ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สงครามเวหา ล่าทะลุโลกออนไล

    ลำดับตอนที่ #9 : บทที่7 เมืองเริ่มต้น (?) การต่อสู้ และ อันธพาล

    • อัปเดตล่าสุด 1 ก.ค. 54


     
    The  Dragoon Team


    หลังจากที่สามารถรอดพ้นจากการกลั่นแกล้งของ
    GMสาวห้องเริ่มต้นมาได้ เมื่อเข้ากลับมาเกิดใหม่อีกครั้งคราวนี้เขาสามารถมาถึงเมืองเริ่มต้น(มั้ง?)ในเกมได้ซะที .... และเมื่อเขาก้าวเข้ามาในมืองนั้นได้เพียง10วินาทีเขาก็…..

     “ สุดยอด!!!” สุซาคุอุทานลั่น เมื่อเห็นว่าอะไรเพิ่งบินผ่านเมืองเริ่มต้นไป  ซึ่งมันก็คือ หุ่นยนต์ยักษ์รูปแบบมนุษย์*(หุ่นยนต์รูปร่างมนุษย์ที่มีขนาดสูงกว่า30เมตรขึ้นไปจะถูกเรียกว่าหุ่นยนต์ยักษ์รูปแบบมนุษย์ พวกมันถูกสร้างจากโลหะหลากหลายประเภทและเครื่องยนต์ที่เป็นความลับทางอุตส่าหกรรม ปัจจุบันมีหุ่นที่ขึ้นทะเบียนแล้วถึง4,500รุ่น แต่ที่ยังไม่ปรากฏนั้นเข้าใจว่ายังมีอีกหลายร้อยรุ่นทีเดียว!!!)จำนวน 3-4 เครื่อง ซึ่งสลักตราโค้ตเนมว่า   ‘The Dragoon Team’  เอาไว้ สุซาคุเหม่อมองหุ่นพวกนั้นอย่างตื่นตาตื่นใจ อีกทั้งยังพยายามวิเคราะถึงแหล่งพลังงานของพวกมันอีกต่างหาก

    “เชอะ .. กะอีแค่หุ่นรุ่นG303ก็ทึ่งซะแล้ว พวกบ้านนอกเข้ากรุงแท้ๆ”  แต่สิ่งที่ทำให้สุซาคุต้องหุบปากลงด้วยความรู้สึกอับอายขายหน้าก็คือคำพูดที่ชายหนุ่มสวมเกราะหนังสีน้ำตาลทับ ชุดนาโนสูท* (ชุดนาโนเทคโนโลยีที่มีความแข็งแกร่งมาก สามารถใช้รบได้ทุกสภาวะอากาศ ทั้งบนบก,ใต้ทะเลลึกกว่า6,0000ฟุต,บนยอดภูเขาที่สูงที่สุดในโลก, บนท้องฟ้าสูงกว่า15กิโลเมตร,ใช้ฝ่าชั้นบรรยากาศได้,ในแม๊กม่า และในอวกาศ )เอ่ยนินทาเขาให้เพื่อนฝูงฟังในระยะเผาขนนั่นเอง  ซึ่งพวกมันมีจำนวนไม่ต่ำกว่า 20 คนเลยด้วย

    “น่าตลกแฮะที่มีพวกสนใจท่าทางของมือใหม่ด้วย” สุซาคุเองก็ไม่ใช่พวกที่จะยอมให้อีกฝ่ายมาดูถูกง่ายๆ จึงเอ่ยออกไปด้วยท่าทางทียียวนกวนบาทาต่อผู้ที่พบเห็นเป็นอย่างมาก  แม้ว่านี่อาจจะเป็นการแส่หาเรื่องใส่ตัวก็ตาม

    “นี่แก!ปากดีเหลือเกินนะแก เป็นแค่พวกบ้านนอกเข้ากรุงแท้ๆ ”ชายหนุ่มที่สวมเกราะหนังน้ำตาลทับชุดนาโนสูทสีเทา ตวาดด่าสุซาคุที่อยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนซ์สีซีดตัวเดิมตอนใส่เข้าเกมมาอย่างดุร้าย ท่าทางของเขาเหมือนคนที่ไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตาเลยซักครั้ง

    “อันใดคือบ้านนอก?อันใดคือเมืองกรุง?” สุซาคุทำท่ากวนๆขณะถามกลับ

    “ถ้านายคิดว่าการที่คนเขามาเล่นเกมนี้ช้ากว่าและทึ่งกับเทคโนโลยีในนี้ว่าเป็นพวกบ้านนอกแล้วล่ะก็  นายพอจะอธิบายให้ฟังหน่อยได้มะ ว่าไอ้ชุดนาโนสูทที่นายสวมมันอยู่ตอนนี้น่ะ  มันมีส่วนประกอบอะไรบ้าง?”สุซาคุเอ่ยถามต่อ  ซึ่งก็เล่นเอาชายหนุ่มสวมเกราะหนังสีน้ำตาลทับชุดนาโนสูท คนนั้นอึ้งกิมกี่กับคำถามเชิงวิชาการของเขา

    “แบบนี้ใครกันแน่ที่บ้านนอก ?  การที่เราทึ่งกับเทคโนโลยีในเกมไม่ได้หมายว่าเราเป็นพวกบ้านนอกแต่หมายความว่าเราทึ่งที่ระบบเกมนี้สามารถเอาเทคโนโลยีที่กำลังเป็นความลับระดับสูงมาใช้ได้ถึงขนาดนี้ต่างหาก ” เมื่ออธิบายจบพวกเพื่อนพ้องของชายคนนั้นก็ร้องว่า

    “โอ๊ย!แล้วจะไปฟังที่มันพล่ามทำไมกันวะ ? ! แค่กระทืบมันให้หายปากดีเหมือนพวกก่อนๆก็พอแล้วนี่นา  ” ซึ่งก็ทำให้ชายหนุ่มคนนั้นรู้สึกตัวว่าเผลอทำตัวเอ๋อออกมา  เพราะย่อยข้อมูลเชิงวิชาการที่อีกฝ่ายยัดเยียดเข้ามาไม่ทัน

    “ไม่ต้องสนใจแล้ว  ตื้บมัน ! ” สิ้นคำสั่ง เหล่าชายฉกรรจ์กว่า20ก็พากันพุ่งเข้าใส่สุซาคุทันที

    “เอางั้นเลยเรอะ” สุซาคุร้องอุทานแบบเสเสร้งประมาณว่า กะเอาไว้แล้วเชียว!

    “ ฮึบ” สุซาคุขยับตัวหลบหลีกกำปั้นของพวกนั้นแบบฉิวเฉียดแทบทุกครั้ง โดยอาศัยจังหวะและสายตาในการจับจุดเพื่อเคลื่อนไหวร่างกายให้น้อยที่สุดเพราะเขารู้ดีว่า ไอ้ค่าสถานะ LV.-1ที่ได้มาเนี่ย....มันต้องมีอะไรไม่ดีๆแหงแซะ!!!

    “ปึ่ก~โครม~พลั่ก~โครม~ผัวะ ~โครม ! ” ในจังหวะที่หลบ ชายหนุ่มก็สกัดแข้งสกัดขาชาวบ้านเขาไปทั่ว เล่นเอาพวกนั้นล้มกันหัวทิ่มหัวตำกันเลยทีเดียว!  ชายหนุ่มสวมเกราะหนังสีน้ำตาลมองแบบอึ้งๆที่พรรคพวกของเขาดันโดนอีกฝ่ายเล่นงานเสียอุตลุตเลยทีเดียว!ทั้งๆที่อีกฝ่ายเป็นแค่พวกผู้เล่นมือใหม่แท้ๆ ... เวรกรรม!! แถมตอนนี้ก็เริ่มมีคนมามุงดูเหตุการณ์อย่างสนใจมากขึ้นทุกทีแล้วด้วยสิ!!!

    “ไอ้พวกงี่เง่าเอ๊ย!มีดที่ข้างเอวพวกเอ๊งมีไว้ห้อยเล่นๆรึไงวะ?! ต่อยมันไม่โดนก็ชักมีดมาเสียบมันสิวะ!!!” ที่สุดเขาทนไม่ไหวต้องสั่งการให้พวกของตนใช้อาวุธเพื่อให้เหตุการณ์มันจบให้เร็วที่สุดเพราะขืนข่าวลือมันแพร่ออกไปว่าพวกเขารุมกระทืบผู้เล่นมือใหม่แค่คนเดียวไม่สำเร็จจนต้องควักอาวุธมาใช้เนี่ยมันจะดูน่าอับอายขนาดไหนกัน!!!

    “พลั่กๆๆๆ” เมื่อสุซาคุเห็นอีกฝ่ายเล่นอาวุธเขาจึงไม่คิดจะออมมืออีกต่อไป เขาตวัดขาเตะสูงในท่วงท่าเทควันโด ก่อนจะตามด้วยเตะตัดขา(เตะต่ำ)แบบมวยไทย แล้วปิดท้ายด้วยการย่อตัวลงเตะกวาดเลียดพื้นแบบมวยจีน เพียง3ท่าเขาก็สามารถซัดมีดในมือของพวกนั้นให้หลุดกระเด็นไปไกล อีกทั้งยังส่งพวกมันลงไปนอนนับดาวบนพื้นได้ถึง4คนในคราวเดียว  เหตุการณ์ที่พูดฟังดูยืดยาวแต่ความจริงแล้วกลับต่อเนื่องกันชนิดวิต่อวิกันเลยทีเดียว

    “บ้าชัดๆเลย!!!” ชายหนุ่มสวมเกราะหนังสีน้ำตาลทับชุดนาโนสูทร้องอุทานก่อนจะต้องหลบวืดเพราะมีดสั้นเกรดA ที่หล่นอยู่บนพื้นเมื่อครู่ได้พุ่งเข้าใส่เขาทีเดียวกว่า10เล่ม ด้วยฝีมือของสุซาคุที่แอบเก็บขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×