ตอนที่ 4 : track 03 ; ex
คุณยังไม่ลืมแฟนเก่าของคุณอีกหรอ?
หลายครั้งที่ผมเฝ้าถามตัวเอง
เวลาที่มองเห็นแววตาอันแสนเศร้าสร้อยของคุณ
ผมรู้
ว่าคุณยังแอบไปร้องไห้พร่ำเพ้อถึงเขาคนนั้น
คุณที่ผมนอนกอดทุกคืน
คุณที่ผมรักอย่างสุดหัวใจ
แม้ว่าช่วงเวลาที่เราได้ใช้ร่วมกันจะไม่นานนัก
แต่ผมก็มั่นใจ
ว่าผมนี่แหละคือคนที่จะทำให้คุณกลับมาสดใสเช่นเดิม
“…จองกุก ”
ผมเรียกคุณที่กำลังเหม่อมองออกไปนอกรถ
อย่าเป็นแบบนี้สิคุณ
คุณดูไม่เหมาะกับสีหน้าแบบนั้นเลย
คุณควรจะยิ้ม
ยิ้มแบบที่ผมตกหลุมรัก
“ขอบคุณแทฮยองมากนะที่มาส่งเรา”
“ขอบคุณอะไร ก็หน้าที่เราอยู่แล้ว”
“อื้ม เราไปแล้วนะ”
“ครับ ตั้งใจเรียนนะ”
“แทก็ตั้งใจเรียนนะ”
ริมฝีปากนุ่มนิ่มที่ผมชอบกดลงบนแก้มของผมเบาๆอย่างไม่ประสีประสา
คุณลงจากรถไปและหันมาโบกมือลาผมอีกครั้ง
ผมยิ้มให้กับการกระทำน่ารักที่คุณแสดงออกมา
ก็นั่นแหละ
ถึงคุณจะยังไม่ลืมเขา
แต่ผมก็ไม่มีวันปล่อยคุณให้อยู่คนเดียวแน่นอน
“ยังคบอยู่เหรอวะ?”
นั่นคือคำถามที่เพื่อนของผมมักจะถามเป็นประจำ
เกลียดจังไอ่พวกปากลากตีน
“ก็แล้วทำไมกูต้องเลิกวะ”
เออนั่นดิ
ไม่มีเหตุผลที่เราต้องจบความสัมพันธ์กันเลย
“จองกุกยังไม่ลืมมินกยู มึงก็รู้ดี”
“แล้วไงวะ?”
“กูรู้ว่ามึงชอบเขา แต่ก็สงสารตัวเองหน่อยเถอะ ไม่กลัวเจ็บไง๊”
“ก็ทำไมกูต้องกลัวล่ะ”
“ถ้าวันหนึ่งทั้งสองคนกลับมาคบกัน มึงไม่กลัวตัวเองเจ็บบ้างหรอวะ”
แล้วคิดว่าผมจะปล่อยคุณไปงั้นเหรอ?
ผมไม่รู้หรอกนะว่าเขามีอิทธิพลต่อใจคุณขนาดที่ว่ากลับมาทำให้คุณลาจากอ้อมกอดของผมได้รึเปล่า
แต่ในเมื่อตอนนี้คุณเป็นแฟนของผม
เป็นคนของผม
หน้าที่ของผมก็คือทำเรื่องของเราให้ชัดเจน
และทำให้คุณเห็นว่าผมเองก็ดูแลคุณได้ดีเช่นเดียวกัน
ดูแลได้ดีกว่ามัน
“ถ้ากูต้องกลัว กูกลัวว่ากูจะยอมแพ้ง่ายๆมากกว่าว่ะ”
แฟนเก่าของคุณมันมีอะไรดีกว่าผมบ้าง?
บางทีผมก็แอบอิจฉาที่มันได้ใจคุณไปก่อนผม
และอิจฉาที่คุณยังคิดถึงมันทั้งๆที่ก่อนไปมันทำกับคุณไว้อย่างสาหัส
ผมไม่ได้โมโหเลยนะ
ที่เย็นวันนี้
มันเป็นคนเดินมาส่งคุณมาที่คณะของผม
คุณมีท่าทางดีใจ
แต่ก็แอบแฝงไปด้วยความเจ็บปวดและโหยหา
ผมล่ะไม่เข้าใจมันจริงๆว่าจะกลับมาหาคุณอีกทำไม
และคุณเห็น
ใบหน้าที่บึ้งตึงของผมยามที่เห็นคุณอยู่กับมัน
คุณยิ้มร่าและเดินเข้ามาหาผมด้วยสีหน้าที่สดใส
ผมไม่ชอบรอยยิ้มแบบนี้ของคุณเลยว่ะ
มันน่าหมั่นไส้ชะมัด
“ทำไมมาด้วยกันอ่ะ?”
ผมถามยิ้มๆในขณะที่แฟนเก่าของคุณกำลังเดินมาทางนี้
คุณผสานมือเข้าด้วยกันกับมือของผม
“ไม่มีอะไรหรอกแท มินกยูแค่มาส่ง”
ในเมื่อคุณบอกแบบนั้น
ผมก็พยายามที่จะเชื่อ
“เห็นจองกุกเดินมาคนเดียวน่ะ เป็นห่วงก็เลยเดินมาส่ง”
เขาพูดคำนั้นออกมาอย่างกับรู้ดีว่าคุณต้านทานมันไม่ไหว
และในตอนนั้นในแววตาของคุณมันบอกผมทุกอย่าง
“ขอบใจที่มาส่งเรานะ”
“แต่คราวหลังไม่ต้อง ”
ผมตัดบททันทีเพราะไม่อยากจะเสวนาอะไรกับมันนาน
ผมไม่สนใจหรอกว่าคุณเข้าหาผมเพราะจะประชดมันรึเปล่า
แต่ในเมื่อคุณทำให้ผมตกหลุมรักคุณเข้าไปแล้ว
ยังไงซะคุณก็ต้องรับผิดชอบต่อเรื่องของเรา
“คราวหลังก็โทรบอกให้เราไปรับนะ เดินมามันไกล”
“เสียเวลาแทเปล่าๆอ่ะ เราเดินมาหาดีกว่า”
“เราอยากไปรับจองกุกครับ ไม่อยากให้มากับคนอื่น”
เราคุยกันแค่นั้นก่อนที่ผมจะเป็นฝ่ายพาคุณเดินออกมาจากที่ตรงนั้น
ตอนนั้นผมเริ่มคิดแล้วว่ามันมีอะไรดีกว่าผมรึเปล่า?
ทำไมคุณถึงได้รักมันนักหนา
“แท เราขอโทษ”
คุณหยุดเดินและรั้งผมให้หยุดตาม
เราเดินมาถึงยังลานจอดรถที่คณะของผม
แววตาของคุณดูเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด
เราไม่ได้ปล่อยมือออกจากกัน
หากแต่ว่าผสานมันแน่นกว่าเดิม
“เมื่อกี้มินกยูมาขอคืนดี..”
ผมนิ่งไปกับประโยคที่คุณเอ่ยมันออกมา
คุณเข้ามากอดผม
ใบหน้าเล็กซบเข้าหาซอกคอของผม
และผมสัมผัสมันได้ถึงตัวคุณ
กอดที่คุณให้มาไม่ใช่กอดลา
“เรายอมรับนะว่าเราก็ยังไม่ลืมเขาหรอก”
“…”
“แต่เราก็ไม่รู้ว่าจะต้องกลับไปอีกทำไม”
คุณผละออกมายิ้มให้กับผม
รอยยิ้มแบบที่ทำให้ผมตกหลุมรักคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“เลิกคิดถึงมันได้แล้ว เราก็อยู่กับจองกุกนี่ไง”
“อื้อ ขอโทษนะถ้าที่ผ่านมาทำให้แทคิดมากเรื่องเขา”
“จะขอโทษทำไม เราไม่เคยคิดมากเรื่องมันเลย”
ผมว่าไปตามตรง
จะไปคิดมากเรื่องมันทำไม
“เราคิดแต่ว่าจะทำยังไงให้จองกุกกลับมายิ้มได้อีกครั้ง กลับมามีความสุขอีกครั้ง”
คิดเรื่องของคุณกับผมมีความสุขกว่าเยอะ
“เรื่องคิดถึงมันอ่ะเราไม่ห้ามหรอก อยากให้เราค่อยเป็นค่อยไป”
แค่อยากให้เราไปกันช้าๆ
ค่อยๆตกหลุมรักกันทีละนิด
“ไม่ต้องห่วงทางนี้หรอก ยังไงก็รอ”
ผมรอคุณเสมอแม้ตอนนี้คุณยังไม่พร้อมที่จะรักผม
“ขอบคุณแทที่เข้ามาในชีวิตเรานะ”
ต้องขอบคุณคุณมากกว่าที่เข้ามาในชีวิตผม
“ไม่ว่าเรื่องไหนที่แททำเพื่อเรา เพื่อเรื่องของเรา ขอบคุณจริงๆ”
ผมเต็มใจทำมันเสมอ แม้คุณไม่ได้ขอ
“เราจะลืมเขาให้ได้ ”
ใช่
คุณต้องลืมเขาให้ได้
เพื่อเรื่องของเรา
นั่นเป็นหน้าที่ของคุณ
“รักแทนะ”
รักคุณเหมือนกัน
คุณของผม.
end.
? cactus
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

106 ความคิดเห็น
-
#102 NickGgo (จากตอนที่ 4)วันที่ 26 สิงหาคม 2563 / 13:04ดีงามมากเลยค่ะ คุณไรท์เขียนดีมากเลยชวนเคลิ้มมากๆ สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้คุณนะ#1020
-
#83 Nicosinnet (จากตอนที่ 4)วันที่ 25 มกราคม 2563 / 01:35โอ่ยยย น่ารักเหลือเกิน คุณๆของเรา#830
-
#34 katty88 (จากตอนที่ 4)วันที่ 17 เมษายน 2561 / 22:23นึกว่าจะดราม่าซะแล้ว. ชอบภาษาไรท์จัง 😊😊😊#340
-
#13 K_57 (จากตอนที่ 4)วันที่ 1 เมษายน 2561 / 08:28ละมุนเกินไปค่ะ ฮืออออออ หัวใจตอนนี้แบบ มันน่ารักมากๆอะที่จองกุกรู้ว่าตัวเองอยู่กับใครแล้วจะกลับไปทำไม แทก็น่ารักที่เข้าใจจองกุก#130