คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนพิเศษก่อนเปิดเรื่อง
บารามอส(บาราเฮ)
ตอนพิเศษก่อนเปิดเรื่อง
“นี่ๆๆเธอ” เด็กสาวหมุนตัวกลับมาหาคนที่สะกิด ดวงตาใสแจ๋วมองเด็กชายที่ยิ้มทะเล้นอยู่ตรงหน้าด้วยความสงสัย “ฉันขอไปอยู่ด้วยสิ”
ผ่าง!ดวงตาสีฟ้าของเด็กสาวเบิกกว้างกับสิ่งที่ได้ยิน
“จะบ้าเหรอ!นี่อย่าบอกนะว่าหนีออกจากบ้านน่ะ ไม่ได้นะพ่อแม่จะเป็นห่วง”
“ชู่ชชช” นิ้วชี้ป้อมๆของเด็กชายชูขึ้นแตะริมฝีปาก นัยต์ตาสีน้ำตาลอ่อนเป็นประกายขบขัน “ฉันแค่หลงกับพ่อระหว่างเดินทางน่า.. เอะอะไปได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันก็กลับไปหาพ่อแล้วคืนเดียวเองนะมันจะมืดอยู่แล้ว อัตรายออก ถือว่าเห็นใจเด็กน้อยๆนะ”
จบคำพูดของเขาก็มีอะไรสะกิดที่ไหล่ของเด็กชายจนต้องหันกลับไปมองก็พบหญิงคนหนึ่งที่นั่งยองๆมองเขาอยู่
“ได้สิจ๊ะ เรื่องแค่นี้เอง แล้วแองจี้ล่ะคิดว่าไงลูก”
“ไม่มีปัญญาค่ะ แม่อนุญาตแล้วหนิคะ”
“ขอบคุณฮะคุณน้า ขอบใจเธอด้วยนะแองจี้”
สาวน้อยแองจี้ทำหน้ามุ่ยใส่ “รู้ชื่อฉันแล้วจะไม่บอกชื่อตัวเองหน่อยเหรอ”
“ผมเฟรินฮะ เฟริน เดอร์บอโรว์” เขายิ้มกว้างให้อย่างน่าเอ็นดู
“งั้นเราสามคนรีบกลับบ้านกันดีกว่านะจ๊ะ เย็นมากแล้ว” คุณน้ามองเด็กสองคนด้วยสายตาที่อ่อนโยน เธอยืนขึ้นเต็มความสูง แสงสีส้มทองของยามเย็นตกกระทบเรือนผมสีทองให้ดูเปล่งประกายและหยอกล้อกับประกายตาสีน้ำตาลอ่อนคู่โต เธอเดินเข้ามาแทรกกลางเด็กทั้งสองและจูงมือทั้งสองเด็กตรงไปตามทางกว้างที่มีผู้คนบางตาลง ผ่านตึกอาคารทั้งใหม่ เก่า สูง เตี้ยที่มีสีนวลอ่อนของแสงดวงอาทิตย์ทาบทับ
“น้าสวยจังเลยฮะ”
“หือ ปากหวานนะเรา”
“จริงๆนะฮะไม่ได้โม้ แล้วก็ใจดีด้วย”
“แน่นอนสิ แม่ของฉันสวยและก็ใจดีที่สุดในโลกเลยยย”
“อะไรเล่า แม่เราก็สวยแล้วก็ใจดีด้วยนะ ไม่แพ้น้าหรอก แต่น้าก็ไม่แพ้นะฮะ สูสี”
“จ้าๆๆน้าเชื่อเรานะ เฟริน”
“ฮะ”
“อืม แค่สูสีไม่แพ้ฉันก็จะเชื่อด้วย”
“ต้องเชื่อเลยต่างหากล่ะ ฉันพูดความจริงสุดๆเลยนะ”
“คิดถึงพ่อแม่แล้วเหรอจ้ะ เฟรินตัวน้อย”
“ฮะ”เจ้าตัวน้อยพยักหน้ารับ และเหลือบไปมองทางด้านหลัง และรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แบบเด็กๆก็แต้มริมฝีปาก
“น้าๆ ผมเจอพ่อล่ะฮะ ไปนะฮะ บ๊ายบายยย” เด็กน้อยวิ่งจากไปอย่างรวดเร็ว สายลมเย็นหอบหนึ่งพัดผ่านมา ทั้งสองมองเด็กชายวิ่งจากไปและสองแม่ลูกก็หันมายิ้มให้กันก่อนจะจูงมือกันเดินกลับบ้าน และกว่าสองแม่ลูกจะรู้ว่ามีของหายก็ตอนถึงบ้านแล้ว แต่...อย่าบอกเขาล่ะว่าเด็กน้อยคนนั้นขโมยไป ปล่อยเขาคิดว่าทำตกหายไปล่ะดีแล้ว น่าแปลกนะที่สองแม่ลูกไม่มีความคิดสงสัยในตัวเฟรินเลย เป็นเพราะความน่ารักของเจ้าตัวหรือป่าวนะ?
ความคิดเห็น