ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fairy Tail ลาก่อนนัตสึ

    ลำดับตอนที่ #2 : 2.ความฝันหรืออดีต

    • อัปเดตล่าสุด 10 เม.ย. 55









             "อืม-.-"ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมท่าทีงั่วเงียๆ

    "กรี้ด...ฉันมาอยู่ที่นี้ได้ไงเนีย"ฉันพูดพร้อมหันซ้ายหันขวาเพระาตอนนี้ฉันนอนอยู่กลางป่าสีเขียวอ่อนสวมชุดราตรีสีชมพูดอ่อนมีกุหลาบติดเหมือนแฟรี่ใส่แล้วดูสบายตัว...แต่เดี้ยวนะว่าแต่ฉันมานี่ได้ไงTT_TT เท่าที่จำได้กำลังโดนปีศารแฟรี่ฆ่านี่ฟาแล้วฉันมาอยู่นี้ได้ไง

    "อ้าวตื่นแล้วหรอค่ะเจ้าหญิงรีอาน่า^_^"เจ้าหญิงรีอาน่าไครกันนะ??

    "อะ...อืม^_^;"แกล้งเนียนๆไป

    "รีบไปอาบนํ้าเถอะค่ะ"อาบนํ้า??แล้วห้องอาบนํ้าอยู่ตรงไหนอ่ะฉันจะไปรู้ไมเนีย

    "แล้วที่อาบนํ้าอยู่ตรงไหนหรอ"ฉันพูดพร้อมเก่าหัวนิดๆเหมือนกำลังคิด

    "นูนไงค่ะ"ผู้หญิงตัวเล็กๆเล็กประมาณ10เซ็นชี้ไปที่ก้อนเฆกสีขาว

    "แล้วฉันจะไปข้างบนนันได้ไงหรอ"ฉันถามพรอ้มมองแล้วคิดว่าตูจะขึ้นไปได้ไงเนีย

    "ก็บินไปสิค่ะ...เจ้าหญิงก็มีปีกนี่"ปีก?ฉันพูดพร้อมหันไปมองข้างหลังอย่างตกใจเมื่อฉันเห็นปีกผีเสื่อสีรุ้งตรงขอบๆเป็นสีแดงเพริงหลายเส้นสีนํ้าเส้นโค้งสีนํ้าตาลแล้วแถมสามารถเปลียนสีได้ตามใจชอบด้วยอ่ะชอบ><

    "งั้นฉันไปอาบนํ้าก่อนนะ"พูดพร้อมบินขึ้นไปข้างบนทีแรกนึกว่าจะบินช้าเสียอีกนี้แต่ไม่ถึง5วิถึงล่ะ(เวอร์)และรู้สึกว่าจะเป็นฉันคนเดี้ยวที่บินไวขนาดนี้คงเป็นความสามารถเฉพาะตัว

    ณ ที่อาบนํ้า


          "สวยจังเลยอ่ะ"ฉันพูดพร้อมนำเท้าลงไปจุ้มเพื่อเช็คว่าร้อนมากแค่ไหน

    "กำลังดีเลยอาบเลยดีหว่า. . .เอ๋!!ฉันลืมเอาผ้าขนหนูมา"ฉันพูดพร้อมฟลุบตัวนั่งลง

    "TT_TTแงแงอยากได้ชุดบิกีนี่ สีส้ม สายสีชมพูอ่าTT_TTมีขายที่ไหนไม"ฉันร้องตะโกนโวหเวกได้อย่างสบายเพราะว่าที่นี้มันสูงมาก

    วิ้ง

    "กรี้ดเสียงไรอ่ะ(- -)(_
     _)เห๊ยชุดวายนํ้าตามที่ขอมาได้ไงฟ่ะั"ฉันทำท่าทีงงๆพร้อมกับกระโดตูมไปแช่ในนํ้าพุร้อน

    "เดี้ยวนะในเมื่อฉันมีปีกก็ต้องมีเวทมนต์งั้นฉันก็เสกชุดนี้ขึ้นมานะสิ"(พึ่งรู้หรอจ๊- 3 -)

    ทรวบ ทรวบ

    "ไครอยู่ตรงนันนะ"ฉันพูดพร้อมยื่นขึ้นแล้วหันขวับไปตามเสียง

    "หึหึรู้ตัวแล้วหรอเจ้าหญิงของผม"ร่างนันค่อยๆปรากฏเป็นเงาและเริ่มกลายเป็นคนสองคน

    "นัตสึ,เกรย์"ฉันต้องตกตลึงเมื่อเห็นทั้งสองคน

    "สองคนนันคือไครหรอถ้าหมายถึงผมและพี่อาร์มล่ะก็ผิดพวกเรามีฉายาว่านักล่าฆ่าเลือดสาดหรือจะเรียกพวกเราว่าอาร์มกับเจมก็ได้"กรี้ดไม่จริงเกรย์พูดดีกับฉันแถมคุกเข่าเคารพฉันอีกอย่าบอกนะว่าสองคนนี้คือคนในโลกนี้..ว่าแต่โลกนี้คือโลกอะไรฟ่ะ

    "งั้นฉันขอเรียกว่านัตสึกับเกรย์ได้ไม"ก็ฉันคุ้นกับชื่อนี้นี่นา

    "ได้สิ,อืม"สั้นๆง่ายๆได้ใจความ-,-

    หมับ

    "ไป"ไป??ไปไหนย่ะ

    "นายจะพาฉันไปไหนนะ"ฉันพูดพร้อมพยายามดึงมือออก

    "ไปหาผู้จ้างวานไง"ผู้จ้างวานอ้อคนที่จ้างไห้มารักพาตัวฉัน

    "แล้วคนจ้าง อุ๊บ0x0"ทำไงดีล่ะตอนนี้ฉันเสียจูบที่3ไห้นัตสึอีกคนแล้ว(จูบแรกของนัตสึตอนนันสดุดล้มเลยจูบกัน จูบ2เกรย์ตอนนันพูดมากเลยอุดปากซ่ะ- -*)

    "ถ้าเธอพูดมากอีกฉันจะปลํ้าเธอเข้าใจไม"ปลํ้านัตสึนายพูดอะไรนะเดี้วยแม่จะจับขมขื่นซ่ัะหรอก(มันต่างกันตรงไหนฟ่ะ)

    "-////-"แต่จะว่าไปมันก็ดีเหมือนกันนะที่นัตสึจูบเราเพราะว่ามันทำไห้ฉันมีความสุขตั้งแต่ริซาน่าเข้ามาในชีวิตฉันไม่เคยมีความสุขเลยก็เพราะโดนแย่งคนรักไปไงล่ะ

    ณ ที่ไหนไม่รู้

            "รหัส"ไหเทคว่ะขนานในถํ้ายังต้องบอกรหัสอีก

    "ราชิณีสีเลือด"ราชิณีสีเลือด- -*ช้วยแปลความหมายทีสิ

    "รหัสผิด"พูดมั่วเปล่าเนียรหัสผิดเลย

    "เราเข้าไปกันเถอะ"เห๊นรหัสผิดยังเข้าได้อีก

    "ก็เมื่อกี้รหัสผิดไม่ใช้หรอเเล้วเราจะเข้าไปอย่างไง"ฉันพูดพร้อมดึงมือนัตสึ(อีกคน)ไว้

    "มันเป็นกลไกนะถ้าถูกมันจะบอกว่าผิดถ้าผิดมันจะบอกว่าถูก"ชังลึกซึ่ง

    "อ้าว...มาแล้วหรอนักฆ่าวัยหนุ่มทั้งสอง"เสียงนี้มันคุ้นๆอยู่นะเนีย- -?

    "เออ"พูดอย่างนี้กับนยจ้างหรอเนีย

    "ดีมากจ๊^_^"ผู้หญิงคนนันพูดพร้อมทอดหน้ากากทักซิโดออก(หา!!)

    "ริซาน่า"ฉันพูดพร้อมชี้ไปที่ผู้หญิงคนนัน

    "อ้าวน้องรักนึกว่าลืมชื่อพี่ไปแล้วซ่ะอีก"น้องไครเป็นน้อกเธอ

    "ไครจะไปลืมพี่เลวๆอย่างแกได้ลงล่ะ"ฉันพูดเนียนๆไป

    "ว้าว..พูดแรงดีนี่นาน้องรักแล้วก็ พูดถูกด้วย^_^"ยัยนันพูดพร้อมส่งยิ้มอาฆาตมาไห้น่ากลัวจัง

    "ชิ...ก็แกมันเลวๆไรที่ตินังคนเลว"ฉันพูดออกไปเพ่อระบายอารมตอนอยู่โลกนูนอย่ากด่ามากแต่ไม่กล้าเพราะว่านัตสึอยู่ด้วย

    "ปากดีนักนะ เกมเอานังนี่ไปทำอะไรก็ได้ที่เ๗้บปวดและทุกข์ทรมาร"สยอง

    "ครับ/เออ"แล้วสองคนนันก็ลากฉันออกไปแล้วก็ลากฉันไปที่ห้องลับอีกห้อง

    ตุ๊บ

          นัตสึโยนฉันลงบนเตียงจากนันก็ถอดเสื้อนอกออก(-,-เริ่มจิ้นล่ะ)

    "นายจะทำะไรฉันนะ"ตอนนี้หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังงหวะรู้ไมเพราะอะไรก็ตอนนี้นัตสึเอาหน้ามาไกล้ๆฉันนะสิ-////-

    "ก็..."นัตสึพูดพร้อมมองไปทั่วร่างฉันโอ๊ะเดี้ยวนะลืมไปว่าฉันใส่บิกินีอยู่ต้องรีบเปลียนเอาเป็นชุดเรียบๆแล้วกัน

    วิ้ง

    "อะไรเปลียนชุดรึ ชุดเมื่อกี้จะดีกว่านะฉันขีเกียลถอด"กรี้ดแล้วไครจะไห้แกถอะย่ะ

    "ออกไปเลยนะ"ฉันพูดพร้อมยันโคลมหมอนันแล้สพยายามวิ่งหนีแต่ขาก็ไม่ขยับเลย

    "หนีไม่พ้นหรอก. . .เพราะว่าเมื่อกี้ที่เธอทีฉันๆได้ลงเวทไว้ที่เท้าเธอแล้ว"มันร่ายเร็วขนาดนันเลยหรอTT_TT

    "แต่ . . . . . .อีกเดี้ยวคงต้องทำร้ายฉันอีกฉันว่าร่ายเวทที่มือด้วยเลยดีกว่า"ไม่ต้องเลยนะเเล้สฉันจะเอาอะไรทำร้ายนาย

    "เรียบร้อย"เห๊ยไวแท้ว่ะ

    "แค่นี้เธอก็หนีไปไหนไม่ได้แล้ว"อย่านะ!!

    "อย่านะ อุบ0x0"นายนี่เอาอีกแล้วนายจูบฉันอีกแล้วนายจูบฉันอีกแล้วฮึก ฮือฮือ

    "นัตสึปล่อยฉันไปเถอะนะTT^TT"ฉันพูดพร้อมร้องไหพลางหน้าแดง

    "ชิ....ก็ได้"ง่ายขนาดแถมนัตสึยังปลดเวทมนต์นี่อีก

    จุ๊บ

    "นี่เป็นรางวัณนะ"ฉันหอมแก้มนัตสึหนึ่งทีห่อนจะยิ้มไห้

    "ธะ...เธอ"นัตสึอึ้งอ่ะดิ^3^

    "ร่างเธอกำลังหายไป"ห่ะ...หา(- -)(_ _)จิงด้วยT_T

    "ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะนัตสึช้วยฉันด้วยสิ"ฉันพูดพร้อมขวามือนัตสึไว้แต่กลับทะลุ

    "ฉันช้วยไม่ได้หรอ- -;"นัตสึเงื่อตก

    "แล้วฉันจะเจอนายได้ไงล่ะ"ที่ฉันถามก็เพราะ..............ฉันเริ่มชอบที่นายจูบฉันแล้วสิ

    "เราต้องได้เจอกันอีกแน่"นัตสึพูดพร้อมทำท่าหยิ่งๆแต่ก็น่ารักดี

    "อืม-////-"ฉันพูดพร้อมจับใบหน้าของนัตสึ

    "ตัวเธอเริ่มจางหายไปแล้วน่ะ"หา!!เร็วจังT^T

    "นัตสึ"

    "นัตสึ"

    คุยกะไรเตอร์
    ไรเตอร์คิดว่าตอนนี้มันงงๆนะ- -??
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×