ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    _ _ How to อยากเป็นแฟนนาย ต้องทำไง ?? [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #3 : How to 3 _ แฟน 1 เดือน

    • อัปเดตล่าสุด 3 พ.ย. 54


      

    (( P A D ))

     

     

    .

     

    .

     

    .

                "อือ ปวดหัว" พยายามยกมือขึ้นมากุมหัว แต่ขยับไม่ได้ หรือว่าจะถูกผีอำ?? บ้าน่า ไม่มีทางหรอก ผมค่อยๆลืมตาขึ้น ส่งแรกที่พบคือใบหน้าของซัน ที่ขยับตัวไม่ได้เพราะมันกอดผมไว้ซะแน่น

     

                แล้วผมมาอยู่ที่นี่ได้ไงหว่า??

     

                ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนไหลเข้ามาในหัว ก็เหี้ยแล้ว เมื่อวานมากินสุกี้ห้องไอเพ้นท์ เจอไอซัน ผมเสือกลืมตัวกินเหล้าจนเมา แล้วหลังจากนั้นก็จำอะไรไม่ได้ แมร่งเอ้ย ผมต้องเผลอทำอะไรแปลกๆใส่มันแน่เลยหว่ะ อ๊ากกกกกกกกกกกกก

     

                "ตื่นแล้วหรอครับพี่พัด" มัวแต่คิด รู้สึกตัวอีกทีไอซันมันก็ตื่นซะแล้ว ตื่นนอนอย่างเดียวไม่ว่าครับ แต่ไอนั่นมันเสือกตื่นมาด้วย เลวร้ายมาก เพราะตอนนี้มันดันขาผมอยู่

     

                "ปล่อย"

     

                "พี่พัดช่วยซันก่อน แล้วซันจะปล่อย"

     

                "ไม่มีทาง" ในเมื่อมันไม่ปล่อย งั้นผมก็จะดิ้นให้หลุดเอง

     

                "อืออ พี่พัดครับ ยิ่งดิ้นน้องซันยิ่งตื่นนะ" มันไม่ได้ขู่ครับ เพราะส่วนนั้นมันขยายขึ้นมาจริงๆ แล้วทำไมผมต้องหน้าแดงด้วยเนี่ย ผู้ชายเหมือนกัน " พี่พัด ช่วยซันนะ เดี๋ยวซันช่วยพี่พัด แลกกัน" เหี้ยมากไอซันมันเอามือของผมสอดเข้ามาในกางเกงนอนของมัน มืออีกข้างของมันถอดกางเกงนอนผมลง หืม เมื่อคืนผมใส่กางเกงยีนส์ไม่ใช่หรอ หรือเมื่อคืนมัน.....

     

                ไอซันขยับมือ  ผมไม่ได้ตอบรับมัน แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ ในเมื่อมันจะทำก็ปล่อยให้มันทำไปแล้วกัน ปกติเรื่องแบบนี้กับผู้ชายผมทำออกบ่อย ไม่ได้เสียหายอะไรนี่ มันเอาส่วนนั้นมาแนบชิดกับของผมชักไปพร้อมๆกัน ผมเบือนหน้าหนีไม่อยากมอง

     

                "เสร็จแล้วก็ปล่อยกรูสักทีซิ"

     

                "พี่พัด"

     

                "กรูยอมให้มึงแล้วนะ จะบังคับเอาอะไรกับกรูอีก หรือจะเอากรู ถ้าอยากมากก็ทำซิ พอเสร็จแล้วก็เลิกยุ่งกับกรูซะที" เสียความรู้สึกครับ ตลอดหลายเดือนที่มันตามตื้อ ถึงผมจะบ่นหรือรำคาญมัน แต่ก็ยอมรับแหละว่าผมก็รู้สึกดีกับมันบ้าง แต่เหตุการณ์เมื่อคืน มันฉวยโอกาส ข่มขืนผมตอนเมา ที่ไอซันมันต้องการก็แค่ร่างกายของผมซินะ ถ้ามันอยากได้นักผมก็จะให้ ....คนแบบผมใครจะมารักจริงล่ะ

     

                "ซันไม่ได้..."

     

                "ทำซิ หรือให้กรูทำให้ ที่มึงตื้อกรูมาตั้งนานเพื่อสิ่งนี้ไม่ใช่หรอ"

     

                "พี่พัดฟังซัน"

     

                "กรูไม่ฟังอะไรทั้งนั้น"

     

                "พี่พัดต้องฟัง!!!" ไอซันตะคอกเสียงดัง ผมสะดุ้งเฮือก นิ่งทันที ผมไม่ชอบเสียงดัง ไม่ชอบจริงๆ ทำไมต้องเสียงดังใส่ด้วย "พี่พัด ซันขอโทษ ขอโทษครับ" ไอซันรวบตัวของผมเข้าไปในอ้อมแขน กอดไว้แน่นจนรู้สึกอึดอัด

     

                "ซันอยากให้พี่พัดฟัง ซันชอบพี่พัด ชอบจริงๆนะชอบมาตั้งนานแล้ว ถึงตอนแรกซันจะหลงแค่ใบหน้าหยิ่งๆของพี่ แต่พอซันได้รู้จักพี่มากขึ้นซันก็ยิ่งชอบ ซันไม่กล้าเข้าไปคุยกับพี่ ครั้งที่เราเจอกันที่ร้านเหล้า วันที่เรามีอะไรกัน ซันไม่ได้ตั้งใจนะไม่อยากฉวยโอกาสด้วย แต่พี่พัดยั่วอ่ะ ซันทนไม่ไหวจริงๆ ซันชอบพี่พัด รักพี่พัด ไม่ได้หวังแค่ร่างกาย พี่พัดอย่าเกลียดซันนะ ซันขอโทษ" หือ?? ซันมันชอบผมมาตั้งนานแล้วหรอ เชื่อได้หรือเปล่า ผมเชื่อใจไอซันได้ไหม??

     

                "แล้วเมื่อคืนทำทำไม??"

     

                "ซันไม่อยากให้พี่พัดอึดอัด เลยเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ ซันขอโทษนะครับ" หะ ห๊า ไอซันแค่เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ เพล้งๆ รู้สึกว่าหน้าแตกไม่มีชิ้นดีเลยกรู มิน่าไม่รู้สึกเจ็บเหมือนครั้งก่อน เหอๆ เอาไงต่อว๊ะเนี่ย วางมาดๆ เมื่อกี้ผมเพิ่งจะเหวี่ยงมันไปหมาดๆ เปลี่ยนอารมณ์เร็วไปเดี๋ยวไอซันจะตามไม่ทัน

     

                ".........."

     

                "พี่พัดโกรธซันหรอ"

     

                "แค่1เดือน"

     

                "ครับ??"

     

                "ลองคบกัน1 เดือน ถ้าไปไม่รอดก็เลิก และมึงห้ามยุ่งกับกรูเด็ดขาด"

     

                "พี่พัด"

     

                "เอาไง ตกลงรึเปล่า"

     

                "คะ ครับ ตกลงครับ" ไม่พูดเปล่า ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆอีก ไอเด็กเวร จะจูบก็จูบดิว่ะ "พี่พัดน่ารักที่สุดเลย"

     

    .

     

    .

     

    .

     

                "ซันปล่อยดิ กอดนานแล้วนะอึดอัด"

     

                "ไม่เอาาาา จะกอดอ่ะ พัดลมของซัน"

     

                "เมื่อกี้มึงเรียกกรูว่าอะไรนะ"

     

                "พัดลมของซันครับ ทำไมหรอ"

     

                "มึงรู้ได้ไงว่ากรูชื่อพัดลม" ใช่ครับ ผมชื่อพัดลม พี่สาวชื่อพี่แอร์ ไม่มีใครรู้นอกจากคนในครอบครัว กับไอเหี้ยเพ้นท์ หรือว่าไอเพ้นท์ปากโป้ง

     

                "อ้าว พี่พัดชื่อพัดลมหรอครับ??"

     

                "มึงไม่รู้" มันส่ายหน้ารัว หรือว่าไม่รู้จริงๆว่ะ "แต่เมื่อกี้มึงเรียกชื่อ กรู" แสดงว่าเมื่อกี้ผมร้อนตัวไปเองอ่ะดิ ตอนนี้กลายเป็นว่าไอซันรู้ชื่อนี้ของผมไปอีกคนอ่ะดิ

     

                "อ่อ เมื่อกี้หรอ พัดลมของซัน" มันยิ้มกว้าง "พัดลม เท่ากับ แฟน  (fan)  พัดลมของซัน แปลว่า แฟนของซันไงครับ" เมิงก็คิดไปได้เนอะ ผมคิดถูกรึเปล่าเนี่ย ที่ยอมคบกับมัน เหอๆ เสี้ยวฉิบหายเลย

     

                "ไอซันปล่อยกรู" ผมแกะมือไอซันออก รู้สึกไม่ปลอดภัยยังไงก็ไม่รู้

     

                "เห้อ พี่พัดลมน่ารักนี่ ซันต้องกอดไว้ให้แน่นๆ เดี๋ยวโดนขโมย"

     

                "อย่าเรียกกรูยังงั้น"

     

                "ก็ได้ๆ ซันไม่เรียกก็ได้ แต่พี่พัดต้องยอมให้ซันกอด"

     

                "ไม่"

     

                "งั้นซันเรียก พี่พัดลมๆๆๆ"

     

                "เออ กรูให้มึงกอด"

     

                "ครับพี่พัด" มันไม่ได้แค่กอดอย่างเดียว หอมแก้มผมด้วย

     

                "ไหนแค่กอดไง"

     

                "ก็พี่พัดน่ารักนี่ ซันอดใจไม่ไหวหรอก ให้ซันกอด หอมให้เต็มอิ่มก่อนเดี๋ยวซันจะบ่อย"

     

    .

     

    .

     

    .

     

                "นานแล้วนะมึง"

     

                "อีกนิดนะครับ"

     

    .

     

    .

     

    .

     

                "ไอซันปล่อยกรู"

     

                "ซันยังไม่เต็มอิ่มเลย รู้สึกว่าเวลารู้กับพี่พัดทีไร ซันเป็นคนมักมากทุกทีเลย"

     

                ".....??"

     

                "จะกอดจะหอม มากเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ"

     

                "แต่ถ้ามึงไม่ปล่อยสักที กรูจะเลิกแล้วนะ"

     

                "เลิกอะไรครับ??"

     

                "เลิกกับมึงไง ปล่อย กรูจะไปห้องไอเพ้นท์" ปฏิบัติตามทันทีไม่มียืดเยื่อ เหมือนก่อนหน้านี้

     

                "ซันไปด้วย"

     

                "ไปทำไม"

     

                "ซันมีกุญแจห้องเฮียเพ้นท์"

     

                "สนิทกันขนาดมีกุญแจห้องเลยหรอ"

     

                "เฮียเพ้นท์ให้เอาไว้เวลาเข้าไปปลุกอ่ะ" ซันมันเข้าออกห้องไอเพ้นท์ได้ตลอดเวลา มันสนิทกันขนาดนี้ทำไมเวลาที่ผมมาห้องไอเพ้นท์ไม่เคยเห็นซันเลยสักครั้ง??

     

    .

     

    .

     

    .

     

    (( Paint ))

     

                "เพ้นท์ๆ" อือ ใครเรียกกรูว่ะ

     

                "เพ้นท์ ไอเหี้ยเพ้นท์ ตื่น" กำลังนอนกอดหมอนข้างสบายๆ อย่าเพิ่งกวนได้ไหม

     

                "เพ้นท์ มึงไม่ต้องตื่นก็ได้ แต่ช่วยปล่อยกรูก่อน"

     

                "หือ" ลืมตาขึ้นนิดนึ่ง หน้าไอเจเต็มจอเลยครับพี่น้อง ผมนอนกอดไอเจ ไม่ใช่หมอนข้าง อ่อ  เมื่อคืนไอเหี้ยกอมันทำเหล้าหกใส่หมอนข้างผมนี่หว่า "โทษทีหว่ะเจ กรูนึกว่าหมอนข้าง"

     

                "รู้สึกตัวแล้วก็ปล่อยกรูซิ" ผมรีบปล่อยมันทันที เอ๋ เมื่อกี้ไอเจหน้าแดง  สงสัยผมจะเบลอ ไอเจลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ ส่วนผม ตื่นเต็มตาครับ เพราะท้องมันร้อง  บ่ายสองแล้วปลุกไอกอ ไอกรดีกว่า จะได้ไปหาอะไรกิน มองข้างเตียงเห็นไอกรนอนสงบนิ่งข้างๆนั้นเป็นตีนไอกอ นอนกลับหัวกลับหางเลยนะเมิงเนี่ย

     

                "เอ้ย พวกมึง ตื่น กรูหิวแล้ว" ไม่ใช่เสียงผมครับ ไปเหี้ยพัดมันโผล่มาจากประตูหน้าห้อง "ไอกอ ไอกร ตื่นดิว่ะ"

     

                "อืออ" ไอกอ ตีนมึงอ่ะจะฟาดหน้าไอเหี้ยกรอยู่แล้ว แต่แมร่ง ไอกรก็ยังนอนเฉยได้อีก หลับลึกจริง

     

                "เดี๋ยวผมปลุกให้ครับ" ไอซันเสนอหน้า แต่ผมไม่ยอมหรอก เดี๋ยวที่นอนผมเปียก เลยไล่มันไปสั่งข้าวใต้หอ

     

                "พี่พัดไปกับซันนะ" ไอซันจูงมือไอพัดออกไป เอ้า เพื่อนกรูก็ตามเค้าไปใจง่ายเสียจริง แค่นอนด้วยกันคืนเดียวมันสนิทกันขนาดนั้นเลยหรอว่ะ??

     

                "เพ้นท์ มึงไปเเปรงฟันเถอะ เดี๋ยวกรูปลุกพวกนี้เอง" ไอเจเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมก็เข้าต่อมัน ให้ไอเจปลุกน่ะไว้ใจได้ว่าที่นอนของผมจะไม่เปียก ชัวร์

     

    .

     

    .

     

    .

     

                ลงไปกินข้าวใต้หอครับ คนไม่เยอะ นั่งโต๊ะปุ๊บได้ข้าวปั๊บ เพราะฝากไอซันมันสั่งไว้

     

                "มึงสั่งอะไรให้กรู" ไอเจที่นั่งข้างๆผมถามขึ้น

     

                "กระเพาหมูกรอบไข่ดาว ไม่เผ็ด ได้แล้วค่ะ" น้องลูกเจ้าของร้านยกมาเสริฟ ผมรับจานวางลงตรงหน้าไอเจ

     

                "ขอบใจ" ไอเจมันเป็นคนไม่เรื่องมากครับ สั่งอะไรมันก็กิน ยกเว้นอะไรเผ็ดๆ มันไม่แตะเลย ส่วนของไอกอ ไอกร มันเป็นพวกง่ายๆ ผมเลยสั่งกระเพาไก่ไข่ดาว เมนูสิ้นคิดยอดเยี่ยมตลอดกาลให้

     

                โดยปกติที่นั่งข้างไอพัดจะเป็นของผม แต่วันนี้ไม่ใช่

     

                "พัด มึงมีอะไรจะบอกพวกกรูป่ะ" ถามขึ้นกลางวงเลยครับ หิวก็หิวครับ แต่ความอยากรู้มันรอไม่ได้ไง

     

                "กรูคบกับซัน" พูดสั้นๆตรงประเด็น แต่กรูโคตรงงเลยหว่ะเพื่อน

     

                "ไอซันเนี่ยอ่ะหรอ" ไอกอชี้คนที่ไอซันเด็กข้างห้องผม ที่ตอนนี้นั่งอยู่ข้างไอพัด

     

                "อือ"

     

                "เมื่อไหร่ ตอนไหน ยังไง" คือผมข้องใจมากๆ และต้องรู้เดี๋ยวนี้

     

                "ไอนี่(ชี้ไปที่คนข้างๆ) เด็กข้างห้องมึงอ่ะ เป็นคนเดียวกับไอเหี้ยซันที่กรูเล่าให้ฟังไง กรูเห็นแก่ความพยายามของมันเลยยอมคบด้วย 1 เดือน เมื่อเช้านี้บนเตียงของมัน" ตอบทุกคำถามรวดเดียว

     

                "ตกลงเป็นซันเดียวกัน??"

     

                "ครับ" มันยิ้มกว้าง สรุปที่มันมาทำดีกับผม เพราะผมเป็นเพื่อนไอพัด ไม่ได้ชอบแบบผม แต่ชอบแบบไอพัดงั้นซิ มิน่าละชอบถามถึงแต่ไอพัด

     

                กินข้าวไป ซักถามไปเรื่อยครับ ส่วนใหญ่คนถูกถามจะเป็นไอซัน มันตอบไปยิ้มไป มีความสุขจริงๆ

     

    .

     

    .

     

    .

     

                ผมต้องการคำอธิบายที่มากกว่านี้ ไอพัดเหมือนรู้ครับเลยชวนผมไปนอนที่บ้านมัน ไอผมก็ใจง่ายเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า ตามมันกลับบ้านไป เจอครอบครัวมันทั้งครอบครัวเลยครับ พ่อ แม่ พี่แอร์ อยู่ครบ นั่งคุยกันอยู่นาน เพราะไม่ค่อยได้เจอหน้า คิดถึงพวกท่านเหมือนกัน แต่ไม่ค่อยมีเวลามาเยี่ยม  กินข้าวเย็นเสร็จก็ขึ้นห้อง อาบน้ำอาบท่าแล้วนอนรอไอพัดบนเตียง แน่ะๆ รอคุยเฉยๆครับ คิดอะไรกันเนี่ย

     

                ผมกับไอพัดเราคุยกันทุกเรื่องครับ เพราะมันไม่ใช่แค่เพื่อนสนิท แต่เราเหมือนเป็นพี่น้องกัน แน่นอนว่าผมต้องเป็นพี่ ส่วนมันน่ะเป็นน้องเพราะเกิดทีหลัง

     

                "กรูไม่รู้มาก่อนว่าไอซันเป็นน้องข้างห้องมึง เมื่อวานที่กรูไปกินสุกี้ที่ห้องมึง แต่กรูแย่งพวกมึงกินไม่ทันไงเลยกินเหล้าไปพลางๆ พอไม่ได้กินอะไรรองท้องกรูก็เลยเมาเร็วไง แล้วพวกมึงก็ไปเล่นไพ่กันไม่มีคนสนใจ กรูเลยนั่งกินสุกี้ต่อ แล้วอยู่ๆไอซันก็เข้ามา มึงก็เสือกให้กรูนั่งกินเป็นเพื่อนมันอีก"

     

                "แต่มึงปฏิเสธก็ได้นี่"

     

                "ก็ใช่ไง มันจับมือกรูไว้ไม่ให้ลุก แมร่งถึงกรูจะลุกก็ลุกได้แหละ แต่กรูสงสารมันไง นั่งกินคนเดียวคงเหงา กรูเลยนั่งเป็นเพื่อนมัน ตอนนั้นกรูก็เริ่มเมาแล้วแหละ หลังจากนั้นกรูก็จำไม่ได้ว่าทำอะไรไปบ้าง"

     

                "กรูไม่รู้เหมือนกัน เห็นอีกทีมึงก็ขึ้นไปนั่งบนตักไอซันมันแล้ว"

     

                "กรูทำยังงั้นจริง!!" ไอพัดทำหน้าเหมือนโลกแตกยังไงยังงั้น

     

                "เล่าต่อดิ มึงตกลงคบมันยังไง" บอกให้มันเล่าต่อ เพราะเห็นมันนิ่งไปนาน คงช็อคเรื่องเมื่อกี้แหละครับ

               

                "กรูคิดว่าเมื่อคืนมันข่มขืนกรูไง เลยด่ามันไปเยอะอยู่ แมร่ง คิดว่าที่มันตามตื้อกรูมาตั้งนานเพราะติดใจร่างกายกรูไง แต่มันไม่ใช่ ไอซันมันสารภาพบอกว่ามันชอบกรูตั้งนานแล้ว ตามที่มันเล่าให้พวกมึงฟังตอนกินข้าวแหละ" ไอพัดหน้าแดงอ่ะ เพิ่งเคยเห็นหว่ะ ก๊ากกก

     

                "แล้วมึงอ่ะ คิดยังไงกับมัน"

     

                "กรูไม่รู้หว่ะว่าชอบมันรึเปล่า แต่.... กรูรู้สึกดีนะเวลาที่มีมัน เพราะงี้แหละมั้งกรูเลยทดลองคบกับมัน"

     

                "ทดลองคบ?"

     

                "อือ คบกับ1 เดือน ถ้ามันไม่ใช่ก็เลิกกัน มันจะได้ไม่ต้องมาตื้อกรูอีก"

     

                "มึงยอมเป็นเมียมัน??"

     

                "ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรนี่"

     

                "ครั้งแรกเจ็บไม๊" ก็ถามไว้ประดับความรู้เฉยๆครับ ไม่ได้อยากลองซะหน่อย

     

                "ก็เจ็บอ่ะ แต่ก็รู้สึกดี เอ้ย........ไอเหี้ยเพ้นท์ หลอกถามกรู"

     

                "ฮ่าๆ ไอพัด ตามกรูไม่ทันหรอกเมิง"

     

                "ตายซะเถอะไอเหี้ยเพ้นท์"

     

                "กล้าปาหมอนใส่กรูเรอะ ไอพัด มึงงงงงงงงงงงงงง"

     

                สงครามหมอนได้เริ่มขึ้นนะบัดนี้

     

    .

     

    .

     

    .

     

                "พัดพอแล้วกรูเหนื่อย" ผมล้มลงนอนบนเตียง  ไอพัดก็ล้มตามลงมา

     

                "คนแก่ก็เงี้ยแหละ"

     

                "เออ กรูคนแก่ แต่มึงอ่ะ โคแก่" ไอพัดทำหน้างงครับ ตามมุขผมไม่ทัน "โคแก่กินหญ้าอ่อนไงมึง เป็นไงล่ะ หญ้าอ่อนอร่อยป่ะ"

     

                "ไอเหี้ยเพ้นท์"

     

                [[ Rrrrr Rrrrr ]]

     

                โทรศัพท์ดังขึ้น ช่วยชีวิตผมได้ทันพอดี เห้อ เกือบโดนฆาตกรรมแล้วไหมล่ะนั่น

     

                "ไอซันโทรมา"

     

                "ก็รับดิ"

     

                "อือ" ไอพัดรับสาย คุยเสียงเหมือนไม่เต็มใจ แต่หน้ามันงี้ยิ้มไม่มีหุบ นั่นๆ เดินออกไปข้างนอกแล้วครับ

     

                เห้อ  .... เห็นไอพัดยิ้มได้ขนาดนั้น ไม่บ่อยเลยครับ

     

                การมีแฟนเนี่ย

     

                มันมีความสุขขนาดนั้นเลยหรอ??

     

    .

     

    .

     

    .

     

    โปรดติดตามตอนต่อไป

     

    ^^ ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์ ค่ะ ตอนหน้าจะเริ่มเรื่องของเพ้นท์แล้วนะค่ะ ส่วนคู่ของเพ้นท์ออกมาแล้วค่ะ หลายคนอาจจะพอเดาได้บ้าง แต่จะตรงมั้ย มาลุ้นกัน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×