ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันแสนซวย......ใช่เปล่า
ฮยองจุนหนุ่มน้อยหน้าตุ๊กตาเดินออกจากบริษัทนำเข้าและส่งออก 501จำักัด
หลังจากเขาเดินเข้าไปสมัครงานในตำแหน่งเลขา
ประธานบริษัทที่เิปิดรับสมัคร ฝ่ายบุคคลนัดมาสัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้เก้าโมงเช้า
ขณะที่เขากำลังเดินใจลอยและแอบบ่นในใจเรื่องฝนตกทำให้ถนนแฉะ
ไปตามทางเดินเรียบถนนเพลินๆ ก็ต้องตกใจสุดขีดที่อยู่ดีไอ้รถหรูสีดำที่ไหนก็ไม่รู้
ขับออกจากบริษัทที่เขาเพิ่งออกมาด้วยความเร็วทำให้น้ำในถนนกระเด็นโดนเสื้อเขา
ด้วยความโมโหฮยองจุนตะโกนด่า"ไอ้บ้าจะรีบไปตายที่ไหนห๊า ไอ็@#!#%$^$&^$#$!*&%^"
เหมือนคนขับจะได้ยินรถหรูจอดที่ข้างทางทันที ฮยองจุนตกใจมากไม่ยืนนิ่งไม่คิดว่ารถมันจะจอดอ่ะ
ฝั่งคนขับเิปิดออกพร้อมคนร่างสูงก้าวลงจากรถ ใบหน้าหล่อเหมือนรูปปั้นสลักใบหน้านิ่งเรียบเฉย
เดินตรงมาที่ฮยองจุนทันที ฮยองจุนที่มัวตะลึงยืนนิ่ง "ค่าเสียหายนายเท่าไร" คนรูปหล่อหน้านิ่งเอยถาม
ทันทีที่ถึงตัวฮยองจุน "_" เมื่อร่างสูงเห็็นฮยองจุนยืนทำหน้างงอยู่เขาเปิดกระเป๋าหยิบธนบัตรจำนวนนึง
แลัวยัดมือฮยองจุนทันที "นี่นายฉันไม่ได้อยากได้เงินนายนะ" ร่างสูงหันกลับมาด้วยใบหน้านิ่ง "มันน้อยไปเหรอ" แล้วเดินมาหาฮยองจุนพร้อมหยิบธนบัตรเพิ่มให้อีก
ฮยองจุนโมโหจนหน้าอดงควันออกหู "อย่ามาดูถูกฉันนะ ถึงฉันจะจนแต่ก็ไม่
อยากได้เงินใคร ขอโทษเป็นไหมไอ้บ้า"ตะโกนใสหน้าคนรูปหล่อไปพร้อมปาเงิน
ใส่หน้าและประเคนหมัดเข้าเบ้าตาขวาคนรูปหล่อทันที
และวิ่งหนีไม่คิดชีวิต......
ฮยองจุนวิ่งมาได้สิบนาทีคิดว่าไอ้รูปหล่อนั้นคงตามไม่ทันแล้ว
ยืนหอบแฮ่กๆพิงต้นไม้ข้างทาง วันนี้มันเป็นวันอะไรของเขาเนี้ย
เสื้อตัวเก่งของเขาสงสัยจะซักไม่ออกแน่ ยิ่งคิดยิ่งโมโหฮึ่ม!ไอ้บ้าอย่าให้เจออีก
เมื่อหายเหนื่อยแล้วฮยองจุนรีบไปหาพี่ชายที่นัดไว้ว่าจะกินข้าว
ด้วยกันและแจ้งข่าวการสมัครงานของเขาให้พี่รู้
เขาใช้เวลาเดินทางไม่นานก็ถึงร้านที่นัดพี่ชายไว้
ด้านพ่อรูปหล่อรูปปั้นเดินได้
เขาไม่ทันระวังและไม่คิดว่าคนร่างบางหน้่าตุ๊กตานั้นจะต่อยเขา
ตอนแรกเขาตะลึงมากเลยใบหน้าหวานปากนิดเดียว
เหมือนผู้หญิงมากหากคนหน้าตุ๊กตาไม่ด่าเขา เขาคิดว่าผู้หญิงแน่ๆ
คนไรว่ะมือหนักชิบ.... พรุ่งนี้เขาจะต้องสัมภาษณ์เลขาใหม่
ที่จะมาทำงานแทนเยจินเลขาคนเก่าของเขาที่ขอลาออกไปแต่งงาน
"เฮ้อ" ร่างสูงถอนหายใจพร้อมก้าวเท้าขึ้นรถและขับออกไป
ในใจของเขายังติดใจใบหน้าหวานของคนหน้าตุ๊กตา
และอยากเจออีกครั้ง "ฮึ่ม!เจอเมื่อไรพ่อจะจับมาจูบซะให้เข็ดเลยขอบอก"
ข้อตกลงจ้า
1.อ่านแล้วช่วยเม้นท์เป็นกำลังให้ไรเตอร์
ด้วยค่ะ เม้นท์เยอะอัพเร็วจ้า
2.เรื่องนี้เป็นเรื่องชายรักชายถ้าใครไม่ชอบ
ก็ปิดได้เลยค่ะ อย่าว่ากันเลยค่ะหวังว่า
คงแยกแยะได้น่ะค่ะว่าไหนเรื่องจริงไหนแต่ง
3.รักไรเตอร์ต้องSS501 ด้วยนะค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองที่ไรเตอร์แต่ง
ฝากลีดเดอร์ทุกท่านช่วยติดตามผลงาน
ของไรเตอร์ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
ไรเตอร์รักลีดเดอร์ทุกท่าน
หลังจากเขาเดินเข้าไปสมัครงานในตำแหน่งเลขา
ประธานบริษัทที่เิปิดรับสมัคร ฝ่ายบุคคลนัดมาสัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้เก้าโมงเช้า
ขณะที่เขากำลังเดินใจลอยและแอบบ่นในใจเรื่องฝนตกทำให้ถนนแฉะ
ไปตามทางเดินเรียบถนนเพลินๆ ก็ต้องตกใจสุดขีดที่อยู่ดีไอ้รถหรูสีดำที่ไหนก็ไม่รู้
ขับออกจากบริษัทที่เขาเพิ่งออกมาด้วยความเร็วทำให้น้ำในถนนกระเด็นโดนเสื้อเขา
ด้วยความโมโหฮยองจุนตะโกนด่า"ไอ้บ้าจะรีบไปตายที่ไหนห๊า ไอ็@#!#%$^$&^$#$!*&%^"
เหมือนคนขับจะได้ยินรถหรูจอดที่ข้างทางทันที ฮยองจุนตกใจมากไม่ยืนนิ่งไม่คิดว่ารถมันจะจอดอ่ะ
ฝั่งคนขับเิปิดออกพร้อมคนร่างสูงก้าวลงจากรถ ใบหน้าหล่อเหมือนรูปปั้นสลักใบหน้านิ่งเรียบเฉย
เดินตรงมาที่ฮยองจุนทันที ฮยองจุนที่มัวตะลึงยืนนิ่ง "ค่าเสียหายนายเท่าไร" คนรูปหล่อหน้านิ่งเอยถาม
ทันทีที่ถึงตัวฮยองจุน "_" เมื่อร่างสูงเห็็นฮยองจุนยืนทำหน้างงอยู่เขาเปิดกระเป๋าหยิบธนบัตรจำนวนนึง
แลัวยัดมือฮยองจุนทันที "นี่นายฉันไม่ได้อยากได้เงินนายนะ" ร่างสูงหันกลับมาด้วยใบหน้านิ่ง "มันน้อยไปเหรอ" แล้วเดินมาหาฮยองจุนพร้อมหยิบธนบัตรเพิ่มให้อีก
ฮยองจุนโมโหจนหน้าอดงควันออกหู "อย่ามาดูถูกฉันนะ ถึงฉันจะจนแต่ก็ไม่
อยากได้เงินใคร ขอโทษเป็นไหมไอ้บ้า"ตะโกนใสหน้าคนรูปหล่อไปพร้อมปาเงิน
ใส่หน้าและประเคนหมัดเข้าเบ้าตาขวาคนรูปหล่อทันที
และวิ่งหนีไม่คิดชีวิต......
ฮยองจุนวิ่งมาได้สิบนาทีคิดว่าไอ้รูปหล่อนั้นคงตามไม่ทันแล้ว
ยืนหอบแฮ่กๆพิงต้นไม้ข้างทาง วันนี้มันเป็นวันอะไรของเขาเนี้ย
เสื้อตัวเก่งของเขาสงสัยจะซักไม่ออกแน่ ยิ่งคิดยิ่งโมโหฮึ่ม!ไอ้บ้าอย่าให้เจออีก
เมื่อหายเหนื่อยแล้วฮยองจุนรีบไปหาพี่ชายที่นัดไว้ว่าจะกินข้าว
ด้วยกันและแจ้งข่าวการสมัครงานของเขาให้พี่รู้
เขาใช้เวลาเดินทางไม่นานก็ถึงร้านที่นัดพี่ชายไว้
ด้านพ่อรูปหล่อรูปปั้นเดินได้
เขาไม่ทันระวังและไม่คิดว่าคนร่างบางหน้่าตุ๊กตานั้นจะต่อยเขา
ตอนแรกเขาตะลึงมากเลยใบหน้าหวานปากนิดเดียว
เหมือนผู้หญิงมากหากคนหน้าตุ๊กตาไม่ด่าเขา เขาคิดว่าผู้หญิงแน่ๆ
คนไรว่ะมือหนักชิบ.... พรุ่งนี้เขาจะต้องสัมภาษณ์เลขาใหม่
ที่จะมาทำงานแทนเยจินเลขาคนเก่าของเขาที่ขอลาออกไปแต่งงาน
"เฮ้อ" ร่างสูงถอนหายใจพร้อมก้าวเท้าขึ้นรถและขับออกไป
ในใจของเขายังติดใจใบหน้าหวานของคนหน้าตุ๊กตา
และอยากเจออีกครั้ง "ฮึ่ม!เจอเมื่อไรพ่อจะจับมาจูบซะให้เข็ดเลยขอบอก"
ข้อตกลงจ้า
1.อ่านแล้วช่วยเม้นท์เป็นกำลังให้ไรเตอร์
ด้วยค่ะ เม้นท์เยอะอัพเร็วจ้า
2.เรื่องนี้เป็นเรื่องชายรักชายถ้าใครไม่ชอบ
ก็ปิดได้เลยค่ะ อย่าว่ากันเลยค่ะหวังว่า
คงแยกแยะได้น่ะค่ะว่าไหนเรื่องจริงไหนแต่ง
3.รักไรเตอร์ต้องSS501 ด้วยนะค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองที่ไรเตอร์แต่ง
ฝากลีดเดอร์ทุกท่านช่วยติดตามผลงาน
ของไรเตอร์ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
ไรเตอร์รักลีดเดอร์ทุกท่าน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น