ตามหารัก....(kyu+saeng)ss501

ลำดับตอนที่ #14 : บรรยากาศงานแต่งและมีใครบางคนอิจฉา......

ตลอดทางจองมินแอบมองใบหน้าด้านข้างของคนรัก ใบหน้าที่เขาหลงใหลตั้งแต่เจอกัน

ครั้งแรกและริมฝีปากบางสีชมพูหวานที่เขาอยากสัมผัส.... แต่ต้องห้ามใจตัวเองไว้ตลอด

ที่เค้าสัมผัสได้แค่แก้มใสของคนขี้งอนตรงหน้าและได้กอดร่างบางไว้... ตอนแรกเขาคิด

ว่าเพียงแค่นี้คงพอแล้วฮะฮะแต่ในหัวเขายังมีปีศาจน้อยมันคอยบอกให้เขาทำมากกว่า

นั้นและที่สำคัญเขารู้สึกอิจฉาไอ้เพื่อนรักของเขาจริงๆๆ ที่มันได้แต่งงานแล้วกับคนรักที่

จากกันไปถึงสองปี  ส่วนเขายังคงต้องรอคนร่างเล็กยอมก็คงอีกหลายปีอยู่มั้ง......

"อือ...."เสียงคนร่างเล็กขยับตัวทำให้จองมินตื่นจากความคิดของเขาหันมาสนใจคนน่ารัก

ที่ลืมตาหันมามองเขาด้วยสายตาบ๊องแบ๊ว เฮ้อ...แล้วยังงี้เขาไม่รักได้ไงล่ะอยากจะจับกด

มันตรงนี้เลย 

"ตื่นแล้วเหรอครับ" จองมินหันไปยิ้มให้คนรักพร้อมหันไปลูบผมเบาๆ

"ครับ..แล้วใกล้ถึงหรือยัง?" บอมมี้ถามจองมินเพราะเขาเริ่มหิวแล้วตั้งแต่เช้าเขายังไม่มี

อะไรตกถึงท้องเลย

จองมินหันมามองคิบอมอีกครั้ง...ถึงกับหัวเราะด้วยความเอ็นดูในความใสซื่อของร่างเล็ก

"ฮะฮะ...หิวแล้วเหรอครับ?"

"หิวมากๆๆฮะ ผมว่าหาร้านกินอะไรหน่อยเถอะ" หลังจากคิบอมเอ่ยหิวจองมินรีบเร่ง

ความเร็วเพื่อไปร้านประจำของเขากับเพื่อน ไม่ถึงห้านาทีจองมินเลี้ยวรถเข้าไปที่ร้าน

เล็กๆแต่สวยงามมากๆๆ บรรยากาศที่ตกแต่งร้านเหมือนบ้านมากกว่าร้านกาแฟ

ก่อนจะจูงมือคนรักให้ลงจากรถและหันมากดสัญญาณล็อกรถ แล้วเดินเข้าไปในร้าน

จองมินเดินพาคิบอมไปนั่งตรงที่ประจำของเขาเพื่อจะได้ชมบรรยากาศรอบๆร้าน

จองมินสั่งกาแฟและเค้กสตอร์เบอร์รี่มาให้คิบอมกิน จนบริกรเดินมาวางเค้กตรงหน้าคน

ร่างเล็ก  จองมินต้องหัวเราะออกมาอีกครั้งกับสายตาของคิบอมที่เป็นประกายวิ้งๆๆ

จนเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงจองมินจึงจูงมือคิบอมออกจากร้านและแวะซื้อ

สตอร์เบอร์รี่ไปฝากเพื่อนเขาและน้องชายของภรรยาเพื่อที่ชอบผลไม้ชนิดนี้มากๆๆ

หลังจากขึ้นรถและขับออกไอ้คนร่างเล็กของเขาเริ่มแกะสตอร์เบอร์รี่ป้อนเขาและกินไป

ตลอดทางจนเข้าเขตบ้านพักตากอากาศของเพื่อนรัก บรรยากาศรอบๆบ้านทำให้คนร่าง

เล็กตื่นตาตื่นใจอีกครั้งกับบ้านหลังเล็กที่มีดอกไม้นานาพันธุ์บานเต็มไปหมด

รวมทั้งทางเดินเล็กๆที่มีต้นไม้แซมตลอดทางเดินและกลิ่นหอมอ่อนของดอกกล้วยไม้

ที่เพื่อนเขาสั่งมาจากเมืองไทยมาปลูกเอาใจคนรัก


ด้านฮยอนจุงและฮยองจุน

ทั้งสองคนยังง่วนกับการสั่งงานต่างๆก่อนที่พิธีแต่งงานของพี่ชายที่เขารักมาก

และรวมถึงของเขาด้วยฮิฮิฮิ  เป็นงานเล็กๆเท่านั้นแต่บรรยากาศโดยรวมอบอุ่น

และหวานชื่นยิ่งคิดแล้วเขาอยากเห็นพี่ชายในชุดเจ้าสาวที่เขาสั่งทำขึ้นเป็นพิเศษ

ในขณะที่ฮยองจุนสั่งงานโดยมีฮยอนจุงยืนอยู่ใกล้ๆมือของคนทั้งสองยังจับกันไว้ไม่ได้

ห่างกันเลย(นี้ขนาดแต่งงานกันมานานแล้วยังหวานแหว๋วขนาดมดแทบเดินมากินเลย)

ฮยองจุนหันมายิ้มให้คิบอมที่เดินเข้ามาถึงหน้าบ้านที่เตรียมงานแต่ง  ก่อนจะเดินมาจูงมือ

คิบอมไปแต่งตัวให้พี่ชายของเขา(ที่ตอนนี้หวานแหว๋วกับคนรักยังไม่ลงมา)


ด้านคยูจง

คยูจงจูบที่หน้าผากมนของยองแซงแผ่วเบาและจูงมือใหห้เดินไปที่ห้องอีกห้อง

ยองแซงเปิดประตูเข้าไปต้องตกใจตาโต(ไม่ตกใจได้ไงก็ชุดที่แขวนอยู่อ่ะ

มันเป็นชุดเจ้าสาว...ขอย้ำว่าชุดเจ้าสาวยาวแค่เข่าเปิดไหล่ข้างเดียวด้วย)

และหันมามองคยูจงเหมือนต้องการคำตอบ คยูจงหัวเราะท่าทางตกใจของคนรัก

เดินมาเข้ามาโอบยองแซงแล้วกระซิบข้างหู

"ใช่ครับ! ชุดแต่งงานของเราไง? ผมเตรียมงานแล้วคงใกล้จะถึงเวลาแล้วล่ะ"

"ก๊อกๆๆ" คยูจงผละจากร่างบางเดินไปเปิดประตูให้น้องชายคนรักให้เข้ามาในห้อง

เพื่อจัดการแต่งตัวให้ยองแซง ส่วนเขาจะไปเตรียมตัวเปลี่ยนชุดในอีกห้องนึง

"มาแล้วเหรอจุน..อ้าวคิบอมเข้ามาก่อน"

"พี่เขยไปแต่งตัวได้เลยฮะ" ฮยองจุนไล่คยูจงให้ออกจากห้องนี้ไปแต่งตัวอีกห้อง

เพื่อที่เขาจะแต่งตัวให้พี่ชายของเขาเร็วๆ


ภายในห้องแต่งตัวของคยูจง จองมินที่เดินตามคนรักมาเคาะประตูห้องที่คยูจง

"ใครครับ!"

"ฉันเองเพื่อนแกไงไอ้หมี"

"เออ..เปิดเข้ามาเลยไม่ได้ล็อค"

จองมินเปิดประตูเข้ามาหันไปหาเพื่อนตัวดีของเขาที่กำลังง่วนอยู่กับการแต่งตัว

เป็นชุดสูทสีครีมเท่ห์สบายๆๆ คยูจงยิ้มให้เพื่อนของเขาผ่านกระจกที่สะท้อนอยู่

จองมินเดินไปตบไหล่เพื่อนรักเบาๆ

"แหม...อารมณ์ดีจริงนะไอ้หมี"

"แน่ซิ! แกคิดดูนะกว่าฉันกับยองแซงจะได้มาอยู่ด้วยมันลำบากขนาดไหน"

"แต่ยังไงก็เกรงใจกันบ้างอ่ะ....อิจฉาว่ะ5555"

"แกก็รีบๆหน่อยสิว่ะ....ถ้าช้ามากจะแห้วนะเว้ย"

"แหมไอ้เพื่อนเวร...ไม่ช่วยยังแช่งอีก"

ทั้งสองคนหัวเราะเสียงดังด้วยความสุขที่ไม่สามารถบรรยายให้ใครๆได้รู้ได้


ด้านห้องแต่งตัวของยองแซง...

"เอ่อ...จุนนี่อาเค้าว่ามานไม่โป๊ไปเหรอ?" ยองแซงเอ่ยถามน้องชายด้วยสายตาวิตกกังวล

และลำบากใจที่จะต้องแต่งตัวเป็นผู้หญิงเข้าพิธีแต่งงานกับคนที่เขารักจริงๆ

เขาหันมามองหน้าน้องชายตัวเองและหันหลับไปมองชุดที่แขวนอยู่ไปมา

"ก็น่ารักดีนี่ฮะ! ผมกับพี่จุงก็จัดงานพร้อมพี่เลยฮะ ผมใส่เป็นเพื่อนไม่ต้องกลัวฮะ"

ฮยองจุนหันมาบอกพี่ชายหน้าแดงด้วยความอายเล็กๆๆๆ หลังจากนั้นก็เริ่มแต่งตัวให้

ยองแซงและตัวเขาไปพร้อมกัน...............โดยมีคิบอมคอยช่วยยิ้มโน่นนี่ส่งให้

หลังนั้นผ่านไปเืกือบชั่วโมงคยูจงเดินกอดคอจองมินเดินออกจากห้องพักเพื่อ

ไปรอยองแซงตรงชายหาดที่จัดซุ้มดอกไม้นานาพันธ์และมีแท่นพิธีบาทหลวง

ที่ฮยอนจุงเชิญมาทำพิธีมาถึงเรียบร้อยแล้วเพียงแต่รอเจ้าสาวเท่านั้น

คยูจงเริ่มนั่งไม่ติดด้วยความใจร้อนอยากเจอเจ้าสาวคนสวยของเขาจะแย่แล้ว

ผ่านไปไม่ถึงนาทีประตูบ้านก็เปิดออกพร้อมยองแซงที่มาด้วยชุดเจ้าสาวที่เปิดไหล่ขวา

เผยให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียดและใบหน้าที่สวยอยู่แล้วเมื่อแต่งแต้มอีกนิดหน่อย

ยิ่งทำให้ใบหน้าหวานยิ่งสวยยิ่งขึ้น คยูจงจ้องเจ้าสาวของตัวเองด้วยความตะลึง

จนยองแซงเงยหน้าขึ้นมาเจอสายตาของคนรักยิ่งหน้าแดงด้วยความอายชุดที่เค้าใส่อยู่

หลังจากหายตะลึงคยูจงรีบเดินไปรับเจ้าสาวของเขามายังหน้าท่านบาทหลวงเพื่อ

เริ่มพิธีทันที

"เอาล่ะเมื่อเจ้าสาวมาแล้วเริ่มกันเลยนะลูก"

"เจ้าบ่าวคิมคยูจงจะยอมรับเจ้าสาวฮอยองแซงเป็นภรรยาและจะคอยดูแลไม่ว่ายามสุข

ยามทุกข์หรือไม่?"

"ผมคิมคยูจงยอมรับครับ"

"เจ้าสาวฮอยองแซงจะยอมรับเจ้าบ่าวคิมคยูจงเป็นสามีและจะคอยดูแลไม่ว่ายามสุข

ยามทุกข์หรือไม่?"

"ฉันฮอยองแซงยอมรับค่ะ"(ยองแซงต้องจำยอมตอบเป็นเสียงผู้หญิงเพราะจุนนี่ขู่

ว่าบาทหลวงคนนี้เค้าไม่ยังไม่ยอมรับชายรักชาย จะไม่ยอมทำพิธีให้)

"มีใครจะคัดค้านไหมครับ! .......ถ้าไม่มีเจ้าบ่าวเจ้าสาวจูบสาบาน"

หลังจากสิ้นคำบาทหลวงคยูจงจอมหื่นโน้มใบหน้าหาเจ้าสาวของเขาทันที

ริมฝีปากหนาทาบปิดริมฝีปากสีชมพูที่เขาหลงใหลเนิ่นนาน...ก่อนจะปล่อยริมฝีปากหวาน

อย่างเสียดาย ยองแซงอายหน้าแดงเหมือนลูกสตรอร์เบอร์รี่

"พ่อขอประกาศว่าลูกทั้งสองเป็นสามีภรรยากันแล้ว ขอพระเจ้าประทานพรแก่ลูกทั้งสอง"

ยองแซงเดินจากแท่นพิธีมาหาคิบอมที่ยืนยิ้มทั้งน้ำตาด้วยความซาบซึ้งใจ และยื่นช่อ

ดอกไม้เจ้าสาวของเขาให้คิบอม  คนร่างเล็กทำหน้างงๆแต่มือยื่นไปรับช่อดอกไม้มาถือ

ยองแซงกอดคิบอมและกระซิบข้างหูคิบอมเบาๆๆ

"คิบอมก็รีบคว้านะความสุขนะ...อย่าให้จองมินต้องคอยนานล่ะ"

ก่อนจะผละออกมาพร้อมหัวเราะเบาๆกับท่าทางเขินของน้องชายคนนี้ของเขา

และหันหลังกลับไปหาสามีที่ยืนรออยู่ที่ซุ้มดอกไม้ที่เค้าชอบและโบกมือให้คิบอม

ก่อนจะถูกสามีอุ้มเข้าบ้านไป..............


ไรเตอร์มาอัพให้ครบตอนแล้วนะค่ะ
ถ้าตอนนี้ไม่สนุกต้องขอโทษด้วยค่ะ
ช่วงนี้ไรเตอร์งานยุ่งมากๆเลย
แต่งสดทุกตอนค่ะ
ขอบคุณรีดเดอร์ทุกท่านที่คอยติดตาม
ไรเตอร์รักไรเตอร์ทุกทานค่ะ
"คัมซาฮัมนีดา"
ฝากทุกท่านช่วยเป็นกำลังใจให้พ่อหมีคยูจงของไรเตอร์
ให้ก้าวเดินต่อไปอย่าท้อแท้ค่ะ
I  KIM KYU-JONG FOREVER