ห้องเก็บความรู้

ลำดับตอนที่ #47 : หวานเย็น (Popsicle)

        

  วันหนึ่งในช่วงฤดูหนาว ปี ค.ศ.1905  เด็กชายแฟรงก์ เอ็พเพอร์สัน (Frank Epperson)  อายุ 11 ปี  ได้ผสมโซดาป็อปกับน้ำทำกินเล่น  ด้วยความบังเอิญ เขาลืมส่วนผสมโซดาป็อปกับไม้คนทิ้งไว้ที่ระเบียงหลังบ้านทั้งคืน รุ้งเช้าแฟรงก์พบส่วนผสมโซดาป็อปกลายเป็นแท่งน้ำแข็งที่มีไม้เสียบไปเสียแล้ว เขาดึงแท่งไม้ที่มีแท่งน้ำแข็งแสนอร่อยหุ้มอยู่ออกมาจากภาชนะ    แฟรงก์รู้ว่าตนเองได้ค้นพบอะไรบางอย่างที่น่าตื่นเต้นและเข้าท่าเสียแล้ว โดยความบังเอิญแท้ๆ

             แฟรงก์เรียกเจ้าสิ่งนี้ในครั้งแรกว่า “ เอ็พเพอร์สัน  ไอซิเคิล ”  (Epperson  Icicle)  ต่อมาเขาเปลี่ยนชื่อเรียกหม่ว่า “ เอ็พซิเคิล ” (Epsicle) แต่นั้นมาในฤดูร้อน เขาจะทำเจ้าเอ็พซิเคิลในกล่องน้ำแข็งที่บ้าน  เป็นแท่งหวานเย็นออกขายให้กับเพื่อนบ้านในละแวกนั้น ราคาแท่งละ 5 เซนต์  เป็นที่ถูกอกถูกใจชาวบ้านร้านถิ่น  แฟรงก์เรียกผลิตภัณฑ์ตัวใหม่นี้อีกครั้งว่า “ ป็อปซิเคิล ”  (popsicle) เพราะมันทำมาจากโซดาป็อป    และแล้วเจ้าหวานเย็นก็ได้แพร่ไปทั่วโลก  แม้แต่ในเมืองไทยก็นิยมกินกันมาก  ตั้งแต่ 40 ปีที่แล้วเป็นต้นมา