บทความเกี่ยวกับการออกกำลังกายจ้า

ลำดับตอนที่ #8 : วิ่งออกกำลัง...ทำสุขภาพดี ห่างไกลโรคไม่แพ้กีฬาอื่น

ง่ายๆ เสียค่าใช้จ่ายน้อย แต่กลับได้คุณค่าเกินคุ้ม

โดยปกติ คุณอ้อยสุกัญญา โลหะพรม (เจ้าหน้าที่การตลาดสายงานค้าหลักทรัพย์) เป็นคนชอบเล่นกีฬาซึ่งตอนเรียน เวลามีกีฬาก็เข้าร่วมกิจกรรมของโรงเรียน คือ วิ่งระยะสั้น วอลเลย์บอล บาสเกตบอล ฯลฯ

นอกจากนี้จะชอบเล่นกีฬาเกือบทุกชนิด ก่อนนั้นมีโรคประจำตัวคือเป็น กระเพาะอาหารอักเสบ เพราะรับประทานอาหารไม่ค่อยตรงเวลา เพราะในแต่ละวันมันช่างมีงานเยอะแยะวุ่นวายไปหมด

แรกเริ่มเดิมทีอ้อยได้ไปที่สนามกีฬาหัวหมาก พบคนวัยหนุ่มสาว มาออกกำลังกายมากมาย ตัวเองก็เลยคิดว่าน่าจะออกกำลังกายบ้าง โดยพยายามมองหาชนิดของกีฬา ที่เหมาะกับผู้หญิงออฟฟิตตัวเล็กๆ อย่างอ้อยอยู่นาน ในที่สุดหลังจากที่ได้ย่ำเท้าเข้าไปในสนามกีฬารัชมังคลากีฬาสถาน ก็เห็นผู้คนหลากหลายวัย วิ่งเยอะๆ อยู่ในลู่วิ่งกันหลายคน ตัวเองก็เลยอยากย่ำเท้าในลู่วิ่งตาตันบางจังเลบ และก็เลยมาวิ่งออกกำลังตั้งแต่นั้นมา โดยมีพี่ไก่ (คุณคมกฤช)เป็นผู้แนะนำและสอนทักษะต่างๆในการวิ่งให้

ซึ่งในระยะแรกตัวเองซึ่ง เป็นผู้หญิงที่มีรูปร่างบาง ก็ไม่ได้คิดที่จะวิ่งขนาด 5 กิโล หรือ 10 กิโล เพียงชอบที่เห็นคนมาออกกำลังกายกัน เจอคนเยอะทักทายกัน ทุกคนช่างเป็นคนที่มีอัธยาศัยดี เอื้อเฟื้อซึ่งกันและกัน เหมือนพี่เหมือนน้อง แม้จะต่างอาชีพ ต่างฐานะ แต่พอมาวิ่งเจอกันก็ทักทายกัน มีความเป็นกันเอง เลยชอบอยากจะวิ่งทุกวัน

พอฝึกซ้อมไปนานๆ ก็พอดีมีพี่คนหนึ่งในสนาม แนะนำว่าให้ไปวิ่งงาน กรุงเทพมาราธอน ทีแรกคิดว่าตัวเองคงไม่ไหวหรอก แต่ก็ลองวิ่งในสนามรัชมังคลาฯ ดูประมาณ 25 รอบ ก็วิ่งได้ ไม่รู้สึกเหนื่อยมากมายอะไร? ก็เลยไปสมัครวิ่งมินิมาราธอน 10 กม. ครังแรก ในงานกรุงเทพมาราธอน 2002 (ปี 2545) พอตกกลางคืนวันเสาร์ นอนก็นอนไมหลับตื่นเต้น กลัวไปหมด

เช้าวันแข่งขัน อาทิตยืที่ 24 พฤศจิกายน 2545 ก็ไปวิ่ง พอออกสตาร์ทไปประมาณ กิโลแรกก็ปวดปัสสาวะ พอเข้าหลักกิโลที่ 8 ก็เริ่มมีอาการหน้ามืดคล้ายจะเป็นลม ก็เลยต้องหยุดวิ่ง เปลี่ยนมาเป็น เดินๆวิ่งๆแทน ซึ่งในที่สุดก็ถึงเส้นชัยจนได้ ด้วยเวลา 1 ชั่วโมง 57 วินาที ซึ่งตัวเองจำได้ไม่มีลืม เพราะเป็นครั้งแรกในชีวิตที่วิ่งถึง 10 กิโลเมตร

หลังจากนั้นก็หยุดวิ่งไประยะหนึ่ง หันไปว่ายน้ำบ้าง แต่ภายหลังก็กลับมาวิ่งอีก โดบเริ่มซ้อมใหม่ เพราะคิดว่าถ้าไม่ได้ซ้อมไปวิ่ง 10 กิโลก็กลัวจะมีอาการเดิมคือหน้ามืด ตื่นเต้นจะเป็นลมอีก หลังจากการวิ่งที่งานกรุงเทพมาราธอนครั้งนั้น ไม่นานก็เริ่มออกสนามวิ่งบ่อยๆ ตามงานวิ่งต่างๆ เท่าที่ผ่านมาวิ่งมาแล้วประมาณ 40 สนาม

อ้อยเคยได้ถ้วยอันดับ 2 จางงานวิ่งที่ เขื่อนคลองท่าด่าน จ.นครนายก และอันดับ 5 จากงานตามรอยกู้ชาติพระเจ้าตากสินมหาราช จังหวัดอยุธยา แต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่ตัวเองใฝ่ฝัน...แต่สิ่งที่รู้สึกประทับใจมากคือบรรยากาศในสามวิ่ง เช่นสนามวิ่งที่ จอมบึง ริเวอร์แคว และอีกหลายแห่ง เพราะอากาศดีบรรยากาศในงานวิ่งคึกคัก เจอนักวิ่งงทีมชาติรวมไปถึงนักวิ่งหน้าใหม่ นักวิ่งหลากหลายเพศ หลากหลายวัยมากมาย รวมไปถึงได้วิ่งกับนักวิ่งระดับทีมชาติหลายๆคน ซึ่งทุกคนมีอัธยาศัยดีมาก ไม่ถือตัวเลย ซึ่งเป็นเสน่ห์ส่วนหนึ่งของงานวิ่งแต่ละสนามซึ่งแตกต่างกัน

ผลดีของการออกกำลังกายด้วยการวิ่ง ปัจจุบันนี้ อาการของโรคกระเพาะอาหารก็ดีขึ้นเรื่อยๆ อีกทั้งมีเพื่อนมากมาย รู้จักกันหลายชมรมฯ ตัวเองคิดว่าการออกกำลังกายโดยการวิ่ง เป็นกีฬาที่เสียค่าใช้จ่ายน้อยที่สุด มีเพื่อนหลากหลายอาชีพ ต่างวัยกับกีฬาชนิดอื่นๆ ที่ต้องคอยเอาชนะผู้อื่นโดยตรง

แต่การวิ่งเพื่อสุขภาพเป็นการเอาชนะใจตัวเอง มากกว่า ถึงแม้จะแข่งเวลากับนักวิ่งคนอื่นๆ ในสนามเดียวกันก็ตาม