2. The Dragon World ศึกอภินิหารมังกรพิชิตโลก

ลำดับตอนที่ #4 : นักรบมังกร IV สองพี่น้องในป่า/น้ำตกที่งดงาม/แนะนำตัว

นักรบมังกร IV สองพี่น้องในป่า/น้ำตกที่งดงาม/แนะนำตัว

"2ปี!! พี่หายไป2ปีเต็มๆไม่โทรมาไม่ติดต่อกลับมา จดหมายสักฉบับก็ไม่มีให้เห็น" ในระหว่างที่ลินดากำลังเก็บข้าวของไปด้วยก็บ่นใส่พี่ชายที่ไม่ได้เจอมานานไปด้วย "พอกลับมาก็จะออกเดินทางทันที.....แล้วที่หายหัวไป2ปีคืออะไรไอพี่บ้า"

".....ไม่เจอกันแค่2ปี รู้สึกจะบ่นเก่งขึ้นเยอะเลยนะ" ดาลันด์ถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบของคาวหวานต่างๆเข้าใส่กระเป้ใบขนาดกลางโดยไม่ว่าจะหยิบใส่ไปกี่ชิ้นกระเป๋าก็ไปตุงหรือขาดออกมาเลยสักนิด ถ้าสังเกตดีดีจะมีไอความเย็นออกมาจากกระเป๋าอยู่ตลอดเวลา "2ปีที่ผ่านมาพี่ไปฝึกฝนตนอยู่แล้วพี่จะโทรหาน้องได้ไงในเมื่อมันใช้ไม่ได้ตั้งแต่ที่มีอุกาบาตพุ่งชนโลก พวกเทคโนโลยีสื่อสารต่างก็ไม่สามารถใช้ได้....รวมถึงไฟฟ้าด้วยโชคดีที่บ้านเรามีเครื่องปันไฟผ่านกังหันน้ำด้านหลังบ้านเรา ถ้าบ้านไหนไม่มีก็ต้องกลับมาใช้เทียนหรือไม่ก็ตะเกียงไฟเพื่อใช้ในการดำรงชีวิต ณ ตอนนี้ยุคสมัยที่เทคโนโลยีเจริญรุ่งเรืองได้ล้มสลายไปแล้ว"

"....."

"....ส่วนเรื่องจดหมาย น้องลืมไปหรือเปล่าว่าตอนนี้.....หมู่บ้านเราไม่มีอีกแล้วนะ" หลังจากจัดเก็บของภายในตู้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว คนเป็นพี่ชายก็ตรงไปที่อุปกรณ์เครื่องครัวต่างๆแล้วก็เริ่มจัดเก็บเข้ากล่องสีดำยาวที่หยิบออกมาจากเป้ตัวเอง ของชิ้นใหญ่เมื่อนำเข้าไปใกล้กล่องมันก็ถูกย่อส่วนเป็นชิ้นเล่นเหมือนของเล่นไม่มีผิด "เหลือแค่บ้านเราบ้านเดียวไปรษณีคงมาส่งหรอกนะ.....เก็บของเรียบร้อยแล้วใช่ไหม ขาดเหลืออะไรหรือเปล่า......"

".....คิดว่าไม่มีแล้วนะ.....ว่าแต่พี่เถอะสิ่งประดิษฐ์ของพี่นี้สุดยอดเลยจริงๆ" เมื่อเห็นพี่ชายตนเองหยิบโน่นหยิบนี้เข้ากระเป๋าอย่างง่ายได้และดูเหมือนยังมีที่ว่างให้ใส่อยู่เยอะเลย "ไม่คิดเลยพวกสิ่งประดิษฐ์บ้าๆจะมีประโยชน์ในช่วงเวลาแบบนี้ได้......ไม่ใส่บ้านไปเลยละจะได้ไม่ค้องเสียเวลาเก็บของ"

"ได้ด้วยเหรอ แหม่ไม่บอกตั้งแต่แรกกะว่าจะไปเอาเตียงนอนสักหน่อยนอนในป่าปวดเมื่อยไปทั้งตัวเลย"ว่าแล้วก็ทุบไหล่ตัวเองเบาเบา ก่อนจะปรายตามองไปที่กระเป๋าเป้ที่อยู่ด้านข้าง ริมฝีปากหนาเผลอออกมาเล็กน้อยพร้อมกับเสียงหัวเราะที่แสดงถึงอารมณ์เจ้าตัวเป็นอย่างไร "ไหนจะต้องแบกกระเป๋าทุกวันอีก ถ้าเอาบ้านไปด้วยจะได้ไม่ต้องอาบน้ำที่น้ำตกหรือทะเลสาปได้นอนหลับพักผ่อนสบายไปด้วย "

"หนูประชดต่างหากละ.....แล้วทำได้ด้วยเหรอที่จะเอาบ้านไปด้วยนะ"

"ตอนนี้ยังไม่ได้.....แต่คิดว่าจะทำอยู่เหมือนกัน" กล่าวเสร็จคนเป็นพี่ชายก็แบกเป้ขึ้นหลังก่อนจะลุกขึ้นมาแล้วสบตากับน้องสาวที่มีกระเป่าอยู่สองใบรวมถึงตระกล้าที่มีเจ้าตัวสีฟ้านอนอยู่บนเบาะรองแสนนุ้มอยู่ "แล้วไปกันเลยไหม"

"อืม....ไปกันสิค่ะพี่"

ป่าไม้ที่เขียวชะอุม นกร้องเป็นเสียงดนตรีอย่างไพเราะ เหล่าสัตว์น้อยใหญ่ต่างพากันเล่นสนุกหรือไม่ก็ออกหากินตามประสาสัตว์ ณ ตอนนี้สองพี่น้องกำลังช่วยกันตั้งแคมป์สำหรับค้างคืนในป่าโดยมีเต้นท์สองอันสองสีอันหนึ่งสีฟ้าอันหนึ่งสีชมมผม ตรงกลางระหว่างเต้นมีกองไฟตั้งอยู่

"อืม......ทำไมถึงกำหนดละว่าสีฟ้าคือของผู้ชายแล้วสีชมพูคือของผู้หญิง" ในระหว่างที่น้องสาวกำลังเตรียมอุปกรณ์สำหรับทำกับข้าวคนเป็นที่ชายที่ก้างเต้นท์อยู่นั้นก็เอ่ยถามขึ้นมาลอยๆ "พี่ว่าสีชมพูคือผู้ชายกับสีฟ้าเป็นผู้หญิงยังดูดีกว่าอีก.....ลินคิดยังงั้นไหม"

"พี่เพ้อเจ้ออะไรของพี่นะ.....เอากระเป๋าใส่วัตถุดิบมาให้หน่อย" ดูเหมือนว่าน้องสาวที่ไม่เจอกันมาเกือบสองปีจะมีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นดาลันด์สส่งกระเป๋าที่ใส่วัถุดิบอาหารจากที่บ้านมาให้อีกฝ่าย "แล้วนี้มีเครื่องครัวไฟฟ้าที่สามารถทำอาหารโดยไม่ต้องใช้ไฟฟ้าหรือเปล่า.....มีสินะคะ"

"เก่งจังมีน้องที่น่ารักแล้วยังฉลาดอีกด้วย......เจ้าพวกนี้อยู่ได้ด้วยวัสดุสังเคราะห์พิเศษที่สามารถทนความร้อนและดูดกลืนมาเป็นพลังงานให้กับเครื่องใช้ไฟฟ้าได้โดยไม่ต้องใช้ไฟเลยสักนิด" กล่าวขึ้นอย่างภูมิใจก่อนจะหยิบกล่องเล็กสีเงินขึ้นมาแล้วส่งมาให้อีกฝ่าย "อ่ะเอาไปใช้เลย ยังใหม่ๆอยู่ถ้าอันไหนพลังงานไม่พอบอกนะเดี๋ยวให้เจ้าพวกนี้ช่วย"

"เจ้าพวกนี้? อ๋อ! หมายถึงมังกรสองตัวของพี่งั้นเหรอ.....มันหลับอยู่นี้" ลินดาหันไปทางเต้นท์สีฟ้าที่ก่อนหน้านี้พี่ชายนำกระเป๋าที่มีสิ่งมีชีวิตสองตัวเข้าไปอยู่ข้างในด้วยก่อนจะมองเจ้ามังกรน้อยตัวสีฟ้าที่ยังคงหลับอยู่ในตระกล้าอย่างสบาย "อย่าพึ่งรบกวนดีกว่าถูกปลุกขึ้นมาอาจจะโมโหขึ้นมาคงยุ่งแน่เลย....."

"ลิน......น้องยังไม่ได้ทำสัญญาการลงนามงั้นเหรอ อืมๆนั้นสินะคงพึ่งเจอกันไม่นานด้วย" เขามองมังกรตัวสีฟ้าและมองน้องสาวตัวเองอย่างใช่ความคิด ก่อนสายหัวไปมาเพื่อสลัดทิ้ง "ช่างเถอะเรื่องนี้ค่อยว่ากันที่หลัง จริงสิเลยไปอีกหน่อยมีน้ำตกอยู่เดี๋ยวพี่ไปตักน้ำกับตกปลามาให้ อย่าพึ่งใช้วัตถุดิบของเราหมดละเก็บไว้ใช้ยามจำเป็นบ้างยังไงก็เก็บได้นาน" 

"ดะ.....เดี๋ยวสิพี่ โธ่ไปซะแล้ว......สัญญาลงนามงั้นเหรอ?"

ซ่า!! ซ่า!! ซ่า!!~~~

"เสียงน้ำตกแสดงว่าใกล้ถึงแล้วสินะ" เขาเดินไปที่น้ำตกพร้อมกับถังน้ำสองใบกับเบ็ดตกปลาด้วยความรู้สึกแปลกใหม่กว่าครั้งที่ออกเดินทางฝึกคนเดียวเสีย ทั้งดีใจที่มีเพื่อนร่วมทางเพิ่ม สนุกที่จะได้ผจญภัยในโลกกวว้างอีกครั้ง แต่ว่านะก็อดเป็นห่วงเหมือนกันแหะเพราะยังไงน้องก็เป็นผู้หญิงหน้าจะมีเพื่อน......สักคน "ที่นี้แหละ.....ว้าว!น้ำใสจนเห็นปลาเต็มไปหมดดูท่าน่าอร่อยทั้งนั้นเลย.....หืม?เกล็ดหิมะ?ตอนช่วงเวลานี้เนี้ยนะ?

บรรยากาศเริ่มเย็นขึ้นอย่างผิดปกติ ต้นไม้รอบด้านเริ่มถูกจับเป็นน้ำแข็งขึ้นเรื่อยๆ เหล่าปลาน้อยใหญ่ในน้ำก็เริ่มว่ายช้าลงจนสุดท้ายก็หยุดนิ่งและแข็งตัวอยู่ภายใต้น้ำที่ตอนนี้กลายเป็นน้ำแข็งปึกใหญ่ไปทั่วบริเวณนี้ เขามองสำรวจรอบด้านอย่างแปลกใจก่อนจะสะดุดสายตาอะไรบ้างอย่าง อีกฟากหนึ่งของเขาก็มีบุคคลหนึ่งอยู่ตรงนัั้นเช่นกันเพราะไอจากความเย็นที่ระเหยขึ้นมาทำให้เห็นไม่ค่อยชัดเท่าไร ที่รู้อย่างหนึ่งคนคนนี้รูปร่างบางและเส้นผมยาว จึงคิิดว่าหน้าจะเป็นผู้หญิง

พรึบ! ตึง!

"หืม?.....ธะ.....เธอ!! ทำไมถึง.....เฮ้ย!" จู่ๆร่างที่อยู่ตรงข้ามของฝั่งน้ำตกก็กระโดดหายไปก่อนจะปรากฏอีกทีก็อยู่ฝั่งเดียวกันในสภาพ......ที่ชวนเสียวและกระตุ้นหัวใจเป็นที่สุด ร่างบางที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันรอบตัวที่เป็นเครื่องป้องกันกายเอาไว้ ผมสีเงินยาวที่เปี้ยกน้ำก็หยดลงสู่ ใบหน้าที่ฉายความเย็นชากับจิตสังหารที่แผ่ออกมาบวกกับที่มือบางผิวขาวก็ถือดาบยาวอยู่ดูดูแล้วไม่น่ามาอย่างเป็นมิตรเลยสักนิด แล้วเขาก็เรื่องที่เซอร์ไพร์เพิ่มเมื่อคมดาบตวัดมาทางเขาเฉียดจมูกเขาไปนิดเดียว "อะ.....อะไร ต้องการอะไรจากฉัน แล้ว....ทำไมถึงแต่งตัวแบบนี้"

"......เห็นใช่ไหม.......เมื่อกี่นี้นะ" แม้ว่าน้ำเสียงจะฟังดูนุ้มหวานลุ่มลึกแค่ไหนแต่ก็ยังคงแฝงไปดูความเย็นชาและจิตสังหารที่แผ่ออกมาเรื่อยๆ ดวงตาสีแดงที่มองมานิ่งแต่ก็ยังฉายความไม่เป็นมิตรออกมา "......บอกมา.....เห็นฉันอาบน้ำไช่ไหม"

"อาบน้ำ?.....นี้เธอน้ำอาบที่นี้งั้นเหรอ หน้าจะบอกตั้งแต่แรกฉันจะได้อยู่ดูเงียบๆ.......ไม่ใช่ๆเวรเอ๋ย!มารร้ายเข้าสิงหรือไง" ทั้งๆที่รู้จะเกิดอันตรายกับตัวเขาเองแค่นั้น แต่เขาเองก็ไม่อาจละสายตาที่สวยราวกับทับทิมและร่างบางที่ห่อหุ้มด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียวหยดน้ำที่อยู่ตามผิวหนังทำให้ดูเปล่งประกาย.....ให้ตายสิ!! "ฉันมาที่นี้ก็แค่จะตักน้ำกับตกปลาเท่านั้น.....มะ.......ไม่คิดว่าจะมีคน.....กล้าที่จะอาบน้ำ....ตอนอาทิตย์ยังไม่ตกแบบนี้"

".....กำลังมองอะไร......อยากตายหรือไง" อาจเพราะสังเกตุเห็นในสิ่งที่เขามองแววตาก็ฉายความเป็นศัตรูมากขึ้น "......จะให้เชื่องั้นเหรอ......ในเมื่อสายตานายเอาแต่......มองร่างของฉัน"

"อ่ะ! มารร้ายเข้าสิงอีกแล้ว.....ก็ใครใช้ให้เธอตั้งตัวแบบนี้ละ ยังไงฉันก็เป็นผู้ชายก็ต้องมีความรู้สึกบ้างละ......ถ้าไม่เชื่อก็มองไปดูที่มือฉันถือมาสิเห็นไหม" ดาลันด์ยกมือทั้งสองข้างขึ้นให้อีกฝ่ายดู เมื่อเห็นเป็นจริงดังว่า หญิงสาวตรงหน้ารดดาบลงเล็กน้อย "เห็นไหมทุกอย่างมันก็แค่บังเอิญเท่านั้น.....แล้วช่วยจัดการกับสภาพตัวเองด้วย.....มันจะหลุดอยู่แล้วนะ....อ่ะ!"

พรึบ!

"อ่ะ!.......นายเตรียมตัวตาย!!!"

"ช้าจริง! มัวไปแอบดูสาวแก้ผ้าอาบน้ำอยู่หรือไงนะ ไปตกปลาถึงชาติไหนนะ ไอพี่บ้า!!!!" พอเข้าใก้ลจุดพักแรมเสียงคนเป็นน้องสาวก็ดังอยู่ตลอด แสดงว่าคงบ่นนินทามาสักพักแล้วสินะ เฮ้อ! น้องสาวจ๋า ไม่ได้นินทาพี่ชายแบบนั้นเลย "......หืม? กลับมาได้สักทีนะ จะกินไหมข้าวนะ ไหนละปลาที่ตกได้......แล้วตาพี่ไปโดนอะไรมา คนข้างหลังใครนะ"

"พอดี....มีเหตุนิดหน่อยนะ ขอโทษเรื่องปลานะพี่จับมันไม่ได้เลย" ถ้าจะพูดให้ถูกคือไม่สามารถที่จะจับได้เลยต่างหาก เขาเดินไปนั้งหน้าเต้นท์ตัวเองพร้อมหยิบน้ำใส่แก้วขึ้นมาดื่มแก้กระหายน้ำ "เธอเองก็นั่งลงเถอะ เราจะได้อาหารตอนเย็นกัน"

".....ว้าว!เธอเองก็มีเหมือนกันเหรอ เจ้ามังกรน้อยสีฟ้าใส" ลินด้าเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นก่อนจะมองไปที่ตระกล้าใกล้ที่เจ้าตัวสีฟ้าที่นอนหลับอย่างสบาย "ถึงแม้ว่าจะสีฟ้าต่างจากโฮพแต่ก็สีฟ้าเหมือนหรือว่าเจ้าตัวจะธาตุน้ำเหมือนกันไช่ไหมค่ะ"

"ผิดแล้วละลิน เจ้าตัวนี้มันธาตุน้ำแข็ง ถึงจะสีฟ้าเหมือนกันแต่ตรงช่วงท้องมีขาวอยู่และก็มีเกร็ดน้ำแข็งเกาะตามตัวนะ" เขาบอกพร้อมกับนำผ้ามาใส่ก้อนน้ำแข็งแล้วมาประทบหน้าตัวเอง ส่วนมืออีกข้างก็ค่อยชี้ไปแต่ละจุดเพื่อการอธิบาย "เพราะงั้นเจ้านี้จึงมีสีอ่อนฟ้าใสนั้นไง.....โอ๊ย!เจ็บ!"

"....."

"ส่วนของน้องนะ ที่ตัวจะมีเกร็ดเงาๆทำให้สีตัวมันดูสดตลอดเวลา......แต่ว่านะยังไงก็คือธาตุน้ำถ้าไม่ถูกน้ำเป็นเวลานานเกินผิวเกร็ดเงาของมันก็แห้ง ดังนั้นควรให้มันได้เล่นน้ำทุกเช้าหรือเย็นก็ได้" เขายังคงอธิบายไปด้วยทำแผนให้ตัวเองต่อไปก่อนจะเงยและมองสองสาวที่มองอยู่ก่อนแล้วอย่างแปลกใจ "พวกเธอมีอะไรกันทำไมถึงมองหน้าฉันแบบนี้"

"เปล่า.....แค่ไม่คิดว่านายจะรู้เรื่องมังกรดีขนาดนี้" คนที่ตอบคือหญิงสาวแปลกหน้าที่เข้ามาโจมตีเขาตอนที่เจอกันครั้งแรก "หรือว่ามังกรนายก็ธาตุเดียวกับน้องสาวนายด้วย"

วิ้ว!!

"เปล่าหรอก......ของฉันมังกรธาตุไฟ" ทันทีที่ได้ยินสัญญาจากการผิวปากสิ่งที่อยู่ภายในเต้นท์สีฟ้าก็ขยับออกมาพร้อมกับปรากฏสิ่งมีชีวิตสองตัว ตัวหนึ่งสีแดงทั้งตัวยกเว้นปลายหูกับหางและอุ้มเท้าที่เป็นสีดำ ส่วนตัวหนึ่งจะมีสีน้ำตาลเข้มกับอ่อน มีบางส่วนตามจุดของร่างที่ถูกผสมด้วยโหละมันเงา "กับมังกรธาตุดินผสมเหล็กนะ ที่ฉันรู้เรื่องมังกรดีพอสมควรอาจเป็นเพราะช่วงที่ฉันเดินทางไปหาประสบการณ์ก็ศึกษาเกี่ยวกับมังกรไปด้วยและก็มีคนให้คำแนะนำเหมือนกัน.....เอ้าพวกนายช่วยแนะนำตัวหน่อยสิ"

'สวัสดีเหล่าผู้ถูกเลือกทั้งสองคน ข้ามังกรธาตุไฟชื่อว่าภักดีแต่ก็มีความกล้าหาญนะ' มังกรน้อยตัวสีแดงบินขึ้นพร้อมตีลังกาสามรอบและปล่อยเปลวไฟขึ้นฟ้าเพื่อนแสดงการแนะนำให้สองสาวดูก่อนจะบินลงมาเกาะที่ไหล่ขวาของเขา 'เจ้านายข้าแนะนำตัวเท่หรือเปล่า.....ชมหน่อยๆ'

"เยื่อมมากเลยภักดี ถึงตานายแล้วละ"

'ครับเจ้านาย สวัสดิีครับทุกคน ผมเป็นมังกรธาตุดินผสมเหล็กชื่อว่ากล้าหาญแต่ก็ภักดีไม่แพ้ใครครับ' มังกรน้อยสีน้ำตาลเข้มกับอ่อนแซมด้วยเหล็กบินมาข้างหน้าเล็กน้อยพร้อมพยักหน้าเพื่อแสดงความทักทายก่อนจะบินมาเกาะที่ไหล์ซ้ายของเขาอีกตัว 'เจ้านายเคยบอกเอาไว้ว่า ความภักดีและกล้าหาญเป็นสิ่งจำเป็น ดังนั้่นจึงตั้งชื่อให้พวกผมทั้งสองตนครับ'

"สุดยอดเลยพี่ลันด์ ทำได้ยังไงนะคะ.....อ่ะพูดถึงแนะนำพวกเรายังไม่ได้แนะนำตัวกันเลยนี้ค่ะ" ลินดาเอ่ยขึ้นอย่างตกใจก่อนกะแอ่มไอเล็กน้อย "งั้นหนูขอแนะนำตัวก่อนนะ ฉันชื่อลินดา.....ลินดา บริททาเนีย มีมังกรธาตุน้ำเป็นคู่หูชื่อว่าโฮพค่ะ เด็กคนนี้พึ้งเกิดได้ไม่นานจึงยังพูดไม่ค่อยได้เท่าไรฝากตัวด้วยนะคะ.....แล้วเธอชื่ออะไรเหรอ"

"......ไอริส แมดโลริค ผู้ครองมังกรน้ำแข็งชื่อพีช......พึ่งเกิดได้สองเดือน" สองเดือนงั้นเหรอ......แสดงว่าพึ่งอายุยี่สิบปีเท่ากับลินดาเลยนี้นะ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นน้องเขาแหะ....ผิดคาด หึหึ "นายชื่อลันด์สินะ เป้าหมายที่พวกนายออกมาจากที่บ้านคืออะไร"

"ใช่ฉันดาลันด์ บริททาเนียเรียกว่าลันด์เฉยก็ได้" เขาพยักหน้าเมื่ออีกฝ่ายถามชื่อเขา พร้อมกับส่งยิ้มที่ดูเป็นมิตรที่สุดไปให้ "สาเหตุที่เราออกมาก็คือ ตามหานักทำนายอนาคต 'วิทตอเรีย อแมนด้า'เพราะเธอคือคนที่่่่ทำให้พวกเราถูกเลือกให้เป็นผู้ครอบครองเจ้าพวกนี้"

"....."

"เธอจะมาร่วมเดินทางไปกับเราหรือเปล่า ไอริส"