นิยาย ผมนี่แหละเจ้าพ่อมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 13 โดนหาเรื่องอีกแล้ว

บทที่ 13 โดนหาเรื่องอีกแล้ว

หลังจากที่กันคุยกับตำรวจเส็จเป็นที่เรียบร้อย กันก็เดินไปหาเพื่อนๆที่ยืนรออยู่ในทันที “ ปะ พวกเราไปกินข้าวกันเถอะ “ กันเอิ่ยขึ้น

เพื่อนๆทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นหันมามองน่ากัน แบบยังคงอึ้งกันอยู่ กันพอพูดจบ เขาก็เดินนำน่าเพื่อนๆกลุ่มนี้ไปในทันที ทุกคนที่ผึ้งได้สติ ก็ลีบเดินตามกันไปในทันที

“ กันเป็นไงบ้างวะ เจ็บตรงไหนป่าว “ เชนถามขึ้นมาในลหว่างที่มันกำลังเดินขึ้นมาเผื้อตีขู้กับกัน โดยเฟินเดินอยู่ด้านหลังเล็กน้อย “ไม่เป็นไรสบายๆ “ กันหันมาตอบแล้วก็กลับไปมองหาร้านอาหารที่อยากกินต่อ ทุกคนเดินตามกันมาไม่นานกันก็เจอร้านที่อยากกินพวกเขาก็พากันเข้าไปกินอาหารในทันที สึ้งในมื้อนี้กันนั้นอาสาเป็นคนจ่ายเอง สึ้งในตอนแรกทุกๆคนในกลุ่มก็จะช่วยกันออก แต่กันนั้นได้ปติเสธ ก่อนที่กันจะบอกทุกคนว่า ความจริงวันนี้นั้นกันไม่ต้องเอาเงินจากกระเป๋าของตัวเองเลยแม้แต่น้อย เพราะว่าเงินที่ได้มาจากลูกนักธุรกิจคนนั้นเกือบสิบล้าน ทำให้พอค่าอาหารอยู่แล้ว กันกับกลุ่มเพื่อนๆพากันกินอาหาร 

อีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา ทุกคนก็รับประทานอาหารเส็จกันเป็นที่เรียบร้อย กันพาเพื่อนๆทุกคนออกมาจากร้านอาหารแล้วเลิ่มเดินซื้อของต่างๆกันอย่างสบายใจ เพราะว่ากันนั้นได้ให้เพื่อนๆทุกคนช่วยกันใช้เงินนี้ให้หมดไวๆ ทำให้เพื่อนทุกคนก็จัดกันหนักเลยทีเดียว ทั้งโน๊ตบุ๊คเครื่องใหม่โทรศรัพท์เครื่องใหม่และรวมถึงของต่างๆเช่นเสื้อผ้า รองเท้า อุปกรณ์กีฬา และข้าวของเครื่องใช้อื่นๆอีกมากมาย  สึ้งกันก็ไม่ลืมที่จะซื้อไปให้ขู้มั่นเขาด้วย อีกสองชั่วโมงต่อมากันกับเพื่อนผู้ชายก็พากันหอบถุงมากมายหลายถุง เดินมาที่รถ โดยที่เพื่อนๆผู้หญิงเดินตามกันมาข้างหลัง กันนั้นไม่ได้ซื้อของ ของตัวเองเลยแม้แต่ชินเดียว ส่นใหญ่จะซื้อให้มิ้วที่อยากได้อันนู้นอันนี้มากกว่า สึ้งกันก็ได้เดินเข้าแทบทุกร้าน แม้กระทั้งร้านชุดชั้นใน เพราะว่ามิ้วนั้นไม่ได้มาด้วยตัวเอง กันจึงต้องรับเคาะในครั้งนี้ที่ตัวเองต้องเข้าไปในร้านชั้นในของผู้หญิงและรวมถึงร้านเสื้อผ้าต่างๆอีกมากมายหลายร้าน ทำให้กันที่เดินนำน่าเพื่อนๆทุกคนอยู่ในตอนนี้เหมือนส้ากสบไม่มีผิด เพราะว่าของกันนั้นเยอะกว่าของเพื่อนๆคนอื่นๆหลายเท่า กันพาเพื่อนทุกคนมาถึงรถกันก็กดรีโหมดในมือให้รถติดเครื่องรอก่อนที่เขาจะเดินมาถึงก่อนในทันทีแล้วไม่ลืมออกคำสั่งให้คลีมเปิดแอบนรถให้ด้วย พอกันเดินมาถึงหลังรถ เชนที่ถือของน้อยที่สุดก็เปิดท้ายรถแล้วนำของเข้าไปเก็บ สึ้งทุกๆคนก็จำของ ของตัวเองได้ ทำให้ไม่สับสน 

กันที่เดินตามมาเก็บของเป็นคนสุดท้ายถึงกับซุดในทันทีเมื่อเก็บของเส็จ ชายหนุ่มทิ้งตัวลงข้างๆรถ นั่งนิ่งๆซักพัก พอเลิ่มดีขึ้นก็ยันตัวขึ้นแล้วเดินไปขึ้นรถทันที

รถตู้รุ่น Vito TourerของMercedes-Benzข้อยๆเคลื่อนออกจากที่จอดอย่างช้าๆ กันข้อยๆพารถวิ่งออกมาตามทางด้วยความใจเย็น รถตู้รุ่น Vito TourerของMercedes-Benzใช้เวลาไม่นานก็วิ่งออกมาสู่ถนุนใหญ่เป็นที่เรียบร้อย  “ พวกนายจะเอายังไง จะให้เราไปส่งที่บ้านก่อน หรือจะไปรับแฟนเราก่อนแล้วข้อยไปส่งพวกนายที่บ้าน “ กันที่กำลังขับรถเอิ่ยถามขึ้น “ ไปรับแฟนเอ็งก่อนดีกว่า ไกล้เวลาเลิกเรียนแบบนี้รถติดชิบผาย” เชนตอบ “ โอเค” กันตอบกลับในขน่ะที่ใช้นิ้วโป้งมือซ้ายกดปุ่มบนพวงมาลัยรถให้เพลงเลื่อนไปข้างน่า แล้วก็ใช้นิ้วก้อยมือขวาเกี่ยวกับก้านไฟเลี้ยวให้หักลงเผื้อเลี้ยวขวาออกจากห้างไป

ใช้เวลาประมาน 50 นาที รถตู้รุ่น Vito TourerของMercedes-Benz ก็วิ่งมาถึงโรงเรียนที่มิ้วเรียนอยู่ กันพารถวิ่งไปตามทางด้วยความใจเย็น เพราะว่าในตอนนี้พวกเด็กๆหลายคนกำลังเตรียมตัวที่จะกลับบ้านกันแล้ว กันพารถวิ่งเข้าไปพายในโรงเรียนเวลาไม่นานกันก็พารถมาจอดไกล้อาคารดนตรี สึ้งมิ้วได้พิมมาบอกกันในแช้ดว่าเธอนั้นอยู่อาคารนี้ สึ้งกันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรที่จะวิ่งรถเข้ามารับเธอให้ไกล้ที่สุด เพราะว่าเขานั้นไม่อยากให้แฟนเขาเหนื่อยนั่นเอง กันหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนคอนโซนมาแล้วพิมแช้ดบอกมิ้วว่าตอนนี้เขานั้นมาถึงแล้ว พายในไม่นานมิ้วก็เดินลงมาพร้อมกับเพื่อนๆกลุ่มเมื่อช้าว สึ้งเพื่อนๆของมิ้วก็จะกลับบ้านเช่นเดียวกัน ทำให้พวกเธอนั้นลงมาพร้อมกันเลยทีเดียว มิ้วได้ล่ำลาเพื่อนของเธอแล้วเธอก็เดินมาที่รถตู้รุ่น Vito TourerของMercedes-Benz ในทันที มิ้วเปิดประตูด้านน่าขึ้นแล้วพาตนเองขึ้นมานั่งบนรถอย่างรวดเร็ว เธอหันไปมองทางด้านหลัง สึ้งเธอก็เจอสายตาของคนหลายคนกำลังจ้องมองเธอด้วยความตลึง “ อะไรกันคะ” มิ้วหันมามองน่ากันแล้วถามขึ้น “ ไม่มีอะไรค่ะ “ กันตอบด้วยความสบายๆ ทุกคนนั้นรู้จักมิ้วดี เพราะว่าเธนั้นเป็นลูกเจ้าของนำเข้าสินค้ามากมายหลายประเพด เช่นเครื่องนุ่งห่มยารักสาโรก มากมายหลายรายการ มิ้วที่หันไปมองน่าทุกคนด้านหลังอีกครั้ง เธอก็จำน่าพวกเขาได้ในทันที “สวัสดีค่ะพี่เฟิน  สวัสดีค่ะพี่เชน สวัสดีค่ะพี่กอร สวัสดีค่ะพี่ฟ้า สวัสดีค่ะพี่การ สวัสดีค่ะพี่ฝน” มิ้วทักทายเพื่อนกันทุกๆคนแบบเป็นกันเองมากๆ เพราะว่าเธอนั้นได้เจอพี่ๆกลุ่มนี้บ่อยมากในงานการกุสนต่างๆ ทำให้เธอนั้นรู้จักพวกพี่ๆทุกคนในกลุ่ม กันที่หันไปมองเขาก็รู้ได้เลยว่าแฟนเขากับเพื่อนใหม่เขาทุกคนนั้นรู้จักกันอยู่แล้ว กันหันกับไปขับรถต่อในทันที 

รถตู้รุ่น Vito TourerของMercedes-Benz เคลื่อนออกมาจากโรงเรียนด้วยความเร็วที่พอสมควร กันพารถวิ่งออกมาตามทางโดยใช้เวลาไม่นานนักกันก็พารถตู้รุ่น Vito TourerของMercedes-Benz ออกมาจากน่าโรงเรียนที่มีรถติดอยู่เป็นจำนวนมากได้เป็นที่เรียบร้อย รถตู้รุ่น Vito TourerของMercedes-Benzเลี้ยวขวาขึ้นทางด่วนแล้วเพิ่มความเร็วในทันที ใช้เวลาไม่นานกันก็พารถลงมาสู่ทางปกติอีกครั้ง เพราะว่าในตอนนี้นั้นเป็นเวลาเลิกเรียนของทุกๆโรงเรียน ทำให้ในตอนนี้รถที่ติดกันอยู่แทบไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย กันข้อยๆพารถวิ่งไปตามทางข้างน่าอย่างใจเย็น แต่ในระหว่างที่กันกำลังจะพารถวิ่งผ่านซอยด้านน่า ก็มีรถตู้อวิ่งออกมาจากซอยด้วยความรวดเร็วปาดน่ากันในทันที “บัดซบ มึงสอบใบขับขี่มาหรือซื้อมาวะ “ กันพูดเบาๆด้วยความเซ็งสุดขีด แต่ก่อนที่กันจะทำอะไร รถตู้คันข้างน่าก็ถอยมาหากัน กันที่เห็นก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะว่าท่ามันถอยมาแบบนี้ยังไงมันก็ผิดอยู่แล้วกันจึง เปลี่ยนเกียมาใช้เกียต่ำแล้วใช้ปลายเท้าขวากดคันเร่งพารถวิ่งไปข้างน่าในทันที “ บัดซบ ไอเวนนี้มันไม่กลัวรถราคาแพงของมันโดนพวกเราถอยชนหรือวะ” เสียงคนที่อยู่ในรถคันข้างน่าพูดคุยกันขึ้น “ มันก็น่าจะกลัวนะ แต่ท่าว่ากันตามกฎหมายแล้ว ท่าเราชนมัน ยังไงเราก็ผิด “ เสียงเพื่อนอีกคนที่ดูท่าทางแล้วน่าจะพอรู้กฏหมายอยู่บ้างพูดขึ้นมา “ แล้วเราจะเอายังไงกันต่อ “ “ จะไปอยากอะไร เราก็คอยหาเรื่องมันแบบนี้นี่แหละ “ เสียงคนที่พอรู้กฎหมายพูดขึ้น แต่พวกมันหารู้ไม่ว่าพวกมันกำลังจะซวยเพราะว่าไปหาเรื่องผิดคนนั่นเอง

ก็จบกันไปอีกหนึ่งตอนนะครับทั่นนักอ่านทุกทั่น  ต่อไปนี้ผมจะลงเพียงแค่ 5 วันนะครับ เสาและอทิดจะขอไม่ลงนะครับ