ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เทพบุตรของมิกิหายไป
อากาศวันนี้แจ่มใสมากท้องฟ้ามีหมู่เมฆสีขาวลอยราวกับปุยนุ่นเป็นวันที่ดีอีกวันหนึ่งที่เทซุงคิดแผนการออกว่าจะทำอย่างให้คุณชายผู้เหย่อหยิ่งยอมความและหันมาเป็นเพื่อนกับคุณหญิงเจ้าอารมณ์แต่สวยถูกใจเค้ามากแล้วฝันที่เป็นจริงก็ล่องลอยอยู่ในจินตนาการของเทซุงจนสาว ๆ ใครที่เดินผ่านไปผ่านมาถึงกับต้องชะงักแล้วพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเจ้าหมอนี่สงสัยจะบ้ามานั่งยิ้มอยู่ได้คนเดียวไม่โรคจิตก็ปัญญาอ่อนแน่นอน!!! ^ -- ^ แล้วความฝันของเทซุงก็ต้องจบลงเมื่อยายตัวแสบมิกิเดินผ่านมา
“เฮ้!!! เทซุงมานั่งฝันกลางวันอะไรตรงนี้ไม่เข้าเรียนหรือไง???
แล้วสุดหล่อของมิกิไปไหนซะล่ะมิกิมาทวงอาหารมื้อเย็นที่ทาเคดะเคยสัญญาไว้”
“ใครสัญญากับเธอฝันไปหรือเปล่าทาเคดะนะหรือไม่มีทาง!!! อย่ามาโกหกซะให้ยากฉันไม่เชื่อ”
“เธอไม่เชื่อก็ตามใจ แต่ว่าจะบอกได้หรือยังว่าทาเคดะอยู่ไหน??? *--* เป็นคำถามสุดท้ายที่เธอต้องตอบฉันเดี๋ยวนี้เทซุง”*^* “ฉันไม่รู้ว่าทาเคดะอยู่ไหนเพราะฉันเองก็เพิ่งมาถึงเหมือนกัน นั่งรอสุดหล่อของเธออยู่ตรงมาเป็นชั่วโมงแล้ว”
“ว่าแต่ว่าเมื่อกี่ฉันเดินมามีคนบอกว่าตรงมานั่งใต้ต้นไม้มีคนบ้านั่งน้ำลายไหลอยู่ ตอนแรกฉันไม่กล้าเดินมาแต่พอนึกถึงทาเคดะฉันก็หายกลัวทันทีเลยรู้มั้ย ว่าแต่ว่าไม่เห็นมีคนบ้าเลยนี่หรือว่าฉันฟังผิดว่าอยู่ตรงนี้??? เทซุงได้แต่ทำหน้างงหรือว่าคนบ้าที่พูดถึงจะเป็นเราแต่ไม่น่าเป็นไปได้เราไม่ได้บ้าสักหน่อยเทซุงคิดอยู่นานจนมิกิทนไม่ไหวเดินมาสะกิด
“ตกลงเธอเห็นหรือเปล่าทั้งทาเคดะและคนบ้าที่พูดถึง”
“ไม่ …ไม่…เห็น*+*เธอฟังผิดหรือเปล่าคนบ้าที่ไหนจะอยู่ในมหาวิทยาลัยของเรา”
“เอาเถอะ! เอาเถอะ! ฉันไปก่อนดีกว่าฝากบอกทาเคดะด้วยนะว่าฉันมารอเค้าอยู่นานมากและคิดถึงเค้ามาก ๆ ด้วย “เดี๋ยวก่อนมิกิแล้วมิยูโกะล่ะไม่มาด้วยกับเธอหรอกหรือ???” “ฉันเองก็ไม่เจอเจ้าหญิงของเธอเหมือนกันเทซุง แต่น่าแปลกวันนี้มิยูโกะมีเรียนตอนเช้าด้วยสงสัยรออยู่ที่ห้องแล้วแน่เลยเดี๋ยวฉันฝากบอกให้ก็ได้ว่าเทซุงคิดถึงมาก ๆไปก่อนล่ะเดี๋ยวไม่ทันเรียน”
เทซุงก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมวันนี้ทาเคดะหายไปหรือจะหลบหน้าเราเพราะกลัวจะให้ไปขอโทษมิยูโกะอีกแต่ก็ไม่น่าจะใช่เพราะเราบอกแล้วว่าจะหาทางแก้ไขเองเอาอย่างนี้ดีกว่าเดินตามหาเดี๋ยวคงเจอเองซึ่งเทซุงเองก็พอจะเดาได้ว่าทาเคดะจะอยู่ที่ไหน เทซุงไม่รอทาเคดะอีกต่อไปเพราะอาจทำให้แผนการที่วางไว้อาจต้องล้มเหลวลงได้เค้าอยากให้ทั้งสองคนหันมาเป็นเพื่อนกันเร็ว ๆ ความรักของเค้าจะได้ไม่เกิดอุปสรรคอย่างน้อยก็ถือว่าข้ามไปได้อีก 1 ก้าวจะได้ไม่ต้องทะเลาะกันเวลามิยูโกะมาอยู่เคียงข้างเค้า *--* *^* +--*
“เฮ้!!! เทซุงมานั่งฝันกลางวันอะไรตรงนี้ไม่เข้าเรียนหรือไง???
แล้วสุดหล่อของมิกิไปไหนซะล่ะมิกิมาทวงอาหารมื้อเย็นที่ทาเคดะเคยสัญญาไว้”
“ใครสัญญากับเธอฝันไปหรือเปล่าทาเคดะนะหรือไม่มีทาง!!! อย่ามาโกหกซะให้ยากฉันไม่เชื่อ”
“เธอไม่เชื่อก็ตามใจ แต่ว่าจะบอกได้หรือยังว่าทาเคดะอยู่ไหน??? *--* เป็นคำถามสุดท้ายที่เธอต้องตอบฉันเดี๋ยวนี้เทซุง”*^* “ฉันไม่รู้ว่าทาเคดะอยู่ไหนเพราะฉันเองก็เพิ่งมาถึงเหมือนกัน นั่งรอสุดหล่อของเธออยู่ตรงมาเป็นชั่วโมงแล้ว”
“ว่าแต่ว่าเมื่อกี่ฉันเดินมามีคนบอกว่าตรงมานั่งใต้ต้นไม้มีคนบ้านั่งน้ำลายไหลอยู่ ตอนแรกฉันไม่กล้าเดินมาแต่พอนึกถึงทาเคดะฉันก็หายกลัวทันทีเลยรู้มั้ย ว่าแต่ว่าไม่เห็นมีคนบ้าเลยนี่หรือว่าฉันฟังผิดว่าอยู่ตรงนี้??? เทซุงได้แต่ทำหน้างงหรือว่าคนบ้าที่พูดถึงจะเป็นเราแต่ไม่น่าเป็นไปได้เราไม่ได้บ้าสักหน่อยเทซุงคิดอยู่นานจนมิกิทนไม่ไหวเดินมาสะกิด
“ตกลงเธอเห็นหรือเปล่าทั้งทาเคดะและคนบ้าที่พูดถึง”
“ไม่ …ไม่…เห็น*+*เธอฟังผิดหรือเปล่าคนบ้าที่ไหนจะอยู่ในมหาวิทยาลัยของเรา”
“เอาเถอะ! เอาเถอะ! ฉันไปก่อนดีกว่าฝากบอกทาเคดะด้วยนะว่าฉันมารอเค้าอยู่นานมากและคิดถึงเค้ามาก ๆ ด้วย “เดี๋ยวก่อนมิกิแล้วมิยูโกะล่ะไม่มาด้วยกับเธอหรอกหรือ???” “ฉันเองก็ไม่เจอเจ้าหญิงของเธอเหมือนกันเทซุง แต่น่าแปลกวันนี้มิยูโกะมีเรียนตอนเช้าด้วยสงสัยรออยู่ที่ห้องแล้วแน่เลยเดี๋ยวฉันฝากบอกให้ก็ได้ว่าเทซุงคิดถึงมาก ๆไปก่อนล่ะเดี๋ยวไม่ทันเรียน”
เทซุงก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมวันนี้ทาเคดะหายไปหรือจะหลบหน้าเราเพราะกลัวจะให้ไปขอโทษมิยูโกะอีกแต่ก็ไม่น่าจะใช่เพราะเราบอกแล้วว่าจะหาทางแก้ไขเองเอาอย่างนี้ดีกว่าเดินตามหาเดี๋ยวคงเจอเองซึ่งเทซุงเองก็พอจะเดาได้ว่าทาเคดะจะอยู่ที่ไหน เทซุงไม่รอทาเคดะอีกต่อไปเพราะอาจทำให้แผนการที่วางไว้อาจต้องล้มเหลวลงได้เค้าอยากให้ทั้งสองคนหันมาเป็นเพื่อนกันเร็ว ๆ ความรักของเค้าจะได้ไม่เกิดอุปสรรคอย่างน้อยก็ถือว่าข้ามไปได้อีก 1 ก้าวจะได้ไม่ต้องทะเลาะกันเวลามิยูโกะมาอยู่เคียงข้างเค้า *--* *^* +--*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น