รุ่งอรุณ อุ่นไอรัก

เพราะสูญเสียเสาหลักในชีวิต เธอจึงต้องอยู่ในการดูแลของเขาแทน

แต่ดูเหมือนว่าการใช้ชีวิตกับ 'ผู้ปกครองคนใหม่' คงไม่ง่ายอย่างที่เธอคิดไว้เสียแล้ว

ก็เขาน่ะทั้งดุ ทั้งเผด็จการ ปากก็ร้ายเสียยิ่งกว่าอะไร

แต่ทำไมนะ...ยิ่งใกล้เขาเท่าไร...ใจเธอก็ยิ่งไหวหวั่นขึ้นเท่านั้น

“ฉันเป็นผู้ปกครองเธอ…ดังนั้นฉันมีสิทธิ์ที่จะสั่งให้เธอห้ามคบกับใครก็ได้” ธันวาได้แต่ถอนหายใจหนัก ๆ ระบายพายุร้อนในใจที่มันกำลังปั่นปวนเขาไปหมดเพียงแค่เห็นเด็กสาวตรงหน้ามีทีท่าสนใจชายอื่น

“ผู้ปกครองนะคะไม่ใช่เจ้าชีวิต” สาวน้อยที่อ่อนกว่าร่างสูงถึงสิบเจ็ดปีไม่ยอมให้เขาวางอำนาจใส่เธออีกต่อไป ถึงจะเป็นลูกชายของผู้มีพระคุณ…แต่ก็ใช่ว่าเขาจะบงการเธอได้ทุกอย่างตามใจชอบ

“ก็แล้วถ้าเป็นมากกว่าผู้ปกครองเธอล่ะ…จะมีสิทธิ์ไหม?”

“…” คำถามของเขาทำให้หัวคิ้วของเธอถูกขมวดมาชนกัน หากเพียงประโยคต่อมากลับทำให้หัวใจของเธอเต้นแทบไม่เป็นจังหวะ

“ถ้าเป็นผัวเธอล่ะ…ฉันจะมีสิทธิ์ห้ามเธอยุ่งกับไอ้ผู้ชายพวกนั้นไหม…อัยย์รดา”

“คะ…คุณธัน พูดอะไรออกมาคะ” เสียงสาวสั่นระริกก่อนที่ร่างบอบบางจะเดินถอยห่างธันวาออกไปหลายก้าว “หนูอัยย์ว่า…ต้องเป็นเพราะวัยทองแน่เลย…คุณธันเลยล้อหนูอัยย์เล่นแบบนี้”

“งั้นลองดูไหมล่ะอัยย์รดา…ว่าคนวัยทองอย่างฉันน่ะมันจะ ‘เด็ด’ กว่าไอ้พวกหนุ่มที่มันมาก้อร่อก้อติกใส่เธอยังไง”

เขามันเป็นพวกพูดจริงทำจริงเสียด้วยสิ!!

หนูอัยย์รดา VS คุณธันวา

สาวน้อยวัย 18 ต้องมารับมือกับผู้ใหญ่วัย 35

เน้นละมุน อบอุ่น ดราม่า แต่รับรองว่าชุ่มชื่นหัวใจค่ะ 

>__<

----------------------------------------------------------------------------

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ทั้งตัวละครเนื้อเรื่อง สถานที่ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงส่วนประกอบที่สร้างขึ้นมาเพื่อเพิ่มอรรถรสเนื้อหาของยายให้มีความน่าสนใจเท่านั้น ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด

[ สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ สมาคมนักเขียน ]