คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ของขวัญวันแต่งงาน........
เจ้าสาวของเค้าอย่างใจเย็นเพราะเค้ารอเวลานี้มามากกว่าสองปีแล้วเขาจะรอเวลาอีกนิด
แล้วจะได้สวีทในที่ดินของเขา ที่เขาจะมอบให้ร่างบางเป็นของขวัญแต่งงานในวันนี้
จริงๆแล้วเขาจะมอบที่ดินและบ้านหลังนี้ให้ยองแซงเป็นของขวัญครบรอบที่ครบกันเมื่อ
สองปีก่อนแล้ว แต่มันมีอุปสรรคมากมายทำให้เขาต้องมอบให้ยองแซงในวันแต่งงาน
วันนี้แทน เพียงแค่สิบนาทีคนหน้าหวานเดินยิ้มมาหาเขา เมื่อยองแซงเดินมาถึงตัวเขา
คยูจงอุ้มเจ้าสาวหน้าหวานไว้ในออ้มกอดและพาเดินเข้าบ้านของเขาทันที
"โอ๊ะ..คยูจงปล่อยผมลงเถอะอายเค้า ^ /// ^ "
"ไม่ปล่อยหรอกครับ...มันเป็นประเพณีที่เจ้าบ่าวต้องอุ้มเจ้าสาวเข้าเรือนหอ"
ร่างบางยังดิ้นไม่เลิกที่จะลงเดินเองมีเหรอชายหนุ่มร่างสูงแข็งแรงแบบนี้จะยอมปล่อย
ตามใจคนในอ้อมกอด คยุจงเดินอุ้มคนรักมาถึงชั้นสองของบ้านเข้าห้องที่ใหญ่ที่สุด
ในบ้านหลังนี้ พอเปิดประตูเข้าไปยองแซงถึงกับยิ้มตาหยีเลยทีเดียว เพราะในห้องนอน
นี้มีแต้ดอกกล้วยไม้หลากสีที่เขาชอบเต็มห้องไปหมด ร่างสูงปล่อยคนร่างบางลงพร้อม
จูงมือพาไปยังเตียงขนาดคิงไซค์และให้ร่างบางนั่งรอบนเตียงนุ่มร้อมกระซิบข้างหู
"ที่รัก..หลับตาสักครู่นะครับ"
" อือ "
ร่างบางพยักหน้ารับคำและหลับตาลง หลังจากนั้นชายหนุ่มก็กลับมาพร้อมส่งซอง
สีน้ำตาลให้กับคนหน้าหวาน
"ยื่นมือมาสิครับ..และลืมตาได้แล้วครับ"
"ผมให้คุณนะยองแซงของขวัญวันแต่งงานของเรา"
"อะไีรอ่ะคยู? " ร่างบางมองหน้าคยูจงที่นั่งลงข้างๆเขา
"ลองเปิดดูสิครับ"
"อ่ะ!..นี่มันโฉนดบ้านหลังนี้สิ"
ร่างบางเปิดซองเอกสารเห็นเป็นโฉนดที่ดินก็ตกใจแถมชื่อผู้มีกรรมสิทธิ์ก็คือเขา
"จริงๆแล้วผมจะให้คุณตั้งแต่สองปีที่แล้วในวันครบรอบที่เราสองคนคบกันแต่มันดัน
เกิดเรื่องซะก่อน"
"ฮือๆๆ ขอบคุณ"
ร่างบางเอ่ยขอบคุณคนตรงหน้าทั้งน้ำตาแต่มันไม่ใช่น้ำตาจากความเสียใจแต่มันเป็น
น้ำตาของความสุขค่างหาก และร่างบางก็โผลหาคนรักทันที คยูจงตั้งรับแทบไม่ทัน
ร่างบางจูบเบาๆที่ริมฝีปากหนาของคนร่างสูงเืพื่อขอบคุณกับของขวัญ 555แต่สำหรับ
คนเจ้าเล่ห์อย่างคยูจงมีรึจะทิ้งโอกาส เขาจับใบหน้ายุ้ยๆของคนหน้าหวานไว้และ
กดริมฝีปากของเขาปิดริมฝีปากหวานอีกครั้ง พร้อมส่งเรียวลิ้นสำรวจความหวาน
ในโพรงปากหวานอ้อยอิ๋งและเินินนาน (ร่างบางรับรู้ถึงความรักที่คนร่างสูงสื่อออกมา
จากอ้อมกอด) จนคนหน้าหวานเริ่มไม่มีอากาศหายใจต้องทุบอกคนร่างสูง
คยูจงต้องผละจากริมฝีปากหวานด้วยความเสียดาย พร้อมจูบซับความชื้นที่ริมฝีปากนุ่ม
เลยลงมาที่ซอกคอขาวด้วยความรู้สึกที่พรุ่งพร่านมือหน้าค่อยๆปลดชุดแต่งงานของ
ร่างบางออกช้าๆ พร้อมพรมจูบไล่ตั้งแต่ซอกคอขาวไล่ลงมาเรื่อยๆจนถึงอกเนียน
และไม่ลืมที่จะจุมพิตตรงยอดอกของร่างบาง จนร่างบางครางในลำคอ
"อือ..."
มือหนาลูบไล้สะโพกเนียนเลยลงมาที่หน้าท้องแบนราบและสัมผัสจุดศูนย์รวมของ
ร่างบางและขยับจนร่างบางครางอีกครั้ง
"อ๊ะ..อา.."
ร่างสูงเงยหน้าขึ้นส่งยิ้มให้คนรักของเขาด้วยใบหน้าอ่อนโยน
"ผมรักคุณนะยองแซง..ชีวิตส่วนที่เหลือของผมยกให้คุณทั้งหมด"
ภายในห้องสี่เหลี่ยมนี้กลับอบอวลไปด้วยความรักและความอบอุ่นที่ทั้งสองคนมอบให้
กันครั้งแล้วครั้งเล่า จนหลับไปร้อมกันด้วยความอ่อนเพลีย
+ 50 % +
อีกด้านของคู่หวาน(แต่งงานสองรอบ)
ร่างสูงอุ้มคนรักเดินขึ้นบันไดเพื่อจะเข้าห้องที่เจ้าของบ้านจัดเตรียมไว้ให้เป็นห้องหอ
ของทั้งสองคนมีระเบียงยื่นออกไปทางทะเล รูปปั้นเดินได้บรรจงวางคนรักหน้าตุ๊กตา
ลงบันเตียงนุ่มอย่างทนุถนอมร้อมทิ้งตัวลงนอนข้างๆมือปลากหมึกเริ่มลูบไล้แก้มชมพู
ระเรื่อๆไล่ลงมาถึงริมฝีปากบางชมพูใสและร่างสูงค่อยๆโน้มใบหน้าตัวเองเพื่อที่จะสัมผัส
ความหวานของริมฝีปากคนร่างบาง แต่ยังไม่ทันที่จะได้สัมผัสก็มีมือเรียวนุ่มมาปิดปาก
ของคนร่างสูงเสียก่อน
"พอก่อนเถอะฮะพี่ฮยอนจุง..ผมเหนียวตัวอยากอาบน้ำ"
"เอางั้นก็ได้จ๊ะจะได้สบายตัวขึ้นแล้วค่อยมาต่อนะครับ"
ร่างสูงบอกคนร่างบางพร้อมส่งสายตาหื่นๆและรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ให้คนหน้าหวานได้ยิน
คำพูดหื่นๆของคนร่างสูงถึงกับหน้าแดงเหมือนมะเขือเทศรีบวิ่งเข้าห้องน้ำด้วย
ความเขินอาย( ^ /// ^ อีตาบ้าพูดไม่อายปากตัวเองบ้างเลยนะ) ร่างบางออกจากห้องน้ำ
หลังจากใช้เวลาอาบน้ำเกือบครึ่งชั่วโมง มองหาคนรักรูปปั้นเดินได้ยังนอนอยู่ที่เดิม
คนหน้าหวานหัวเราะกับท่าทางการนอนของคนรักร้อมเดินเข้าไปหา (แต่หารู้ไม่ว่า
อีตารูปปั้นเดินได้ไม่ได้หลับสักนิด เพียงแต่รอเวลาให้ร่างนุ่มนิ่มหอมๆๆเดินมาหาเอง)
คนหน้าหวานนั่งลงข้างๆใชมือเรียวสวยสะกิดเรียกคนรักให้ร่างสูงลุกขึ้นอาบน้ำ
แต่คนร่างสูงยังคงนิ่งไม่ตอยสนอง คนหน้าหวานตัดสินใจใช้มือทั้งสองข้างเขย่าแขน
คนรักแรงๆ แต่อยู่ดีๆคนร่างสูงคว้าข้อมือทั้งสองข้างและดึงให้คนหน้าหวานล้มลงนอน
แล้วคนร่างสูงคร่อมร่างบางไว้พร้อมโน้มหน้าจูบปิดริมฝีปากบางสีชมพูกำลังจะเอ่ยต่อว่า
เนิ่นนานจนคนหน้าหวานเริ่มไม่มีอากาศหายใจมือเรียวทุบแขนเตือนคนร่างสูง ฮยอนจุง
ต้องปล่อยริมฝีปากนุ่มอย่างเสียดายพร้อมจูบซับความชื้นที่ริมฝีปากชมพูใสเลยลงมา
ที่ลำคอขาวเนียน มือหนาค่อยๆปลดเชือกเสื้อคลุมของคนหน้าหวานช้าๆ แต่ร่างบาง
ยังพอมีสติจับมือคนร่างสูงเอาไว้ก่อน
"พี่ฮยอนจุงพอก่อนไงล่ะ! พี่ไปอาบน้ำกอ่น"
"แต่ว่าพี่..."
"ไม่ต้องมีแต่เลยไม่งั้นไม่ต้องมากอดเลยชิ"
ร่างบางพลักอกร่างสูงให้้พ้นทางและกระชับเสื้อคุมอีกครั้งเื่พื่อเดินไปแต่งตัว แถมสะบัด
หน้าแบบงอนๆใส่รูปปั้นเดินได้อีก
"โอเคพี่ยอม...แต่สัญญาแล้วนะครับ"
ก่อนที่ร่างสูงจะเข้าห้องน้ำยังขโมยหอมแก้มคนหน้าหวานพร้อมหัวเราะเจ้าเล่ห์
หลังจากที่ร่างบางเปลี่ยนชุดนอนเรียบร้อยแล้วเปิดประตูออกไปรับลมที่ระเบียง
ร่างบางยืนเหม่อมองออกไปแล้วอมยิ้มเมื่อนึกถึงสมัยก่อนที่จะได้แต่งงานกัน
ไม่น่าเชื่อเลยจากคนที่เคยทะเลาะกันตั้งแต่เจอหน้ากันครั้งแรก...และได้มาเป็นเลขา
ของเจ้านายขี้แกล้ง...จนถูกจ้างให้เป็นคนรักปลอมๆจนกลายเป็นรักกันจริงๆ
คิดแล้วมีความสุขมากจริงๆที่ร่างบางได้รักผู้ชายคนนี้ ร่างสูงออกจากห้องน้ำพร้อม
เปลี่ยนชุดนอนเรียบร้อยแล้วเดินตามหาคนรักที่ไม่อยู่ในห้องนอนจนเหลือบไปเห็น
คนหน้าหวานยืนอมยิ้มอยู่ตรงระเบียง ร่างสูงค่อยๆเดินไปข้างหลังคนรักพร้อมโอบกอด
คนหน้าหวานไว้ในอ้อมกอดจากด้านหลังและหอมแก้มชมพูระเรื่อแผ่วเบา
"ยืนอมยิ้ม..คิดอะไรอยู่จ๊ะ"
"กำลังคิดถึงสมัยก่อนที่เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันฮะ"
คนหน้าหวานยิ้มให้คนรักพร้อมหันหน้ากลับมาคนร่างสูงสองมือเรียวโอบรอบคอคนรัก
และเขย่งปลายเท้าจูบที่ริมฝีปากร่างสูงแผ่วเบา
"ผมรักพี่ฮยอนจุงมากนะฮะ"
"พี่ก็รักฮยองจุนมากเหมือนกัน"
ร่างสูงโน้มใบหน้าคมก้มลงประทับริมฝีปากหนากับริมฝีปากชมพูใสพร้อมส่งเรียวลิ้น
สำรวจความหวานของปากนุ่มอย่าไม่รู้เบื่อ ก่อนจะผละออกมาจูบที่หน้าผากมน
แล้วกอดกันมองทะเลในค่ำคืนที่แสนสุขนี้
มาอัพให้ครบแล้วนะค่ะ
อาจจะไม่สนุกนะค่ะ
แต่ตั้งใจแต่งเลย
ขอบคุณรีดเดอร์ทุกท่าน
ที่คอยให้กำลังใจไรเตอร์เสมอค่ะ
ความคิดเห็น