ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องราวในอตีด

    ลำดับตอนที่ #3 : เรื่องของสิ่งศักดิ์สิทธิ์

    • อัปเดตล่าสุด 28 ต.ค. 55


      

                    มาย                         แคท

    เรื่องของสิ่งศักดิ์สิทธิ์

    “แคทไม่ไปงานวัดกับแม่เหรอ ลูก”  อ่าเสียงแม่นิ อ้าว !!!!!!!!!!  งานเข้าแล้ววันนี้มีงานนิ ว้า  ลืมซะสนิทเลย  “ เดียวคะแม่ เดี๋ยวแคทตามไปนะคะ” อ่า เรานี่ย่จัง  เรื่องแค่นี้ลืมได้ไงเนี่ยเรา^_^ !!!

    อ่า ฉันรีบตื่นไปอาบน้ำแต่งตัวเลย อ่าหลังจากทำอะไรเสร็จ แต่ขออนเฟชเล่นหน่อยก็ดีน๊ะ

    เปิดดูอ่า  อะไรกันอะ

    ข้อความ  My boy za

    วันนี้อย่าลืมขอพรพระจันทร์นะ วันนี้เป็นวันประสูติของพระแม่กวนอิม ส่งต่ออีก เก้าคน ถ้าครบเเล้วดวงจะดีไปทั้งปี ทำตามด้วยนะห้ามส่งกลับคนเดิม...มีคนส่งมาไห้.. ดูทั้งหมด

    อ่า  ข้อมูลประมาณนี้จ้า ที่ส่งมาจริงเหรอ

    อ่าไม่รู้ละฉันว่าฉันลองถามเค้าก่อนดีกว่า

    “ที่บอกว่าถ้าส่งได้เก้าคนอะ เป็นเรื่องจริงเหรอ”  ว้า ไม่รู้ละ อยากรู้นิ ก็เลยถามไป

    “จริงครับ  แต่ก็แล้วแต่ความเชื่อส่วนบุคคลด้วย”  อื้มมันก็น่าจะจริง

    “คะ” ไม่รู้ละยังไงฉันก็จะส่งให้ครบ เก้าคน  อ๊า!!!!!!!!! ( แค่คิดก็สนุกแล้ว)

    ว้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    ตายแล้วยัยแคทแกแลสมากแล้วน๊ะ หลังจากนั้นฉันก็ปิดคอมแล้วรีบออกจากบ้าน งานที่นี่ก็ไม่มีไรมากเป็นงานวัดธรรมดา ก็ฐานะทางบ้านฉันก็ชาวบ้านทั่วไปอ่า  แต่ว่าถึงยังไงฉันก็ชอบงานพวกนี้อยู่แล้ว (ลืมบอกไปแคทเป็นเด็กธรรมะนะคะ เวลามีการธรรมบุญยัยแคทไม่เคยพลาดสักงาน) แต่งานนี้เป็นงานทั่วไปมีการร้องเพลง สาวนักเต้นกับพ่อนักร้องมาร้องกันมากมาย นี่ไม่ช่คอนเสริ์ตนะ แต่เป็นงานวัดทั่วไปที่ไม่ว่าจะงานอะไร ยัยแคทเราก็ไม่เคยพลาด   แต่ต้องมีเพื่อนไป อ่า พูดถึงเพื่อนรักยัยมายก็มาเลย 


    “ เฮ้ มายแกไปไหนมาเนี่ย รอตั้งนาน”  ฉันบ่นกับยัยเพื่อนตัวดี ที่ไม่ว่านัดมันทีไรได้สายประจำ แต่งานนี้มันสายแค่แปปเดียวจริงๆนะ ก็ฉันเล่นเพิ่งออกมา พอมาถึงก็ถือโอกาสว่ามันซะเลย แต่ที่จริงก็ถึงพร้อมกันแหละ แต่เอาถอะไม่ได้อยากแกล้งมันนะ แค่หมั่นไส้นัดไม่เคยตรงเวลาเล้ยย เอ๋ ตอนนี้คุณผู้อ่านจะเบื่อยังนะ อย่าเพิ่งนะคะ

    “อื้ม แล้ววันนี้ไมค์มันไปไหนไม่เห็นเลย”  ฉันถามยัยมาย

    “ ก็มันยังไม่ตื่นไง”  ห๊า  0_0 !!!!!!  นี่มันไรกันเนี่ย

    “เฮ้ย วันนี้พวกแกนัดกันนอนเหรอ”  อะไรวะ นอนกันอยู่ได้ อิอิ (ที่จริงเราก็นอนนิ  อ่าคุณผู้อ่านอย่าบอก 2 คนนั้นนะไม่งั้นเรามารอดแน่)

    “บ้า ไม่ใช่สักหน่อย เห็นไมค์บอกว่ามันเพิ่ง กลับจากต่างจังหวัดอ่าเลยนอนเอาแรง” 

    “เหรอจ้า” ฉันรีบตอบกลับ

    “ก็ใช่นะสิ” ยัยมายหน้าแดงเลย

    “แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วย” 

    “ เออน่าา” เขิลอะดิ 5555

    นั้นไงไมค์พูดไม่ทันขาดคำมาเลย

    “นั้นไงมายแฟนแกมาละ” อ่างานนี้ไอมายมองหาใหญ่เลย

    “ไหนอ่า ไม่เห็นเลย” พูดไปชะเง้อไป

    “นั้นไงเดินมาแล้ว”  นัน้ไงเห็นกันแล้ว หน้าแดงยังกับลูกตำลึงทั้งคู่

    “อันแหน่ ไม่ต้องเขิลกันขนาดนั้นก็ได้ฉันเพื่อนแกนะ” ยิ้มกันอยู่นั้นแหละ เบื่อจังเราโสด

    “นี่แคท เธอมัวแต่ว่าเรา2 คนอยู่นั่นแหละ อิจฉาเรา 2คนก็บอกมาเถอะ” 

    “อย่า เข้าใจผิดสิยะ ” แหม ไอพวกนี่นิ

    “พอเลย ไปเดินตรงโน้นกันดีกว่า”แล้วฉันก็เดินนำทางโดยทางด้านหลังยังมียัยมายกับไมค์เดินอยู่ด้วยกัน ชิ แอบอิจฉา แต่ไม่เอาดีกว่า  พอๆๆ

    บรรยากาศในงานไม่มีไรมากก็เหมือนงานวัดธรรมดา มีชิงช้าสวรรค์ อันนี้ฉันชอบเล่น บ้านลม ต้องยกให้พวกเด็กๆ แล้วก็รถบังคบ มีการปาเป๋า ซึ่ง ผู้ใหญ่ส่วนมากชอบ  และยิงปืนตุ๊กตา มีการร้อง โต๊ะจีนบ้าง ไรบ้างสำหรับผู้ใหญ่ที่มีกระตังก็โต๊ะละ 2000 บาท ถ้าเป็นเก้าอี้คัวละ 200 บาท มีเพลงโดยมีคนมาร้องสด เต้นไปสักพักผู้ใหญ่ใจดีก็ให้เงิน พวกเฮียๆทั้งนั้น ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น และก็ทุกคนดูสนุกสนานโดยเฉพาะยัย2 คนนั้น หวานบานน้ำผึ้ง

    “แล้วนี่ แก 2 คนจะกลับกันกี่โมงเนี่ย”  ฉันถามเพราะงานใกล้เลิกแล้ว

    “แล้วแคทจะกลับกี่โมงละ”  ไมค์ย้อนมาถามฉันคืน 

    “แคทว่าแคทจะกับแล้ว”

    “อื้ม แล้วมายจะกับยัง”  ฉันกับไมค์มองหน้ามายรอคำตอบ

    “ก็ว่าจะกลับแล้วเหมือนกัน”

    “อื้มก็ดีงั้นแกก็ให้ไมค์ไปส่งละกันเดี๋ยวฉันเดินกลับเอง”พูดแล้วฉันก็หันหลังว่าจะเดินกลับบ้าน

    “เฮ้ย แล้วแกกลับบ้านเองได้เหรอ” อื้ม ว่าแต่มันก็นะ

    “ได้ดิ เค้ากลับเองตั้งหลายรอบแล้ว แกก็เหมือนกันละระวังตัวด้วย ผช เดี๋ยวนี้มันน่าระวัง”

    “จ้า”

    “เฮ้ย ว่ากันอย่างนี้ไมค์เสียหายนะ แต่ไม่เป็นไรไมค์จะเดินไปส่งมายอย่างปลอดภัยแน่นอน”  แหม  หวานนะ

    “อะแห๋ม ฉันกลับก่อนนะ เดี๋ยวมดมันขึ้นแถวนี้”    5555  หวานกันจริง

    “งั้นกลับบ้านดีๆนะจ๊ะ” ยัยมายเพื่อนรักบอก

    “จ้าขอบใจนะ”

    ฉันก็เดินกลับบ้านมาด้วยใบหน้าสดใส อ่า ต้องอาบน้ำใหม่อีกรอบแล้ว  เหงื่อออกสะ อี๋  นอนไม่ได้อ่า

    พออาบน้ำทำภาระกิจส่วนตัวเสร็จฉันก็ง่วงนอนทันที

    “มามี้ แคทนอนก่อนนะคะ” ฉันบอกแม่ จริงๆแล้วฉันไม่ได้เป็นคนจีนหลอกนะ แต่อยากเลิกให้มันดูน่ารักๆสำหรับเด็กอย่างฉัน

    “จ้า ฝันดีนะ แคท”

    “คะ แม่” แล้วฉันก็เข้าห้องนอน ทันที วันนี้เหนื่อยดีฮะ แต่จริงหรอส่งแล้วจะด้ตามคำขออ่า ถ้าเป็นไปได้ก็ดีอะสิ  แต่ชั่งเถอะฝันดีละกัน วันนี้ไม่อยากคิกไรแล้ว

     

     


                         ไมค์


     

    ติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ ความรักของแคทกำลังจะเริ่มในไม่ช้า 

    (-_0 !!!!!!!!!!!!!!!!!) 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×