คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : คนรัก....
ผมนั่งรถเงียบๆมาตลอดทางบ่อยครั้งที่ผมแอบมองคนขับรถข้างๆผม ในที่สุดเขาก็พาผมที่บ้าน
หลังนึงที่น่าอยู่มากๆมีสวนดอกไม้รอบบ้านเหมือนบ้านในฝันของผมเลย คยูจงลงจากรถแล้วคว้า
ข้อมือของผมลงจากรถแล้วพาเข้าบ้านหลังนี้
“พาผมมาที่นี่ทำไม”
“มันเป็นบ้านในฝันของนายหรือเปล่ายองแซง”
“อือ..มันก็ประมาณนี้ละมั้ง”
ผมตอบแบบงงๆแล้วมองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความสงสัย
“แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าบ้านในฝันของผมเป็นแบบไหน”
ตอนแรกที่ผมยังไม่เจอยองแซง ผมจากอเมริกาใหม่ๆผมตามหาบ้านที่มีลักษณะแบบนี้และ
หน้าบ้านต้องมีเนินสวนดอกไม้แบบนี้ จนพบพบบ้านหลังนี้และขอร้องเจ้าของบ้านจนเขา
ยอมขายให้
“เพราะว่าผมเคยสัญญากับคุณไงล่ะ”
ผมมองหน้าคนหน้าหวานอีกครั้งและเริ่มเล่าเรื่องที่ผมไปหาชีวอนที่บ้านของเขา
ชีวอนเล่าเรื่องทุกอย่างก่อนที่จะไปอเมริกาของผมและคำสัญญาของผมที่เคยให้ไว้กับร่างบาง
ตรงหน้าพร้อมเอารูปถ่ายเก่าๆที่ชีวอนเก็บไว้อย่างดีให้มือผมมา
“ทำไมยองแซง...ทำไมคุณไม่บอกว่าเป็นคนรักของผม?”
“คนรักเหรอ...น่าจะเรียกว่าคนรักเก่าดีกว่า”
น้ำตาของผมเริ่มไหลออกมาตอนนี้ผมเริ่มสับสนแล้วมันผ่านมาเกือบ5 ปีแล้วก็ตามแต่
ทำไม...เขากับจำไม่ได้ต้องถามจากคนอื่น หรือว่าผมไม่มีอะไรให้เขาคนนี้จดจำเลยเหรอ
ผมสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนที่จะพูดบางอย่างออกไป
“ตอนนี้คุณต้องการอะไรจากผม”
“ยองแซง..ผม..”
“ถ้าหากว่าคุณรู้สึกผิดที่เคยทิ้งผมไป ผมบอกได้เลยว่าไม่ต้องรับผิดชอบอะไร”
ผมพยายามข่มเสียงไม่ให้สั่นและกลั้นน้ำตาที่ไม่รักดีคอยจะไหลออกมาตลอดเวลาโดย
ไม่เกรงใจเจ้าของสักนิด
“รบกวนช่วยพาผมกลับบ้านด้วย”
“ไม่!ยองแซง..ผมไม่ยอมปล่อยคุณไปอีกแล้ว”
ผมเริ่มโกรธแล้วนะไอ้บ้านี้จนต้องตวาดกลับไปเสียงดังกว่าเดิมอีกครั้ง
“ผมบอกว่าให้คุณพาผมไปส่งบ้าน”
“ไม่”
“ได้! งั้นผมไปเอง”
มือหนาจับหมับที่แขนซ้ายของผมขณะที่ผมหันหลังเพื่อที่จะเดินออกไปพร้อมกับกระชากแขน
ของผมอย่างแรงและลากตัวผมเข้าบ้าน ผมพยายามทั้งทุบทั้งเตะคยูจงมือหนาก็ไม่ยอมปล่อยมือ
คยูจงพาผมมาที่ห้องหนึ่งแล้วพลักผมลงไปที่เตียงพร้อมกับโถมตัวลงมาทาบทับบนตัวผม
ผมพยายามดันตัวเขาออกไปแต่ก็ไม่มีผล คยูจงกดจูบหนักหน่วงบดริมฝีปากผม ผมพยายาม
หันหน้าหนีมือหนาจับคางของผมให้อยู่นิ่ง คยูจงส่งเรียวลิ้นเข้ามาสำรวจความหวานใน
โพรงปากของผม ผมหายใจไม่ออกเหมือนจะขาดใจเสียให้ได้เลย คยูจงค่อยๆถอนริมฝีปากจากปากสีหวานอย่างเสียดาย ก่อนที่จะจูบไล้ลงมาที่ซอกคอขาวเนียนพร้อมเม้มที่คอขาวเนียนให้
เป็นรอยเพื่อเป็นสัญลักษณ์ว่าคนๆนี้เป็นของเขา มือหนาค่อยๆถอดชุดออกจากคนร่างบางพร้อม
จรดริมฝีปากทำสัญลักษณ์ลงมาจนถึงหน้าท้องแบนราบ มือหนาจับส่วนอ่อนไหวแล้วขยับขึ้นลง
ร่างบางครางออกมาแทบไม่ได้ศัพท์
“อ๊ะ...อ๊า ผมจะไม่ไหวแล้ว อื้อ ”
คยูจงส่งนิ้วเรียวเปิดทางสวรรค์ที่ละนิ้วและหาจุดศูนย์รวมของร่างบาง
“อ๊ะ ...ตรงนั้น..”
คยูจงแยกขาเรียวของคนหน้าหวานออกให้กว้างกว่าเดิม
“ยองแซงผมขอนะ”
ร่างสูงเอานิ้วมือออกพร้อมส่งแกนกายของเขาแทนที่
“อื้อ”
ร่างบางหวี้ดร้องด้วยความเจ็บหลังจากชายหนุ่มส่งแกนกายเข้ามาในคราวเดียว
แต่เสียงถูกปิดด้วยปากนุ่มของร่างสูง คยูจงรอให้ยองแซงชินแล้วเริ่มขยับด้วยความรุนแรง
“อ๊า..อ๊ะ คยูจง..”
“อ๊า..ยองแซงผมไมไหวแล้ว”
ร่างสูงปล่อยน้ำอุ่นเข้าไปในตัวร่างบางก่อนที่จะฟุบหน้าซบอกขาวแล้วถอนกายออกมาจากร่างบาง
พร้อมโอบกอดร่างบางไว้ในอ้อมแขนและหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
ไรเตอร์เอามาลงให้สองตอนนะค่ะ
หวังว่ารีดเดอร์คงสนุกนะค่ะ
ม่ายรู้จะโดนแบนหรือเปล่าค่ะ
มีฉากนั้นด้วย555
ไรเตอร์ยังแต่งฉากแบบนี้ม่ายเก่ง
ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ
ความคิดเห็น