ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วันสัมภาษณ์งาน........
เมื่อวานผมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้พี่ยองแซงฟัง
แต่แทนที่พี่ยองแซงจะเข้าน้องอย่างผม ตรงกันข้ามผมกลายเป็นคนผิดซะงั้น
ที่ไปต่อยหน้าเขา แถมกำชับผมอีกว่าถ้าเจอเข้าอย่าลืมขอโทษเขาด้วย
ชาตินี้ผมคงไม่เจอหน้ามันหรอกไ้อ้บ้านั่นแน่ๆ ฮึ้ย..ยิ่งคิดแล้วยิ่งโมโห..
ผมเดินสรรเสริญไอ้บ้ามาตลอดการเดินทางที่มาสัมภาษณ์งาน
ผมเดินมาหยุดหน้าบริษัท นำเข้าและส่งออก 501 จำกัด
ผมสูดลมหายในเข้าลึกๆแล้วเดินเข้าไปในตึกเพื่อนั่งรอเรียกสัมภาษณ์
ณ.ห้องประธานบริษัท นำเข้าและส่งออก 501 จำกัด
เฮ้อ...วันนี้ผมต้องสัมภาษณ์เลขาคนใหม่อันแสนจะน่าเบื่อ หลังจากเยจิน
เลขาคนเก่งของผมแจ้งว่าเธอขอลาออกไปแต่งงาน
"ก๊อกๆ" เสียงเคาะประตูก่อนที่เลขาเยจินจะเดินถือแฟ้มใบสมัครงานของคนที่
นัดสัมภาษณ์มาวางบนโต๊ะ "ขอบใจ" ผมเปิดแฟ้มอ่านไปเรื่อยๆจนสะดุดกับ
ใบสมัครของคนที่ฝากรอยหมัดไว้ที่ตาของผม ดีนะที่เขารีบประคบเบ้าตา
ทิ้งไว้แค่รอยจางๆเท่านั้น หึหึผมหัวเราะในลำคอไม่คิดเลยว่านายหน้าตุ๊กตานั้น
จะเป็นฝ่ายเดินมาหาผมเองไม่ต้องเสียแรงตามหา
"เยจินผมเลือกเลขาใหม่ได้แล้วน่ะ ฝากแจ้งคนนั่งรอสัมภาษณ์ท่านอื่นกลับได้เลย"
หลังจากฮยอนจุงแจ้งเลขาเรียบร้อยแล้ว หันมานั่งมองใบสมัครอีกครั้ง
"ชื่อ คิม ฮยอง จุน เหรอ"
ฮยอนจุงนั่งอมยิ้มอย่างเจ้าเลห์ เขาเตรียมแผนไว้แกล้งยั่วโมโหคนหน้าตุ๊กตา
ไว้แล้ว อยากรู้จริงๆว่าจะทำหน้ายังไงถ้ารู้ว่าเ้ขาจะเป็นเจ้านายในอนาคต
ผมมานั่งรอสัมภาษณ์หน้าห้องท่านประธานเพียงคนเดียว
ผมหันมองไปรอบๆแต่ไม่พบคนที่นัดสัมภาษณ์พร้อมผม
จนเลขาเยจินเดินมาสะกิด"คุณคิมค่ะเชิญ่ะ"
ผมถึงมายิ้มแล้วเดินตามเธอเข้าไป
ฮยอนจุงนั่งหันหลังให้เอ่ยเชิญนั่งพร้อมหันหน้ามาสบตาคนหน้าตุ๊กตา
"เชิญนั่งครับ"
ฮยอนจุงลุกขึ้นยืนตัวแข็งอ้าปากค้างนิ้วมือชี้คนอมยิ้มตรงหน้า
"เฮ้ย..ไอ้บ้า"
ฮยอนจุงหัวเราะท่าทางของฮยองจุน
"จะไม่นั่งเหรอคุณ..นั่งสิผมเชิญ"
ฮยองจุนสูดลมหายใจเข้าหนึ่งเฮือกเพื่อดับอารมณ์กรุ่นๆจากคำพูกวนประสาท
ของคนที่เท้าคางและท่าทางเหมือนกำลังพิจารณาเขาด้วยสายตาประหลาดและ
อาการยิ้มๆนั้นอีก
ให้ตายเหอะขอให้มันเป็นตากุ้งยิงและฟันคุดทีเถอะมันจะได้เลิกมองเลิกยิ้มแบบนี้
เกลียดมันเป็นบ้าเลย ฮยองจุนบอกตัวเองในใจ
ก่อนที่จะสูดลมหายใจเข้าอีกเฮือกที่สองก่อนจะลุกขึ้นยืนเดินไปที่ประตูหากไม่ทันจะเปิด
มืือเรียวที่จับลูกบิดชะงักเมื่อมีเสียงกวนอารมณ์พอๆกับตาและรอยยิ้ม
"อ้าว....จะหนีกันเลยเหรอ"
เฮ้ยคนอย่างฮยองจุนฆ่าได้หยามไม่ได้ แรงทิฐิพาฮยองจุนเดินกลับมายืนตรงหน้า
ฮยอนจุง สายตาร้อนแรงไม่แพ้อารมณ์ราวจะแผดเผาคนตรงหน้าให้วอดวาย
แต่คนถูกมองกลับไม่สะทกสะท้านกลับยิ้มมากขึ้นและผายมือไปที่เก้าอี้
"นั่งสิคุณฮยองจุน เราจะได้เริ่มสัมภาษณ์กันเสียที"
ฮึ้ย..เกลียดมัน ฮยองจุนพยาบามข่มเสียงข้มใจให้เป็นปกติที่สุด
"เริ่มเลยสิผมพร้อมแล้ว"
"ทำไมคุณถึงมาสมัครงานที่นี่"
หมั่นไส้ขอตอบแบบกวนๆหน่อยเถอะ
"ก็ประกาศรับสมัครไม่ใช่เหรอ" ถ้ารู้ว่าเป็นบริษัทนายฉันไม่มาสมัครหรอกแบร่
หนอยแน่ะเจ้ากระต่ายน้อยตอบกวนเหรอเดี๋ยวพ่อจับจูบเลยนิ
"คุณอยากทำงานกับเราที่นี่หรือเปล่า"
"อยากพอๆกับอยากชกหน้านาย"
โห้ท่าทางจะอยากทำจริงๆ ตอบตรงทันควันไม่ต้องคิด
"แล้วอย่างนี้...ผมควรรับคนที่อยากชกหน้าท่านประธานเข้าทำงานหรือเปล่า"
"แล้วคุณคิดว่าผมออกจากบ้านมาเพื่ออะไร"
ฮยอนจุงหัวเราะหึหึในลำคอ คนไรว่ะตอบตรงโคตร
"โอเคผมรับคุณเข้าทำงาน"
"ห๊า..."ฮยองจุนทำหน้างงๆมันบ้าปะนี่เขาแสดงออกซะขนาดนี้ว่าเกลียดมัน
อยู่ดีๆมับรับเข้าทำงานซะงั้น
"คุณเริ่มงานพรุ่งนี้ได้เลย เพราะเลขาผมเขามาทำงานวันนี้วันสุดท้ายแล้ว"
"เออ..เอาอย่างงั้นก็ได้"
"เอาน่าคุณยังมีเวลาหาทางชกหน้าผมอีกนาน แต่ผมขอเตือนไว้ก่อน.....
ถ้าคุณชกผมไม่ล้มล่ะก็....."
ฮยอนจุงละคำพูดไว้มือหนึ่งเท้าคางด้วยท่าสบายๆ อีกมือหนึ่งเคาะโต๊ะเบาๆ
และสายตาจ้องอยู่ที่ตาคนฟังแล้วเลื่อยสายตาลงมาหยุดที่ริมฝีปากบางได้รูป
ที่เริ่มเม้มเข้าหากันอย่างจะป้องกันตัวเอง
ฮยองจุนหน้าแดงโกรธทะลุองศาเดือดลุกพรวดขึ้นทุบโต๊ะปัง
"ไอ้บ้า...ไอ้ทะลึ่ง ลามก หยาบคาย เอาตาตุ่มมาคิดแทนสมอง เอาตูดมาพูดแทนปาก"
แล้วฮยองจุนก็วิ่งพรวดเดียวออกจากห้องฮยอนจุง
ฮยอนจุงหัวเราะกับท่าทางของคนหน้าตุ๊กตาของเขาน่ารักจริงๆ ชักอยากได้
เป็นแฟนแล้วสิ......หึหึหึ
ข้อตกลงค่ะ
อ่านแล้วเม้นท์หรือโหวตก็ได้
แต่ชอบอ่านเม้นท์มากกว่า
เรื่องนี้ประเภท boy love boy ค่ะ
ถ้าไม่ชอบรบกวนปิดทันทีค่ะ
ขอบคุณลีดเดอร์ทุกท่านค่ะที่ติดตาม
แนะนำติชมได้น่ะค่ะ
แต่แทนที่พี่ยองแซงจะเข้าน้องอย่างผม ตรงกันข้ามผมกลายเป็นคนผิดซะงั้น
ที่ไปต่อยหน้าเขา แถมกำชับผมอีกว่าถ้าเจอเข้าอย่าลืมขอโทษเขาด้วย
ชาตินี้ผมคงไม่เจอหน้ามันหรอกไ้อ้บ้านั่นแน่ๆ ฮึ้ย..ยิ่งคิดแล้วยิ่งโมโห..
ผมเดินสรรเสริญไอ้บ้ามาตลอดการเดินทางที่มาสัมภาษณ์งาน
ผมเดินมาหยุดหน้าบริษัท นำเข้าและส่งออก 501 จำกัด
ผมสูดลมหายในเข้าลึกๆแล้วเดินเข้าไปในตึกเพื่อนั่งรอเรียกสัมภาษณ์
ณ.ห้องประธานบริษัท นำเข้าและส่งออก 501 จำกัด
เฮ้อ...วันนี้ผมต้องสัมภาษณ์เลขาคนใหม่อันแสนจะน่าเบื่อ หลังจากเยจิน
เลขาคนเก่งของผมแจ้งว่าเธอขอลาออกไปแต่งงาน
"ก๊อกๆ" เสียงเคาะประตูก่อนที่เลขาเยจินจะเดินถือแฟ้มใบสมัครงานของคนที่
นัดสัมภาษณ์มาวางบนโต๊ะ "ขอบใจ" ผมเปิดแฟ้มอ่านไปเรื่อยๆจนสะดุดกับ
ใบสมัครของคนที่ฝากรอยหมัดไว้ที่ตาของผม ดีนะที่เขารีบประคบเบ้าตา
ทิ้งไว้แค่รอยจางๆเท่านั้น หึหึผมหัวเราะในลำคอไม่คิดเลยว่านายหน้าตุ๊กตานั้น
จะเป็นฝ่ายเดินมาหาผมเองไม่ต้องเสียแรงตามหา
"เยจินผมเลือกเลขาใหม่ได้แล้วน่ะ ฝากแจ้งคนนั่งรอสัมภาษณ์ท่านอื่นกลับได้เลย"
หลังจากฮยอนจุงแจ้งเลขาเรียบร้อยแล้ว หันมานั่งมองใบสมัครอีกครั้ง
"ชื่อ คิม ฮยอง จุน เหรอ"
ฮยอนจุงนั่งอมยิ้มอย่างเจ้าเลห์ เขาเตรียมแผนไว้แกล้งยั่วโมโหคนหน้าตุ๊กตา
ไว้แล้ว อยากรู้จริงๆว่าจะทำหน้ายังไงถ้ารู้ว่าเ้ขาจะเป็นเจ้านายในอนาคต
ผมมานั่งรอสัมภาษณ์หน้าห้องท่านประธานเพียงคนเดียว
ผมหันมองไปรอบๆแต่ไม่พบคนที่นัดสัมภาษณ์พร้อมผม
จนเลขาเยจินเดินมาสะกิด"คุณคิมค่ะเชิญ่ะ"
ผมถึงมายิ้มแล้วเดินตามเธอเข้าไป
ฮยอนจุงนั่งหันหลังให้เอ่ยเชิญนั่งพร้อมหันหน้ามาสบตาคนหน้าตุ๊กตา
"เชิญนั่งครับ"
ฮยอนจุงลุกขึ้นยืนตัวแข็งอ้าปากค้างนิ้วมือชี้คนอมยิ้มตรงหน้า
"เฮ้ย..ไอ้บ้า"
ฮยอนจุงหัวเราะท่าทางของฮยองจุน
"จะไม่นั่งเหรอคุณ..นั่งสิผมเชิญ"
ฮยองจุนสูดลมหายใจเข้าหนึ่งเฮือกเพื่อดับอารมณ์กรุ่นๆจากคำพูกวนประสาท
ของคนที่เท้าคางและท่าทางเหมือนกำลังพิจารณาเขาด้วยสายตาประหลาดและ
อาการยิ้มๆนั้นอีก
ให้ตายเหอะขอให้มันเป็นตากุ้งยิงและฟันคุดทีเถอะมันจะได้เลิกมองเลิกยิ้มแบบนี้
เกลียดมันเป็นบ้าเลย ฮยองจุนบอกตัวเองในใจ
ก่อนที่จะสูดลมหายใจเข้าอีกเฮือกที่สองก่อนจะลุกขึ้นยืนเดินไปที่ประตูหากไม่ทันจะเปิด
มืือเรียวที่จับลูกบิดชะงักเมื่อมีเสียงกวนอารมณ์พอๆกับตาและรอยยิ้ม
"อ้าว....จะหนีกันเลยเหรอ"
เฮ้ยคนอย่างฮยองจุนฆ่าได้หยามไม่ได้ แรงทิฐิพาฮยองจุนเดินกลับมายืนตรงหน้า
ฮยอนจุง สายตาร้อนแรงไม่แพ้อารมณ์ราวจะแผดเผาคนตรงหน้าให้วอดวาย
แต่คนถูกมองกลับไม่สะทกสะท้านกลับยิ้มมากขึ้นและผายมือไปที่เก้าอี้
"นั่งสิคุณฮยองจุน เราจะได้เริ่มสัมภาษณ์กันเสียที"
ฮึ้ย..เกลียดมัน ฮยองจุนพยาบามข่มเสียงข้มใจให้เป็นปกติที่สุด
"เริ่มเลยสิผมพร้อมแล้ว"
"ทำไมคุณถึงมาสมัครงานที่นี่"
หมั่นไส้ขอตอบแบบกวนๆหน่อยเถอะ
"ก็ประกาศรับสมัครไม่ใช่เหรอ" ถ้ารู้ว่าเป็นบริษัทนายฉันไม่มาสมัครหรอกแบร่
หนอยแน่ะเจ้ากระต่ายน้อยตอบกวนเหรอเดี๋ยวพ่อจับจูบเลยนิ
"คุณอยากทำงานกับเราที่นี่หรือเปล่า"
"อยากพอๆกับอยากชกหน้านาย"
โห้ท่าทางจะอยากทำจริงๆ ตอบตรงทันควันไม่ต้องคิด
"แล้วอย่างนี้...ผมควรรับคนที่อยากชกหน้าท่านประธานเข้าทำงานหรือเปล่า"
"แล้วคุณคิดว่าผมออกจากบ้านมาเพื่ออะไร"
ฮยอนจุงหัวเราะหึหึในลำคอ คนไรว่ะตอบตรงโคตร
"โอเคผมรับคุณเข้าทำงาน"
"ห๊า..."ฮยองจุนทำหน้างงๆมันบ้าปะนี่เขาแสดงออกซะขนาดนี้ว่าเกลียดมัน
อยู่ดีๆมับรับเข้าทำงานซะงั้น
"คุณเริ่มงานพรุ่งนี้ได้เลย เพราะเลขาผมเขามาทำงานวันนี้วันสุดท้ายแล้ว"
"เออ..เอาอย่างงั้นก็ได้"
"เอาน่าคุณยังมีเวลาหาทางชกหน้าผมอีกนาน แต่ผมขอเตือนไว้ก่อน.....
ถ้าคุณชกผมไม่ล้มล่ะก็....."
ฮยอนจุงละคำพูดไว้มือหนึ่งเท้าคางด้วยท่าสบายๆ อีกมือหนึ่งเคาะโต๊ะเบาๆ
และสายตาจ้องอยู่ที่ตาคนฟังแล้วเลื่อยสายตาลงมาหยุดที่ริมฝีปากบางได้รูป
ที่เริ่มเม้มเข้าหากันอย่างจะป้องกันตัวเอง
ฮยองจุนหน้าแดงโกรธทะลุองศาเดือดลุกพรวดขึ้นทุบโต๊ะปัง
"ไอ้บ้า...ไอ้ทะลึ่ง ลามก หยาบคาย เอาตาตุ่มมาคิดแทนสมอง เอาตูดมาพูดแทนปาก"
แล้วฮยองจุนก็วิ่งพรวดเดียวออกจากห้องฮยอนจุง
ฮยอนจุงหัวเราะกับท่าทางของคนหน้าตุ๊กตาของเขาน่ารักจริงๆ ชักอยากได้
เป็นแฟนแล้วสิ......หึหึหึ
ข้อตกลงค่ะ
อ่านแล้วเม้นท์หรือโหวตก็ได้
แต่ชอบอ่านเม้นท์มากกว่า
เรื่องนี้ประเภท boy love boy ค่ะ
ถ้าไม่ชอบรบกวนปิดทันทีค่ะ
ขอบคุณลีดเดอร์ทุกท่านค่ะที่ติดตาม
แนะนำติชมได้น่ะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น