ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สะดุดรัก...นายตัวแสบ(2HJ ss501)

    ลำดับตอนที่ #4 : ซุ่มซ่ามจนได้........

    • อัปเดตล่าสุด 13 มิ.ย. 53


       ภายในห้องประธานบริษัท....  ในขณะที่ใครบางคนกำลังพิมพ์งานอยู่อย่างตั้งใจ

    ประตูบานใหญ่ก็ถูกเปิดออกอย่างแรงจนเขาต้องสะดุ้งสุดตัวทีเดียว

    "สะ สวัสดีครับ" เสียงทักขึ้นทันทีที่เห็นว่าใครกำลังเดนผ่านเข้ามา

    "ที่ให้เตรียมเมื่อวานเสร็จรึยัง? แล้วเตรียมห้องประชุมเสร็จรึยัง? "

    คนที่เพิ่งเข้ามาถามเสียงเรียบ ยังไม่ทันที่ฮยองจุนจะตอบคนถามก็ผลักปประตูเข้าไปด้าน

    ในแล้ว  พอเห็นแฟ้มเตรียมงานประชุมที่เสร็จเรียบร้อยแล้ววางอยู่บนโต๊ะอย่างเป็น

    ระเบียบและงานอื่นๆที่เคยวางระเกะระกะถูกจัดให้เข้าที่เรียบร้อย แถมฝุ่นผงไม่มีแม้แต่น้อย

    จนทำให้ร่างสูงชะงักเท้าจนทำให้คนเดินตามหลังชนเข้ากับหลังอย่างจัง

    "ขอโทษครับ" เสียงหวานกล่าวขอโทษดังขึ้น  เพราะเขาไม่มีเจตนาที่จะชนร่างสูง

    แต่ในใจ "ไอ้บ้า! จะหยุดทำไมไม่บอกว่ะ"

    ฮยองจุนเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ประจำตำแหน่งนั่งอ่านข้อมูลที่ให้คนหน้าตุ๊กตา

    เตรียมเมื่อวาน

    "อืม....เรียบร้อยดีนี่" ฮยอนจุงกล่าวอย่างรู้สึกทึ่งจริงๆ  จะไม่ให่ทึ่งได้ไง  ก็เมื่อเขาแกล้ง

    ให้เอกสารที่สำคัญปนไปกับเอกสารไม่สำคัญตั้ง6แฟ้มใหญ่ๆ  โดยมีเอกสารสำคัญแค่

    แฟ้มเดียว  ถ้าไม่อ่านทั้งหมดก็คงไม่รู้ว่าอันไหนสำคัญ

    "ขอบคุณครับ" ฮยองจุนพูดพร้อมส่งยิ้มหวานให้คนตรงหน้า  แม้ในใจจะรู้สึกสะใจ

    ไม่น้อยที่ทำให้คนตรงหน้าเขาเอ่ยชมเขาจนได้  แต่ดูเหมือนจะทำให้ฮยอนจุงที่นั่งอยู่

    คิ้วกระตุกอย่างขัดใจ
      
        ฮยอนจุงยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วสั่งงานเพิ่มทันที "นี่ช่วยเอาข้อมูลพวกนี้ไปสรุปให้ด้วยนะ

    ผมต้องการภายในพรุ่งนี้นะ" ฮยอนจุงเงยหน้ามองหนุ่มหน้าตุ๊กตาตรงหน้า

    "ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็ออกไปได้" ฮยอนจุงสั่งงานเสร็จแล้วก็โบกมือไล่ให้คนหน้าตุ๊กตา

    ออกไป " ครับ" ฮยองจุนตอบรับและรวบเอกสารที่เจ้านายของเขาสั่งให้เขาสรุป

    จำนวน 5 แฟ้มใหญ่ๆจาโต๊กเจ้านายแล้วหันหลังกลับเดินไปที่ประตูทันทีแต่แฟ้ม

    ที่พอถือแล้วมันสูงบังหน้าตาของเขาจนกะระยะประตูไม่ถูกจึงเดินชนประตูไปเต็มๆ

    "ปัง!" เสียงดังที่ทำให้ฮยอนจุงที่ก้มหน้าก้มตาอ่านข้อมูลสรุปอยู่ถึงกับสะดุ้งสุดตัว

    พร้อมเงยหน้าขึ้นมอง ผลของการเดินชนประตูเข้าจังๆทำให้แฟ้มทั้งหมดหล่นลงกับพื้น

    พร้อมร่างบางที่ถือแฟ้มเอกสารกองอยู่กับพื้น  การเสียหลักล้มดูเหมือนจะทำให้ข้อเท้า

    ของฮยองจุนพลิก   เพราะเขานั่งกุมข้อเท้าไม่ลุกขี้นฮยอนจุงที่นั่งมองอยู่นาน

    ยังไม่ยอมลุกขึ้นก็รีบเดินไปหาคนตรงหน้า

    "เป็นอะไรหรือเปล่า?" ฮยอนจุงถามเสียงอ่อนโยนแต่ร่างบางเอาแต่ส่ายหน้าัรัว แต่มือ

    ทั้งสองข้างยังกุมข้อเท้าของตัวเองไว้

    "ข้อเท้าพลิกเหรอ? ไหนขอฉันดูหน่อย" เขาเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมเขา

    ต้องมาทำอะไรแบบนี้กับเลขาคนนี้ เพราะคนก่อนๆเขาไม่ค่อยจะสนใจว่าเธอจะเป็นอะไร

    ถึงแม้ว่าเขาจะเอ่ยถามแต่ฮยองจุนก็ยังคงส่ายหน้าปฏิเสธอยู่เหมือนเดิม ทำให้ฮยอนจุง

    รู้สึกหงุดหงิดจนต้องคว้าข้อเท้าของฮยองจุนมาดูแล้วบีบเบาๆ ถึงฮยอนจุงจะบีบข้อเท้า

    ของฮยองจุนเบาแค่ไหนมันยิ่งทำให้ฮยองจุนปวดข้อเท้าหนักกว่าเดิมมากขึ้นไปอีก

    จนร่างบางน้ำตาแทบเล็ดออกมา ฮยอนจุงเห็นสีหน้าของคนหน้าตุ๊กตาตรงหน้าแล้ว

    ก็รู้อาการว่าข้อเท้าพลกแน่นอน

    "ข้อเท้าพลิกน่ะ ลุกไหวไหม?" เขาถามเสียงนุ่มโดยไม่รู้ตัวเลยว่าความห่วงใยที่มีต่อ

    คนหน้าตุ๊กตาตรงหน้าถูกสื่อออกมาจากน้ำเสียงของเขา แต่ฮยองจุนก็ยังไม่รู้สึกอะไร

    หรอก เพราะตอนนี้เข้ารู้สึกเพียงว่าข้อเท้าของเริ่มรู้สึกชาๆ

    "ไม่เป็นไรแล้วครับ" ฮยองจุนพูดพลางก้มหน้าลงต่ำ  เพราะหน้าของฮยอนจุงอยู่ใกล้กับ

    หน้าของเขารู้สึกถึงลมหายใจที่เป่ารดหน้าผากของเขาอยู่

    "แน่ใจนะว่าไม่เป็นไรแล้ว" ฮยอนจุงขมวดคิ้วถามคนหน้าตุ๊กตาอีกครั้ง ฮยองจุนก็ยืนยัน

    ด้วยการลุกขึ้นยืนให้เขาดู  ถึงจะเซบ้างเล็กน้อยจนฮยอนจุงต้องรีบมาประคอง

    แต่ฮยองจุนก็ลุกขึ้นยืนโดยพยายามข่มความเจ็บเอาไว้ "นี่ไงครับ ผมบอกว่าไม่เป็นไร"

    ฮยองจุนพูดแล้วยิ้มให้  ฮยอนจุงเห็นว่าป่วยการที่จะเซ้าซี่คนตรงหน้า

    "ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว งั้นก็อย่าลืมสรุปแฟ้มพวกนั้นนะผมต้องการพรุ่งนี้เช้า" แล้วฮยอนจุง

    ก็หันหลังเดินกลับไปที่เก้าอี้ของเขาอีกครั้ง และต้องสะดุ้งอีกครั้งเพราะเสียงที่เลขา

    ของเขาพยายามเก็บแฟ้มที่หล่นอยู่กับพื้น

    "เฮ้ย..ค่อยๆขนก็ได้เดี๋ยวก็เดินชนประตูอีกรอบหรอกนี่ขนาดสี่ตานะ" จริงๆแล้วเขา

    ก็เป็นห่วงหรอกนะ แต่พอเห็นท่าทางของเลขาแล้วรู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมา ฮยองจุนเอง

    เมื่อได้ยินประโยคนั้นจากเจ้านายหนุ่ม เขาเงยหน้ามองด้วยสายตาเคืองๆ แต่ในใจ

    "ไอ้บ้ามาว่าเขาสี่ตา  แค่วันนี้เข้าหาคอนแท็คเลนส์ไม่เจอเลยต้องใส่แว่นแทน"

    ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ

    "ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ยังไงผก็ทำงานให้คุณได้เหมือนเดิม" ฮยองจุนพูดแล้วโค้งให้

    ก่อนจะรวบแฟ้มแล้วเดินออกไป  หลังจากเอาแฟ้มทั้งหมดวางบนโต๊ะตัวเองด้วยความ

    หงุดหงิดจนลืมเจ็บข้อเท้า "ไอ้บ้าเอ๊ย...ไอ้เจ้านายบ้า ไอ้ขี้เก๊ก นึกว่าตัวเองวิเศษกว่า

    คนอื่นหรือไง  อย่างนายมันก็แค่เพลย์บอยตัวพ่อนะแหละ" ด้วยความโมโหฮยองจุน

    เต๊ะโต๊ะตัวเองอย่างลืมตัว

    "โอ๊ย!..ไอ้ข้อเท้าบ้าเขามีไว้รองรับน้ำหนักไม่ใช่มีไว้ให้ปวดนะ"ฮยองจุนยังบ่นออกมา

    อีกชุดใหญ่  ก่อนที่จะได้ยินเสียงแว่วดังมาจากห้องเจ้านายหนุ่มทำให้ฮยองจุนเขย่ง

    ขากลับมานั่งที่เก้าอี้รวดเร็ว พอสัมผัสเก้าอี้ประตูห้องเจ้านายก็เปิดออกมาทันที

    "ผมไปประชุมก่อนนะจะเข้ามาอีกทีก็ช่วงบ่ายๆน่ะ" ฮยอนจุงเอ่ยเสียงเรียบแต่สายตา

    พยายามแอบมองอีกคนว่าเป็นอะไรมากหรือเปล่า

    "ครับ" ฮยองจุนรับคำพร้อมส่งยิ้มให้ ทำให้ฮยอนจุงเดินออกไป  แต่พอคล้อยหลัง

    ฮยอนจุง  ใบหน้าที่ยิ้มหวานหยดย้อยกลับมาบิดเบี้ยวอีกครั้งก่อนจะลากขาไปหาอุปกรณ์

    ปฐมพยาบาลมาปฐมพยาบาลตัวเอง

       หลังจากเจ้านายของเขาไปประชุมเพียงครึ่งชัวโมงก็มีสาวสวยหน้าตาหวานและแต่งตัว

    เปรี้ยวมากเดินมาเปิดประตูเข้ามา  พร้อมเอ่ยถามหาเจ้านายหนุ่มของเขาทันที

    "พี่ฮยอนจุงฮยอนจุงอยู่ไหม?" ฮยองจุนที่ก้มหน้าก้มตาสรุปงานอยู่เงยหน้าขึ้นมา

    มองผู้หญิงตรงหน้าแล้วยิ้ม "เออ...เจ้านายไปประชุมครับ ตอนบ่ายถึงจะกลับเข้ามาครับ

    ไม่ทราบว่าได้นัดไว้หรือเปล่าครับ?"

    "ฉัน คิม โซ อึน ว่าที่คู่หมั้นของฮยอนจุง"

    "ครับ...งั้นเชิญทางนี้ครับ" ฮยองจุนเดินนำหญิงสาวให้เดินเข้าไปนั่งรอเจ้านายของเขา

    ในห้องของเจ้านายตรงมุมโซฟา

         บ่ายแก่ๆเจ้านายหนุ่มของเขาก็กลับมา  เิิปิดประตูเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

    "เออ...เ้จ้านายครับ  คุณ คิม โซ อึน คู่หมั้นเจ้านายมานั่งรอในห้องนานแล้วครับ"

    หลังจากฟังที่ฮยองจุนบอก  ฮยอนจุงมีสีหน้างงๆก็เขายังไม่ได้หมั้นกับใครนี่หว่า

    และโซ อึน ก็แค่ลูกของเพื่อนพ่อกับแม่เขาเท่านั้น

    "เหรอ...อือ" ร่างสูงพยักหน้ารับทราบแล้วเดินเข้าห้องเขาทันที เขาไม่รู้ว่าข้างในคุย

    อะไรเพราะเสียงมันเบามากๆอ่ะ อีกสิบนาทีต่อมาโทรศัพท์ตรงโต๊ะเขาก็ดังขึ้น

    "สวัสดีครับ..ห้องท่านประธานคิมครับ" ฮยองุจนรับสายแล้วกรอกเสียงลงไป

    "เรียกคนขับรถมาให้หน่อย" เสียงคุ้นเคยจากปลายสายเขาจำได้ทันที

    "ครับ" หลังจากวางสายฮยองจุนรีบต่อสายถึงคนขับรถทันที ไม่นานคนขับรถก็มาถึง

    ไม่นานประตูห้องเจ้านายหนุ่มก็เปิดออกพร้อมเจ้านายเขาเดินโอบสาวร่างบางออกมา

    "โซ อึน กลับก่อนนะครับ พี่ยงเคลียร์งานไม่เสร็จ เดี๋ยวคืนนี้พี่โทรหานะครับ"

    "ค่ะ โซ อึน จะรอสายนะค่ะ" หญิงสาวพูดพร้อมโอบรอบคอร่างสูงก่อนจะเอาริมฝีปาก

    ตัวเองประทับริมฝีปากหนาของร่างสูง หลังจากนั้นฮยอนจุงก็เดินกลับเ้ข้าห้องเขา


    ไรเตอร์ขออัพแค่นี้ก่อนนะค่ะ
    พรุ่งนี้จะมาอัพเพิ่มค่ะเรื่องนี้
    เริ่มแต่งใหม่แล้วค่ะประมาณ
    สามตอนได้ หลังจากนี้รบกวนช่วยติดตาม
    นะค่ะ มาช่วยลุ้นว่าจุงของเราจะทำยัง
    ที่จะไม่ถูกหมั้นค่ะ
    ขอบคุณรีดเดอร์ทุกท่านเช่นเคยค่ะ
    ที่สนับสนุนไรเตอร์ตลอดมาค่ะ


    ไรเตอร์ต้อง ss501 ด้วยนะค่ะ

    let me be the one นอมานึย ซารัง......




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×