คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ถ้าต้องเลือก?(1)..{เฟรมจอยแพร 21*24*2}
ระหว่าแฟนเ่าทีุ่รัมาที่สุับแฟนใหม่ที่เป็นเพียนที่ทำใหุ้ลืมแฟนเ่าไ้
ุะเลือใร?
-----------------------------------------
“เฟรม!” เสียอ‘อย’ทัเพื่อนสนิทที่ำลันั่เศร้าึมอยู่บนเ้าอี้สีาว
“....” เฟรมไม่อบอะไร และยันั่้มหน้าเหมือนเิม
“เฟรม!” อยเรียอีรั้พร้อมสะิไหล่เฟรมเบาๆ
“....” แ่เฟรม็ยันิ่เียบเหมือนเิม
“เฟรม!!”ราวนี้อยเรียพร้อมเย่าัวเฟรมแรๆ และไ้ผลเพราะเฟรมหันหน้ามาหาอยทันที!
“อะไร?”เฟรมหันมาถาม้วยน้ำเสียเนือยๆ
“แยัทำใไม่ไ้หรอ?”ที่อยถามอย่านี้เป็นเพราะว่าแฟนเ่าอเฟรมหรือ‘แพรวา’พึ่บอเลิเฟรมไปเมื่อ4วันที่แล้ว เพราะแพรวา้อย้ายไปเรียน่อเมือนอและไม่รู้ว่าะไ้ลับมาเมื่อไหร่..
“ใระไปทำใไ้ล่ะ! แฟนบอเลินะเว้ย!”เฟรมะอใส่อย ทำให้อยแอบน้อยใับน้ำเสียอเฟรม
“ันรู้.. แ่็ไม่ใ่ว่าแะมานั่ึมอยู่อย่านี้นะ ออไป้านอไปเล่นีาร์็ไ้^^ แะไ้ผ่อนลายไ^^”
“.....”เฟรมนิ่เียบ
“ไปเถอะเฟรม^^ ป่ะ”อยพูอีรั้พร้อมึแนเฟรมให้ลุึ้น
“ไม่ไป..”
“เฟรมไปเหอะ^^”อยวนเฟรมอีรั้
“ไม่ไปไ..”
“เฟรม! ะไปยึินัหนาอะไรับผู้หินเียว! ในเมื่อเาอยาเลิ็เลิๆันไปสิ! ะอะไรนัหนา! ันเริ่มทนไม่ไหวแล้วนะ!”อยเริ่มโมโหึพูำแรๆออไป
“แล้วใรสัให้ทนล่ะ! ถ้าทนไม่ไหว็เลิยุ่ับันไปเลย! ัน็รำาเธอเ็มทนและ!”เฟรมะอใส่อย อยรู้สึเหมือนมีมีแทลไปในหัวใเธอ น้ำาอเธอ่อยๆล้นเอ่อึ้นมาบนวา
“ไม่! ันไม่มีวันเลิยุ่ับนายหรอ! ันะทำให้นายลืมแพรวาให้ไ้! ำไว้้วย!”อยบอับเฟรมแล้วรีบวิ่ออไปาห้ออเฟรม อยวิ่มาหยุอยู่สนามห้าแถวบ้านเฟรม แล้วนั่พิที่้นไม้้นหนึ่
“ทำไมไม่เ้าใันบ้านะ! ฮือๆTT”อยร้อไห้อย่าหนั เธอเสียใับำพูและารระทำอเฟรมริๆ และเธอไม่ไ้แ่เสียใที่เฟรมพูับเธอแบบนั้น แ่เธอเสียใที่เฟรมยัลืมแพรวาไม่ไ้้วย เพราะเธอแอบรัเฟรมมานานแล้ว...
“บ้าเอ๊ย! ทำไมัน้อรันาย้วยนะ! ทำไม! ฮือๆ”อยยันั่ร้อไห้และบ่นถึเฟรม่อไป ี่รั้แล้วนะที่เธอ้อนั่ร้อไห้เสียน้ำาอย่านี้ เพราะเฟรมนเียว...
สามวัน่อมา...
“เฟรม^^ อยื้อนมมาฝาอ่ะ เยอะแยะเลยน้า><”อยัสินใมาหาเฟรมอีรั้
“อืม อบุนะ^^ แล้ว็..อโทษสำหรับเรื่อเมื่อวันนั้น..”สามวันที่ผ่านมาเฟรมเ้าใสิ่ที่อยทำทั้หมแล้ว เพราะอยเป็นห่วเฟรมนี่เอ...
“ไม่เป็นไรหรอ^^ ันเ้าใ แ็พึ่เลิับแฟนมา ัน็ไม่วรไปื๊อแมามายเลย^^”อยพูพร้อมยิ้มให้เฟรม มันเป็นรอยยิ้มแห่วามรัและวามหวัีที่อยมีให้เฟรมมาเสมอ
“อย ฮือๆฮึๆ”เฟรมโผเ้าออยอย่าั เฟรมรู้สึว่าอยเป็นที่พึ่เียวอเ้าริๆ เพราะพ่อแม่อเา็ไปทำาน่าประเทศนานๆะลับมาที อยยัเป็นเพื่อนนเียวอเาอี้วย
“เฟรมฮือๆ ฮึๆ”อยทนเห็นน้ำาอเฟรมไม่ไหว ึวบุมัวเอไม่ไ้และร้อไห้ออมาามเฟรม
หลัานั้นเฟรม็เริ่มมีวามรู้สึีๆับอยมาลอ เพราะอยอยมาูแลและมาอยู่ับเฟรมเสมอ เฟรมเริ่มะลืมแพรวาไ้แล้วแหละ เพราะอนนี้อยเริ่มเ้ามาในหัวใอเฟรมแทนแล้ว เฟรมเริ่มที่ะยิ้มที่ะหัวเราะไ้เพราะอย....
สอสัปาห์ผ่านไป...
“อยไปินไอิมันป่ะ? เี๋ยวเฟรมเลี้ย^^”เฟรมพูในะที่่อยๆเอื้อมมือไปับมืออย
“ไปสิ^^ อยาินเหมือนัน^^ เฟรม..”ำหลัเป็นเสียที่อยใเมื่อเฟรมเอามืออเามาับมืออยไว้
“อับไว้อย่าน้ำไ้ไหม^^”เฟรมหันไปทำเสียหวานใส่ล
“อืม>< รีบไปันเถอะ>///<”อยหน้าแ้วยวามเินอายึรีบูมือเฟรมไปที่ร้านไอิมใล้หมู่บ้าน
“นั่รนี้็ไ้^^”อยบอเฟรม ทั้สอึนั่ลร้ามัน
“เฟรม...ือันมีเรื่อะบอ..”อยเอ่ยอย่าเบาแ่เฟรม็ไ้ยินอย่าัเน
“อะไรหรออย?”
“ือ..อย..อบ..เฟรม! อยอบเฟรม!”อยัสินใบอวามในใที่เ็บมานานให้เฟรมฟั เธอไม่อยาะเ็บมันอี่อไปแล้ว... ไม่ว่าเฟรมะรัเธอรึเปล่า เธอ็ไม่สน อแ่ไ้บอสิ่ที่เธออยาบอ็พอแล้ว...
“พูริหรอ?”เฟรมรู้สึว่าหัวใอเาสั่นและเ้นแรผิปิ
“ันไม่โหแหรอเรื่อแบบนี้..”
“แ่เฟรม...”
“แไม่้อพู... ันรู้ว่าแไม่ไ้รััน ันรู้! ัน็แ่อยาบอวามรู้สึอัน ันไม่้อารให้แมารััน ันรู้ว่าแรัแพรวานเียว...”อยพูในะที่หัวใัวเอปวร้าวแทบะทนไม่ไหวแล้ว.. น้ำาอเธอ่อยๆรินไหล แ่เธอลับ้มหน้าเพราะไม่อยาให้เฟรมเห็นถึวามอ่อนแออเธอ..
“อยือ..”
“เฟรมไม่้ออธิบายอะไรแล้วล่ะ..”อยลุึ้นแล้วรีบวิ่ออไปาร้านทันที
“เี๋ยวสิอย! เี๋ยวสิ!”เฟรมเรียอย แ่อย็ไม่หันลับมา เฟรมึรีบวิ่ามอยออไป
“อยหยุไ้แล้ว! หยุ!”อยึหยุวิ่และยืนอยู่เยๆ มือทั้สอ้าพลาเ็น้ำาอนเอ
“อยอย่าหนีเฟรมไปไหนอีนะ”เฟรมเ้าไปอ้าหลัออย อยมีอาารใับารระทำอเฟรมเล็น้อย
“เฟรมปล่อย..”
“ไม่! เฟรมเสียแพรไปนนึแล้ว เฟรมะไม่มีวันเสียอยไปอี ไ้ยินไหม!”
“แล้วแะรั้ันไว้ทำไม? ในเมื่อแไม่ไ้รััน..”น้ำาออยพลั่พลูออมาอีรั้ ยิ่เฟรมรั้เธอไว้อย่านี้เธอ็ยิ่เ็บปว...
“ใรบอว่าเฟรมไม่รัอยล่ะ?”อยแปลใับสิ่ที่เฟรมพู ึรีบหันมาหาเฟรม
“เฟรมหมายวามว่ายัไ?”
“เฟรมรัอยนะ^^ เฟรมไม่รู้ว่ารัอยั้แ่เมื่อไหร่.. แ่รู้อีทีเฟรม็รัอยไปแล้ว..”ำพูอเฟรมเมื่อี้นี้ทำให้หัวใออยเ้นแร ัวออยร้อนผ่าว ใบหน้าแเป็นลูำลึ วามรู้สึเธอเหมือนไ้ลอยึ้นบนฟ้า นี่เธอไม่ไ้ฝันไปใ่ไหม? เฟรมรัเธอริๆใ่ไหม? >,.<
“เป็นแฟนันนะ...อยอเฟรม^^”
“บ้าและเฟรม!><”อยเินึเินหนีเฟรมไป แ่เฟรมเินามไปออยไว้แน่น
“ไม่บ้าหรอ^^ เฟรมรัอยริๆนะ รัมา มา มา มา มา^^”เฟรมบอรัอยอีรั้ ทำเอาอยหน้าแเ้าไปให่
“ถ้าอยไม่อบแสว่าล.. ั้นลเราเป็นแฟนันแล้วนะ^^”
“อืม><”
“น่ารัอย่านี้มาหอมทีนึิ^^ ฟอ”เฟรมหอมแ้มอยไปทีนึ
“เฟรมอ่ะ><”
“รับที่รั^^”เฟรมเอาหัวอยมาุไว้ที่อและอไว้แน่นยิ่ึ้น
อนาไม่รู้ว่าะเป็นอย่าไร.. แ่วันนี้ทั้สอมีวามสุที่สุแ่นี้็พอแล้ว...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
โปริาม'ถ้า้อเลือ?'อนที่2 ในโอาสหน้า-..-
© Tenpoints !
ความคิดเห็น