แรง !.. (FIC_KIHAE)

ลำดับตอนที่ #8 : คุณว่าผม...'ร่าน'...มั้ย::เมียน้อยคิบอม::แก้ไขๆ^^เดียวต่อไม่ได้555+

เช้าวันรุ่งขึ้น



บนโต๊ะอาหาร



"พี่คิบอมพี่กินนี้ซิฮะ...มินรู้นะว่าพี่อยากกินไอ้นี้อะ"ร่างเล็กพูดจบก็ตักอาหารใส่จานคิบอม คิบอมมองไปทางดงแฮที่ไม่มองหน้าเค้าซักนิดเลย



"ป้าฮยอนฮีคับ ผมขอนมแก้วนะคับ"ร่างสูงพูด




"ได้คะ...คุณชาย"สาวใช้แต่ละคนต้องตกใจตั้งแต่คิบอมโตมาไม่เคยกินนมเลย เดียวก็กาแฟๆๆๆ 



สักพักนมเย็นๆใส่แก้วมาวางไว้ให้คิบอมแล้วเธอก็ถอยหลังกลับไปยื่น




คิบอมเอาแก้วมาวางให้ดงแฮ ร่างบางมองคิบอมคิบอมอย่าง งง




"กินซะ...จะได้มีแรงนะคุณภรรยาเอาแต่นั่งเงียบไม่พูดกับคุณสามีบ้างเลยนะ"




"ก็ฉะ...หึ คุณภรรยาไม่มีรัยจะพูดนิ๊ก็ต้องนั่งเงียบไม่ถูกหรอ"ร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆแต่สายตาก็มองไปที่มินฮวานบ้างละ มองไปที่ฮีชอลบ้าง หรือ มองไปที่คิบอมบ้าง






"พี่คิบอมฮะ...ก็ไม่มันเงียบไปนั่นแหละดีแหละบุญของมันแล้วด้วยซ้ำเป้นแค่เศษขยะแล้วนั่งเป็นคุณหนูบนโต๊ะอาหารหรูๆแบบนี้"มินฮวานพูดไปค้อนสายตาไปที่ดงแฮ





"เฮ้อ!...คิบอมวันนี้พี่กะจะไปเที่ยว ไปด้วยกันมั้ยดงแฮ~"อยู่ๆฮีชอลก็ชวนขึ้นมา




"พี่ฮีชอล!!!!...."มินอวานตะคอกใสเจ๊




คิม ฮีหันค้อนสายตาทันที




"ไปซิดงแฮ...ได้ไปเที่ยวด้วยนะหรือดงแฮอยากอยู่บ้านหืม..."คิบอมถาม




"เอ่อ...คุณภรรยาไม่ค่อยอยากไปเลยคะ..คือคุณภรรยายังเจ็บแผลอยู่อ่ามันแสบๆอ่า..."ดงแฮจำใจพูดออกมาอย่าอายๆ






"หึ...555+...โอ้ๆๆ..คุณสามีขอโทษที่หัวเราะใส่น๊าไม่ไปก็ไม่ไป...พี่ฮีชอลคับดงแฮยังเดินไม่คอยไหวอะ ไปวันอื่นก็แล้วกันนพคับ วันนี้ผมต้องทำงานแล้ว ไปนะคับคุณภรรยา...จุ๊ฟ"คิบอมลุกขึ้นแล้วก้มลงจุ๊ฟที่ริมฝีปากบางๆของดงแฮ แม่บ้านหลายคนยังเขิลแทนเลย เห็นความน่ารักของเค้าสองคนแล้วอดยิ้มไม่ได้จิงๆ




หลังจากคิบอมออกไป




ร่างเพียวบางอย่างฮีชอลก็ลุกขึ้นมาแล้วกันไปข้างดงแฮ



"ดงแฮจ๊ะ...ร้อนมั้ยอ่าร้อนๆแบบเนี่ยกินนมเยอะน๊า"ฮีชอลพูดจบก็เอาแก้วที่ใส่นมราดไปหัวร่างบางอย่างช้าๆ



แล้วว่างแก้วลงแล้วพูดว่า





"หึ...อ่าดงแฮพี่ขอโทษนะ ป้าฮยอนฮีฮะช่วยเอาน้ำมากะลังเล็กนะฮะแล้วก็ผ้าด้วย"สาวใช้แต่ละคนอยากจะเข้าไปช่วยแต่ก็รุ้ว่าคิม ฮีชอลร้ายแค่ไหน สักพักหญิงวัยกลางก้เอาน้ำมาให้






"มันเลอะอ่าดงแฮพี่เช็ดผมให้นะ...แต่ก่อนเช็ดอ่ามันต้องล้างน้ำก่อนไม่งั้นมันจะเหนียวน๊า~"น้ำใสๆไหลลงมาจากะลังใบเล็กอย่างช้าๆทั้งตัวดงแฮเปียกไปหมดแล้ว TT แต่คนอย่างลี ดงแฮถ้าเห้นภายนอกบอบบางแต่จิตใจกลับไม่บอบบางตาม ร่างเล็กกำมือแน่นเล็บจิกกับเนื้อทำให้เป็นรอย






'ลี ดงแฮ...นายอย่าร้องนายห้ามร้องไห้จำไว้ลี ดงแฮ!'






อยู่ร่างบางก็ค่อยๆลุกขึ้นแล้วหันไปมองทางฮีชอลก่อนจะเดินไปแต่อยู่กำมือเล็กของมินฮวานก็มากำเล็กผมของดงแฮแล้วลากกลับใบหน้าของทั้งคุ่ห่างกันไม่มากแล้วมินก็พูดออกมาอย่างเจ็บใจ






"หึ...จะไปไหนนางเมียน้อยแบบเนี่ยมันน้อยไปด้วยซ้ำ..หน้าด้านๆอย่างแกที่กล้ามาเป็นเมียน้อยพี่คิบอมโดนน้ำกับนมเทลาดก็ไม่หลุดออกไปหรอกความหน้าด้านของแกอะ!!!" มินพูดเน้นคำว่าเมียน้อยแล้วตะคอกใส่ดงแฮ






"หึ...คิดว่าฉันอยากเป็นรึไง เมียน้อยผัวคนอื่นอะ.."





"รู้ตัวก็ไสหัวออกไปเซ่!!!"ฮีชอลตะคอกใส





"หึ...เสียใจด้วยนะฉันคิดว่าการเป็นเมียน้อยมันดีกว่าเมียหลวง!..."ร่างบางพูดใส่มินฮวาน ทำให้ร่างเล็กเกิดความโมโห





เพี๊ย!





"หึ...ได้งั้นเราจะได้เห็นดีกันใครกันแน่ที่ดีกว่าเมียน้อยอย่างแกสักวันก็ต้องตกป๋องจำใส่กระลาหัวของแกไว้ซะด้วย!!!...หึ หัดตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาตัวเองซะบ้าง! นะ...ความหน้าด้านของแกมันเริ่มขยายแล้วละ หึ"มือเล็กของมินกระทบกับใบหน้าอันหวานๆของดงแฮมือที่เคยกำผมเส้นเล็กก็ปล่อยออกมาก่อนจะเดินขึ้นข้างบนกับฮีชอลไป





ทิ้งใส่ร่างบางเข่าอ่อนอยู่กับพื้น ร่างบางๆซุดตังลงไปนั่งกับพื้นแต่ดีนะที่พวกแม่บ้านมาพยุงไว้ได้ทัน น้ำใสๆเม็กเล็กริมรินไหลออกมาจากขอบตา




"คุณดงแฮ...อย่าร้องซิคะ..อย่าคิดมากซิคะ"




"ใช่คะๆ..ยังไงคุณก็เป็นภรรยาของคุณคิบอมนะคะ..."




"คุณอย่าร้องซิคะ..."




เสียงสาวใช้หลายๆคนค่อยปลอบดงแฮแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล




"ไม่...มันก็ถูกแล้วไม่ใช่หรอ ฉันมัน..ฮึก...มันก็เมียน้อยของนายนั่น"



"ไม่ใช่เลยนะคะ...คุณดงแฮเป็นภรรยาของคุณชายตะหากละคะ..."



"ฮึก...พอเถอฮะผมก็เป้น เมียน้อยวันยังค่ำ ฮือ...ฮึกผมขอให้เรื่องนี้เก็บเป็นความลับด้วยนะฮะ..ฮึก ฮึก..ผะ..ผมไม่อยากให้เรื่องรู้ถึงหูคุณสามี ฮึกๆ...."ร่างบางสะอื้นไปพูดไป



"คะๆ...แต่พวกเราจะดูแลคุณดงแฮนะคะ ซูอิน...พาคุณดงแฮขึ้นไปอาบน้ำแล้วหาเสื้อผ้าตัวใหม่ๆให้เธอใส่นะ ป้าจะเก็บกวาด ไปค่อยพาไปนะ"



"คะ...ป้าอินรู้แล้วน่า..."หญิงสาวหน้าตาน่ารักค่อยพยุงดงแฮขึ้นมาแล้วพาขึ้นไปห้องคิบอมO.o(พาไปอาบน้ำไม่ได้ให้ไปทำเรื่องแบบนั่น- -*)


ทางสาวใช้อีกด้าน


"หึ..สำสอยซะไม่มียังไงคุณมินฮวานก็ต้องเป้นเมียหลวงใช่มั้ยป้า"


"เออซิวะ...แต่จะว่าไปก็น่าสงสารนะ"


"เฮ้ยป้ากึมอ่า...เราอยู่ฝั่งคุณมินฮวานกับคุณฮีชอลนะวูยู ว่านะยัยนั่นมันตอแหลจังเลย ต่อหน้าคุณท่านทำเป้นอ่อนหวานนิ่มนวน พอลับหลังด่าคุณมินฮวานใหญ่เลย"เด็กสาวพูดกับหญิงวัยกลาง



"นิ๊...คุณดงแฮไปด่าคุณมินฮวานตอนไหนมิทราบ"สาวใช้2-3คนเดินมาถามเหมือนจะมีเรื่องกัน


"หึ...รุซิไปเถอะป้าเหม็นสาบ"เด็กสาวเดินลากแขนหญิงวัยกลางออกไป



"เฮ้อ..น่าสงสารคุณดงแฮเนอะต่อหน้าทำเป็นใจแข็งแต่ลับหลังกลับร้องไห้ซะแบบนั่น เฮ้อ~"สาวใช้คนหนึ่งพูดขึ้นมา


--------------------------------------------

ห้องคิบอม


"คุณดงแฮ..นั่งรอแบบนะคะซูอินจะไปเปิดน้ำให้^^..."



"มะ..ไม่เป็นรัยฉะ ฉันอาบเองได้อย่าเรียกฉันว่าคุณเลยนะ ....ดงแฮว่าคุณน่าจะ..จะแก่กว่าดงแฮงั้นดงแฮจะเรียกพี่ซูอินก็แล้วกันนะฮะ..."ร่างบางพูดอย่างติดๆขัดๆเนื่องจากยะงสะอื้นอยู่นิดๆแต่น้ำตาก็เริ่มหยุดแล้ว ร่างบางปาดน้ำตาออกก่อนจะพูดออกมา


"ได้คะ...น้องดงแฮ^^...ป้าคนนั่นชื่อ ฮยอนฮี เป้นป้าของพี่เองละคะ....เอาเป้นว่าพี่จะไปหาเสื้อผ้ามาให้ใหม่น้องดงแฮก็อาบน้ำไปนะคะ"ร่างเพียวบางพดจบก็เดินออกจากห้องไป




ร่างบางๆเดินเข้ามาในห้องน้ำปิดประตูแล้วซุดลงกับประตูแล้วปล่อโฮ ทันที



"ฮึก...มันไม่จิงใช่มั้ยอ่า..ฮันเกิง บอกดงแฮได้มั้ยว่ามันไม่จิงทำไมกัน..ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้รู้สึก เจ็บที่บอกว่าตัวเอง เป็นเมียน้อย...ดงแฮหนาว ฮึก ฮือออออออออ....ฮึก ดะ..ดงแฮหนาวดงแฮคิดถึงฮันเมื่อรัยกัน เมื่อรัยฮันจะกลับมา..ดงแฮไม่อยากแล้ว...ไม่อยากทนต่อไปอีกแล้ว ฮึก...ดงแฮไม่รู้ว่าวันข้างหน้าดงแฮจะต้องเจอกับอะรัยบ้าง ดงแฮ....ดงแฮกลัว...กลัวใจของดงแฮจะไปรักคิม คิบอม ฮึก...ดงแฮกลัว~"เสียงพ้ำร้องไห้ของดงแฮดังทั้วทั้งห้องน้ำ ความโสกเศร้าดงแฮอยากให้มันไหลไปพร้อมสายน้ำ มันอยุ่แค่3วันก็เกิดเรื่องแบบนี้ มีแต่คนเกลียจตัวเอง แถมยังกลัว กลัวว่าใจจะไปหลงรักคิม คิบอมอย่างไม่รู้ตัว.....



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ฮืออออออออออออออ...


ไรเตอร์เศร้า เม้นให้กันหน่อยซิคะ- -*


อุสารีบกลับมาอัพ


เพื่อนไรเตอร์มันให้แต่งSF เรื่อง เสียงบ่นของคนเหงา คิเฮ อึนเฮ - -*


ไรเตอร์ออึ้งเรยมีอึนเฮด้วยอ่าY_Y


แต่มันบอกว่าย็อกเป้นเพื่อนที่แอบชอบด็อง แต่ ด็องกลับคิดกับย็อกแค่เพื่อน555+ ดีใจโคดๆ


ไรเตอร์ลองอ่านของมันแล้ว หนุกดี


ใครอยากอ่าน เม้นให้หน่อยน๊าค๊า


อย่าลืมโหวตให้ด้วยน๊า จะขอบคุณอย่างมากเลย



ถ้าสงสารด็องก็เม้นandโหวต ให้หน่อยนะ ด็องกลัวใจตัวเองไปตกหลุมรักบอม แต่ไรเตอร์กลัวใจตัวเองหายไปอยู่ที่ตาตุ่ม- -* เพราะมินหาว่าด็องเป้นเมียน้อยTT ไม่ยอมๆๆๆๆ


เม้นให้หน่อยนะ 


จะด่า จะว่า ยังไงก็เม้นให้หน่อยนะ- -*


ขอให้เม้นอ่าขอบพระคุณอย่างยิ่งค๊า~

แล้วก็ที่ไรเตอร์บอกว่าจะอัพให้2ตอนคือ

ตอนที่8หนึ่งแล้วนะแล้วสองจะให้ไรเตอร์ต่อเรื่องหรือจะให้ขึ้นSF เสียงบ่นของคนเหงา

เม้นบอกด้วยนะรีบบอกละ ยังมีคนอยากอ่านอีก


แต่อ๊ะ อ่านแล้วเม้นนะค๊า ขอบคุณคะ