ตัวร้ายกาจแห่งแดนนภา

"ท่านใช่คนหรือไม่"  

เด็กหญิงเอ่ยถามบุรษตรงหน้า ผิวพรรณซีดขาว ใบหน้าหล่อเหลาประหนึ่งทวยเทพ เสียแต่เพียงกลางอกนั้นมีดาบเล่มหนึ่งปักคาอยู่อย่างแน่นหนา

ตอกตรึงร่างสมส่วนให้แนบสนิทกับผนังหินอย่างไม่มีวันแยกจาก

"ย่อมต้องเป็นคน"

บุรุษผู้นั้นเอ่ยตอบ น้ำเสียงนั้นแหบแห้งแต่แฝงไว้ด้วยความอหังการถือดี

"เช่นนั้น... ท่านก็เป็นคนที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นมากทีเดียว" 

เด็กหญิงตัวน้อยไล่สายตาจากเรือนร่างเปล่าเปลือยด้านบนลงสู่ด้านล่าง แววผิดหวังเสียดายในสายตานั้นปิดไม่มิดยามที่ได้เห็นว่าตั้งแต่ช่วงเอวลงไปนั้นไม่มี ชายผู้นี้มีเพียงครึ่งท่อน

ใบหน้าหล่อเหลามืดครึ้ม มองสายตาของเด็กน้อยที่ยังจับจ้องอยู่ที่เดิมด้วยสายตาเสียดมเสียดายแล้วให้เส้นเลือดในขมับเขาเต้นตุบๆ 

"น่าจะเหลือไว้ให้ดูเล่นสักหน่อย"

ทั้งปากเล็กๆนั่นยังพึมพำให้เขาได้ยินอีก นี่มันช่าง...

.

.

.

"แต่เอาเถอะ ท่านอยากออกไปจากที่นี่หรือไม่เล่า เพียงท่านขายวิญญาณให้กับข้า ท่านจะเป็นอิสระ"