คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : How to 10 _ เป็นแฟนกันนะ
วันนี้ตื่นมาใส่บาตรทันครับ คงไม่ต้องบอกนะว่าเพราะอะไร เหอๆ
ตักบาตรตอนเช้าครับ คุณนายแม่ลงทุนทำกับข้าวเอง โดยมีลูกมือคือป้าพร แม่บ้านครับ ส่วนผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จลงไปข้างล่างพระก็มาพอดี ตัวเลขดูกระตือรือร้นมากครับ ถามนู้นถามนี่ตลอด ทำยังกับว่าไม่เคยตื่นเช้ามาตักบาตรยังไงยังงั้นครับ ส่วนไอกรสงบนิ่งได้ดีมาก พี่อาทลงมาไม่ทันครับ
หลังจากนั้นก็ไปทานข้าวครับ ครั้งนี้ไอกรมันยึดที่นั่งข้างผมไว้ได้ทัน ตัวเลขเลยนั่งข้างพี่อาทแทน สงสารน้องอ่ะ นั่งเกร็งแทบไม่ได้แตะข้าวด้วยซ้ำ
"อันนี้อร่อยลูก" แม่ก็ขยันตักกับข้าวให้ตัวเลขครับ ส่วนพี่อาทเห็นน้องมันเกร็งๆก็เลยชวนคุย พี่อาทมันชอบเด็กครับ ตอนผมเล็กๆมันก็เป็นคนเลี้ยงผมเองกับมือ เป็นพ่อที่ดีได้เลยแหละ
"ตัวเล็ก กินผักเยอะๆ" พี่อาทพูดครับ
"เพ้นท์ไม่ชอบนี่"
"กรูบอกไอตัวเล็กนี่เถอะ" อ้าวใครจะไปรู้ล่ะ ก็ปกติพี่อาทมันเรียกผมว่าตัวเล็กนี่ "เก่งโว้ย กินผักได้ด้วย ไม่เหมือนเด็กบางคนแมร่งไม่ยอมกินเลย" ง่ะ ไอพี่อาทมันว่าผม ใจร้ายหว่ะ คือตอนเด็กผมไม่ชอบกินไง พี่อาบแมร่งก็จับยัดเยียดให้ผมกินตลอดอ่ะ พออยู่หอนี่ผมแทบไม่แตะเลย ฝังใจไง
"พ่อบอกเลขว่า กินผักเยอะๆ จะได้แข็งแรง" มันพูดบอกครับ คุณนายแม่กับพี่อาทหัวเราะชอบใจ
"ขนาดเด็กยังรู้เลย" พี่อาทพูดเปรยๆ แต่ผมร้อนตัวหว่ะ
"เพ้นท์ไม่กินผักก็แข็งแรงเถอะ"
"ผอมแห้งแรงน้อยแบบนี้เรียกว่าแข็งแรงหรอว่ะ" ไอพี่อาทมันว่าอ่ะ ไอกรมันหัวเราะด้วย ไหนมึงจีบกรูไม่เห็นเข้าข้างกรูว่ะ
"แบบเพ้นท์เค้าเรียกว่าหุ่นดีเถอะ พี่อาทน่ะตัวใหญ่เกินไป"
พี่อาทแมร่งก็หาเรื่องตลอด แม่นั่งหัวเราะ ไอเลขนั่งตาแป๋วไม่รู้เรื่อง ส่วนไอกรก็ไม่เคยจะเข้าข้างอ่ะ ใจร้ายทุกคนเลย
กินข้าวเสร็จครับ คุณนายแม่ไปซื้อของทำอาหารเที่ยงบอกให้พี่อาทพาไปเที่ยวไร่องุ่น อากาศตอนเช้ากำลังสบายครับแดดอ่อนๆ ไม่ร้อนมาก
พี่อาทพาขับรถชมไร่ ก่อนจะจอดรถให้ลงไปเดินเล่น
"องุ่นกินได้ไหมครับ" ตัวเลขมันถามพี่อาทครับ ตอนนี้มันกลายเป็นคนโปรดแล้ว พี่อาทน่ะอะไรๆก็เรียกแต่ตัวเล็กๆ ผมกลายเป็นหมาหัวเน่าละเนี่ย
"กินได้ดิ ลองชิมดู" พี่อาทหยิบองุ่นมาสองสามลูกส่งให้ตัวเลข สนใจน้องบ้างไหม!!
"เพ้นท์ครับทำไมพวงนี้มันฝาดๆอ่ะ" ไอกรหยิบองุ่นจากพวงมาให้ผมชิม
"ก็เพราะมันยังแก่ไม่เต็มที่น่ะซิ ก็เลยฝาดๆแบบนี้" เห็นผมอย่างนี้ก็พอจะมีความรู้บ้างแหละครับ "มึงต้องเลือกเก็บผลที่แก่เต็มที่ อ่อ ถ้ามันแก่เกินไปมันจะหวานเว่อร์ มานี่เดี๋ยวกรูเอาให้" ผมเลือกองุ่นพวงที่แก่เต็มที่ส่งให้ไอกรชิม
"ไม่ฝาดเหมือนเมื่อกี้ อร่อยมากครับเพ้นท์" ไอกรนี่ตาเป็นประกายเชียว "เพ้นท์เลือกยังไงอ่ะ"
"ปกติองุ่นเล็กๆอ่ะจะเป็นสีเชียว สีขององุ่นพันธุ์นี้พอมันแก่เต็มที่จะเปลี่ยนเป็นสีม่วงดำ หรือแดงอมดำ" ผมชี้องุ่นให้มันดูเป็นการเปรียบเทียบ "หรือไม่มึงก็สังเกตุดูที่ขั้วช่อผล ถ้าผลแก่เต็มที่ ขั้วของช่อผลจะเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีน้ำตาล แสดงว่าเก็บได้แล้ว แบบพวงนี้ไง" ผมเก็บมาทั้งพวงแล้วหยิบเข้าปากกิน อร่อยมาก หวานกำลังดี ผมยื่นให้ไอกร แบ่งมันกิน ไอกรแมร่งไม่ทำอะไรครับมองหน้าผมอย่างเดียว มองมากๆเดี๋ยวกรูก็เก็บตังส์หรอก
"เพ้นท์ครับ"
"หือ" ผมหันไปหาไอกร
"ปะ เปล่าครับ ไปตรงนู้นดีกว่า พี่อาทกับเลขเดินไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้" ไอกรทำท่าจะเดินไปครับ แต่ผมฉุดแขนไว้ก่อน
"กร กรูสงสัยหว่ะ คือมึงเคยบอกว่าคนที่เค้าเป็นแฟนกันต้องชอบกัน รักกัน แล้วที่มึงจีบกรู............."
"พี่เพ้นท์ๆ" ไอตัวเลขครับเรียกผมซะดัง แถมกำลังวิ่งตรงมาทางนี้ด้วย เห้อ ผมอุตส่าห์รวบรวมความกล้า ถามมันแล้วเชียว "ดูนี่ดิพี่เพ้นท์ องุ่นพวงนี้เลขเก็บเอง หวานอร่อยด้วย พี่อาทชมเลขด้วยแหละ" เด็กน้อยยิ้มดีใจ โชว์พวงองุ่นอวดผม "อันนี้เลขให้พี่เพ้นท์"
"อือ ขอบใจ"
เที่ยวเล่นจนหมดแรงครับ เที่ยงแล้วด้วยแดดร้อนมาก พี่อาทเลยพากลับบ้าน คุณนายแม่กับป้าพรกำลังตั้งโต๊ะอยู่พอดี พวกผมเข้าไปช่วย โอโห้ ของโปรดผมอีกแล้ว
"ผัดไทอร่อยจังครับ" ตัวเลขกินเข้าไปไม่กี่คำก็เอ่ยชม
"ไม่ใช่ผัดไทหรอกลูก อันนี้เค้าเรียกหมี่โคราช ผัดหมี่โคราชน่ะ" คุณนายแม่แก้เสียใหม่ "อาหารขึ้นชื่อเลยนะ เส้นหมี่ที่เอามาทำเค้าเรียกหมี่ตะคุลูก"
"เลขชอบครับ เส้นมันนุ่มแล้วก็เหนียวด้วย อร่อยๆ อาแมทกินดิ" ตัวเลขชี้ชวนให้อาแมทของมันกินด้วย ผมกินจานที่สองแล้วครับ ฝีมือแม่ไม่เคยตกเลย
"ถ้าเลขชอบเดี๋ยวกลับบ้านพี่เพ้นท์ทำให้กินอีก" ผมพูดครับ ตัวเลขยิ้มดีใจ แต่ไอกรนี่ซิ ดูมันทำหน้าเข้า
"เพ้นท์ทำหรอครับ ผมว่าอย่าเสี่ยงดีกว่า" ไอกรมันพูดครับ ทั้งแม่ ทั้งพี่อาทฮากันทั้งโต๊ะอ่ะ ไอกรมึงจำไว้เลย
"นี่มึงไม่เชื่อใจกรูหรอ"
"ไม่เชื่อครับ เพราะฝีมือทำอาหารของเพ้นท์ผมพิสูจน์มาด้วยตัวเองแล้ว"
"อาแมท พี่เพ้นท์ทำอาหารแย่ขนาดนั้นเลยหรอ" ไอกรรีบพยักหน้ารัวครับ กรูแย่ขนาดนั้นเลยหรอว่ะ
"หมี่โคราชเดี๋ยวนี้มีแบบเครื่องปรุงสำเร็จแล้วจ๊ะ แต่อย่างที่แมทว่าแหละลูก อย่าให้น้องเพ้นท์เข้าครัวจะดีที่สุด" แม่ก็เป็นไปด้วยกับเค้าอีกคน ใครๆก็ไม่รักผมขนาดไอกรยังส่ายหน้าเลย
"พี่อาท แม่ว่าเพ้นท์อ่ะ" หันไปฟ้องพี่อาทครับ มันหัวเราะเยาะซ้ำเติม ลืมไปว่าพี่อาทมันแปรพักตร์แล้ว
"อย่างอนน่าเพ้นท์ เดี๋ยววันนี้กรูพาไปเลี้ยงหมูกระทะบุฟเฟ่"
"พูดแล้วห้ามคืนคำด้วย" เด็ดมาก พี่อาทใจดีที่สุด หมูกระทะเนี่ยของโปรดเลยเถอะ
.
.
.
ร้านหมูกระทะบุฟเฟ่
ร้านประจำของผมเองครับ กลับบ้านทีไรต้องกินร้านนี้ตลอด บรรกาศดีมากครับ พนักงานบริการดีเยี่ยม พี่อาทจองที่นั่งตรงแถวๆหน้าเวทีครับ อ่อ ที่นี่เค้ามีดนตรีสดให้ฟังด้วยครับ
พี่อาทชวนเพื่อนสมัยมหาลัยมาด้วยครับ พี่คิม พี่แป้ง แล้วก็พี่แจน สองคนหลังเนี่ยน่ารักมากครับ พี่แป้งสาวห้าว ส่วนพี่แจนเนี่ยออกจะเปรี้ยวๆ ผมรู้จักเพื่อนพี่อาททุกคนครับ นิสัยดีกันหมด ไม่รู้คิดยังไงมาคบกับพี่อาทได้ (ว่าพี่ตัวเองซะงั้น)
ตัวเลขกลายเป็นเด็กคนเดียวในกลุ่มครับ ยึดที่นั่งข้างผม แต่เกิดสงครามเล็กน้อยครับ คือพี่แป้งกับพี่แจนเค้าแย่งกันดูแลตัวเลข ฮ่าๆ ตอนนี้มันฮอตมากในหมู่พวกผม กลายเป็นตัวเลขต้องไปนั่งกลางระหว่างสองสาว ไอกรเลยมานั่งข้างผมแทน
"ผมไปตักอาหาร เพ้นท์เอาอะไรเพิ่มไหมครับ" ไอกรบริการตลอด เพราะผมไม่ยอมลุกไปไหน กินอย่างเดียวครับ
"เอาหมูกับปลาหมึก แล้วก็กุ้ง ไม่เอาผักนะ" ไอกรก็ยิ้มรับครับ เดินไปตักตรงซุ้มอาหาร ผมก็กินครับไม่ได้สนใจอะไร พอเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นแหละ มีสาวสวยยืนคุยกับมันอยู่ครับ เพื่อนหรอ?? บ้าน้า ไอกรมันจะมีเพื่อนอยู่แถวนี้ได้ไง
"เพ้นท์ ลุกขึ้นทำไมอ่ะ" พี่อาทที่นั่งข้างๆถามขึ้น
"จะไปตักอาหารเพิ่มอ่ะ พี่อาทเอาอะไรป่ะ"
"ไม่เอาหว่ะ กรูจะกินเบียร์" ผมก็เดินไปครับ ตรงดิ่งไปหาไอกรทันที
"กร... ทำไมตักนานจังว่ะ กรูรออยู่นะโว้ย"
"ได้แล้วครับ" หันมายิ้มกับผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"เมื่อกี้..."
"อ่อ เค้ามาถามทางไปห้องน้ำน่ะครับ" ถามทางไปห้องน้ำเนี่ยนะ พระเจ้า เชื่อก็ควายแล้วเถอะ
"หรอ เห็นคุยกันตั้งนานเนี่ยนะ"
"ครับ ที่จริงเค้าเข้ามาจีบผม" รู้แล้วก็ยังคุยอ่ะนะ เลวมากมึงไหนว่าจีบกรูอยู่ว่ะ หลายใจหว่ะ
"แล้วมึงยิ้มทำไม ดีใจหรอที่เค้ามาจีบ"
"ไม่ได้ดีใจที่เค้ามาจีบหรอกครับ แต่ดีใจที่เพ้นท์หึงต่างหาก" ป๊าดดด กล้าพูด
"มั่วแล้วมึง หึงบ้าบออะไร แค่มาตามเถอะ ปล่อยกรูรอตั้งนาน รีบตามมาเลยมึง" ผมเดินนำลิ่วมาที่โต๊ะครับ นั่งลงแล้วก้มหน้าก้มตากินไม่หันไปมองหน้าไอกรครับ มันปิ้งๆ แล้วก็ตักใส่จานให้ผม
"มัวแต่ตักให้กรูแล้วมึงกินอะไรอ่ะ"
"ผมรอเพ้นท์ตักให้บ้างอ่ะ"
"งั้นมึงก็ไม่ต้องกินหรอก"
ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ผมก็ตักให้ผมอยู่ดีแหละครับ อะไร๊ ไม่ต้องมองอย่างนั้น คือผมเริ่มอิ่มแล้วไง แต่ของมันเหลือเยอะถ้าไอกรมันไม่กินเดี๋ยวโดนปรับ
"เพ้นท์ เดี๋ยวผมไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
"อือ" เข้าห้องน้ำแล้วจะบอกกรูเพื่อ??
"ไอแมทมันดูแลมึงดีมากเลยหว่ะเพ้นท์" อยู่ๆพี่อาทมันก็พูดขึ้นครับ ผมแทบสำลักอาหารอ่ะ
"ก็ปกตินี่ มันก็แบบนี้แหละ" พยายามไม่พูดอะไรให้พี่อาทสงสัยครับ เดี๋ยวไอกรมันจะซวย
"ไม่ต้องปิด กรูรู้แล้วเรื่องที่ไอแมทจีบมึง" ห๊า พี่อาทรู้แล้ว อะไร ยังไง เมื่อไหร่ แล้วใครบอกมันว่ะ "แมทมันบอกกรูหว่ะ ตั้งแต่เมื่อวานล่ะ"
"ละแล้ว พี่อาทไม่กีดกันอะไรแบบนี้หรอ"
"แล้วกรูจะกีดกันเพื่อ? มึงดูละครเยอะไปรึเปล่าหึตัวเล็ก"
"ไม่หวงเพ้นท์หรอ ปกติแมร่งแทบแดกหัวไอพวกที่เข้ามาจีบเพ้นท์นี่"
"กรูห่วงโว้ย ไม่ได้หวง พวกที่มาจีบมึงเมื่อก่อนมีแต่ผู้หญิงร่านๆ หรือไม่ก็ผู้ชายแรดๆ กรูจะวางใจให้พวกนั้นมันดูแลน้องกรูได้ไง" คือ พี่อาทมันใช้คำพูดแปลกๆหว่ะ ผู้หญิงร่านน่ะเข้าใจ แต่ผู้ชายแรด นี่ยังไงว่ะ "กรูว่าไอแมทก็โอเคนะ มันกล้ายอมรับกับกรูอย่างแมนๆเลยว่ามันชอบมึง แล้วจากที่สังเกตุมามันก็เป็นคนดีพอคงจะดูแลไอตัวเล็กของกรูได้" คือตกลงพี่อาทสนับสนุนไอกรใช่มั้ย
"พี่อาทเชื่อใจมันขนาดนั้น"
"มันไม่เกี่ยวว่ากรูเชื่อใจหรือไม่เชื่อใจมันหรอก เพราะทุกอย่างมันอยู่ที่มึงหว่ะ ว่าจะเอายังไงกับมัน"
ผมคิดว่า ............ ผมได้คำตอบให้กับหัวใจตัวเองแล้วล่ะ
.
.
.
"ขอยืมเวทีชั่วคราวครับ คือ ผมพูดไม่ค่อยเก่งครับ เลยอยากจะมอบเพลงๆนี้ แทนความรู้สึกของผมลองฟังครับ ............. เหตุผลที่ไม่อยากเป็นเพื่อนเธอ"
เสียงที่คุ้นเคย ทำให้ผมต้องหันไปมองที่เวที ...... ไอกรมันยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับส่งยิ้มให้ผมอย่างที่มันทำเป็นประจำ ไหนมึงบอกว่าไปเข้าห้องน้ำไง ห้องน้ำบ้านมึงอยู่ตรงนั้นหรอว่ะ??
"ก็รู้เราเป็นเพื่อนกัน แต่ฉันก็คิดไปไกล อยากเป็นอะไรที่มากกว่านั้น
ก็รู้ว่ามันไม่ควร แต่รักห้ามได้ที่ไหนกัน เพื่อนก็เพื่อนเถอะ จะว่าก็ช่างเถอะ ก็มันรักหมดใจ
ไม่รู้ว่านานเท่าไร ที่ใจรับเธอเข้ามา ปิดบังเรื่อยมาไม่ปรึกษาใคร
วันนี้เป็นไงเป็นกัน โปรดฟังฉันให้เข้าใจ เลิกเป็นเพื่อนเถอะ พอสักทีเถอะ ก็เรื่องมันเป็นแบบนี้
หนึ่ง คือหึงเมื่อใครใกล้เธอ สอง คือเพ้อเวลาห่างกัน
สาม คิดถึงเธอทุกวัน เพื่อนกันไม่เป็นแบบนี้
สี่ คืออยากสบตา ส่วนข้อห้าน่ารักสิ้นดี
หกถึงร้อย ไว้ฟังพรุ่งนี้ เหตุผลที่ฉัน ไม่อยากเป็นเพื่อนเธอ
ชักช้าฉันเองก็กลัว กลัวมีคนมาลงแข่ง ถ้าออกตัวแรงก็อย่าว่าฉัน
คบๆ เป็นแฟนเถอะนะ ไม่เสียหายคนรักกัน ขอให้เชื่อเถอะ รับรักฉันเถอะ ฉันเป็นเพื่อนเธอได้ไม่ดี
หนึ่ง คือหึงเมื่อใครใกล้เธอ สอง คือเพ้อเวลาห่างกัน
สาม คิดถึงเธอทุกวัน เพื่อนกันไม่เป็นแบบนี้
สี่ คืออยากสบตา ส่วนข้อห้าน่ารักสิ้นดี
หกถึงร้อย ไว้ฟังพรุ่งนี้ เหตุผลที่ฉัน ไม่อยากเป็นเพื่อนเธอ
หนึ่ง คือหึงเมื่อใครใกล้เธอ สอง คือเพ้อเวลาห่างกัน
สาม คิดถึงเธอทุกวัน เพื่อนกันไม่เป็นแบบนี้
สี่ คืออยากสบตา ส่วนข้อห้าน่ารักสิ้นดี
หกถึงร้อย ไว้ฟังพรุ่งนี้ เหตุผลที่ฉัน ไม่อยากเป็นเพื่อนเธอ
สรุปเลยนะ บอกเธออีกที ว่าเพื่อนคนนี้ อยากเป็นแฟนของเธอ"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!" เสียงผู้หญิงร้องกรี๊ดดังมากอ่ะ ตอนที่ไอกรร้องเพลงจบ ผมตอนนี้ไม่ไหวแล้วครับ หน้าแดงมาก สายตาที่มันมอง รวมทั้งเนื้อหาเพลง ทำเอาผมเขินจนทำอะไรไม่ถูกอ่ะ
ไอกรมันยิ้มครับ ไหว้ขอบคุณพี่ๆที่เค้าเล่นดนตรีให้ก่อนจะเดินลงมา คนอื่นเค้ามองตามมันครับ เหมือนจะอยากรู้ว่ามันร้องเพลงนี้ให้ใคร ไอเหี้ยกรมันเดินมาที่โต๊ะ คนอื่นรอบๆให้ความสนใจมาที่โต๊ะผม แต่ไอกรมันเฉยมากครับ ทำราวกับว่าเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนอื่นก็เลิกสนใจไปเอง
"น้องแมทร้องเพราะมากอ่ะ" พี่แป้ง พี่แจนพูดครับ อันนี้ผมเห็นด้วย ไอกรร้องเพลงเพราะจริงครับ
"ร้องให้ใครว่ะ" พี่ๆในโต๊ะเค้าก็แซวกัน ไอกรไม่ตอบครับ ยิ้มอย่างเดียว
"พวกมึงอิ่มยังว่ะ ไอตัวเล็กตาปรือจะหลับล่ะ" พี่อาทพูดขึ้น พวกพี่ๆเค้าก็พยักหน้า แล้วเรียกเก็บเงินครับ งานนี้พี่อาทเลี้ยงเอง หล่อขึ้นมาทันทีเลยพี่ผม
พี่เอก พี่คิม พาพี่แจน พี่แป้งไปส่ง ส่วนพวกผมที่มารถคันเดียวกันก็ตรงกลับบ้านทันทีครับ
ถึงบ้านครับ ไอกรบังคับให้ตัวเลขอาบน้ำก่อนเข้านอนเพราะกลิ่นหมูกระทะติดตัว ผมเองก็อาบน้ำครับ ครั้งนี้อาบนานมาก คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ไม่บอกหรอกว่าคิดเรื่องไอกรอยู่ ฮ่าๆ
อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็นอนเล่นครับ นอนอยู่บนเตียง คิดอะไรเพลินๆ ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง เดินไปเปิดเจอกับไอกร ทำหน้าหล่ออยู่
"เพ้นท์ครับ"
"เลขล่ะ นอนแล้วหรอ"
"หัวถึงหมอนก็หลับเลยครับ" ไอกรยิ้มแล้วก็เงียบไม่พูดอะไรต่อ บางทีกรูก็รอมึงพูดอยู่อ่ะนะ ถ้ามันไม่พูด งั้นผม...
" กรูสงสัยหว่ะ คือมึงเคยบอกว่าคนที่เค้าเป็นแฟนกันต้องชอบกัน รักกัน แล้วที่มึงจีบกรู..........."
"ผมชอบเพ้นท์ครับ" คำพูดจากปากของไอกร ทำให้ใจผมมันเต้นแรงมาก "แล้วเพ้นท์ล่ะครับ"
"เออ"
"เออ คืออะไรครับ" ไอห่ากร ทีเรื่องอื่นฉลาดจริ๊ง มาแกล้งโง่อะไรตอนนี้
"เออ ก็คือ เออ ถ้ามึงไม่เข้าใจ หรือแกล้งโง่ก็เรื่องของมึง"
"โธ่ เพ้นท์ครับใจร้ายจริงๆ" มึงว่ากรูใจร้ายแล้วมาชอบกรูทำไม เหอะ ไม่สนไม่แคร์ครับ "งั้นเราเป็นแฟนกันนะ"
"โตแล้ว คิดเองซิ"
"ครับ งั้นไปกันเถอะ" ไอกรมันจูงมือผมเดินไปที่ห้องนอนที่มันนอน
"เห้ยๆ เดี๋ยวมึงลากกรูไปไหน"
"ผมคิดว่าเพ้นท์คงอยากนอนกอดผมคืนนี้ ผมเลยพากลับห้องไงครับ ที่จริงก็อยากนอนห้องเพ้นท์แหละ แต่ตัวเลขนอนคนเดียวไง เดี๋ยวตื่นมาไม่เจอใครจะร้องไห้เอา" คือฟังมันพูดแล้วงงครับ รู้ตัวอีกทีไอกรก็นอนกอดผมแล้ว
"แล้วผมก็คิดว่าเพ้นท์คงอยากให้ผมจูบด้วย จะได้นอนหลับฝันดี" ไอกรมันไม่ปล่อยให้ผมได้แย้งอะไรครับ จัดการประกบปากเรียบร้อย
"อือ พอแล้ว"
"งั้นก็ .... ฝันดีครับเพ้นท์" เออ ขโมยหอมแก้มกรูอีก ขนาดเป็นแฟนกันวันแรกยังโดนขนาดนี้ ไม่อยากจะคิดถึงวันต่อมาเลยจริงๆ
.
.
.
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ^^
เย้ๆ กรเพ้นท์เป็นแฟนกันแล้ว ตอนหน้าเจอซันพัดค่ะ
ขอบคุณ ข้อมูลองุ่น จาก http://suputra-gardengrape.com/page18.html และเนื้อเพลง "เหตุผลที่ไม่อยากเป็นเพื่อนเธอ" จาก Siam Zone
ขอบคุณทุกคอมเม้น ขอบคุณทุกคนมากค่ะ เจอกันเมื่อชาติต้องการ อิอิ
ความคิดเห็น