ไม่รู่ว่าโชว์จะคิดไปจริงๆ   มี่มีคนใหม่แล้ว ฉะนั้นมี่แค่หวังชื่อเสียงที่หักอก

หนึ่งในบรรดาแกงค์ผีดิบเท่านั้นเอง  "  ฉันได้ยินดังนั้นก็หันหน้าไปดูหน้าผู้หญิง

ที่เห็นความรักเป็นของเล่น  เหอๆๆหน้ตาดีแต่ทำเหมือนไม่มีการศึกษา

 ซักพักนึงฉันก็เห็นชายคนหนึ่งคาดว่าจะชื่อโชว  ออกมาจากหลืบอีกหลืบนึง

 "ทำไมมี่ทำกับโชวแบบนี้ มี่ก้อรู้นิว่าโชวรักมี่จริงๆ "

โชวพุดออกมาทั้งน้ำตาอยู่ในนัยตา   ซักพักนึก้อมีชายอีกคนหนึ่งเดินออกมาจาก

ข้างหลังคนที่ชื่อว่ามี่  " นายกลับไปเถอะอย่าให้แฟนฉันต้องพูดมากเลย

นายนั่นพูดพลางโอบเอวนางมีมี่   

 "โชวขา โชวอยู่นี่นี่เอง เค้าหาโชวตั้งนาน" เสียงใครวะ