คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : How to 11 _ เลิก
(( P A D ))
"พัด ตื่นได้แล้วลูก"
"อือ" ตอบรับไปทั้งๆที่ไม่คิดจะลุกออกจากที่นอนอันแสนอบอุ่นแม้แต่น้อย เพิ่งได้นอนไปนึดเดียวเองนี่ แม่จะรีบปลุกอะไรแต่เช้า
"พัดลูก น้องมารอนานแล้วนะ"
"อืออออออ" จะนอนไม่สนครับ
"พี่พัดครับ ตื่นเถอะครับคนดีของซัน" เสียงไอซัน มันจะมาอยู่บนห้องนอนได้ไง สงสัยจะฝันไป "พี่พัดไม่ตื่นซันจูบนะ" เอาเถอะยกให้จะจูบก็จูบไปในฝันผมไม่เสียหาย
สัมผัสบางเบาที่ริมฝีปาก นิ่มๆ อุ่นๆ เหมือนจริงเลยหว่ะ
ไอสัมผัสที่ว่ามันละจากริมฝีปาก ไปยังข้างแก้ม ก่อนจะไล่ลงมาที่ซอกคอ นี่มันเหมือนจริงเกินไปไหมว่ะ
"อ๊ะ อะ ไอซัน!!" ลืมตาขึ้นมาเจอไอซันเต็มตาเลยครับ ไม่ใช่ฝันโว้ย
"ซันเปล่า ไม่ได้ลักหลับนะ ก็พี่พัดไม่ยอมตื่นเองนี่ซันเลยอดใจไม่ไหว ซันขออนุญาติแล้วด้วย" ไม่ทันได้ว่าอะไรเลยครับ คำแก้ตัวนี่ยาวเป็นหางว่าวเลย อยากจะด่ามันสักยกเหมือนกันครับ เพราะทำหน้าอ้อน(ตีน)เหลือเกิน เห้อ ไหนๆก็วันเกิดทั้งทีเว้นไว้วันนึ่งก็ได้
"เออๆ แล้วมึงมาปลุกอะไรตอนเช้าแบบนี้ เรานัดกันตอนเที่ยงนี่"
"บ่ายแล้วครับ" ไม่เชื่อ โกหกกรูแน่เลย ผมเหลือบไปมองนาฬิกา เหอๆ จริงอย่างมันว่าบ่ายโมงแล้ว
"แล้วทำไมไม่โทรมาปลุกล่ะ"
"พี่พัดปิดเครื่องครับ ซันเลยมาหาที่บ้าน คุณแม่ขึ้นมาปลุกพี่พัดหลายรอบแล้วพี่พัดไม่ยอมตื่น เลยให้ซันเข้ามาคอยในห้องนอน" แม่นะแม่ ไว้ใจมันมากเกินไปล่ะ เปิดทางให้ลูกเขยเหลือเกิ๊น
"งั้นรอกรูแป๊บนึง อาบน้ำก่อน" เห็นท่าทางมันแบบนี้ การเผ่นเข้าห้องน้ำดูจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด (มั้ง) ครับ
"พี่พัดครับ ซันช่วย" ดูเหมือนผมจะคิดผิด ไอเด็กโข่งมันเดินตามเข้ามาในห้องน้ำเฉยเลย
"เอ้ย ไม่ต้อง เดี๋ยวกรูอาบเองมึงรีบไม่ใช่หรอ เดี๋ยวไม่ทันดูหนังรอบที่มึงจองไว้หรอก"
"ไม่ต้องรีบแล้วครับพี่พัด ซันเลื่อนไปแล้ว เพราะคิดว่ายังไงก็ไปไม่ทันหรอก ให้ซันช่วยอาบนะ" คือ หน้ามึงมันไม่ได้บ่งบอกหว่ะ ว่าจะช่วยแค่อาบน้ำ
"ไม่เอา ซันออกไปรอข้างนอก"
"นะครับๆ"
"ซัน แม่อยู่เกรงใจแม่"
"ก็ได้ๆ งั้นพี่พัดจูบซันก่อน" จัดไปตามคำขอครับ ถ้าไม่ยอมเดี๋ยวจะเสียมากกว่าจูบ ไม่คุ้มๆ "รีบอาบนะครับ ซันรออยู่ถ้าช้าเดี๋ยวซันเข้ามาช่วยอาบให้"
"ไม่ต้อง" ไล่คนตัวโตออกจากห้องน้ำ แล้วผมรีบสปีดครับ ปกติผมเป็นคนอาบน้ำช้ามาจนไอเพ้นท์บ่น แต่ครั้งนี้เร็วเว่อร์ครับ เร็วจริงๆ เหมือนวิ่งผ่านน้ำเลยแหละ
อาบเสร็จก็เดินออกจากห้องน้ำ มีผ้าเช็ดตัวพันเอวอยู่ผืนเดียว เสี่ยงมากครับ แต่ทำไงได้ล่ะ ไม่ได้เอาเสื้อผ้าเข้าไปด้วยนี่
"พี่พัด ซันจัดชุดให้แล้วครับ" หันมายิ้มหื่นๆใส่กรูอีก เห็นรอยยิ้มนั้นทำให้ผมรีบหยิบเสื้อผ้าจากมันมาใส่อย่างรวดเร็วครับ
ปะแป้งเล็กน้อย ทาโรออนนิดหน่อย ไม่ลืมเซ็ทผมด้วย เหอๆ ไอซันอมยิ้มมองผมผ่านกระจก แล้วจะเดินเข้ามากอดจากทางด้านหลัง
"พี่พัดหอม" ขโมยหอมแก้มกรูอีก ตลอดอ่ะ วันนี้หลายหนแล้วนะมึงเนี่ย
"กรูยกแป้งกระป๋องนี้ให้มึงเลย เอาไป จะได้เลิกหอมแก้มกรูสักที" หยิบแป้งยี่ห้อโปรดให้เลยครับ ไอซันรับไปดมๆ ก่อนจะหอมแก้มผมอีกรอบ แล้วก็วางกระป๋องแป้งไว้ที่เดิม
"แก้มพี่พัดหอมกว่าอีก" พูดแล้วก็ก้มลงมาหอมอีก เอากับมันซิ
"หิวข้าวแล้วอ่ะซัน ลงไปข้างล่างกัน" อันนี้หิวจริงๆครับไม่ใช่ข้ออ้าง ไอซันยอมปล่อยครับ เดินตามผมลงไปข้างล่างแต่โดยดี
"ว่าไงจ๊ะฝาแฝด" แม่แซวครับ รอยยิ้มนี่กว้างเชียว แต่ผมงงหว่ะ ช่วยอธิบายหน่อยได้ไหม "ใส่เสื้อเหมือนกันเชียว" อ่อ เก็ทล่ะ เสื้อที่ไอซันมันเตรียมให้ แผนสูงเหมือนกันนะมึงเนี่ย
"แม่พัดหิวข้าวอ่ะ มีอะไรกินบ้าง" เปลี่ยนเรื่องครับ ผมเดินไปอ้อนแม่
"แม่คิดว่าเราจะออกไปกินข้าวข้างนอกนะซิ เลยไม่ได้เตรียมอะไรเอาไว้" ง่ะ แม่ใจร้าย
"ซัน หิวอะต้มมาม่าให้กินหน่อย" ไม่อยากใช้แม่ครับ จะให้ลงครัวเองก็ทำไม่ได้เดี๋ยวครัวเละเปล่าๆ ใช้ไอซันนี่แหละดีสุด มันทำกับข้าวเป็น
"ครับๆ ซันทำให้เดี๋ยวนี้แหละ"
"อือ ใส่ไข่กับหมูด้วยนะ" คือมาม่าธรรมดาผมก็ทำเองได้แหละครับ แต่ไม่อยากกินแบบนั้นไง
"นิสัยไม่ดีใช้น้อง" แม่ดุอ่ะ ผมเลยทำหน้ามุ้ยใส่
"ใช้แฟนเถอะ แม่มั่ว" คือผมพาไอซันมาเปิดตัวนานแล้วครับ(ที่บ้านเค้ารู้ว่าผมเป็นไบ) พ่อ แม่ พี่แอร์ รู้จักมันหมดแหละ แถมยังเข้ากับที่บ้านผมได้ดี เหมือนๆว่าแม่จะหลงมันด้วยรักยิ่งกว่าลูกแท้ๆอย่างผมอีก
"ไม่ไปช่วยแฟนล่ะ"
"ไม่เอาอ่ะ แม่ก็รู้นี่ว่าพัดไม่ถูกกับครัว" หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่เข้าครับ รอกินอย่างเดียวนี่แหละ
"จ้าๆ แล้วนี่ลูกเพ้นท์ล่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นหน้าเลย" คือมันหายหน้าไปนานมาก แม่เพิ่งถามหาครับ มัวแต่หลงลูกคนใหม่ละซิ
"กลับบ้านกับแฟนมัน" ที่จริงไอกรเป็นแค่ว่าที่ แต่ผมว่าอีกไม่นานก็คงจะเลื่อนขั้นล่ะ
"หืม ลูกเพ้นท์มีแฟนแล้ว อุ้ยแม่ตกข่าวหรือเนี่ย"
"ไอกรไง แม่จำได้เปล่าไอกรเพื่อนพัดอ่ะคนที่ตัวสูงๆ ไว้ผมยาวๆ เซอร์ๆ ออกแนวซกมกอ่ะ" ไม่ได้พูดเกินไปครับเมื่อก่อนมันเป็นอย่างงั้นจริงๆ
"อ๋อ คนนั้นหรอ แม่จำได้ล่ะ แล้วเป็นไงมาไงล่ะถึงคบกันเป็นแฟนได้เนี่ย"
"ไอเพ้นท์จีบก่อนอ่ะแม่ แต่รายละเอียดอื่นๆไม่ขอเล่า แม่รอถามเจ้าตัวเองดีกว่า คาดว่าเร็วๆนี้คงเอามาเปิดตัวอ่ะ" รู้สึกว่าโม้กับแม่นานเหมือนกันครับ มาม่าใส่ไข่ใส่หมูเสร็จพอดี วางปุ๊บผมลงมือปั๊บ ทำไงได้ล่ะก็คนมันหิวนี่
"ค่อยๆกินก็ได้ครับพี่พัด เดี๋ยวติดคอนะ"
"อะ อะ" เพราะไอซันพูดไงครับผมเลยสำลัก มันรีบเอาน้ำมาให้ทันที
"โตแล้วนะพัด ทำอะไรเป็นเด็กไปได้" แม่ก็ว่าครับ นั่นไง เพราะมึงอ่ะซันทำให้กรูโดนว่า "วันนี้ซันจะพาพัดไปไหนละลูก" หันไปพูดกับไอซันเสียงอ่อนเสียงหวานเชียว
"ไปดูหนังครับแม่"
"จ๊ะ งั้นแม่ฝากดูแลพัดด้วยนะ" โหแม่ ฝากผมให้ไอซันดูแลเนี่ยนะ ผมอายุมากกว่ามันเถอะ ดูแลตัวเองได้
"ได้ครับ ซันจะดูแลอย่างดีเลย"
"ซัน มึงไปรอที่รถไป๊ เดี๋ยวกรูขึ้นไปเอากระเป๋าแป๊บนึง" ไล่มันออกไปครับ แล้วรีบวิ่งไปเอาของครับ
"แม่ๆ วันนี้พัดนอนหอซันนะ" หอมแก้มแม่สองข้าง ก่อนยกมือไหว้ วิ่งออกจากบ้านไปหาไอซัน วันนี้ไปมอไซค์ไอซันครับ ผมซ้อนเหมือนเดิม
.
.
.
.
ดูหนังสนุกครับ เนื้อหาโอเคครับ ที่สำคัญนางเอกสวย(มาก) หนังคงจะสนุกกว่านี้ครับถ้าไม่มีตัวก่อกวน ถูกแล้วครับ ไอซันนั่นเอง กวนตลอดน่ะ กำลังเคลิ้มๆกับความสวยของนางเอกก็โดนมันขัด กวนตีนมากเถอะมันอ่ะ แต่จะว่าไปแล้วไอซันมันหน้าคล้ายๆพระเอกของเรื่องเลยแฮะ นิสัยแมร่งก็คล้ายกันอีก
"แกๆๆ พระเอกน่ารักมากอ่ะ" ผู้หญิงที่เดินออกจากโรงหนังพูดเป็นเสียงเดียวกันครับ อันนี้ผมแอบเห็นด้วย เพราะการกระทำของพระเอกในเรื่องน่ารักมากจริงๆ จะมีสักกี่คนกันที่โดนปฏิเสธมาหลายครั้งแต่ก็ยังไม่ถอย สุดท้ายก็สมหวัง นางเอกเรื่องนี้ใจแข็งมากจริงๆ
"เห็นแล้วอยากมีแฟนเด็กบ้างหว่ะ" อันนี้ไม่เห็นด้วยครับ มีแฟนเเด็กแล้วปวดหัวครับทั้งเจ้าเล่ห์ แถมหื่นอีก แนะนำว่าถ้าหลีกเลี่ยงได้ก็ควรจะหลีกเลี่ยง
"อาาา อิจฉานางเอกมาก ตายล่ะฉันต้องไปหาบ้าง ห่างกันสักเจ็ดปีกำลังดี"
"อุ้ย แกตอนนี้ฉัน20 งั้นฉันก็ต้องไปม่อเด็กประถมอะดิ เกินไปเปล่าว่ะ" ปล่อยเค้าพูดกันต่อไปครับ ผมกับไอซันเดินแยกมาอีกทาง
"พี่เป็นคนพิเศษสำหรับผมนะ จนผมลืมไปแล้วว่า....พี่อายุเท่าไหร่" หันมาเจอไอซันพูดอย่างนี้ใส่ หน้าเหวอเลยครับ
"อะไรของมึงเนี่ย"
"ก็ซันดูหนังแล้วอินไง นึกว่าตัวเองเป็นพระเอก เหอๆ"
"บ้าไปล่ะ"
"แต่ซันโชคดีกว่าเยอะ เพราะว่าซันไม่ต้องรอพี่พัดนานขนาดนั้น พี่พัดของซันใจดีกว่านางเอกเรื่องนี้เยอะ" นั่นไปว่าเค้าอีก เดี๋ยวมึงโดนแฟนคลับเข้ารุมกระทืบหรอก อ่อ กรูคนแรก เพราะนางเอกคนนั้นอ่ะ กรูชอบมาก
"มัวแต่เพ้ออ่ะมึงเนี่ย ไปหาอะไรกินได้แล้วกรูหิว" มาม่าเมื่อบ่ายเหมือนจะไม่อยู่ท้องครับ พยาธิมันประท้วงแล้วเนี่ย วันนี้ให้โอกาสไอซันมันเลือกครับ นานๆทีจะมีสิทธิ์
นั่งกินข้าวชิวๆครับ ไม่ได้เร่งรีบอะไรมาก กินเสร็จก็แวะกินไอติมครับ อันนี้ผมรีเควสเอง อยากกินมาก
ไอซันมันไม่ค่อยกินครับ มองหน้าผมแล้วอมยิ้มเหมือนเคย
"ซัน กรูกับมึงคบกันมากี่วันแล้วว๊ะ" อยู่ๆก็นึกขึ้นได้ครับ เรื่องที่เป็นแฟนกัน1 เดือนอ่ะ
"สามอาทิตย์ครับ" วาเลนไทด์นี้ก็ครบเดือนอ่ะดิ เร็วมากอ่ะ รู้สึกเหมือนเพิ่งผ่านไปไม่นานเอง
"ซัน มึงจำได้ไหมเรื่องที่กรูเคยบอกอ่ะ คบกัน1 เดือน" ไอซันมันสดุ้งครับ "กรูว่าเราเลิกดีกว่าไหม"
"เลิก..." น้ำตาคลอแล้วนั่น เอ้ยๆ อะไรว่ะเนี่ย ผมพูดอะไรผิดหรอ "ทำไมล่ะครับ ซันทำอะไรผิด ซันขอโทษ พี่พัดอย่าโกรธซันเลยนะ ให้โอกาสซันนะ" คือกรูงงครับพี่น้อง ไอซันมันเป็นอะไรของมันเนี่ย
"ซัน..."
"พี่พัดอย่าทิ้งซันนะ ซันรักพี่พัดจริงๆ ให้โอกาสซันแก้ตัว นะครับๆพี่พัด อย่าเลิกกับซันเลยนะ" คือผมว่ามันต้องเข้าใจผิดเรื่อง 'เลิก' แน่ๆเลยหว่ะ จะอธิบายครับ แต่มันไม่เว้นช่วงให้ผมได้พูดอะไรเลย แมร่งเอ้ยคนหันมามองทั้งร้านแล้วเนี่ย
"ซันครับ ฟังพัดพูดก่อนนะ ได้ไหม" พยายามพูดกับมันด้วยน้ำเสียงที่อ้อนที่สุด ได้ผลแฮะ ตอนนี้ไอซันมันเงียบล่ะ แต่ยังไม่หยุดสะอื้น "พัดจะบอกว่า เราเลิกเป็นแฟนกันหนึ่งเดือน ไม่ต้องไปจำกัดระยะเวลา พัดอยากเป็นแฟนกับซันเหมือนคนปกติทั่วไป" พูดจบไอซันถึงยิ้มได้ครับ แต่ยิ้มทั้งน้ำตาอะนะ
"ขอโทษครับ ซันคิดว่าพี่พัดจะบอกเลิกอ่ะ ฮึก"
"ที่หลังก็ฟังให้จบก่อนซิ"
"อือ ซัน ฮึกขอโทษ พี่พัดอย่าโกรธซันนะ"
"ตอนนี้ไม่โกรธ แต่ถ้ายังไม่หยุดร้องไห้จะไม่คุยด้วยล่ะ พัดไม่ชอบคุยกับคนขี้แง" พูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆครับ เห็นมันร้องไห้แล้วสงสารมากอ่ะครับ รู้แล้วว่ามันรักผมจริงๆ อยากจะทำอะไรเพื่อมันบ้าง
"อือ ซันไม่ร้องไห้แล้ว" ผมหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดน้ำตาให้มัน ซันมันยิ้มแล้วครับ รอยยิ้มที่ผมชอบ
"งั้นกลับหอกัน ปลอบคนขี้แงเหนื่อยแล้วอยากนอนพัก" เช็คบิลล์ครับ แล้วลากไอเด็กโข่งกลับหอ
.
.
.
ถึงหอสองทุ่มครับ กว่าจะลากไอซันกลับมาได้โคตรเปลืองตัวอ่ะ ถ้าไม่เห็นว่าวันนี้เป็นวันเกิดมันนะ กระทืบแมร่งแล้ว
นอนครับ บนเตียง นอนเฉยๆเข้าใจมั้ย ก็มีกอดกันบ้างอะไรบ้าง แต่ไม่ได้ทำอะไรจริงๆ อย่าคิดลึกดิ
"ซัน ที่หลังอย่าคิดไปเองรู้ไหม" เตือนๆมันครับบ้างครับ ไอซันมันยังเด็กบางครั้งชอบคิดอะไรไปเอง
"ครับ"
"ซันน้อยใจรึเปล่าที่ช่วงนี้พัดไม่มีเวลาให้" มันเงียบครับ แสดงว่าน้อยใจจริงๆ "ขอโทษนะ ช่วงนี้มันยุ่งจริงๆ"
"ซันไม่โกรธพี่พัดหรอก" จะว่าไปมันก็ไม่เคยโกรธอะไรผมเลยนี่หว่า ส่วนใหญ่จะเป็นหึงมากกว่า "ซันแค่น้อยใจ" จริงๆด้วยโว้ย ทำไมซื้อหวยไม่ถูกว่ะ
"อือ ทีหลังถ้ามีอะไรซันต้องบอกพัดนะ อย่าเก็บไว้คนเดียว"
"ซันรักพี่พัด พี่พัดน่ารักที่สุดเลย" เออ ได้ทีเอาใหญ่เชียว งั้นผมเอาบ้าง
"ซัน วันนี้วันเกิดซัน พัดมีอะไรจะให้" ไอซันตาโตครับ
"พี่พัดจำได้แค่นี้ซันก็ดีใจแล้ว" ไม่อยากจะบอกว่า เพราะไอเพ้นท์มันเตือนถึงจำได้อ่ะนะ เหอๆๆ
"ซันหลับตานะ จนกว่าพัดจะบอกให้เปิดตา ห้ามแอบดูด้วย" ไอเด็กโข่งปฏิบัติตามอย่างเคร่งขัดครับ ผมว่า ผู้อ่านก็ควรจะปิดตาเหมือนกันนะ
.
.
.
"1"
"2"
"3"
"ลืมตาได้แล้ว"
คือสภาพผมตอนนี้อ่ะ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงริบบิ้นสีชมพูคล้องคอผูกเป็นโบว์หลวมๆ นั่งอยู่บนเตียง(อ่อยได้อีกกรู)
ส่วน ไอซันอึ้งครับ เงียบแดก ไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว ผมแมร่งเสียความมั่นใจมากเถอะ
แมร่งเอ้ย กรูไม่น่าเชื่อไอเหี้ยเพ้นท์เลย โกหกชัดๆ
อายหว่ะ ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้วเนี่ย
"พี่พัด น่ารักมากครับ" ไอซันกอดผมไว้ทั้งตัว "เป็นของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตซันเลย ขอบคุณมากครับ"
"อือ สุขสันต์วันเกิดนะซัน" อายโว้ย ที่สุดแล้วอ่ะ
"ซันขอแกะของขวัญนะครับ" คือรอยยิ้มมึงตอนนี้หื่นไปไหมว่ะซัน กรูแอบกลัวหว่ะ
"อือ" ไอซันค่อยๆบรรจงแกะโบว์(ทั้งที่จริงแค่กระตุกก็หลุดล่ะ) แต่มือแมร่งอยู่ไม่สุกครับ สะกิดโดนนู้นนี่ เรียกเสียงครางอิ อะ จากผมได้เป็นอย่างดี (ก็มันเสียวนี่)
"พี่พัดครับ อือออ" มันต้องพูดอะไรที่ทำให้ผมอายแน่ๆ ไม่อยากได้ยินครับเลยจัดการปิดปากมัน (ด้วยปากของผมเอง)
ขอปิดหน้าต่างนะครับ อย่าแอบดูล่ะ
.
.
.
โปรดติดตามตอนต่อไป
เย้ๆ ซันพัด ชอบคู่นี้ ปลื้มซันมากเป็นพิเศษค่ะ ชอบมากเลยอ่ะ ผู้ชายที่โคตรอ่อนโยนแบบซันเนี่ย
ขอโทษสำหรับ คนที่รีเควส เอ็นซี นะค่ะ แต่งไม่ออกจริงๆ
เจอกันตอนหน้ากรเพ้นท์ค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะค่ะ เจอกันใหม่สวัสดีค่ะ
ความคิดเห็น