ขอบคุณกันและกัน

ลำดับตอนที่ #3 : ผู้หญิงคนนั้น ตอนที่ ๓

"พี่วีร์ขา แล้วอย่าลืมขึ้นเครื่องไปหาปลาตอนซัมเมอร์นะค่ะ"  สาวน้อยพูดพร้อมออเซาะไปที่อกของชายหนุ่ม วีร์เชิดหน้าขึ้นอย่างเซ็งๆ  "พี่วีร์ขา  อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิค่ะ ปลารู้นะค่ะ ว่าพี่วีร์กำลังคิดถึงปลานะ แหม เดี๋ยวอีกแค่ สองสามเดือนก็ได้เจอกันแล้ว"  ปลาพูดพลางหยิกจมูกวีร์อย่างเอ็นดู  "อย่างอแงสิค่ะ"

"ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้เที่ยวบิน G24 ไฟลท์ไปเยอรมันกำลังเทียบท่าสถานีแล้ว ผู้โดยสารท่านใดที่มีความประสงค์จะขึ้นเที่ยวบินนี้ กรุณาไปที่ gate ได้แล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ"  ปลาฟังจบแล้วจึงเขย่งขาขึ้นไปจูบแก้มวีร์เบาๆ  "ไปก่อนนะค่ะดาร์ลิ่ง"  ปลาพูดเสร็จแล้วเดินบิดสะโพกไปพร้อมทั้งหันหน้ากลับมาทักทาย วีร์ที่ยืนอยู่จึงยักไหล่ให้ ปลาจึงหันมาโบกมืออีกครั้งหนึ่ง

หลังจากที่ปลาเดินจากไปแล้ว วีร์ถอนหายใจอย่างสบายใจและเดินไปตามย่านศูนย์การค้าที่แอร์พอร์ต  ชายหนุ่มเลือกที่จะนั่งฆ่าเวลาที่ร้านกาแฟร้านเดิม (เพราะพนักงานสวยและไม่มีอะไรทำ)  #อะไรว่ะ เมื่อวานคนแน่นเต็มร้านเลย วันนี้มียัยนั่นคนเดียว#  วีร์คิดในใจแล้วนั่งลงบนเก้าอี้โซฟาตัวหนึ่งที่ตั้งอยู่กลางร้าน  "สวัสดีค่ะ รับอะไรดีค่ะ"  พนักงานสาวยิ้มทักทายให้วีร์ตามมารยาท ชายหนุ่มหยิบเมนูจากมือหญิงสาวแบบจงใจให้สัมผัสกับมือ พนักงานสาวฝืนยิ้มตามมารยาทก่อนจะค่อยๆชักมือหนี จนวีร์เห็นยังอดขำไม่ได้

วีร์ทอดสายตามองเมนูไปเรื่อยๆ ชายหนุ่มไม่รู้จะเลือกอะไรดี จึงหันไปมองที่โต๊ะของหญิงสาวคนนั้น ก่อนจะหยักคอ  #เป็นยัยนี่ก็ดีเหมือนกัน วันๆกินแต่กาแฟอะไรไม่รู้และเค้กแครอท#  "น้อง งั้นเอาแบบคนๆนั้นแก้วนึงแล้วกัน แต่ของพี่ไม่ต้องเอาแบบจางแบบนั้นนะ แล้วก็ขอเป็นช็อกโกแลต ชอร์ตเค้ก"  "ช็อกโกแลต ชอร์ตเค้กและครีมปั่นวนิลา รอสักครู่นะค่ะ"  #เอ้า ไม่ใช่กาแฟเหรอนั่น#  วีร์คิดในใจก่อนจะอึ้งไป  #ยัยนี่กินอะไรแปลกๆแหะ มิน่าละสีจางเชียว#

เวลาผ่านไปประมาณ 5 นาทีเศษๆ ครีมปั่นวินลาและช็อกโกแลต ชอร์ตเค้กเสริฟบนโต๊ะของวีร์ ชายหนุ่มหยิบแก้วขึ้นมาดูดคำแรก ถึงกลับบ้วนทิ้งทันที  #มิน่าละสั่งแก้วเดียวกินได้ทั้งวัน#  "น้องๆ"  วีร์เรียกพนักงานหนุ่มคนหนึ่งในชุดนักเรียน  "มีอะไรครับ"  "พี่ขอเป็นมอคค่าเย็นแก้วนึงละกัน เอาแบบ ช็อกโกแลตเอ็กซ์ทรีมเลยนะน้อง"  วีร์พูดเสร็จแล้วยกแก้วครีมปั่นวนิลาใส่มือเด็กหนุ่มคนนั้น  "ช่วยเอาไปให้ผู้หญิงคนนั้นที บอกว่าพี่เลี้ยงนะ"  "ครับผม"  พนักงานเสิร์ฟหนุ่มฝึกหัดยกแก้วนั้นไปวางบนโต๊ะ  "พี่ครับๆ คือพี่ผู้ชายคนนั้นเค้าเลี้ยงนะครับ"  พนักงานเสิร์ฟหนุ่มพูดขึ้นพร้อมกับวางแก้วลง หญิงสาวยกแก้วใบนั้นขึ้นมาแล้วหย่อนทิ้งลงไปตรงถังขยะเล็กๆ ก่อนที่จะจดอะไรสักอย่างแล้วยื่นให้เด้กหนุ่มคนนั้น

เด็กหนุ่มเดินกลับมาที่โต๊ะของวีร์อีกครั้ง  "น้องๆพี่ว่ายัยคนนั้นต้องเป็นโรคจิตตกแน่ๆเลย มารยาทก็แย่เนอะ"  เด็กหนุ่มเงียบไม่พูดอะไร  "พี่ว่าต้องเป็นนักแต่งนิยายสติแตกแน่ๆเลย"  "เอ่อ พี่ครับ คืออย่าว่าผมอย่างนู้นอย่างนี้เลยนะ เป็นผม ผมก็ไม่กิน พี่เล่นบ้วนลงไปในนั้น"  "เอ่อ จริงด้วยแหะ"  "เอ่อ พี่ครับ พี่ผู้หญิงคนนั้นเค้าฝากนี่มา"  เด็กหนุ่มพูดพร้อมกับหยิบโน้ตแผ่นเล็กๆให้  วีร์หยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาอ่านข้อความ  ๐ขอบคุณค่ะ๐ #บางทียัยนั่นคงไม่ได้สังเกตเลยด้วยซ้ำว่าในแก้วใบนั้นมีน้ำลาย#