ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Inazuma Love Love รักครั้งนี้ขอหัวใจนายตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #1 : หนี!

    • อัปเดตล่าสุด 17 พ.ย. 57


    "รุ่นพี่~~~" เสียงใสๆของเท็นมะในยามเช้า ต้องทำให้ผมตื่น....
    ส....สายแล้วหรอเนี่ย?!!!!
    "10โมงแล้วคร้าบรุ่นพี่ชินโด~"
    "ขอโทษที! จะรีบอาบน้ำเดี๋ยวนี้แหละ!!!!"
    .
    .
    .
    .
    .
    "นายนี่ ไปอดหลับอดนอนที่ไหนมาหน่ะ = =" คิริโนะบ่นตั้งแต่ผมลงมาจากห้องนอน
    "เมื่อตืนนั่งดูรูปอะไรเพลินๆนิดหน่อย...."
    "รูป?"
    "อืม รูป...สมัยFFI ของรุ่นพี่หน่ะ..." ผมโกหกไปงั้นแหละ
    "ไหน เอามาดูหน่อยสิ ^O^ "
    "ม...ไม่ให้!!!" ขืนให้ขึ้นไปมีหวังความลับแตกชัวร์!!!
    "ชิ! คนขี้หวง!!" ผมสีแดงที่วันนี้ปล่อยผมกลับสะบัดใส่หน้าผมเหมือนเคย
    "ไม่ได้ขี้หวงหน่า" ผมเดินเข้าไปกอดคอคิริโนะ ถึงผมจะเขินตลอดเวลาที่กอดทุกครั้งก็เถอะ...ก็ผมหน่ะ...
    "แหม~ วิธีง้อหนุ่มผมยาวหรอครับรุ่นพี่ชินโด"
    "สุรุงิ?!"
    "สุรุงิคุง~บอกแล้วไงเดี๋ยวตามไปหาหน่ะ~~"
    "ก็ห่วงเท็นมะ... /(·////·)" สุรุงิเกาแก้มแก้เขิน เท็นมะก็ไม่ต่างกัน คู่นี้เพิ่งคบกันได้ไม่นานนัก
    "เอ้าๆ แล้วเมื่อไหร่พวกเราจะได้ไปแคมป์เนี่ย" คิริโนะบ่นโวยวาย
    "เป็นเด็กหรอไง" ผมเขกหัวคิริโนะไปทีนึง
    "เจ็บนะนาย! ไม่ต้องมากอดคอง้อเลยนะ :( " คิริโนะเบ้ปากใส่ผม
    "จีบกันอีกและคู่นี้ คู่ผมก็กร่อยสิครับ" สุรุงิหันไปหัวเราะกับเท็นมะ
    "จะบ้าหรอไม่ได้ชอบหมอนี่สักหน่อย!!!!/จะบ้าหรอใครจะชอบคนแบบนี้!!!" ผมพูดพร้อมกันกับคิริโนะ ผมช็อคกับท่าทีที่เธอบึ้งตึงเมื่อสุรุงิแซะพวกเรา ปกติคิริโนะไม่หน้าเบ้ขนาดนี้หนิ...หรือว่าเรื่องที่พูดจะจริง?!...ห....หมดกัน....
    "ชิ! :( "
    "รุ่นพี่คิริโนะ! อย่างอนสิครับ สุรุงิแค่แกล้งเล่นเฉยๆ"
    "ใช่พี่ผมขอโทษคร้าบ ไม่แซะแล้วคร้าบ"
    "เชิญพวกนายแซะต่อเลย ยังไงฉันไม่ชอบหมอนี่แน่นอน อย่าจับคู่ให้ฉัน!!!!" คิริโนะวีนใส่สุรุงิ ทั้งๆที่ผมก็น่าจะรู้ดีแล้วแท้ๆว่า....คิริโนะไม่ได้ชอบ...
    "ร....รุ่นพี่ชินโด!!!! จะไปไหนครับ!!!!"
    "ชินโด!!!!!"
    "ไปแคมป์กันให้สนุกนะ!!!!!!" ผมรีบวิ่งออกจากบ้านของตัวเอง...
    ไปให้ไกล....ไกลๆเลย....เขาไม่ชอบจะมาอยู่ให้เขาเห็นทำไม...
     
    น้ำตาของผมไหลออกมา...ท่ามกลางสายฝนในยามสาย ทั้งๆที่กรมอุตุนิยมวิทยาบอกแท้ๆว่าฝนจะไม่ตก กลับเทกระหน่ำลงมาเหมือนจะเป็นเพื่อนร้องไห้ไปกับผม...หนี....ขอแค่ไม่พบหน้าก็พอ...
    [Ranmaru's talk]
    ฉันเดินวนรอบชมรมฟุตบอล20กว่ารอบ ตอนแรกคิดว่าเขาคงมารอที่นี้ มาหาทุกคนแล้ว แต่ก็ไม่มีใครเห็นเลย...
    "คิริโนะใจเย็นก่อนสิ..." รุ่นพี่คิโดบอกให้ฉันหยุดแต่ทำไงได้เล่า?!
    "จะให้ฉันใจเย็นได้ไง!!! ก็หมอนั่นเล่นหายไปตั้งครึ่งชม.แล้วนะ!!!!"
    "หมอนั่นก็ไม่เคยหลงทางนี่นา" >> เอ็นโด
    "โกเอ็นจิคุง เราไปตามหากันเถอะ" >> ฟุบุคิ
    "ฉันว่าฉันเห็นด้วยกับฟุบุคินะ" >> โกเอ็นจิ
    "งั้นไปกัน!!!!!!" >> คิริโนะ
    หายหัวไปไหนของเขานะ...ไม่ไปค่ายแล้ว!!!!!!!!!!
     
    [Takuto's talk]
    "ฮึก....ฮึก...." ไม่สามารถกลั้นน้ำตาได้อีกแล้ว....
    "ชินโดคุงมาทำอะไรที่นี่..." เสียงใสๆของเด็กผู้หญิงคนนึงเรียกผม
    "คุณคินาโกะ...มาทำอะไรที่นี่..."
    "แวะมาเยี่ยม ^^ แล้วร้องไห้ทำไมหรอ?"
    "....รัน....มารุ...." ผมเผลอพูดชื่อของคิริโนะออกมา
    "คิริโนะ???"
    "เธอเกลียดผม...." น้ำตาที่พยายามไม่ไหลกลับไหลอีกครั้งท่ามกลางสายฝนและเสียงฟ้าฝ่า ตัวที่เปียกน้ำเปียกฝน ตอนนี้ได้ชาไปเสียแล้ว....
    "เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก..." คินาโกะยื่นร่มมาทางผม แต่ผมส่ายหน้าปฏิเสธ
    "ไม่เป็นไร...ไม่เป็นไร..."
    "แล้วแบบนี้จะดีแล้วจริงๆหรอ..."
    "อืม...ขอร้องคินาโกะอย่าบอกใครว่าผมอยู่ที่นี่นะ...ผมอยากจะพิสูจน์บางอย่าง..."
    "พิสูจน์? คิริโนะหน่ะหรอ..."
    "อื้อ...ผมคิดว่างั้น...เพราะฉะนั้นขอความกรุณาด้วยครับ!!!"
    "ได้สิ ^^"
    "งั้นผมไปแล้วนะครับ!!!"
    ไปที่ที่นั้นดีกว่า!!!!!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×