คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter.6
“ลู่ฮานเป็นัยบ้า” ทันทีที่ผมเินเ้ามาภายในร้าน เพื่อนผมทุน่ารีบเินเ้ามาหาผมทันที แหม ๆ ทุนเป็นห่วผมันีิ ๆ รู้สึีอย่าบอไม่ถู^^
“เย ๆ อ่ะ^^” ผมอบ่อนะเินไปนั่ที่โฟาโยมีมินฮวานนั่อยู่ที่ั อนนี้ยัไม่ถึเวลาเปิร้านทุนเลยรวมัวันอยู่ที่โฟาภายในร้าน
“รอบรัวนั้นทำอะไรนายับมินฮวานรึปล่าวลู่ฮาน” ีโอถามพรายื่นมือไปลูบหัวมินฮวาน
“ปล่าวๆ ันเ่นานี้ใรหน้าไหนะล้าทำร้ายันล่ะ^^” ผมอบ ถึผมะีใที่ทุนเป็นห่วผมแ่ผม็ไม่อยาให้พวเารู้เรื่อที่ผมับไอ้เ็เลวนั่นทะเลาะันเพราะเี๋ยวพวเาะพาันเป็นห่วผมเ้าไปให่
“เออ!!! ไอ้นเ่ บอไว้่อนเลย ถ้าหลานันเป็นอะไรแม้แ่ปลายเล็บนะรอบรัวนั้นระเบิแน่!!!!” แบฮยอนพู ผมแอบสัเุเห็นไฟในาเา้วยล่ะรับ สสัยะริัมาไป^^
“ใ่ ๆ เี๋ยวันะไป่วยนายบึ้มบ้านนั้นอีแร” านยอลพูอย่าื่นเ้นเหมือนับเาะไปลอบวาระเบิิ ๆ เลย
“ไม่้อสะเอ๊อะ!!!! - -“ แบฮยอนพูเสียเรียบพราเหล่มอานยอลอย่าไม่พอใ เอาสิเพื่อนผมเรื่อแ่นี้็ยัะอารม์เสียไ้อี
“แบฮยอนอ่ะ” านยอลเรียเสียอ่อย โหฟัแล้วน่าสสารอ่ะ^^
“ไสหัวรีบ ๆ อนายไปไล ๆ เลยไป”
“นี่เอาน่า ๆ ทะเลาะันเป็นเ็ไปไ้ ไม่อายมินฮวานันรึัย” ิ่วหมิ่นพู
“นั่นิ ันว่าพวเราไปเรียมัวเปิร้านันไ้แล้วล่ะนะ^^” ีโอเอ่ยพราันานยอลให้ออไปเปิประูร้านเพื่อรอ้อนรับลู้าที่ะเ้ามา
“ิล์ มินฮวานมาหาอาเร็ว^^” แบฮยอนหันไป้อนใส่านยอลอีรั้่อนะหันมาเรียลูายอผมแล้วเ้ามาอุ้มมินฮวานไป
“ั้นนายเล่นับมินฮวานไป่อนนะ ันไป่วยพวนั้นเปิร้าน่อน....อยู่ับอานะรับนเ่^^” ผมพูับแบฮยอนแ่ประโยสุท้ายหันไปพูับมินฮวานลูรัอผมพราุ๊บแ้มนิ่ม ๆ หนึ่รั้ ่อนะไป่วยทุนเปิร้าน อนนี้ร้านอผมเปิพร้อมให้บริารแล้วรับ เริ่มมีลู้าหลั่ไหลเ้ามาแล้ว ไม่อยาะอวแ่ลู้าประำร้านผมอ่ะ โยมาพวเทอะแอบปิ๊หนุ่ม ๆ พนัานในร้านผมันทั้นั้นรวมถึผม้วย เห็นผมมีลูแล้ว็เถอะ ผมน่ะฮอใ่เล่นเลยนะรับ^^
“สวัีรับเิรับ^^” ผมพูอย่าสุภาพ หน้าที่หลัอผมโยมาะเป็นพนัานเสิร์ฟับพนัาน้อนรับเพราะผมาแฟไม่เป็นรับ^^
“วันนี้็ยัน่ารัเหมือนเิมเลยนะะ^^” ลู้าผู้หินหนึ่พูะเินเ้ามาในร้าน ัยล่ะรับบอแล้วผมน่ะฮอใ่เล่น^^
“อบุรับ ุเอ็ยัสวยเหมือนเิมทุวันเลยนะรับ^^” ผมมเทอลับ ที่ิเทอ็สวยิ ๆ นั่นแหละผิวาวน่าอ ปา็น่าุ๊บ ถ้าผมเป็นผู้ายปิผมีบเทอไปแล้ว ไม่มาทำแ่มเทอไปวัน ๆ แบบนี้หรอ^^
“ว้าย ปาหวานั วันนี้ันอเป็นนมปั่นนะะ^^” หิสาวพูพราเินไปนั่รอที่โ๊ะ ทันทีที่ไ้ออเอร์ผม็รไปสั่านยอลทันที
“านยอลนมปั่นแ้วนึ โ๊ะสามนะ”
“รับทราบรับเ้านาย^^” านยอลรับำอย่าทะเล้น่อนะหันไปทำนมปั่นทันที
“ีโอ นายทำอะไรอ่ะ” ผมหันไปถามีโอที่้ม ๆ เย ๆ อยู่แถว ๆ ู้เย็น
“ทำวามสะอาน่ะ ันว่ามันูสปรแล้วอ่ะะ^^” ีโอพูพราโยอาู้เย็นออมาวาบนโ๊ะ อืม...ผมว่ามัน็ยัไม่สปรเท่าไหร่นะ
“ั้นเี๋ยวัน่วยนะ^^” ผมพูพราเินวนเ้าไปที่เ้าเอร์เพื่อะ่วยีโอทำวามสะอาู้เย็น
“นมปั่นเสร็แล้ว นายเอาไปเสิร์ฟให้ทีิ^^” ยัไม่ทันที่ผมะเินเ้าไปถึัวีโอ านยอล็พูพรายื่นแ้วนมปั่นให้ผม เอ่อ....นี่ันเป็นเ้านายแนะ แใ้ันยัี้ไ้ัยวะ ผมไ้แ่บ่นในใ ่อนะรับแ้วนมปั่นนั่นมาถือไว้ ที่ริถ้าเทียบันแล้วผมเป็นนที่ทำานน้อยที่สุเพราะ้อเลี้ยมินฮวาน ในานะเ้านายมัน็ไม่ใ่เรื่อผิ แ่ถ้าในานะเพื่อนผมว่ามันอาูเห็นแ่ัวไปนินะรับ ผมรู้ว่าทุนไม่ไ้ิอะไรแ่ผม็ไม่สบายใอยู่ี
“านยอลเออร์เอร์โ๊ะหนึ่ สอแล้ว็สี่นะ” ิ่วหมินพูพราวาระาษลบนเ้าเอร์ านยอลหยิบใบออเอร์ึ้นมา่อนะลมือทำทันที ผมว่าานยอลที่มุ่มั้นั้ใอยู่ับาราแฟเป็นภาพทีู่เท่มา ๆ เลยล่ะรับ
“นมปั่นไ้แล้วรับ^^” ผมพูพราวาแ้วนมปั่นลบนโ๊ะอหิสาวลู้าประำ
“อบุ่ะ วันนี้ลูายุไม่มารึะ^^” หิสาวถามพราส่อสายาหาเ้าัวน้อยอผม
“มารับ เล่นอยู่ับอาเ้าน่ะรับ ถ้าอยารับอะไรเพิ่มเิม็บอผมไ้นะรับ^^”
“่ะ^^” หิสาวรับำ ผมยิ้มให้เทอหนึ่รั้่อนะเินลับมา่วยิ่วหมินเสิร์ฟาแฟ่อ นเยอะัสสัยผม้อยายร้านแล้วมั้^^
“แ้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แม่.แ้ ๆ ๆ ๆ” เสียเ้าัวแสบอผมร้อะที่ผมำลัยุ่อยู่ับาร่วยิ่วหมินและีโอเสิร์ฟาแฟ
“มินฮวานร้อไห้ทำไมน่ะ แบฮยอน” ผมรีบถามแบฮยอนทันทีที่เาเินอุ้มมินฮวานมาส่ให้ผม
“ะ่วนอนแล้วล่ะ ็ั้แ่มามินฮวานยัไม่ยอมนอนเลยนี่นา พอันให้นอนมินฮวาน็เอาแ่ร้อไห้” แบฮยอนพูพราส่มินฮวานมาให้ผมอุ้ม ผมรับมินฮวานที่ยัร้อไห้อยู่มาอุ้ม่อนะหันไปมอนาฬิา บ่ายสอ!!!!! ายแล้วนี่ผมมัวแ่ทำานนลืมลูเลยเหรอเนี่ย แย่ิๆ เลยผมเนี่ย><
“โอ๋ ๆ นเ่ไม่ร้อนะรับ ่วเหรอเี๋ยวแม่พาไปนอนนะรับ” ผมพูพราปาน้ำาให้ลูายอัวเอที่บหน้าลที่บ่าอผม
“แบอยอนเี๋ยวันพามินฮวานไปนอน่อนนะ ทานี้ฝา้วยล่ะ” ผมพูพราบบ่าแบฮยอนเบา ๆ ่อนะรีบพาเ็น้อยนนี้ไปนอน
“มินฮวานรับ หยุร้อไ้แล้วนะลู ินนมนอนนะ รับ^^” ผมพูับลูายัวน้อยพราหย่อน้นลบนโฟา่อนะวามินฮวานให้นอนลที่ั และส่นมอุ่น ๆ ที่แบฮยอนเรียมไว้เ้าปาลูายพราเย่าาัวเอเบา ๆ เป็นเิล่อม เพียไม่นานลูายัวน้อยอผม็หลับสนิทไปแล้วล่ะรับ ผม่อย ๆ วาร่าอมินฮวานลในแปลอย่าเบามือเพราะลัวเ้าัวเล็ะื่นแล้วร้ออแ
“ฝันีนะรับลูรัอแม่ ุ๊บ^^” ผมระิบบอลูายอัวเอ่อนะูบรหน้าผาไปหนึ่รั้
“ลู่ฮาน มินฮวานหลับแล้วเหรอ” แบฮยอนถามพรา้มมอหลานายัวเอที่ถูผมห่มผ้าให้นถึอ เพราะอาาศ่อน้าหนาว
“อืม หลับแล้วล่ะ” ผมอบ่อนะเินยืนที่เ้าเอร์โยมีแบฮยอนเินามาิ ๆ
“มาเี๋ยวัน่วยทำ วันนี้ลู้าเยอะมาเลย^^” ผมพูพราหยิบแ้วาแฟไปเสิร์ฟ วันนี้ั้แ่เปิร้านลู้าที่ร้าน่อน้าแน่น ่วนี้เป็น่ววันหยุเลยมัมีผู้นใ้เส้นทานี้ในารไปเที่ยวพัผ่อน ทำใหุ้พัรถ่อน้ามีนหนาแน่รวมถึร้านอผมอนนี้ ที่ทุนยัทำานันไม่ไ้หยุมือเลยรวมถึผม้วย.......
“เฮ่อ.......เหนื่อยั..............” ทุนโพล่ออมาพร้อมัน่อนะทิ้ัวทับันอยู่บนพื้นร้านที่ีโอเพิ่ถูเสร็้วยวามเหนื่อย ผม็อยาะทำแบบนั้นบ้าแ่ผมยัมีเ้าัวเล็ที่้ออุ้มนี่้วยเลยทำไ้แ่นั่มอเ้าพวนั้นอยู่บนโฟา อนนี้ร้านผมปิเรียบร้อยแล้วว่าะปิไ้เล่นเอาเลยเวลาไปเป็นั่วโมเลยทีเียว^^
“วันนี้ร้านเราายีมา พวนายทำานหนัมา เี๋ยวสิ้นเือนนี้ันเพิ่มโบนัสให้นะทุน......เฮ่อ........” แบฮยอนพูพราฟุบหน้าลที่หลัอิ่วหมินอย่าหมแร ฮิ ๆ สภาพอแ่และนูไม่ืเลยแฮะ^^
“เอาล่ะ ลับบ้านไปพัผ่อนันเถอะ ^^” ผมพูพราลุึ้นเ็บออมินฮวานลในระร้าโยยัมีเ้าัวเล็นี่อยู่ในอและำลัเล่นับุ๊าที่ถูปัอยู่บนเสื้อยือผมอย่าสนุ เฮ่อ....เลี้ย่ายริ ๆ ลูใรหว่า^^
“ลู่ฮานนายะลับบ้านนั้นแล้วเหรอ” ิ่วหมินที่ถูแบฮยอนและีโอทับอยู่ถาม
“ปล่าวอ่ะ วันนี้ันว่า ันะลับไปนอนที่บ้านอ่ะ ันเหนื่อยันไม่อยาไปบ้านนั้นอ่ะ” ผมอบ
“ริเหรอ!!!! ั้นเราลับบ้านันเลย ันอยาลับไปนอนอหลานายอันแล้ว ีโอลุ ๆ ๆ ๆ” แบฮยอนโพล่ออมา้วยวามีใ่อนะสั่ีโอที่นอนทับร่าอเาอยู่ให้ลุึ้น แ่ยัไม่ทันที่ีโอะไ้ออแรลุแบฮยอน็สะบัร่าเล็ ๆ อีโอออไปอับพื้นแล้ว^^
“55555 แบฮยอนใเย็นอีแป๊ป็ไ้พวนายยัเหนื่อยันอยู่เลย^^” ผมพูับเพื่อนรัอผมพราเ็บที่นอนในแปลอมินฮวานใส่ถุผ้าใบให่ที่ใ้ไว้ันปุ่นับ
“แล้วนายไม่เหนื่อยเหรอลู่ฮาน นายทั้่วยพวันทำานทั้เลี้ยมินฮวาน ทั้ที่พวันนอนอันอยู่นี่นายลับ้อไปเ็บอให้มินฮวานอีนายยัไม่ไ้พัเลยนะ...”านยอลถาม้วยวามเป็นห่ว เหนื่อสิรับผม็อยาะพัเหมือนพวเาบ้าแ่ผมยัมีมินฮวานที่ยั้อูแล ผมะทำัวเอให้เป็นภาระใรไม่ไ้......
“ไม่หรอแ่นี้สบายมาเนอะมินฮวาน^^” ผมพูพราุ๊ฟแ้มลูายหนึ่รั้่อนะลมือเ็บอ่อ
“มา ๆ ัน่วย เราะไ้ลับบ้านันเร็ว ๆ ^^” แบฮยอนพูพราลุึ้นมา่วยผมเ็บอ ไม่นานอใ้อมินฮวาน็ถูเ็บนหม และแบฮยอนเอ็รีบวนผมลับบ้านทันที เหุผลเพราะอยานอนอหลาน^^
“ั้นันลับ่อนนะ ิ่วหมินนาย่วยลับรถันลับทีเี๋ยวันไปับแบฮยอน านยอล ีโอ ฝาล็อร้าน้วยนะ ไปนะ^^” ผมพูพรโบมือให้ทุน่อนะเินถือะร้าอใ้อมินฮวานเินามแบฮยอนและมินฮวานที่ถูแบฮยอนอุ้มไปรอที่รถแล้ว ผมเปิประู้านหลันับเพื่อวาระร้าสัมภาระ ่อนะเินลับมาที่เบาะนับเพื่อับรถลับบ้าน
วันนี้ผมเหนื่อยริ ๆ ลับบ้านไปสสัย้อล่อมมินฮวานให้หลับเร็วๆ แล้ว เพราะผมเอ็อยาพัผ่อนเหมือนัน เหนื่อยนปวไปหมทั้ัว><
“หาววววววววววววววววววว” เสียอแบฮยอนัึ้นทำให้ผมที่หลับอยู่สะุ้ื่นทันที นี่เ้าแล้วเหรอเนี่ย ทำไมเร็วัล่ะ.......- -
“เ้าแล้วเหรอ.....” ผมถามเสียัวเีย ่อนะหันไปมอเปลอลูายัวเอ
“อ้อ...อโทษนะที่ทำให้ื่น” แบฮยอนพู่อนะหยิบผ้าอ้อมที่ผมพับไว้ในู้ออมา
“มินฮวานไปไหนอ่ะ” ผมถามพรายี้หัวัวเอเบา ๆ เมื่อไม่เห็นเ้าัวเล็อผมนอนอยู่ในแปล
“อยู่ับิ่วหมินน่ะ นายนอน่อไปเถอะ ันเห็นนายูเหนื่อย ๆ ันเลยไม่อยาปลุน่ะ” แบฮยอนพู้วยน้ำเสียและสีหน้าทีู่เป็นห่วผม แ่ผมนอน่อไม่ไ้แล้วล่ะ ลผมน่ะนใ่เล่นะที่ไหน ><
“อืมอบใ แ่ันหายเหนื่อยแล้วล่ะ ั้นฝามินฮวานไว้แป๊ปนะเี๋ยวอันอาบน้ำแป๊ป” ผมพู่อนะ่อย ๆ ลานลาเีย ใ้เวลาเพียไม่นานผม็ัารับัวเอนเสร็เรียบร้อย อนนี้ผมพร้อมแล้วที่ะลไปัารอาบน้ำให้ับเ้าัวแสบอผม^^
“นี่ิ่วหมิน นายทำี ๆ ิ” เสียอแบฮยอนัึ้น
“ัน็ทำีแล้วนะ แ่มินฮวานน่ะไม่ยอมอยู่เยเลย” ิ่วหมินอบ
“แม่.....ัป.....แม่....” และสุท้ายเสียอลูายัวแสบอผม นี่ทั้สามนนั้นำลัเล่นอะไรันอยู่เนี่ย ทันทีที่ผมเินไปถึ้านล่าผม็เห็นเพื่อนอผมทั้สอนำลัรุ่มทำอะไรมินฮวานอยู่ัอย่า
“นี่พวนายทำอะไรันเนี่ย” ผมถามพรานั่ล้า ๆ เ้าพวนั้น
“แม่...ัป....แม่” ทันทีที่มินฮวานเห็นผม็รีบพลิัวแล้วลานเ้ามาหาผมทันที้วยใบหน้าและัวที่เ็มไป้วยแป้เ็ นี่ลูายอผมไประป๋อแป้ที่ไหนมาเนี่ย ทำไมสภาพถึไ้เป็นแบบนี้ล่ะ แ่เท่าทีู่สภาพเพื่อนผมอนนี้็ไม่่าันเลยเนื้อัวเ็มไป้วยแป้แถมิ่วหมินยัเปียเป็นลูหมาน้ำอี สสัยเอเ้าัวแสบอผมแผลฤทธิ์ ใส่แน่ ๆ เลย^^
“นี่พวนายไปทำอะไรันมาเนี่ย ทำไมสถาพเป็นแบบนี้ล่ะ^^” ผมถาม่อนะอุ้มมินฮวานึ้นมานั่บนั
“็ิ่วหมินอ่ะิ ันให้อาบน้ำให้มินฮวาน พอันลับมาหลัาไปหยิบผ้าอ้อมูเหมือนนที่ถูอาบะเป็นิ่วหมิ่นมาว่า 55555^^” แบฮยอนพูพราหัวเราะอย่าอบใ ที่เห็นสภาพเปียเป็นลูหมาน้ำอิ่วหมิน
“นาย็ไม่่าาันหรอน่า” ิ่วหมินพู
“55555 เอาน่า ๆ ยััย็อบใพวนายนะที่่วยอาบน้ำให้มินฮวานน่ะ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าันไ้แล้วไปเี๋ยวะไ้ไปเปิร้านัน^^” ผมพูอย่าำ ๆ พราแอบมอผลานอลูายัวแสบที่ทำับพวอา ๆ อเา แสบรินะลูแม่^^
“อืม” ทั้สอนรับำ่อนะเินลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แ่ยัไม่วายมีารบ่นโทษันไปโทษันมาอี ^^
“มินฮวานหนูะแล้พวอา ๆ แบบนี้ไม่ไ้นะรับ เี๋ยวอาเ้าไม่รันะ^^” ผมพูพราับเ้าลูายึ้นมาหอมหนึ่ฟอ
“ัป......^^” มินฮวานอบพรายมือึ้นมาแนบับแ้มอผม ผมรู้ว่าที่มินฮวานอบน่ะ มินฮวานไม่ไ้เ้าใที่ผมพูหรอแ่เ้าแ่พูถูัหวะพอีแ่นั้นเอ^^
“โอ้โห วันนี้สอนแม่ลูแ่ัวมาเหมือนันเลย^^” านยอลแวทันทีที่ผมถึร้าน เหมือนันเหรอ ผมมอุที่มินฮวานใส่ับุที่ผมใส่ เออ....เหมือนันริ ๆ ้วยเสื้อยือลายวาสีฟ้าับาเยีน าาวไม่ไ้สัเเลยแฮะ^^
“อืมริ้วย ถ้านายไม่พูัน็ไม่รู้นะเนี่ย^^” ผมพู่อนะเินไปที่เ้าเอร์
“สายาันน่ะแหลมมนะ^^” ายยอลพูพรายิ้มนาปิ
“ันว่าแหลมนอนายน่ะมันไ้เี่ยว้อับารเป็นน่าสัเเลยนะานยอล - -“ ีโอพูอย่าหน่าย ๆ ับารใ้ำที่ผิวามหมายอานยอล ผมว่าแล้วมันฟัูแปล่ ๆ ^^
“อ้าวเหรอ แฮะ ๆ โอ๊ะแบฮยอนเี๋ยวัน่วยถือนะ” านฮยอนพูแ้เินแ่ประโยสุท้ายะโนบอนัวเล็ที่ำลัเินเ้ามาพร้อมับสัมภาระอมินฮวาน่อนะวิ่ไปหาทันที แหม ๆ เป็นห่วันิ ๆ เลยนะู่นี้อ่ะ^^
“ี ั้นเอาไปถือให้หมเลย^^” แบฮยอนพูพราส่อให้านยอลถือ่อนะเินเ้ามาหาผมับมินฮวาน
“แบฮยอนันบอะ่วยนะไม่ใ่ให้นายมาให้ันถือนเียวแบบนี้” านยอลบ่นเสียอ่อย พรามอหลัแบฮยอนที่ำลัเล่นับมินฮวานอยู่
“อแ่นั้นถือนเียวไม่ไ้รึัย ไอ้หัวรีบ!!!!” แบฮยอนหันมาเอ็
“ไ้ราบบบบบบบบบบบบบบ” านยอลรับำเสียอ่อยทันทีที่โนนัวเล็เอ็
“นายโนแ่เ้าเลยนะานยอล^^” ิ่วหมิ่นที่พึเินเ้ามาพูแวานยอล่อนะเินเอาะเป๋าไปเ็บในล็อเอร์หลัร้าน
“รีบทำานเถอะใล้เวลาเปิร้านแล้ว” ีโอพูพราหยิบเมล็าแฟเิมลในโหล เอาล่ะไ้เวลาทำานอีแล้ว เพื่อเินเพื่อลูเพื่ออนา ผมะมัวมาท้อไม่ไ้เ็า ลู่ฮานนนี้อสู้าย 5555555^^
ความคิดเห็น