คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คุณหมอของผม
.อนามัย ำบลโ้อีเ้
''ลพี่ะเอาแบบนี้รินะเหรอ'' เสียไอแหลมลูน้อนสนิทมอหน้าลูพี่ที่วันนี้ลทุนประแป้ระแะ้าแ้มทั้สอ้านลิ่นแป้เย็นมอเล่ยะ ิมูนที่เินผ่านไปมา
ลูส.นหล่อ เินล้วระเป๋า
''็เอาแบบนี้ริๆสิว่ะ ้านะถ้าไม่เห็นหน้าหมอริทแล้วนอนไม่หลับมันระสับระส่ายในทรว้าเว่ย แล้ว้าเื่อว่าอย่าไหมอริท็้อสสาร้าเว่ยนรัันะเห็นใัน็ยามเ็บป่วยไ้''
''แ่ผมไม่เห็นหมอริทเาะมีท่าทาแบบนั้นเลยนะพี่ เห็นๆหน้าพี่ที่ไรไล่ยิเหมือนหมา้าถนนทุที''
''อย่ามาใส่ร้ายหมอริทอ้าแบบนั้นนะเว่ย เอ็ไม่รู้อะไร หมอริทนะเาอาย้า นรูปหล่อๆพ่อรวยแบบ้า พอสบาใรปุ๊บนนั้น้ออายในวามหล่ออ้าเป็นธรรมา''
''เหรอพี่ เมื่อวัน่อนเอาน้ำร้อนราเนี่ยนะอาย''
''เ็บปาเอ็ไว้เลยไอแหลม เี๋ยมึะไ้ินรีนู ''ผมว่าอย่าอารม์เสีย พรามอห้อรวุหมอัวน้อยๆเทวาในหัวใผม
''ะเที่ยแล้วเมื่อไหร่ะออมาสัที ''ผมะวนหมอไปิน้าวมันไ่ ไม่ใส่ไ่ไม่ใส่ับใส่แ่หัวนายรนเน้
''นี้พยาบาลหมอริทรวอะไรนัหนาับ ทำไมยัไม่ออมาอี ''พยาบาลหันมามอผม
''มอทำไมว่ะรับ รถามรุาอบ รู้มั๊ยว่าพ่อ้าเป็นใรเี๊ยะๆหลัแหวน''
''ถ้าไม่รู้ว่าพ่อเอ็เป็นใร็ไปไถนาไปไอัน อย่ามาเะะแถวโรพยาลที่นี้เามีไว้รัษานไม่ใ่ วาย''
''อูยแร แ่โนใ'' สุที่รัในุราว เินออมาหาผม สสัยะพัเที่ย
''ทำไมันะไม่รู้ล่ะ๊ะ ว่าพ่ออันเป็นใร ็เป็นพ่อาหมอริทไ''
''อ้าวฮิ้ว ''ไอแหลมเ้นแรเ้นา พราผิวปา แหมนี้ผมหน้าะ้าแรวมาอีสัรอบ ประาศให้รู้ันไปว่าหมอริทเป็นอใร
นี้ไอ
''ไอเลิฟยูเหรอ'' ผมว่าพราหัวเราะอบใที่เห็นหมอริทแ้มแๆสสัยะเิล
''ที่นี้มันสถานที่ราาล ไม่ใ่ที่ๆมีไว้ให้พวไร้สาระอย่าพวเอ็มาเล่นายอ ถ้าไม่มีอะไรทำ็ับไปไ้แล้ว ไอร''
''ั''
''แม่อลุรูแรร๊า ว่าเท่าไหร่็ไม่เือหรอน้อริท เพราะสีห้อหัวใพี่มีแ่น้อริทนเียว''
''แม่รบอว่าถ้าผู้หิ่าแปลว่าผู้หิรั ถึหมอริทะเป็นผู้าย แ่่า็รัไอรมาเหมือนันใ่มะอ่ะ ถึไ้่ารแรส์แบบนี้ แ่รไม่ถือหรอรอบให้หมอริท่า ที่บอว่าเลียอ่ะแปลว่ารั''
''ไอร'' เสียาวบ้านพาันุบิบนินทรา ผมเห็นหมอริทยิมแย้มเินมาหาผม
''ลทีุ่มาหาหมอที่โรพยาบาลเนี่ยไม่ไ้เป็นอะไรมาใ่มั๊ยรับ ''ทำไม้อัฟันพูแบบนั้น้วยล่ะ รู้ว่าเิล แหมิหน้ามาแ้มบุ๋มมหาเสน่ห์อผมอีแระ
''หลละเ้''
''นี้าวบ้าวหลับาหมอริทเาอายที่พวเอ็มอ้าแบบนี้ เพื่อหมอริทเาะุ๊บ้า เาไ้ไม่้ออายลัวพวเอ็ล้อ''
ผมหันไปสบาหมอริทในระยะประิ หน้าใสๆ มูรั้น ริมฝีปาอิ่มเผยออ อัยยะ
''ัวเอะูบเาละเ้''
''อยาูบันมาใ้มั๊ยไอรไ้ เ้ามาห้อรวับันนี้''
''ไม่้อใร้อนน้อริท ไม่้อลาอเสื้อพี่แบบนี้ แหม ใร้อนสถานที่ราาล็ไม่เว้น ไม่้อลาพี่อยาโน อยาโน น้อริท''
''อยาโนใ่มั๊ยไ้ เสียประูปิัปั!!!''
''ผลั!!!ปั้ โรม หมอริทอย่า อ้า นั้นเ็มนะ''
''ปั้!!!!! มีพี่รไม่เอา อ่ะ อย่ารัพี่้วยลำแ้ เ้''
''โอ๊ย''
ประูถูเปิออร่าๆทั้ร่าอไอร็แทบะร่วลับพื้น เสื้อผ้าหลุหลุยีา ในะที่ไอแหลมเินไปรับร่าล๊วเพ้
''หมอริทโนแล้วใ่มั๊ยพี่ร เสื้อผ้าถึไ้หลุหลุ่ยนานี้''
''ล๊วพี่ไอเเหลมส๊วยอ โนแล้วละเ้''
''โนบ้าอะไร โนหมอริทระทืบูมาล่ะสิ ไหนบอใหู้บ ไหนบอให้อ แล้วทำไมให้เาไปอูบาุ่มเท้าแบบนั้นล่ะ''
''หมอริท่าใร้ายับร''
''ยัไม่ลับอีเหรอไอรหรือว่าอยาให้ันรวให้อีเอามะ ''
''พอ่อนร้า หมอริท ยมือท่วมหัวเลย''
''วามรัหมอริทมันให่เินไปรรับไม่ไว้ริๆ''
''ั้นเี๋ยวรมาใหม่แล้วันนะ๊ะ หมอริทอไอร''
''แ่่อนไปรน้อยออะไรสัอย่าไ้มะ''
''อะไร'' เสียหมอริทระแทเสียบอเา แ่ไม่ถึวิ็้อเบิาโพล
ฟอ!
หมอริทเอามือับแ้มทันทีที่สัมผัสอุ่นสูลมหายใเ้าเ็มปอ
''หมอริทเสียผีให้้าแล้วเว่ย ้าไ้เป็นนแรอหมอริท หือแ้มนุ่มริว่ะ หอมิหมู''
ันหัวเราะลั่น หยัิ้วหลิ่วาให้หมอริท
''ลูพี่หมอริทวิ่ถือมีมานู้นแล้ว''
''็หนีิะอยู่ทำไมเล่า''
''เี๋ยวพรุ่นี้ะให้พ่อมาอนะ๊ะ หมอริท''
''ไอรั เอ….เอ็ ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย''
..............................................................................
ร ื่อเล่นื่อันับ
ฝาิามหน่อย่า
เม้นนิิเเ่มใส
ความคิดเห็น