คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : มาลินี พงพิสุทธิ์
‘มาลินี พศ์พิสุทธิ์’ สัวแพทย์สาววัยยี่สิบห้า หน้าาสวยหวานแบบสาวาวเหนือ ผิวาว มีลัยิ้มที่แ้มวาูน่ารั ผมยาวรลาหลัแ่ะรวบไว้เป็นมวยผมแล้วปั้วยปิ่นทำาไม้สัสลัลาย้านที่ปลาย นลายเป็นเอลัษ์
เธอบสัวแพทย์ามหาวิทยาลัยเียใหม่้วยเียรินิยมอันับหนึ่ ทั้ที่มีบริษัทเอนเสนอทุนให้เรียน่อนบปริาเอที่่าประเทศหลายราย แ่หิสาวลับปิเสธเพราะเลือที่ะทำานเป็นอาสาสมัรูแลสุนัรัในมูลนิธิ ‘บ้านเทียนไ’ ทีู่แลสุนัและแมวรัเือบสามร้อยีวิ โยที่เธอ็ไม่ไ้ให้ำอบว่าทำไมถึปิเสธทุนไปอย่าน่าเสียาย
“เป็นอะไรไปะพี่เพ็ หน้าาูเรียั” เธอถามหม้ายสาววัยสี่สิบสอ ึ่เป็นประธานมูลนิธิบ้านเทียนไ ถามเสร็็เินรไปยัโ๊ะทำานอัวเอแล้วหยิบเสื้อาวน์ออาเป้สะพายหลัมาสวม
‘เพ็ศรี’ หิสาวรูปร่าท้วมเล็น้อย ไว้ผมหน้าม้ายาวประบ่า สวมแว่นรอบหนาทรสี่เหลี่ยมสีำ หน้าาูใี ถอนหายใออมาเฮือให่่อนะอบ “็ผู้บริาหลัๆ นะสิ ถอนัวออไปหลายรายเลย อนนี้เหลืออยู่ไม่ี่รายเอ ืนเป็นแบบนี้เราแย่แน่ๆ เพราะผู้บริาาร็แทบะไม่มีเลย อย่าว่าล่ะนะ พันี้พวเอาหมาแมวมาหาินบัหน้าเปิบัีรับบริามีเยอะนนไม่ล้าบริาันหมแล้ว เพราะลัวว่าะโนหลอ”
“แย่มาๆ เลยนะะนพวนี้ ทำัวเป็นเห็บหมัหาินับวามลำบาอสัว์ เมย์ไม่รู้ะหาำอะไรมา่าเลย แล้วแบบนี้เราะทำยัไันีละะ” มาลินีถามะเินมาหยุที่โ๊ะทำานอเพ็ศรี้วยสีหน้าที่เริ่มเป็นัวลบ้า
“เรา้อทยอยหาบ้านให้ แล้วเหลือไว้แ่เพาะที่ป่วยับพิาร ะไ้่วยลราย่ายไปไ้บ้า” เพ็ศรีทำหน้าหนัใ เพราะาระหาบ้านให้หมาแมวรแ่ละัวใ่ว่าะหาไ้่ายๆ
ความคิดเห็น