ขอบคุณกันและกัน

ลำดับตอนที่ #2 : ผู้หญิงคนนั้น ตอนที่ ๒

"ร้านกาแฟกำลังจะปิดแล้วค่ะ"  พนักงานสาวคนหนึ่งพูดด้วยรอยยิ้ม หญิงสาวมองขึ้นไปบนนาฬิการูปวงกลมที่แขวนอยู่บนฝาผนัง เวลา สี่ทุ่มเศษๆ  #หมายความว่าที่ร้านให้เรานั่งจนเกินเวลาแล้วเหรอเนี่ยะ#  หญิงสาวรีบ save บทความที่เธอพิมพ์และกด shut down เพื่อจะปิดโน้ตบุ๊ค เธอเก็บโน้ตบุ๊คเข้ากระเป๋าถือ และก้มหัวเพื่อแสดงอาการขอโทษให้กับพนักงานและเจ้าของร้าน

หญิงสาวเดินทอดน่องไปตามทางเดิน(footpath) และเธอก็ได้พบกับ ชายหนุ่มคนเดิมที่จะมานั่งเก้าอี้ร่วมโต๊ะกับเธอ

"สวัสดีครับ"  วีร์ทักทายหญิงสาวที่เขาเคยพบ(และสนใจว่าทำไมยัยนี่ถึงเชิดใส่เค้าได้ทั้งๆที่ยังไม่มีแฟน)  "พี่วีร์ค่ะ ทำแบบนี้ได้ไง แซนดี้ไม่ยอมนะ"  หญิงสาวที่เดินคู่กับวีร์พูดขึ้นด้วยอาการไม่พอใจ

"นี่หล่อนเป็นใครกันยะ"  แซนดี้พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ และยืนกอดอก ส่งสายตาจิกสุดขีด หญิงสาวคนนั้นหยุดเดินและเดินเลี่ยงไปข้างๆ แซซนดี้จึงถอยหลังไปขวางอีก

"นี่ฉันถามแล้วยังไม่ตอบอีกเหรอ"  หญิงสาวคนนั้นทำท่าจะเดินไปข้างๆอีก แซนดี้จึงคว้าข้อมือไว้และบีบอย่างแรง  "ทีนี้จะหยุดแล้วคุยกับฉันได้รึยัง"  หญิงสาวคนนั้นยังคงไม่ตอบอะไร วีร์สังเกตุได้ว่า แววตาของหญิงสาวคนนั้นกำลังชุ่มด้วยน้ำตา(อาการน้ำตาคลอเบ้า) วีร์จึงดึงแซนดี้เข้ามากอดและชวนเดินไปอีกทาง

"ทีหลังอย่าทำอย่างนี้อีกนะค่ะ แซนดี้ไม่ยอมจริงๆด้วย"  แซนดี้พูดด้วยน้ำเสียงงอนๆและเดินจากไปพร้อมกับวีร์