ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ความแตก!!!!
[Ranmaru's talk]
สุดท้ายก็ยังหาไม่เจอ!!! รุ่นพี่ทุกคนเลยลากฉันกลับบ้าน
"ไปอาบน้ำนอน กินยาลดไข้ซะ ฝนตกขนาดนี้กินยาไปก่อนเลย!!!" >> ฟุโด
"ฉันเห็นด้วยนะ ถ้านายเป็นหวัดจะเจอชินโดคุงหรอ" >> ฮิโรโตะ
"ยังให้ฉันก็ต้องไปหา!!!"
"ตัวเปียกแบบนี้ รีบๆอาบน้ำนอนซะ!!!" >> คิโด
สุดท้ายฉันต้องนอน...โดยที่มีรุ่นพี่เฝ้าฉันตั้งแต่ในห้องนอนจนถึงห้องนั่งเล่นของบ้าน
นอนไม่หลับ!!!! ไม่หลับเว้ย!!!!!!!
.
.
.
.
.
[Fubuki's talk]
"แน่ใจนะโกเอ็นจิคุง เราปิดเรื่องนี้กันไว้ไม่ได้นานหรอก"
ห้องนั่งเล่นที่ถูกล็อคกลอนประตู หน้าต่างไว้เรียบร้อย และปิดผ้าม่านลง ห้องเงียบๆที่ปิดไฟ แต่เสียงทีวีและแสงสว่างจากมัน ยังคงพอมีเสียงและแสงที่รบกวนอยู่บ้างในตอนกลางคืนนี้
"ฉันว่ารอไปสักพักแล้วค่อยบอกจะดีกว่านะ อโฟรดี้ติดต่อมาหรือยัง?"
เสียงพัดลมพร้อมแอร์ร้องเสียงเบาๆ มาพร้อมกับเสียงถอนหายใจของฟุบุคิ
"ยังเลย..."
"หมอนั่นยังไม่เจอกระท่อมนั้นอีกหรอ...?"
"...ไม่รู้สิ..."
"นายนอนเถอะ เดี๋ยวฉันเฝ้าโทรศัพท์เอง..."
"ไม่เป็นไร...นายนอนเถอะ..."
"หลับซะ..."
โกเอ็นจิดึงร่างฟุบุคิให้มานอนบนตัก
"เดี๋ยวนายจะเมื่อยนะ...."
"ช่างสิ แค่มีนายอยู่ใกล้ๆฉันก็หายเมื่อยแล้วหล่ะ...."
โกเอ็นจิห่มผ้าห่มให้ฟุบุคิอย่างอ่อนโยน
"ขอบคุณนะ...."
เปลือกตาของฟุบุคิไม่อาจทนความง่วงได้ เปลือกนั้นกำลังหลับลง....
~~~~~//เสียงเรียกเข้า//~~~~~
"ท...โทรศัพท์!!!"
ฟุบุคิสะดุ้งขึ้น พร้อมกับโกเอ็นจิที่รีบเอื้มมือไปรับ
"ว่าไง" โกเอ็นจิรับโทรศัพท์ด้วยเสียงเรียบๆ
[ฉันเจอกระท่อมแล้วแต่ฉันได้ยินเสียงดังเหมือนมีอะไรหล่น!!!]
"เกิดอะไรขึ้น?!!!!" โกเอ็นจิตกใจอย่างมากส่วนฟุบุคิได้แต่สะดุ้งกับเสียงดังของโกเอ็นจิ
"ชู่ว์!!!"
โกเอ็นจิลูบหัวฟุบุคิเหมือนรับรู้แล้วว่าเขาได้ยินที่ฟุบุคิพูด
[ฉันเลยเข้ามาในกระท่อม! ชินโดคุงหน่ะ......!!!!!!!]
"ห๊ะ!!!"
[รีบๆมาเลยนะ!!! ด่วนเลย!!!!]
"เออๆ จะไปเดี๋ยวนี้!!!"
ปิ๊ด!!!
"ตกใจหมดเลย ชินโดคุงเป็นอะไรงั้นหรอ?"
เสียงเหนื่อยๆของฟุบุคิพูดขึ้นหลังจากที่โกเอ็นจิวางสายแล้ว
"ห้ามบอกคิริโนะหล่ะ คือไอ้หมอนั่นมันตากฝน ตากแล้วตากอีก ตอนนี้ไข้สูงอยู่ในกระท่อม!!!!"
"ห๊ะ!!!!"
"ฉันจะไปหาชินโดคุงก่อน!!!"
"ฉันไปด้วย!!! แค่กๆๆ"
"อย่าไปเลย นายไม่สบายนะ..."
"ต...แต่ว่า..."
"เห็นไหมตัวยังร้อนอยู่เลย..." โกเอ็นจิเอาหัวมาชนหน้าผากฟุบุคิ
"ฉันไม่อยากอยู่คนเดียว..." สายตาที่อ้อนวอนของฟุบุคิทำให้โกเอ็นจิต้องยอม
"...ก็ได้ เพราะเป็นนายนะ..."
"อื้อ....โกเอ็นจิคุง! แบบนี้มันไม่ดีนะ -///-" โกเอ็นจิอุ้มตัวฟุบุคิจากโซฟานุ่มๆ
"ไม่ดียังไง :) " เขายิ้มอย่างร้ายกาจ
"เดี๋ยวมีคนมาเห็น -///-"
"ไม่เห็นเป็นไรนี่นาคนอื่นนอนหมดแล้ว" เขาจูบหน้าผากฟุบุคิอย่างอ่อนโยน
"-////-"
"เราไปกันดีกว่า ถ้าคิริโนะมารู้เข้าเราต้องโดนเล่นงานแน่ๆเลย"
กึก!
แอ๊ด.....
"ผมได้ยินหมดทุกอย่างแล้วครับ..."
"คิริโนะ!!!/คิริโนะ!!!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น