ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : รักหวานของจองมิน.............
หลังจากเสร็จพิธีของคยูจงแล้วคู่หวานรูปปั้นเดินได้จูงมือกระต่ายน้อยที่สวมชุดเกาะอก
สีขาวเผยให้เห็นผิวขาวเนียนดั่งน้ำนมและใบหน้าหวานที่แต่งเติมให้สวยหวานน่ารักยิ่งขึ้น
และวิกผมยาวดัดเป็นลอนๆแบบธรรมชาติประดับด้วยดอกลิลลี่สีขาวก็เดินเข้ามายืนที่แท่น
พิธีทันทีเพื่อให้บาทหลวงทำพิธีแต่งงานถึงแม้เค้าทั้งสองคนจะเคยไปจัดงานแต่งงาน
ที่ต่างประเทศแล้วก็ตาม แต่ความตื่นเต้นยังคงมีเหมือนครั้งแรกอยู่ดี
"เจ้าบ่าวคิมฮยอนจุงจะยอมรับเจ้าสาวคิมฮยองจุนเป็นภรรยาหรือไม่ และจะคอยดูแล
กันยามเจ็บป่วย ยามทุกข์หรือยามสุข"
"ครับผมคิมฮยอนจุงยอมรับครับ"
"เจ้าสาวคิมฮยองจุนจะยอมรับเจ้าบ่าวคอมฮยอนจุงเป็นสามีหรือไม่ และจะคอยดูแลกัน
ยามเจ็บป่วย ยามทุกข์หรือยามสุข"
"ค่ะฉันคิมฮยองจุนยอมรับค่ะ"
"เอาล่ะจูบสาบาน"
พอสิ้นคำจากบาทหลวงฮยอนจุงดึงกระต่ายน้อยของเขาให้เข้ามาใกล้พร้อมก้มลงประกบ
ริมฝีปากสีสดของเขากับริมฝีปากชมพูหวานทันทีและเนิ่นนานมากๆๆ จนบาทหลวง
ต้องกระแอมออกมาทันที
"แฮ่มๆๆ......พอเถอะพ่อว่าหลังจากนี้ค่อยต่อนะ"
"ขอประกาศว่าลูกทั้งสองคนได้เป็นสามีภรรยากันแล้ว ขอจากพระผู้เป้นเจ้าจงประทาน
ให้กับลูกทั้งสองรักกันแบบนี้ตลอดไป
หลังจากเสร็จพิธีกระต่ายน้อยเดินตรงมาหาคิบอมเหมือนอย่างที่ยองแซงเดินมา
ส่งช่อดอกลิลลี่สีขาวให้คิบอมและบอกกับคิบอมเบาๆ
"พี่ขอส่งต่อความสุขให้บอมมี่นะจ๊ะและคว้าความสุขไว้กับตัวจ๊ะ"
และหันหลังเดินไปหาคนรักที่รอเตรียมตัวจะพาเจ้าสาวเข้าหออยู่ตลอดเวลาเลย
หลังจากเสร็จพิธีแต่งงงานของทั้งสองคู่หวานแล้ว บอมมี่ยังยืนนิ่งถือดอกไม้สองช่อ
ไม่ยอมขยับตัวไปไหน จนจองมินเดินอมยิ้มกับท่าทางน่ารักของคนรักของเขา
จองมินเดินมาใกล้ๆใบหน้าหวานๆพร้อมก้มหน้าลงให้ใบหน้าอยู่ระดับใบหูของคนรัก
และกระซิบถ้อยคำเบาๆ
"อยากจะเป็นเจ้าสาวบอกนะ? ผมพร้อมจะเป็นเจ้าบ่าวให้คุณตลอดเวลา"
แล้วคนร่างโปร่งก็ยิ้มที่มุมปากพร้อมหัวเราะและทำหน้าเจ้าเล่ห์ในแบบฉบับของเขา
"คนบ้า.. ^ /// ^ " คิบอมอายจนหน้าที่ขาวเนียนเปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนมะเขือเทศ
และหันค้อนงามๆให้ชายหนุ่มเจ้าเล่ห์
หลังจากที่จองมินแหย่คนรักพอหอมปากหอมคอแล้ว ก็หันมาชวนคนรักไปเดินเล่น
แถวชายหาดส่วนตัวของเพื่อนรักเขาที่สวยงามกว่าทะเลที่ไหนๆ
"เราไปเดินเล่นกันนะครับ?"
ไม่บอกเปล่าจองมินคว้าข้อมือคิบอมแล้วจูงมือให้เดินตามไปทันทีไม่ฟังเลยว่าคน
ร่างเล็กจะตอบตกลงหรือปฎิเสธ
ณ ทะเลสีเทาอมส้มที่บงบอกว่าใกล้เวลาพระอาทิตย์ตกดินแล้ว จองมินประสานมือเรียว
ของเขากับมือเล็กนุ่มให้แน่นขึ้นและพาเดินเลาะชายหาดสีขาวทอดยาวไกลสุดสายตา
ซึ่งสัมผัสได้ถึงความละเอียดของเม็ดทรายทุกครั้งที่ก้าวเท้าย่ำลงไปเสียงคลื่นทะเล
กระทบฝั่งเบาๆและสายลมทะเลพัดมาปะทะผิวกายเพียงแผ่วๆ แสงสีของธรรมชาติ
อันงดงามจับตา ร่างโปร่งหยุดเดินพร้อมหันหน้ามองคนรักพร้อมเอื้อมจับมือทั้งสองข้าง
ของคิบอมมากุมไว้ทั้งสองข้าง ตาอันสวยงามและมีเสน่ห์จ้องเข้าไปที่ดวงตาใสหวาน
ของคนร่างเล็ก ร่างโปร่งพยายามสื่อความหมายจากสายตาเป็นนัยๆ
"ผมรักบอมมี่มากนะครับ"
"ผมก็รักคุณจองมินมากเหมือนกันครับ"
คนร่างเล็กเอ่ยคำรักแต่ไม่กล้าสบตาของคนร่างโปร่ง จนจองมินต้งใช้มือขวาเชยคาง
ให้ใบหน้าของคนร่างเล็กเงยหน้ามามองหน้าของเขา
"บอกรักคนอื่นเขาแต่ก้มหน้ามองพื้นแบบนี้มีที่ไหนฮ่ะ"
"ก็...^ //// ^ ผมอายนี่นา" (บ้า!ใครจะหน้าด้านเหมือนคุณเล้า)คิบอมแอบว่าในใจ
"คิบอม...ฉันอยากให้นายฟังและจำคำนี้ไว้ในใจเสมอนะ"
"ความรักของฉันอาจดูไม่ยิ่งใหญ่แต่ใจดวงนี้มั่นคงเพียงนายคนเดียวเท่านั้น"
หลังจากจองมินพูดจบก็หยิบแหวนขึ้นมาสองวงเป็นแหวนที่ดูเรียบๆแต่มีความหรูทีเดียว
วงที่เล็กกว่ามีเพชรเม็ดเล็กสีชมพูฝังอยู่ในตัวแหวนเป็นรูปหัวใจ ดูก็รู้ว่าเป็นแหวนที่สั่งทำ
เป็นพิเศษ และถ้าสังเกตดีจะเห็นข้อความเล็กๆที่สลักไว้ข้างในตัวแหวน
"นอมัน ซารังฮันดาโก" ความหมายก็คือ "ผมจะรักเพียงคุณคนเดียว"
"วันนี้ฉันขอหมั้นนายไว้ก่อนนะ"
จองมินจับมือซ้ายของคนร่างเล็กขึ้นมาพร้อมบรรจงสวมแหวนที่นิ้วนางอย่างทนุถนอม
พร้อมจูบเบาๆที่มือเรียวนุ่มของคนร่างเล็ก และจองมินส่งแหวนวงใหญ่ให้คนร่างเล็ก
"ส่วนแหวนวงใหญ่ฉันอยากจะให้นายสวมแหวนมันให้ฉันหน่อยนะ"
ร่างบางรับแหวนจากมือร่างโปร่งมาถือไว้และค่อยๆเอื้อมมือไปจับมือซ้ายของร่างโปร่ง
พร้อมสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายให้ชายหนุ่ม หลังจากที่คนร่างเล็กสวมแหวนเสร็จแล้ว
จองมินค่อยๆโน้มใบหน้าลงไปหน้าคนร่างเล็กจนริมฝีปากบางของเข้าสัมผัสริมฝีปากสีสด
อย่างแผ่วเบาและค่อยๆส่งเรียวลิ้นควานหาความหวานในโพรงปากสีสด
"อะ..อื้อ.."
คิบอมยังคงถูกรุกเร้าอารมณืด้วยริมฝีปากของคนร่างโปร่งตรงหน้าอยากหนักหน่วง
จนตอนนี้อารมณ์ของคนร่างเล็ดเตลิดไปถึงไหนต่อไหนโดดยไม่สามารถเรียกกลับมาได้
"ฮ๊ะ.."
ลมหายใจถูกปล่อยออกมาพร้อมเสียงครามงแผ่วเบา เมื่อริมฝีปากนั้นคลายออก
เสียงหายใจหอบถี่ๆดังอยู่เรื่อยๆ จองมินก้มหน้ามองคนร่างเล็กเปลือกตาสวยที่หรี่ลง
สันจมูกเล็กๆมีเหงื่อเกาะอยู่น้อยๆ แก้มผลัดสีแดงจากเส้นเลือดฝอยเล็กๆภายใน
จนสายตามาจดอยู่ที่ริมฝีปากแดงอิ่มสวยที่เขาเพิ่งปลดปล่อยให้เป็นอิสระก่อนหน้า
น่ารักอย่างคาดไม่ถึงเลยจริงๆ ฝ่ามือเล็กยังจับขยุ้มที่อกเสื้อของจองมินเอาไว้
เหมือนเรี่ยวแรงจะหดหายไปเยอะราวกับว่าจูบเมื่อครู่คือการดูดพลังชีวิต
คนร่างเล็กก้มหน้านิ่งสติที่เลือนหายไปกลับมาแล้ว แต่ไม่สามารถเงยหน้าขึ้นมอง
ชายร่างโปร่งที่โอบกอดเขาอยู่ได้ตรงๆด้วยความเขินอาย
ไรเตอร์มาต่อให้จนจบตอนแล้วนะค่ะ
ต้องขอโทษด้วยค่ะที่มาอัพช้า
ตอนนี้ไรเตอร์ออกจะหื่นไปสักหน่อย
ต้องขอโทษด้วยนะค่ะถ้าไม่สนุก
เหมือนเดิมค่ะ(ไรเตอร์แต่งสดๆ)
ขอบคุณรีดเดอร์ทุกท่านที่ติดตาม
และให้กำลังใจไรเตอร์เสมอมาค่ะ
ไรเตอร์อย่าลีม KIM KYU JONG
และ SS501 ด้วยนะค่ะ
"ชองมัลคัมซาฮัมนีดา" ขอบคุณมากๆๆนะค่ะ
สีขาวเผยให้เห็นผิวขาวเนียนดั่งน้ำนมและใบหน้าหวานที่แต่งเติมให้สวยหวานน่ารักยิ่งขึ้น
และวิกผมยาวดัดเป็นลอนๆแบบธรรมชาติประดับด้วยดอกลิลลี่สีขาวก็เดินเข้ามายืนที่แท่น
พิธีทันทีเพื่อให้บาทหลวงทำพิธีแต่งงานถึงแม้เค้าทั้งสองคนจะเคยไปจัดงานแต่งงาน
ที่ต่างประเทศแล้วก็ตาม แต่ความตื่นเต้นยังคงมีเหมือนครั้งแรกอยู่ดี
"เจ้าบ่าวคิมฮยอนจุงจะยอมรับเจ้าสาวคิมฮยองจุนเป็นภรรยาหรือไม่ และจะคอยดูแล
กันยามเจ็บป่วย ยามทุกข์หรือยามสุข"
"ครับผมคิมฮยอนจุงยอมรับครับ"
"เจ้าสาวคิมฮยองจุนจะยอมรับเจ้าบ่าวคอมฮยอนจุงเป็นสามีหรือไม่ และจะคอยดูแลกัน
ยามเจ็บป่วย ยามทุกข์หรือยามสุข"
"ค่ะฉันคิมฮยองจุนยอมรับค่ะ"
"เอาล่ะจูบสาบาน"
พอสิ้นคำจากบาทหลวงฮยอนจุงดึงกระต่ายน้อยของเขาให้เข้ามาใกล้พร้อมก้มลงประกบ
ริมฝีปากสีสดของเขากับริมฝีปากชมพูหวานทันทีและเนิ่นนานมากๆๆ จนบาทหลวง
ต้องกระแอมออกมาทันที
"แฮ่มๆๆ......พอเถอะพ่อว่าหลังจากนี้ค่อยต่อนะ"
"ขอประกาศว่าลูกทั้งสองคนได้เป็นสามีภรรยากันแล้ว ขอจากพระผู้เป้นเจ้าจงประทาน
ให้กับลูกทั้งสองรักกันแบบนี้ตลอดไป
หลังจากเสร็จพิธีกระต่ายน้อยเดินตรงมาหาคิบอมเหมือนอย่างที่ยองแซงเดินมา
ส่งช่อดอกลิลลี่สีขาวให้คิบอมและบอกกับคิบอมเบาๆ
"พี่ขอส่งต่อความสุขให้บอมมี่นะจ๊ะและคว้าความสุขไว้กับตัวจ๊ะ"
และหันหลังเดินไปหาคนรักที่รอเตรียมตัวจะพาเจ้าสาวเข้าหออยู่ตลอดเวลาเลย
หลังจากเสร็จพิธีแต่งงงานของทั้งสองคู่หวานแล้ว บอมมี่ยังยืนนิ่งถือดอกไม้สองช่อ
ไม่ยอมขยับตัวไปไหน จนจองมินเดินอมยิ้มกับท่าทางน่ารักของคนรักของเขา
จองมินเดินมาใกล้ๆใบหน้าหวานๆพร้อมก้มหน้าลงให้ใบหน้าอยู่ระดับใบหูของคนรัก
และกระซิบถ้อยคำเบาๆ
"อยากจะเป็นเจ้าสาวบอกนะ? ผมพร้อมจะเป็นเจ้าบ่าวให้คุณตลอดเวลา"
แล้วคนร่างโปร่งก็ยิ้มที่มุมปากพร้อมหัวเราะและทำหน้าเจ้าเล่ห์ในแบบฉบับของเขา
"คนบ้า.. ^ /// ^ " คิบอมอายจนหน้าที่ขาวเนียนเปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนมะเขือเทศ
และหันค้อนงามๆให้ชายหนุ่มเจ้าเล่ห์
หลังจากที่จองมินแหย่คนรักพอหอมปากหอมคอแล้ว ก็หันมาชวนคนรักไปเดินเล่น
แถวชายหาดส่วนตัวของเพื่อนรักเขาที่สวยงามกว่าทะเลที่ไหนๆ
"เราไปเดินเล่นกันนะครับ?"
ไม่บอกเปล่าจองมินคว้าข้อมือคิบอมแล้วจูงมือให้เดินตามไปทันทีไม่ฟังเลยว่าคน
ร่างเล็กจะตอบตกลงหรือปฎิเสธ
ณ ทะเลสีเทาอมส้มที่บงบอกว่าใกล้เวลาพระอาทิตย์ตกดินแล้ว จองมินประสานมือเรียว
ของเขากับมือเล็กนุ่มให้แน่นขึ้นและพาเดินเลาะชายหาดสีขาวทอดยาวไกลสุดสายตา
ซึ่งสัมผัสได้ถึงความละเอียดของเม็ดทรายทุกครั้งที่ก้าวเท้าย่ำลงไปเสียงคลื่นทะเล
กระทบฝั่งเบาๆและสายลมทะเลพัดมาปะทะผิวกายเพียงแผ่วๆ แสงสีของธรรมชาติ
อันงดงามจับตา ร่างโปร่งหยุดเดินพร้อมหันหน้ามองคนรักพร้อมเอื้อมจับมือทั้งสองข้าง
ของคิบอมมากุมไว้ทั้งสองข้าง ตาอันสวยงามและมีเสน่ห์จ้องเข้าไปที่ดวงตาใสหวาน
ของคนร่างเล็ก ร่างโปร่งพยายามสื่อความหมายจากสายตาเป็นนัยๆ
"ผมรักบอมมี่มากนะครับ"
"ผมก็รักคุณจองมินมากเหมือนกันครับ"
คนร่างเล็กเอ่ยคำรักแต่ไม่กล้าสบตาของคนร่างโปร่ง จนจองมินต้งใช้มือขวาเชยคาง
ให้ใบหน้าของคนร่างเล็กเงยหน้ามามองหน้าของเขา
"บอกรักคนอื่นเขาแต่ก้มหน้ามองพื้นแบบนี้มีที่ไหนฮ่ะ"
"ก็...^ //// ^ ผมอายนี่นา" (บ้า!ใครจะหน้าด้านเหมือนคุณเล้า)คิบอมแอบว่าในใจ
"คิบอม...ฉันอยากให้นายฟังและจำคำนี้ไว้ในใจเสมอนะ"
"ความรักของฉันอาจดูไม่ยิ่งใหญ่แต่ใจดวงนี้มั่นคงเพียงนายคนเดียวเท่านั้น"
หลังจากจองมินพูดจบก็หยิบแหวนขึ้นมาสองวงเป็นแหวนที่ดูเรียบๆแต่มีความหรูทีเดียว
วงที่เล็กกว่ามีเพชรเม็ดเล็กสีชมพูฝังอยู่ในตัวแหวนเป็นรูปหัวใจ ดูก็รู้ว่าเป็นแหวนที่สั่งทำ
เป็นพิเศษ และถ้าสังเกตดีจะเห็นข้อความเล็กๆที่สลักไว้ข้างในตัวแหวน
"นอมัน ซารังฮันดาโก" ความหมายก็คือ "ผมจะรักเพียงคุณคนเดียว"
"วันนี้ฉันขอหมั้นนายไว้ก่อนนะ"
จองมินจับมือซ้ายของคนร่างเล็กขึ้นมาพร้อมบรรจงสวมแหวนที่นิ้วนางอย่างทนุถนอม
พร้อมจูบเบาๆที่มือเรียวนุ่มของคนร่างเล็ก และจองมินส่งแหวนวงใหญ่ให้คนร่างเล็ก
"ส่วนแหวนวงใหญ่ฉันอยากจะให้นายสวมแหวนมันให้ฉันหน่อยนะ"
ร่างบางรับแหวนจากมือร่างโปร่งมาถือไว้และค่อยๆเอื้อมมือไปจับมือซ้ายของร่างโปร่ง
พร้อมสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายให้ชายหนุ่ม หลังจากที่คนร่างเล็กสวมแหวนเสร็จแล้ว
จองมินค่อยๆโน้มใบหน้าลงไปหน้าคนร่างเล็กจนริมฝีปากบางของเข้าสัมผัสริมฝีปากสีสด
อย่างแผ่วเบาและค่อยๆส่งเรียวลิ้นควานหาความหวานในโพรงปากสีสด
"อะ..อื้อ.."
คิบอมยังคงถูกรุกเร้าอารมณืด้วยริมฝีปากของคนร่างโปร่งตรงหน้าอยากหนักหน่วง
จนตอนนี้อารมณ์ของคนร่างเล็ดเตลิดไปถึงไหนต่อไหนโดดยไม่สามารถเรียกกลับมาได้
"ฮ๊ะ.."
ลมหายใจถูกปล่อยออกมาพร้อมเสียงครามงแผ่วเบา เมื่อริมฝีปากนั้นคลายออก
เสียงหายใจหอบถี่ๆดังอยู่เรื่อยๆ จองมินก้มหน้ามองคนร่างเล็กเปลือกตาสวยที่หรี่ลง
สันจมูกเล็กๆมีเหงื่อเกาะอยู่น้อยๆ แก้มผลัดสีแดงจากเส้นเลือดฝอยเล็กๆภายใน
จนสายตามาจดอยู่ที่ริมฝีปากแดงอิ่มสวยที่เขาเพิ่งปลดปล่อยให้เป็นอิสระก่อนหน้า
น่ารักอย่างคาดไม่ถึงเลยจริงๆ ฝ่ามือเล็กยังจับขยุ้มที่อกเสื้อของจองมินเอาไว้
เหมือนเรี่ยวแรงจะหดหายไปเยอะราวกับว่าจูบเมื่อครู่คือการดูดพลังชีวิต
คนร่างเล็กก้มหน้านิ่งสติที่เลือนหายไปกลับมาแล้ว แต่ไม่สามารถเงยหน้าขึ้นมอง
ชายร่างโปร่งที่โอบกอดเขาอยู่ได้ตรงๆด้วยความเขินอาย
ไรเตอร์มาต่อให้จนจบตอนแล้วนะค่ะ
ต้องขอโทษด้วยค่ะที่มาอัพช้า
ตอนนี้ไรเตอร์ออกจะหื่นไปสักหน่อย
ต้องขอโทษด้วยนะค่ะถ้าไม่สนุก
เหมือนเดิมค่ะ(ไรเตอร์แต่งสดๆ)
ขอบคุณรีดเดอร์ทุกท่านที่ติดตาม
และให้กำลังใจไรเตอร์เสมอมาค่ะ
ไรเตอร์อย่าลีม KIM KYU JONGและ
SS501 ด้วยนะค่ะ"ชองมัลคัมซาฮัมนีดา" ขอบคุณมากๆๆนะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น