คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ศึกชิงนาง
Speed Hot สถานที่แข่งรถที่ว่ามีคนมาใช้บริการเยอะที่สุด เนื่องมาจากสถานที่นี้เป็นที่ยอดเยี่ยมไปด้วยอุปสรรค (เพื่อความท้าทาย) อีกอย่างที่ขาดไม่ได้นั้นคือสาวๆที่ล้วนแต่สวยทั้งนั้น แถมคนที่มาแข่งรถที่นี้ส่วนใหญ่เป็นคนมีฐานะเหลือจะกิน พนันกันเอาเป็นเอาตาย เพื่อจะอวดความร่ำรวยของตัวเองนั้นสำคัญที่สุด แต่ก็มีสิ่งสำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือศักดิ์ศรีของลูกผู้ชาย
เสียงเพลงจังหวะมันส์มันส์ดังกึกก้องไปทั่วอาณาบริเวณนั้นโดยไม่เกรงใจชาวบ้านชาวช่อง โดยมีสาวสวยแต่งตัวน้องชิ้นแดนซ์โยกไปกับจังหวะร่วมกับหนุ่มๆที่เอารถคันสวยมาเดิมพันกัน ร่วมพันคัน แต่ละคันก็โด่ดเด่นไปกันคนละอย่าง แต่ที่โด่ดเด่นไปกว่ากลุ่มอื่นก็คงจะเป็นกลุ่มของพีเคที่จอดรถร่วมยี่สิบคันไปในกลุ่มเดียว แต่ละคันก็มีราคาหลักสิบล้านขึ้นไป และแน่นอนว่าเครื่องจะแรงแค่ไหน
หนุ่มตี๋พีเคหุ่นบึ้กเป็นหลานของเจ้าสัวที่ประกอบอาชีพทำธุรกิจอบายมุขต่างๆไม่ว่าจะเป็นบ่อนการพนัน มาเฟีย การขนส่งยาบ้า ผับต่างๆนานา และก็รวมถึงการเป็นหุ้นของสถานที่แห่งนี้ด้วยเช่นกัน พีเคถึงแม้จะเป็นเหมือนอันพาล แต่ก็เป็นอันพาลจริงๆเขามีความสามารถในการแข่งรถ ดีฟรถ เลยไม่ค่อยมีใครอยากแข่งกับเขาเท่าไหร่เพราะเมื่อแข่งแล้วจะไม่เสียเงินแต่จะเสียของรักไปบางอย่างเช่น แฟน ถ้าไม่ให้ก็ชวิต!!! ถึงแม้เขาจะเก่งที่สุด แต่ก็มีคนเก่งกว่าเขานั้นก็คือ ยูน พีเคจึงคิดวิธีที่จะแก้แค้นมาตลอดเวลา เพื่อที่จะทำให้ยูนเจ็บปวดที่สุด เพราะการแข่งครั้งนั้นยูนได้เอาแฟนสุดห่วงของเขาที่ชื่อเดียร์ไป แต่ไม่เท่านั้นเมื่อยูน และเดียร์แอบมีใจให้กัน เมื่อยูนได้เดียร์มาเป็นแฟนกันได้ไม่เท่าไหร่ เดียร์ก็บอกเลิกยูนโดยไม่เหตุผล ยูนก็เลยเจ้าชู้มาถึงทุกวันนี้เพราะผู้หญิงคนเดียว
เอี๊ยดดด เอี๊ยดดด เอี๊ยดดด เอี๊ยดดดดดด
เสียงเบรกรถแลมโบกินีสี่คันดังมาติดๆกัน ทำให้คนในนั้นต่างแตกตื่นอยากจะรู้ว่าเขาคนนั้นเป็นใคร และแล้วรถแลมโบคันงามสีดำเงาก็ถูกเปิดประตูออกโดย เนียร์หนุ่มหน้าหวานท่าทางเฉื่อยเดินล้วงกระเป๋าลงจากรถมาด้วยความไม่สนโลก คันที่สองรกแลมโบสีส้มไม่ต้องบอกว่าเป็นใครนั้นคือไลท์นั้นเอง เขาเดินลงจากรถแล้วก็โบกไม้โบกมือให้กับสาวที่กำลังตะลึงในความหล่อของผู้ชายในกลุ่มนี้อยู่ประจวบเหมาะกับมีสาวสวยคนนึงเดินเข้ามาหาไลท์แล้วก็ส่งสายตาให้ส่วนไลท์ก็ไม่รีรอโอบเอวสาวคนนั้นทำความสนิทสนมกันทันที คันที่สามสีเงินเงาวับเป็นรถของแอลนั้นเอง แอบลงมาจากรถพลางเชิดใส่ผู้หญิงที่มองแอลตาเป็นมันก่อนที่จะไปเปิดประตูให้แฟนสาว แล้วก็เดินโอบเอวเวลสาวสวยที่พิชิตใจของแอลได้ คันสุดท้ายรถแลมโบสีเหลืองคันนี้เป็นของใครเป็นไปไม่ได้นอกจากยูน
“นี่เธอคนเขาลงไปหมดแล้วเธอจะลงหรือไม่ลง”ยูนทำหน้าซังกะตายเมื่อพะพายไม่ยอมลงรถไปกับเขา
“ไม่ลงคนมันเยอะ ผู้หญิงเยอะ ผู้ชายเยอะ โอ๊ย! สรุปว่าเยอะไปหมดเลยฉันไม่ลงเด็ดขาด เดี๋ยวนายก็ทำเหมือนฉันเป็นขยะทิ้งๆขว้างๆ ไม่ลงเด็ดขาด!!!”พะพายพูดเสียงขาด
“ไม่ลงใช่ไหม”
“นายก็รู้คำตอบ”
“ได้”ยูนยิ้มมุมปาก….
“อ๊าย นายจะทำอารายยยย”พะพายโวยลั่นเมื่อยูนชอนร่างบางขึ้นไว้ในอ้อมกอดของเขาแล้วก็เดินออกมานอกรถ สร้างความอิจฉาให้กับผู้หญิงคนอื่นเป็นอย่างมาก
“ไม่ลงฉันก็อุ้ม”ยูนพูดหน้าตาย
“ปล่อยได้แล้ว”พะพายพูดจ้องตายูนเขม็ง
“ได้ครับ”ยูนพูดแล้วก็ปล่อยพะพายที่หน้าแดงลงจากอ้อมแขนของตัวเองลง
เมื่อทุกคนมาพร้อมหน้าพร้อมตายืนเรียงกันครบหกคนแล้ว ก็ถูกตีลงล้อมออกไปกลายเป็นที่สนใจของผู้คนไปในทันที
“สวัสดีเพื่อนเก่า”เสียงนี่เป็นเสียงของใครเป็นไปไม่ได้นอกเสียซะจากพีเค และลูกน้องอีกสี่ ห้าคน เดินมาตรงหน้าของชายหนุ่มทั้งสี่คน
“ฉันก็สวัสดีนายเหมือนกันพีเค”ยูนเอ่ยเสียงเย็นพลางโอบพะพายแน่นเหมือนว่ากลัวอะไรสักอย่าง
“รู้สึกว่าเราไม่ได้เจอกันนานแล้วน่ะ นับจากวันนั้น”พีเคพูดเสียงแข็งกร้าว พลางมองพะพายอย่างสนใจ และนึกอะไรออกบางอย่าง
“วันไหนฉันก็จำไม่ได้แล้วสิพีเค มันนานแล้ว”ยูนพูดหน้าตาย แต่พีเคมีอาการโกรธอย่างเห็นได้ชัด
“จำไม่ได้หรอ วันนั้นวันที่นายพรากของรักไปจากฉันไง โอ้เลว!!!!”พีเคเข้าไปกระชากคอเสื้อของยูนอย่างเดือลดาล แต่ยูนต้องระงับความโกรธไว้ทำได้แค่เพียงกำหมัดแน่น
“นี่นายจะทำอะไรยูน ฮะ!!! ถ้าจะทำอะไรก็รีบๆทำเถอะฉันโง่แล้ว =_=^”พะพายถามเสียงแข็ง แต่ก็ต้องหาวตามคำพูด เธอดูเฉยเมยด้วยซ่ำไม่ท่าทีเป็นห่วงเหมือนกับพระเอกกับนางเอกเลย
“นี่แฟนแกหรอกล้าดีนี่หว่า สวยด้วย”พีเคมองพะพายอย่างสนใจ จนลืมว่ากำลังกำคอเสื้อของยูนอยู่ ยูนเลยฉวยโอกาสสะบัดแขนของพีเคออกแล้วก็รีบไปโอบพะพายที่กำลังมองพีเคด้วยสายตาที่เฉยชา
“คนนี้อย่ายุ่ง!!!”คำขาดของยูนทำให้พะพายหน้าแดงขึ้น ว่าไงน่ะ! คนนี้อย่ายุ่งหรอรู้สึกดีชะมัด ^_^
“ทีแกยังยุงของของฉันได้เลย ทำไมของแกฉันจะยุ่งไม่ได้ละ แกมันก็แค่เศษสวะที่เห็นแก่ตัวไงไอ้ยูน”พีเคพูดพลางหัวเราะ ตรงข้ามกับยูนที่กำลังจะพุ่งไปต่อยพีเค แต่พะพายรั้งยูนไว้ก่อน
“อย่าน่ะยูนนายอย่ามีเรื่องกันเลยมันไม่คุ้มน่ะ ถ้านายจะได้แผลกลับมาเพราะมันเสี่ยงกับงานของฉันเข้าใจไหม”พะพายพูดด้วยเสียงที่ใจเย็น
“งานของเธอหรอ”ตอนนี้คิ้วของยูนผูกกันเป็นปม
“อืมก็ใช่ไง”พะพายตอบเสียงใส
“โถ่เว้ย นึกว่าเป็นห่วงกัน น้อยใจว่ะ”ยูนทำเสียงโมโห พร้อมกับเพื่อนๆอีกสี่คน และอีกหนึ่งสาวที่หัวเราะ แล้วที่หัวเราะก็เพราะว่าเขาอยากให้ผู้หญิงเป็นห่วง แบดบอยอย่างยูนมีที่ไหนล่ะที่จะให้ผู้หญิงเป็นห่วง อย่างมากกับผู้หญิงคนอื่นยูนแค่ต้องการได้เวอร์จิ้นเท่านั้นแหละ
“แข่งทางลาดลงเขากับฉัน แล้วก็พนันด้วยผู้หญิงของแกไอ้ยูน!!!”พีเคยืนกอดอกมองยูนพร้อมกัยหัวเราะเย๊าะเย้ยยูน
“ผู้หญิงคนไหนดีล่ะบังเอิญมีในคลังเยอะเลย”ยูนพูดด้วยท่าทีที่ใจเย็นลง
“ก็คนนั้นไงล่ะ”พีเคชี้ไปที่พะพาย
“ฉันหรอ”พะพายพูดพร้อมกับชี้มาที่ตัวเองอย่างเหลือเชื่อ
“ใช่เลยสาวน้อย แค่ลมพันสะโพกของเธอฉันก็รู้แล้วล่ะว่าเธอยังไม่ได้เสียเวอร์จิ้นให้ใคร แล้วเธอก็อยู่กับไอ้ยูนมาถึงป่านนี้แล้วยังไม่ได้มีอะไรกันแสดงว่าไอ้ยูนมันรักเธอจริง”พีเคพูดพร้อมกับเกาคางแลมองรูปร่างที่ได้สัดส่วนของพะพาย
“พี่ชาย สงสัยจะคิดผิดแล้วล่ะ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของใคร นายช่วยจำใส่กะลาหัวที่มีมันสมองอยู่น้อยนิดให้ดีๆด้วย แล้วถ้านายฉลาดอีกนิดพูดแค่ครั้งเดียวนายก็น่าจะรู้เรื่อง แต่ถ้าจะดื้อดึงสงสัยนายก็คงจะเป็นคนโง่”พะพายพูดพลางมองพีเคด้วยความสมเพช มันนานเท่าไหร่แล้วน่ะที่พะพายไม่ได้แสดงออกมาเป็นนางร้าย
“นี่เธอยังไม่เคยเป็นแบบนี้เลยน่ะ”ยูนแอบกระซิบถาม
“มันก็มีบ้างต้องแสดงออกตามความจำเป็น”พะพายพูด้วยสีหน้าที่ปกติ แต่ยูนนี่สิงงถึงกับเกาหัว ทุกมียูนเป็นคนสามารถเดาความคิดผู้หญิงได้ภายในเวลาไม่นาน แต่พะพายไม่เคยเดาได้เลยจริงๆ
“ลูกพี่ครับผู้หญิงของยูนบอกว่าลูกพี่โคตรโง่ครับ ฉะนั้นเรายอมไม่ได้ที่จะให้ผู้หญิงของยูนมาว่าลูกพี่โคตรโง่ เราต้องแข่งให้รู้ผลรู้แพ้รู้ชนะเพื่อที่จะไม่ให้ผู้หญิงของยูนมาพูดว่าลูกพี่โง่กว่าควายครับ”ลูกน้องของพีเคเข้ามารายงานให้พีเคฟัง แต่มันทะแม่ทะแม่งอยู่น่ะ
“ฉันยอมรับว่าฉันโง่ เอ้ยO_o”พีเคตบหัวลูกน้องของเขาทันที “แกนั้นแหละที่หลอกด่าฉัน ถึงแกไม่หลอกด่าฉันก็ยอมรับว่าฉันโง่ เฮ้ยยย ฉันจะแข่ง”พีเคทำท่าเสียหน้าเป็นอย่างมากที่หลุดปากยอมรับว่าตัวเองโง่
“ถ้ายอมรับว่าแกโง่ แกก็ไม่ควรที่จะแข็งกับไอ้ยูน ไอ้โง่”หลังจากที่ไลท์ปิดปากอยู่นานก็เกาปากตัวเองก่อนที่พูดออกมาด้วยท่าทางที่กวนปาทา แต่เรียกเสียงกรีดจากผู้หญิงได้มากนัก
“นี่อย่ามาเสียเวลาเลยพีเคยังไงแกก็รู้ว่ายังไงแกก็ไม่เคยชนะไอ้ยูนได้อยู่แล้ว มันเสียชาติหมา เอ้ย ชาติควาย เฮ้ยชาติชายป่าวๆหวะ”แอลพูดพลางแอบหัวเราะคิกคักกับแฟนสาว
“ไร้สาระ”เป็นคำเดียวที่ออกมาจากปากของเนียร์
“ยิ่งพวกแกพูดอย่างนี้เลือดกำเดา เอ้ย เลือดนักสู้มันยิ่งพุ้งขึ้น ว่าไงไอ้ยูนแกจะไม่แข่งเพราะกลัวแพ้ฉันหรอว่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า น่าขำ คนขี้ขลาด”คำว่าขี้ขลาดพีเคเน้นหนักไปที่ยูน ซึ่งตอนนี้ยูนก็เริ่มเดือดแล้วเช่นกัน แต่ว่าความเย็นจากฝ่ามือของพะพายสามารถลดความร้อนลงไปบ้าง
“แล้วจะเห็นดีกัน”ยูนพูดคำนั้นเสร็จพะพายก็ปล่อยมือยูนทันทีไม่รู้เป็นเพราะอะไรยูนหัวขวับมองพะพายอย่างแปลกใจ
“เคลียร์กับแม่ดีๆล่ะเมิง”พีเคยกนิ้วกลางใส่ยูนแล้วก็เตรียมตัวจะออกไป “พร้อมเมื่อไหร่บอกด้วยกลัวว่าเลือดนักสู้มันจะเพิ่มขึ้นไปกันใหญ่ กลัวแกตาย เข้าใจ๊ป๊ะ”พีเคยังคงกวนตีนไม่เลิก
“ยูนทำไมนายตกลงง่ายจังล่ะ”พะพายทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปง่ายๆหรอกน่าอย่าคิดมากเลย”
“ถ้านายแพ้ล่ะ ฉันก็แย่อ่ะดิ”
“ถ้าฉันแพ้ อย่างมากก็แค่ลอบฆ่าไอ้เลวนั้น แล้วก็ชิงเธอมาเป็นของฉันแทนไงล่ะ”ยูนยักคิ้วให้พะพายดูเพื่อให้พะพายสบายใจที่สุด และก็เป็นแบบนั้นจริงๆพะพายหัวเราะออกมา แต่แววตาของยูนกลับแสดงความเป็นกังวล เพราะกลัวว่า เวรกรรมจะสนองคืน!!!
บลื่นนนนนนนน บลื่นนนนนนนน
เสียงของรถแลมโบกินี กับรถไม่ทราบยี่ห้อเพราะเนื่องจากเป็นรถที่ทำขึ้นมาเองกำลังบิดแข่งกันเพื่ออุ่นเครื่อง พีเค และยูนต่างก็มองหน้ากันด้วยความเดือลดาล ส่วนพะพายนั้นก็แทบจะลมจับ
โอ้ย! ทำไมต้องเป็นตูด้วยฟระ T^T
“นี่พะพายไม่ต้องกลัวน่ะ ฉันก็เคยเป็นแบบเธอนี่แหละ แต่ตอนนั้นแอลมาช่วยฉันไว้ทันฉันก็เลยไม่เป็นไร แต่เธออ่ะมียูนปกป้องอยู่น่ะถึงจะแพ้ยูนก็ตามไปช่วยเธออยู่ดีนั้นแหละ ไม่ต้องกลัวน่ะ”เวลเข้ามาลูบหลังปลอบพะพายที่ทำหน้าบอกบุณไม่รับอย่างแรง
“ยูนไม่ใช่เทพบุตรอย่างที่เธอคิด”พะพายเปิดปากพูด
“เป็นซาตานในคราบเทพบุตร เอ้ย เทพบุตรในคราบซาตานไง ถึงยูนจะชอบทำนิสัยทิ้งๆขว้างๆผู้หญิงเวลาผู้หญิงคนนั้นมีปัญหาก็เถอะ แต่สำหรับเธอยูนต้องสู้ตายแน่ๆ”เวลยังพยายามปลอบพะพายต่อ แต่ว่ายิ่งปลอบ ก็ยิ่งกลุ้ม
นั้นไงกรูว่าแล้ว ว่าคนอย่างยูน ไม่เคยเป็นเทพบุตรกับผู้หญิงคนไหนหรอก อยากตายยยยย ToT
“นี่ก็ใกล้ถึงเวลาแล้ว เหลือเพียงฤกษ์ยามเวลาแข่งเท่านั้น สิงห์ทางราบมาเจอกับสิงห์ทางขรุขระ แต่เราจะแข่งทางลงเขาเพราะฉะนั้นจะไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบ ทุกท่านครับเกมนี้พนันด้วยศักดิ์ศรีของผู้ชาย ท่านคิดให้ดีว่าจะพนันข้างใคร แต่ทุกท่านจำได้หรือป่าวว่า พีเค และ ยูน เจ้าชายสุดหล่อ เคยลงสนามแข่งกันแล้ว อีกอย่างของพนันก็ยังเหมือนกันอีก แต่ต่างกันตรงที่ว่า เป็นผู้หญิงของยูน และสวยกว่า0.000000000001เปอร์เซ็นต์ ใครชนะคนนั้นได้” ชายหนุ่มใส่ชุดสูตรที่ดำผู้ที่จะเป็นกรรมการในวันนี้ พูดไมค์พร้อมกับยิ้มให้กับการแข่งขันครั้งนี้
การแข่งขันครั้งนี้จะเป็นโอกาสแก้หน้าให้กับพีเค หรือว่าเป็นการตอกย่ำความพ่ายแพ้ให้กับพีเคกันน่ะอันนี้ก็ไม่ทราบ นักพนันแข่งรถกับกำลังวุ่นกับการเขียนโพย และตะโกนโหวกเหวกเชียร์ฝ่ายที่ตัวเองกำลังเล่น การแข่งรถครั้งนี้ไม่ใช่การแข่งธรรมดาๆ แต่เงินที่ผู้เล่นพนันทั้งหลายต้องเตรียมไว้คือหลักสิบล้านขึ้น ถ้าพนันได้ก็รวย ถ้าไม่ได้ก็อาจถึงกับชีวิต!!!!
“ขอเชิญตัวกลางของเราในวันนี้มาถือผ้าเช็ดหน้าครับ”กรรมกวนพูดจบทุกคนต่างก็ลุ่นว่าตัวกลางนี้จะเป็นใคร
“นี่พะพายกรรมการให้เธอออกไป”เวลพูดพลางดันพะพาย แต่พะพายยังทำหน้างง
“อะไรหรอ O_O^”นี่แอ๊บ
“ก็กรรมกวนเรียกเธอไง”เวลพูดพูด
“ไม่ไปไม่ได้หรอ”ยังแอ๊บอีก
“ต้องไป งั้นเธอแย่น่ะ”คราวนี้เวลพูดเสียงเขียว
“ก็ได้” พะพายพูดพลางมองไปหาทุกคนเพื่อหาความเห็นใจ แต่ทุกอย่างที่ได้มาก็คือ =.,+”
ฉันไม่รู้เรื่องเฟร้ย~~~O.,=
พะพายจึงจำใจเดินออกไปตรงกลางระหว่างรถทั้งสองคัน เสียงดังแซ่ไปด้วยเสียงของพวกผู้ชายที่กำลังวิภาควิจารณ์ความสวยของพะพายอยู่ ในขณะเดียวกันหัวกับตัวของพะพายจะมุดเข้าไปอยู่ในรูเดียวกันอยู่แล้ว
ถ้าฉันรอดไปได้ล่ะก็ ยูนนายต้องเจอดีแน่ =*=^
และเมื่อคิดกลับกัน พายจึงยืดอกเชิดเต็มที่พลางยิ้มที่มุมปากเหมือนว่าจะโปรยเสน่ห์ใส่ทุกคน และเป็นเช่นนั้นผู้ชายทุกคนรวมถึงยูนกำลังตลึงกับเสน่ห์ที่ซ้อนเร้นของพะพายอยู่
นี่ยัยบ้าเธอกำลังจะทำให้เลือดกำเดาฉันไหลตายใช่ไหม
“นี่ยัยเบื้อกหยุดโปรยเสน่ห์ใส่ผู้ชายคนอื่นได้ไหม เธอต้องทำให้ฉันเห็นคนเดียว”ยูนตะโกนออกไปอย่างแรง นั้นทำให้พะพายได้ยินแต่พะพายกลับนิ่งเฉยส่งยิ้มเย็นชาไปให้ผู้ชายคนนั้นทีคนนู้นที
ร้ายกาจกว่าที่ฉันคิด เธอจะแกล้งฉันใช่ไหม หน็อย หยามกันนี่หว่า
“มันถึงเวลาแล้วครับ ผมจะบอกกฎกติกาให้ทุกคนฟังนะครับว่าเมื่อสาวน้อยคนนี้ถือผ้าเช็ดหน้าสองผืนพร้อมกับมีสัญญาณให้ไปผู้แข่งจะต้องเอาผ้าเช็ดหน้าให้ทันแล้วก็ขับให้ไปถึงที่นี่ใครถึงก่อนชนะแต่ถ้าผู้ชนะไม่มีผ้าเช็ดหน้าการแข่งถือว่าโมฆะ”สิ้นเสียงกรรมการกรรมกวนก็มองนาฬิกาแล้วก็ยิ้ม
“เรามานับถอยหลังพร้อมกันน่ะครับ”ว่าแล้วกรรมการก็นับถอยหลัง
สาม
สองO_O พะพายเริ่มกางแขนเพื่อยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ทั้งสองฝ่าย
หนึ่งOoO พะพายแอบลำเอียงยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ยูนมากกว่าพีเค
“Let’s Go”
เปี๊ยววววววววววววววววว
ทันทีที่เสียงกรรมกวนหยุด รถทั้งสองคันก็พุ่งไปข้างหน้าพร้อมกันโดยที่ไม่ลืมที่จะหยิบผ้าเช็ดหน้าไปด้วย ส่วนคนที่ถือผ้าเช็ดหน้าก็ลงไปทรุดนั่งกับพื้นก่อนที่ยูน และพีเคจะเอาผ้าเช็ดหน้าไป แล้วผู้คนก็ต่างกรูกันเข้าไปมองจนรถทั้งสองคันลับตาไป สุดท้ายก็ต้องพึ่งเจอใหญ่ที่ถ่ายการแข่งขันไปตลอดทาง
พะพายรู้สึกเหมือนมีอะไรมาชนก็ไม่ปาน เธอรู้สึกแย่มากกับการแข่งรถแล้วเธอก็ต้องมายืนอยู่ตรงกลาง หัวใจก็เต้นไม่เป็นส่ำ อีกใจนึงก็กลัวว่าเขาจะเป็นอะไร อีกใจนึงก็กลัวตัวเองจะไม่ปลอดภัย ในขณะที่สติยังไม่ครบสมบูรณ์ เนียร์ก็รีบเข้ามาพยุงตัวพะพายให้ลุกขึ้นทันที
“นี่เธอเป็นอะไรหรือป่าว”เนียร์พูดด้วยความร้อนใจ
“มะ ไม่เป็น อะ อะไร ก็แค่ช็อก”พะพายตอบพลางกุมขมับ
“งั้นก็ดีแล้วล่ะ เธอควรให้กำลังมันหน่อยน่ะ”เนียร์พูดพลางลากพะพายให้มาอยู่ริมถนนแล้วมองจอใหญ่ยักอย่างไม่กระพริบตา เธอมองการแข่งขันด้วยใจจดใจจ่อ ทำไมเธอถึงไม่บอกกับหัวใจตัวเองว่า นี่นายต้องชนะน่ะเดี๋ยวฉันแย่ นายตายแย่ แต่พะพายกลับคิดว่า อย่าเป็นอะไรไปน่ะยูน มันคงแปลกมากๆที่ว่าฉันต้องเป็นห่วงนายมากขนาดนี้ มันเกิดอะไรขึ้นกับหัวใจของฉันกันน่ะ สองมือประสานกันเพื่อขอพรจากพระเจ้า เพราะอยู่ดีๆลางสังหรณ์ที่ไม่ดีมันก็ผุดมาในความคิดของเธอ...
รถแลมโบกีนี่สีเหลือง และสปอต กำลังขับเร่งความเร็วแข่งกันโดยที่ไม่มีฝ่ายไหนยอมลดละให้กัน เมื่อยูนสามารถขับเบียดทางโค้งแซงพีเคได้ แต่เมื่อถึงทางเรียบธรรมดาพีเคจัดการเบียดรถเพื่อให้ยูนตกเขาแต่ไม่สำเร็จยูนสามารถกระแทกรถของพีเคให้ออกห่างจากตัวจนเกินประกายไฟเล็กๆออกจากบริเวณเกิดการเสียดสี ยูนยิ้มเย๊าะให้กับพีเคก่อนที่จะขับแซงไปให้มากที่สุด
“แต่มันได้มีเพียงเท่านี้นี่สิ กรูยังมีอีกเยอะ”พีเคยิ้มกริ่มที่ริมฝีปากก่อนที่เร่งเครื่องให้เท่าเครื่องของยูน แล้วก็เกิดการประจันหน้ากันขึ้นต่างกันต่างยิ้มให้กันและกันอย่างเลศนัย นัยน์ตาของชายทั้งสองบ่งบอกถึงความไม่น่าไว้วางใจของต่างฝ่าย เมื่อได้ดังนั้นแล้วยูนก็ชะลอความเร็วลงเมื่อจะถึงทางลงเขาทางโค้ง พีเคมีสีหน้าที่ตกใจเล็กน้อยที่ยูนเบาเครื่องให้กับตน แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรพีเคเร่งความเร็วไปได้อีกเมื่อพ้นทางโค้งยูนยิ้มขึ้นมาแล้วก็พูดว่า
“ไอ้เลว แกจบชีวิตเพียงแค่นี้แน่”ยูนยิ้มเย๊าะที่ริมฝีปากก่อนที่จะเร่งเครื่องจนสามารถเบียดรถของพีเคจนเกิดประกายไฟใหญ่ๆ พีเคหน้าเหวอเล็กน้อยเมื่อพบว่ารถของตัวเองกำลังจะตกเขา เพียงอีกนิดเดียวเท่านั้นยูนจะสามารถทำได้ แต่พีเคได้สติคืนเสียก่อน ยูนจึงบังคับพวกมาลัยให้ไปเบียด และแรงกว่าเดิม พีเคไม่รู้จะทำยังไงในเมื่อล้อหน้าข้างขวาได้ตกสู่ห้วงโหวงรถจึงขับเคลื่อนไม่ได้ แต่ไฉนเล่าพีเคใช้แรงมาหาศาลยกตัวรถพร้อมกับเร่งความเร็วจนสามารถหลุดออกจากห้วงโหวงเหวงนั้นได้
“รอดไปไอ้พีเค เกมยังไม่จบ อย่าเพิ่งไปนับศพทหารเว้ย”ยูนพูดด้วยความคึก พร้อมกับกับเพิ่มเกียร์ อ๊ะ นี่หมายความว่าที่ผ่านมายูนใช้ความร็วยังไม่ถึงขีดสุดหรอเนี่ย OoO
“ชิชะ คิดว่าทำทำแบบนี้ได้คนเดียวหรือไง”พีเคพูดพลางเหลียวมองด้านหลังเพื่อที่จะยิ้มเย๊าะใส่ยูน แต่ทว่า.........
โครมมมมม
ด้วยความประมาทพีเคมัวแต่เย๊าะเย้ยใส่ยูนเลยไม่เห็นทางโค้งที่อันตรายที่สุดเพราะเนื่องจากไท่มีทางกั้น พีเคขับรถพุ่งไปข้างหน้า และแน่นอนว่ามันตกเหว ส่วนยูนก็....
เอี๊ยดดดดด โครมมมมมม
ก็เกือบตกเหวเหมือนกัน แต่ด้วยความที่ว่องไวเลยโค้งทัน โดยที่ไปชนต้นไม้แทน ควันรถฟุ้งไปทั่วส่วนเจ้าตัวก็สลบ ยูนเอาหัวไปกระแทกกับพวกมาลัยตามลำดับ เลือดอาบไปทั่วไปหน้า ลมหายก็ชักจะติดขัดพยายามที่จะร้องขอความช่วยเหลือ
ทางด้านคุณผู้ชม
“เวรแล้วไง”ไลท์พูดพลางกุมขมับ แล้วไม่รีรอก็รีบขึ้นรถไปดูอาการของยูน
“แล้วเธอจะไปหรือป่าว”เนียร์เอ่ยถามพะพายที่กำลังยืนค้างไม่ยอมขยับ
“ปะ ไปสิ”พะพายพูดแล้วก็รีบตามเนียร์ไป
เรื่องทั้งหมดในคืนนี้มันเป็นเรื่องเหลือเชื่อ พีเคตกเหวไม่รู้ว่าจะตายแล้วหรือยัง ส่วนยูนก็เกือบไม่รอดอาการถึงขั้นโคม่า เพื่อนๆของยูนรวมถึงพะพายก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะพะพายเธอถึงกับทำอะไรไม่ถูกทันที เธอไม่เชื่อเรื่องไสยศาสตร์หรอกแต่ว่าลางสังหรณ์มันบอกว่าต้องเกิดเรื่อง และมันก็เกิดขึ้นจริงๆ
ความคิดเห็น