ห้าวมาก..รักซะเลย

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่3

ตอนเช้าเวลา6.00นาทีที่บ้านวังแรมแสงกุล
ก๊อกๆๆมีเสียงคนมาเคาะประตูห้องฉันใครกันนะ     ฉันที่พึ่งจะแต่งตัวเสร็จเดินไปเปิดประตูให้คนที่กำลังเคาะอยู่
คาร์ล่า: คะมาแล้ว     ฉันตอบแล้วรีบเดินไปเปิดประตู
แม่: แต่งตัวเสร็จยังลูกพ่อเขารอเราอยู่นะ   
คาร์ล่า: เสร็จแล้วค่ะแล้ววันนี้พ่อกับแม่ไม่ไปทำงานเหรอคะ
แม่: ไปสิแต่พ่อกับแม่ต้องไปโรงเรียนลูกด้วยครูใหญ่เขาอยากคุยกับแม่น่ะ
คาร์ล่า: เรื่องอะไรเหรอคะ      ฉันถามอย่างสงสัย
แม่: จะเรื่องอะไรล่ะก็ต้องเรื่องลูกน่ะสิเห็นเขาบอกว่าจะคุยเกี่ยวกับเรื่องห้องเรื่องเรียน ฯลฯ น่ะ
คาร์ล่า: โอเคค่ะโอเคงั้นเราไปกันเถอะค่ะจะ7โมงแล้ว   ฉันพูดแล้วหยิบกระเป๋าเดินลงไปพร้อมคุณแม่

ณ โรงเรียนนานาชาติอัลไพน์อะมิเลียไฮส์สคูล

ที่นี่เป็นโรงเรียนในไทยของฉันที่ฉันเคยเรียนตั้งแต่ป1และก็ออกแต่ตอนนี้ฉันได้กลับมาเรียนซึ่งอยู่ม5แล้วฉันหวังว่าจะได้เจอเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่ที่ดีๆนะโดยเฉพาะเพื่อนผู้ชาย
ที่ห้องครูใหญ่
ครูใหญ่: สวัดสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่คาร์ล่า เชิญนั่งก่อนคะ    
พ่อ แม่: ขอบคุณครับ/ค่ะ    พ่อกับแม่พูดแล้วนั่งลงที่โซฟา
ครูใหญ่: ขอบคุณคุณพ่อ/แม่ที่เสียเวลามานะคะ
แม่: ไม่เป็นไรหรอกคะแค่ครูใหญ่รับลูกดิฉันเข้าเรียนก็ดีพอแล้ว
ครูใหญ่: ไม่เป็นไรหรอกคะคาร์ล่าเขาก็เคยเรียนที่นี่อยู่แล้วแถมยังเรียนเก่งอีกก็จะเป็นตัวอย่างให้เพื่อนได้
พ่อ: เหรอครับ ว่าแต่ครูใหญ่มีอะไรจะคุยเหรอครับ
ครูใหญ่: อ้อคืออยากจะคุยเรื่องห้องเรียนของคาร์ล่าเขาน่ะคะว่าอยากให้แกอยู่ห้องม5ห้องAดีมั๊ยหรืออยากให้แกอยู่ห้องอื่น
พ่อ: งั้นคงต้องแล้วแต่เจ้าตัวเขาแล้วล่ะครับ คาร์ล่าเอาไง
คาร์ล่า: อ้อหนูอยู่ห้องนี้ก็ได้ค่ะ
ครูใหญ่: งั้นต่อไปนี้นี่คือครูประจำชั้นของเธอ มิสเจสสิก้า
มิสเจสสิก้า: ยินดีต้อนรับสู่ห้องเรียนม5ห้องAนะจ๊ะ
คาร์ล่า: ค่ะฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
ที่ห้องเรียน ม5ห้องA
ขณะที่ฉันกับมิสเจสสิก้ากำลังเดินไปยังห้องเรียนก็ได้ยินเสียงดังมากจากในห้องนั้นแถมก่อนที่จะถึงยังมีเพื่อนผู้หญิงคนยึงโพล่หัวออกมานอกประตูแล้วเธอยังตะโกนบอกเพื่อนในห้องให้เงียบเพราะมิสเจสสิก้าเดินมากับผู้หญิงคนนึงดูท่าจะเป็นเด็กใหม่แน่นอนคนนั้นคือฉันเอง
พินนี่(เพื่อนคนที่โพล่หัวมาดู) : เห้ยเงียบแล้วนั่งที่ได้แล้วมิสมาพร้อมกับเด็กใหม่
เฮนรี่: เด็กใหม่อีกแล้วเหรอห้องนี้มีเด็กใหม่มาตลอดเลยว่าแต่ผูหญิงผู้ชาย สวยไหมหล่อไหม
พินนี่: ผู้หญิงหน้าตาก็สวยนะแต่น้อยกว่าฉัน
เฮนรี่: แว่ะ หลงตัวเอง
มิสเจสฯ: เอาล่ะนักเรียนทุกคนเลิกคุยแล้วนั่งที่ให้เรียบร้อย วันนี้มิสมีเพื่อนใหม่อยากให้พวกเธอรู้จัก เข้ามาเลยจ๊ะ
สิ้นคำพูดของมิสเจสสิก้าฉันก็เดินเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้ม(พยายามยิ้มแล้วนะก็ง่วงนิ)แต่ทำไมทุกคนต้องจ้องหน้าฉันด้วยในห้องนี้มีทั้งเพื่อนใหม่และเพื่อนเก่าที่ฉันรู้จักและไม่รู้จักเอาเป็นว่าแนะนำตัวหน่อยดีกว่า
คาร์ล่า: สวัดสดีทุกคนฉันชื่อคาร์ล่า ยินดีที่ได้รู้จักนะฉันพึ่งย้ายมาจากฝรั่งเศสยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ   ฉันพูดแล้วยิ้มให้ทุกคน
จู่ๆก็มีเสียงของเพื่อนผู้หญิงคนนึงเรียกชื่อฉันนี่ฉันพึ่งย้ายมานะเรียกอยากกับรู้จักกันมานานว่าแต่ยัยนี่ก็คุ้นๆนะ
สโนว์เบลล์: เห้ยคาร์ล่าใช่แกจริงๆด้วย
ไลล่า: เออจริงด้วยคาร์ล่านี่น่า
คาร์ล่า: อ้อพวกเธอ2คนอย่าบอกนะว่าสโนว์เบลล์กับไลล่าใช่ไหม   ฉันพูดอย่างดีใจที่ได้เจอ2คนนี้แน่นอนก็2คนนี้เป็นเพื่อนสนิทฉันทั้งคู่นิ
มิสเจสฯ: อ้าวพวกเธอ3คนรู้จักกันเหรอ
คาร์ล่า: ค่ะยัย2คนนี้เป็นเพื่อนสนิทหนูเองค่ะ
มิสเจสฯ: งั้นมิสให้เธอไปนั่งกับ2คนนั้นแล้วกัน
ก่อนที่ฉันจะตอบก็มีผู้ชายคนนึงลุกขึ้นมาแล้วเดินออกมาด้วยสีหน้าเซ็งๆฉันกับผู้ชายคนนี้ได้สบตากันและก็เห็นเขายิ้มอย่างเจ้าเลห์ที่มุมปากอะไรกันผู้ชายคนนี้
มิสเจสฯ: อ้าวแบร์รี่จะไปไหนเหรอ       มิสพูดกับผู้ชายคนนั้น
แบร์รี่: ผมขอไปเข้าห้องน้ำ
มิสเจสฯ: โอเคเชิญ
ก่อนที่เขาจะไปห้องน้ำเขาก็หันมามองฉันอีกแถมยังยิ้มเจ้าเลห์ให้ฉันอีกครั้ง อะไรของเขานิ
มิสเจสฯ: คาร์ล่าไปนั่งที่ได้แล้ว
คาร์ล่า: ค่ะ   ฉันตอบแล้วเดินมานั่งที่
ไลล่า: ฉันดีใจนะที่ได้เจอแกที่นี่
สโนว์เบลล์: ฉันคิดว่าแกจะไม่มาเรียนที่นี่อีก
คาร์ล่า: บ้าน่าฉันเคยบอกพวกแกแล้วไงว่ายังไงก็ต้องกลับมาเรียนที่นี่อีก   ฉันตอบแล้วยิ้มให้2คนนี้
ไลล่า: เออแกไหนบอกไม่ค่อยชอบผู้ชายไงทำไมฉันเห็นแกกับแบร์รี่จ้องตากันด้วยล่ะ
คาร์ล่า: ฉันไม่ได้อยากจ้องสักหน่อยหมอนั่นจ้องฉันเอง  ฉันพูดแล้วกอดอก
สโนว์เบลล์: ว่าแต่แกไม่อยากรู้จักหมอนั้นหน่อยเหรอ หมอนั่นน่ะหล่อนะแต่เสียตรงที่ชอบกวนแถมยังเพลย์บอยอีก
คาร์ล่า: แกเลิกพูดถึงผู้ชายแบบนั้นให้ฉันได้ยินเถอะ ฉันขอร้อง
ที่ฉันไม่อยากให้พูดเพราะอย่างเดียวอย่างเดียวเท่านั้นฉันเกลียจผู้ชายที่มีนิสัยเหมือนหมอนั่นที่สุดเลย!