ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : EP3 มีพี่ชายก็ดีเหมือนกันนะ rewrite
ผมนั่อยู่ในโถอฤหาสน์อามารัน พยายามที่ะโฟัสไปที่ัวหนัสือบนหน้าหนัสือ พยายามที่ะไม่มอรามานอฟที่้อหน้าผมพร้อมับรอยยิ้มแปลๆบนใบหน้า
แ่เวลาที่ไม่มีนอื่นอยู่้วยนี่สิ...
"เอ่อ...ใบหน้าอเรามีอะไริอยู่หรือเปล่า?" ผมถามเาอย่าเป็นมิร
"มอไม่ไ้หรือไ?" ำอบห้วนๆถูอลับมานผม้อหัวเราะแห้ๆ
"ามใละัน" ผม้มหน้าลอ่านหนัสือ่อในทันที
แอ๊~
"สวัสีอรับท่านพี่เอเล" ผมล่าวทัทายเอเลที่เินยิ้มๆเ้ามา เอเลพยัหน้าทัทายผม่อนะหันไป้อรามานอฟ้วยแววาเรียบนิ่
"บุรายไัสมาที่ฤหาสน์อเราอีแล้วั้นหรืออรับ"
"อรับ! ผมอบฤหาสน์อามารันมาเลยย~" รามานอฟยิ้มอย่าน่ารั "โยเพาะไเอล" เาหันมายิ้มให้ผม ผมึไ้แ่หัวเราะแห้ๆลับไป
.
.
.
.
"เฮ้ออ~" ผมถอนหายใอย่าโล่อที่หน้าห้อน้ำ ปิท่านพี่ะอ่านหนัสือเรียมัวเ้าโรเรียนอยู่ในห้อสมุแท้ๆ...แ่พอรามานอฟมาหาผมทีไร เา็มัะย้ายัวเอมาอยู่ใล้ๆผมเสมอ
ผมเ็ัวเอในระอีที่อนะเินออมา เมื่อพ้นประูห้อน้ำมา็พบับท่านพี่ที่ยืนพิผนัอยู่ ผมึเินไปหาเา แ่่อนที่ผมะไ้ล่าวทัทายเานั้นเอ
หมับ!
ู่ๆท่านพี่็ว้า้อมือผมไว้ ผมิ้วระุเล็น้อยเพราะวามเ็บ่อนะพยายามยิ้ม
"มีอะไรหรืออรับ?" ผมถามเ็ายรหน้า
"เราไปเล่น้านอันเถอะ" น้ำเสียนิ่ๆเอ่ยัวนผม
"แล้วรามานอฟ.."
ท่านพี่ทำสีหน้าไม่พอใเสียเท่าไหร่ "เาอยาอยู่นเียวน่ะ"
"ไป็ไปรับ" ผมอบอย่าเหนื่อยใถึแม้ะรู้ว่าเาโห แ่พอเห็นใบหน้าที่ปิะเรียบนิ่อเา แววาอเาอนนี้ลับัวล
"ั้นไปันเถอะ"
ผมถูลาไปที่สวนหลัในทันทีที่อีฝ่ายพูบ ่อนที่ะหยุลที่โ๊ะหินอ่อน น้ำาถูวาลในทันทีราวับเรียมไว้นผมอไม่ไ้ที่ะรู้สึแปลๆ
ผมนั่นิ่เพราะเริ่มัวลถึรามานอฟ ถ้าเานั่รอพวเราอยู่ในห้อะน่าสสารมาแน่ๆเลย แ่ที่ัวลว่าือท่านพี่เอเลที่้อหน้าผม...
"เป็นอะไรไปไเอล?" น้ำเสียเย็นาเอ่ยึ้นถามผม
"มะ..ไม่มีอะไรอรับ...แ่ัวลเี่ยวับรามานอฟนิหน่อย"
"ออ..ุายอระูลไัสน่ะเาลับไปแล้ว"
"เอ๋!? ั้นหรอรับ.."
นั่นถือว่าเป็นเรื่อีสำหรับผม
"ไเอล..น้อรู้สึอย่าไรับรามานอฟหรอ?"
"เอ่อ..เพื่อนอรับ" ผมอบแบบยิ้มๆเพราะมัน็เป็นเรื่อปิอพี่น้อไม่ใ่หรอที่ถามแบบนี้ แ่ว่า...
"แล้ว...ับพี่ล่ะ?"
เอ๋!?
สีหน้าอเาแย่ลหลัาเห็นปิิริยาอผม ผมึยิ้มว้าให้เา
"ทะ..ท่านพี่็...พี่ายอรับ"
"ไม่ใ่อย่านั้น..."
เอเลมวิ้วแน่น วาสีเทานั้นูหอยๆแปลๆ
"เอ่อ...แล้วยัไล่ะอรับ?"
"น้อ...รัพี่ไหม?"
"เอ๋!?" ผมร้อออมา้วยวามใ พอะอบปิเสธไป็ทำไม่ไ้เมื่อเห็นแววาอันเป็นประายอเ็ายรหน้า ผมสูลมหายใเ้าปอเฮือให่่อนะยิ้มให้อีฝ่าย
"น้อ็้อรัท่านพี่อยู่แล้วสิอรับ ็ท่านพี่เอเลเป็นท่านพี่นเียวอน้อนี่นา"
สิ้นำอบ เอเล็ยิ้มอย่าีใ เาลุึ้นมาาเ้าอี้่อนะเินมาทาฝั่ผม ร่าเล็โน้มัวลมาที่ผมอย่า้าๆและ...่อยๆโน้มัวลมาบนหน้าผาอผมอย่าอ่อนโยน
ุ้บ~
"ทะ..ท่านพี่?" ผมพูออมา้วยน้ำเสียไม่มั่นใ เอเลไม่เยทำอะไรแบบนี้ับผมมา่อน วามอบอุ่นเหมือนะแผ่เ้ามาาริมฝีปาเล็ๆนั่น ผมรู้สึเหมือนัวอผมนั้นเบาล หัวใในอเ้น
เอเลผละออแล้วยิ้มให้ผมอย่าอ่อนโยน มือเล็ๆาวๆถูยึ้นมาลูบหัวผมอย่าอ่อนโยน วามอ่อนโยนที่ผมไ้รับั้แ่เ็นถึวันนี้
ผมหลับาลแล้วถูไถับมืออเอเลอย่าลืมัวแ่อีฝ่าย็ไม่ไ้ว่าอะไร เอเลยัลูบหัวผมอยู่อย่านั้น
มีพี่าย็ีเหมือนันนะ...
________________________________________________
ปล.อมเมนท์ัน้วยนะะ พรีสส~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น