สะดุดรัก...นายตัวแสบ(2HJ ss501)

ลำดับตอนที่ #9 : จุนนี่ค่ะ(ต่อ)

คนหน้าหวานนึกขึ้นได้ว่าเขายังไม่ได้แต่งตัวเป็นผู้หญิงได้แต่หันมายิ้มแหย่ๆๆให้ร่างสูง

"เอาตามนั้นก็ได้ครับ"

คนร่างสูงขับรถมายังร้านทำผมแห่งหนึ่งติดกับถนนใหญ่ใจกลางเมือง และห่างไปเล็กน้อย

ก็คือห้างสรรพสินค้าหรูที่ชายหนุ่มพาร่างบางมาเลือกซื้อของเมื่อวานนั้นเอง หลังจากที่

คนร่างสูงจอดรถเรียบร้อยร่งสูงรีบเปิดประตูลงรถเดินอ้อมยังด้านฝั่งข้างคนขับพร้อมเปิด

ประตูแล้วดึงข้อมือคนหน้าหวานให้ลงจากรถเดินตามเขาเข้าร้าน

"กรุ๋งกริ๋ง"

ร่างสูงเปิดประตูเข้าร้านพร้อมหันมาส่งยิ้มให้ผู้หญิงสวยคนหนึ่งที่กำลังเดินมาหา

คนร่างสูง

"หวัดดีค่ะ ^ _ ^ พี่ฮยอนจุง แล้วไหนล่ะค่ะคนที่จะพามาให้นิโคลแปลงโฉมให้"

"นี่..คนนี้แหละที่พี่จะให้นิโคลแปลงโฉมจ๊ะ"

ร่างสูงดึงคนหน้าหวานที่ยืนหลบอยู่ข้างหลังส่งต่อให้รุ่นน้องคนสนิท

"ฝากด้วยนะ..เดี๋ยวพี่จะไปนั่งรอที่โซฟา"

"อือ...มือชั้นนี้แล้วค่ะ ฮ่าๆๆรับรอง จะแต่งให้หน้ารักกว่าเดิมอีก"

คนสวยหันมายิ้มให้คนหน้าหวานพร้อมเดินมาจับมือเรียมนุ่มของฮยองจุนแล้วพาเดิน

ขึ้นไปยังชั้นสองของร้านซึ่งเป็นห้องส่วนตัวของหญิงสาว

หนึ่งชั่วโมงผ่านไปขณะที่คนร่างสูงกำลังอ่านหนังสือพิิมพ์เพลินๆ นิโคลก็ตะโกน

ลงมาจากชั้นสองก่อนที่จะพาคนหน้าหวานเดินลงมา

"เสร็จแล้วจ้า...คนน่ารักของพี่จุง"

ร่างสุงเงยหน้าขึ้นมองตามเสียงของนิโคลถึงกับตะลึงในความสวยน่ารักของคนหน้า

ตุ๊กตาได้แต่ยืนอึ้งจ้องตาไม่กระพริบ คนหน้าหวานอายหน้าแดงก้มหน้าไม่กล้าเงย

ขึ้นมามองชายหนุ่มที่จ้องเขาเหมือนจะกลืนเขาเข้าไปทั้งตัว และถ้าเข้าเป็นปลากัด

สงสัยท้องไปแล้วแน่ๆ

"แฮ่มๆๆๆพี่จุงอย่าจ้องมากค่ะเด๊่ยวจืดหมดฮ่าๆๆๆ"

"แหม...แซวจริงนะไอ้น้องรัก"

ร่างสูงรู้สึกตัวหลังจากถูกนิโคลแซวหันไปหยี้หัวน้องสาวตัวแสบของเขาให้หาย

หมั่นเขี้ยวก่อนที่จะเดินไปหาคนหน้าหวานในชุดผู้หญิงสวยหวานพร้อมจับมือเรียว

มาคล้องแขนเขาเพื่อจะพาเดินลงบันไดจากชั้นสองของร้าน

"ขอบใจมากนะจ๊ะน้องรัก..พี่ไปก่อนนะ"

"สู้ๆๆค่ะพี่จุง..ถ้าเป็นไปได้นิโคลอยากได้คนนี้เป็นพี่สะใภ้นะค่ะ"

"อันนี้ต้องแล้วแ่ต่เขา้แล้วล่ะ"

ร่างสูงหันไปตอบน้องสาวพร้อมทำหน้าเจ้าเล่ห์ยิ้มชอบใจคำพูดของน้องสาว

พร้อมหันมาโอบเอวคนหน้าหวานเดินพาไปขึ้นรถเพื่อจะไปบ้านเขา

หลังจากเดินพ้นประตูคนหน้าหวานก็แห้วออกมาเสียงเขียวมือเรียวพยายามแกะมือ

ปลาหมึกที่เกาะหนึบที่เอวของเขาม่ายยอมเอามืออกเสียที

"เจ้านายปล่อยมือเดี๋ยวนี้นะ"

"อะไรกัน! ฉันแค่จะทำให้นายชินก็เท่านั้น"

"เหรอ...งั้นผมจะขึ้นเงินเพิ่มทุกๆครั้งที่เจ้านายแต๊ะอั้ง"

"ได้แล้วนายอย่าลืมคิดค่าจูบและค่าหอมแก้มเพิ่มด้วยล่ะ"

ร่างสูงพูดจบก็หันไปหอมแก้มแดงระเรื่อของคนหน้าหวานฟอดใหญ่

"เ้ฮ้ย..เจ้านาย"

"หึๆ...."

หลังจากที่ชายหนุ่มออกจากร้านของนิโคลใช้เวลาเพียงสิบห้านาทีคนทั้งสองก็เข้ามาถึง

อาณาเขตของคฤหาสน์ตระกูลคิมที่มีพื้นที่รอบๆๆเกือบห้าไร่ ร่างบางตะลึงกับความ

กว้างใหญ่ของคฤหาสน์ ร่างสูงขับรถมาจอดยังหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ร่างบางยังคง

นั่งหันซ้ายหันมามองรอบๆอยู่ ร่างสูงก้าวลงจากรถลงมาเปิดประตูให้คนหน้าหวาน

ลงจากรถ ถึงแม้ว่าจะลงจากรถรถคนหน้าหวานยังยืนมองไปรอบๆแล้วหันมามองหน้า

คนร่างสูงที่ยืนยิ้มกับท่าทางของคนหน้าหวาน

"เจ้านายเคยเดินทั่วคฤหาสน์หรือเปล่าฮะ"

"เคยนะฮ่าๆๆๆแต่มันนานมากแล้วล่ะ"

"เข้าบ้านกันเถอะแม่ฉันคงรอนานแล้ว"

"อืือ"

ร่างสูงโอบเอวคนหน้าหวานพาเดินเข้าคฤหาสน์ คนหน้าหวานมองหน้าคนร่างสูง

พร้อมส่งสายตาดุพร้อมมองมือคนร่างสูงประมาณว่า(บอกให้ปล่อย)คนทั้งคู่เดินมาถึง

ห้องรับแขกก็ได้ยินเสียงหวานทักทายทันที

"มากันแล้วเหรอจ๊ะตาจุง"

"ครับแม่..นี่ครับคนรักผม"

ร่างสูงดึงคนหน้าหวานที่หลบอยู่ข้างหลังเขาให้ออกมาทักทายมารดาเขา ร่างบาง

ยิ้มหวานทักทาย(ทั้งที่ในใจเต้นโครมครามด้วยความตื่นเต้น)

"สวัสดีค่ะคุณป้า..หนูชื่อจุนนี่ค่ะ"

"สวัสดีจ๊ะ..หนูอย่าเรียกป้าเลย..เรียกว่าแม่ดีกว่าจ๊ะ"

คุณนายคิมมองว่าที่ลูกสะใภ้ด้วยความชื่นชมในความน่ารักเรียบร้อยในที่สุดฝันของนาง

ก็เป็นจริงๆเสียที(อยากได้ลูกสาวมากๆ)

"จุง...พาน้องไปพักผ่อนก่อนนะเดี๋ยวแม่ตั้งโต๊ะเสร็จจะให้เด็กไปเรียก"

"แม่ฮะ..จริงๆแล้วให้น้องเขาพักห้องเดียวกับผมก็ได้"

คนหน้าหวานตกใจหันมามองหน้าชายหนุ่มด้วยสายตาเขียวพร้อมขยับปากโดยไม่มี

เสียงว่าชายหนุ่มเบาๆ(ไอ้บ้า#@$#%&&^(&))&#!#^**&^$#@)

"ฮ่าๆๆจะเอาแบบนั้นก็ได้จ๊ะ"

"ขอบคุณฮะแม่..งั้นผมขอตัวก่อนฮะ"

ชายหนุ่มรีบโอบเอวคนหน้าหวานพาเดินขึ้นชั้นสองเพื่อเข้าห้องนอนของเขาแต่ใบหน้า

ของคนหน้าหวานงอนิดๆๆด้วยความขัดใจ



ไรเตอร์ขออัพแค่นี้ก่อนนะค่ะ
เพิ่งแต่งได้แค่นี้ค่ะรีดเดอร์
ที่รักทุกท่านอย่าเพิ่งเคืองไรเตอร์
นะค่ะจะพยายามรีบแต่งเพิ่มค่ะ
รออีกนิดน่ะค่ะขอบคุณค่ะที่คอย
ติดตามผลงานของไรเตอร์คนนี้เสมอ
"ชองมัลคัมวาฮัมนีดา"