คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Story One (Open Season)
Story One
รัแรอทุนย่อมมีทั้วามทรำีๆ และวามสุ
เราึไม่อยาที่ะให้มันาหายไปาวามทรำอเรา แ่มันเป็นไปไม่ไ้
เราึ้อพยายาม “ทำใยอมรับมัน” และ นานไปมัน็ลายเป็น “วามินา”
Chanyeol story
าลเวลาผ่านไปอย่ารวเร็ว ฤูแห่วามหนาวเหน็บ ไ้เลื่อนมาแทนที่ฤูฝนอย่ารวเร็วทุสิ่อย่าเปลี่ยนแปลไปามเวลา แ่วามเ็บภายในิใยัทำร้ายผมอยู่อย่า่อเนื่อ หลัาที่ผมถูบอเลิาแฟนอผม เมื่อวัน่อน ภาพในวินาทีนั้น มันยัวนเวียนอยู่ในหัวอผม ผมไม่รู้ะทำยัไับวามรู้สึนี้ ผมอยาให้มันหายไปาสมออผมมา แ่ทำยัไมัน็ไม่ยอมออไปสัที
“พี่านยอลๆ ิอะไรอยู่นะ น้อเรียั้นาน็ไม่สนใ” =3= น้อฮุนบที่แนผมเบาๆ
โอ เฮุน หรือ ที่ผมเรียในื่อ “น้อฮุน” น้อฮุนเป็นน้อนเียวอผม ผมพยายามที่ะให้เ้าหยุพูโยาริไปเรื่อยๆ แ่ในที่สุผม็ไม่สามารถหนี น้อฮุนไปไ้ 555+ วันนี้น้อฮุนเห็นผมนั่เศร้ามาหลายวัน น้อฮุนึุระา อ่ะไม่ใ่ วนผมมาเินเล่นที่แม่น้ำฮัน
“น้อฮุน อ่า!!! ะไปไหนเนี้ย พี่เหนื่อยแล้วนะ” ผมพูพลาึมือ น้อฮุนไว้
“พี่ยอลอ่า!!! ใล้ถึแล้วๆ อีนิเียวนะ” ^[+++]^ ยิ้มว้า
น้อฮุนพาผมเินไปที่ๆหนึ่ ที่ๆผมอบมานั่ับแฟนเ่าอผม (ทำไมน้อฮุนทำร้ายพี่แบบนี้ T-T) น้อฮุนพาผมมาหยุที่รนี้แล้วหันหน้ามาหาผม พร้อมับยิ้มว้า แล้วับมืออผมไว้แน่นแล้ว้พูับผม้วยำพูที่อบอุ่น
“พี่ยอลับ ผมรู้ว่าพี่ยอลเศร้า แ่ผมอยาให้พี่ยอลลืมมันไปนะับ แล้วลับมาเป็นพี่ยอลนเิมอน้อนะับ พี่ยอล้อเ้มแ็นะ เี๋ยวมัน็ผ่านไป” พูพร้อมับมือแน่น
“^________^” ยิ้มอบลับ พร้อมับยี้หัวเบาๆ
“หยุเลยยย ผมเสียทรแล้ว” น้อฮุนพูพร้อมบัมือผมออ
ในวามเป็นริแล้วผม็ไม่สามารถลืมมันไ้เร็วนานั้นหรอับ (ใระไปลืมไแฟนทิ้ทั้น Y-Y) แ่เพื่อน้อฮุนผมทำไ้ หลัาที่น้อฮุนไ้ให้ำลัใผมเสร็เรียบร้อยแล้ว ผมึพาน้อฮุนไปินไอิมที่้าฟุบาท เป็นารอบแทน ในนานั้นเอ
“โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!” เสียใรนหนึ่ที่ผมไ้เินนเ้าไปเ็มๆ ไ้พูออมา ้วยวามเ็บปว
“เป็นอะไรไหมับ ผมอโทษนะับ” เอ๊ะ!!!! สายาอผม ับสายาอนๆนั้น ไ้พบันเ้าพอี วาอนๆนั้น่าสวยาม เ็มไป้วยแสประายระยิบระยับ ที่เือบทำให้หัวใอผม แทบหยุเ้น เาือใรัน? ทำไมถึสวยแบบนี้ นี้ไม่ใ่นแล้วววว นาฟ้าัๆ
“เินไมู่ามาาเรือเลย ูสิเนี้ยเ็บหมแล้ว” ทำหน้ามุ่ย 
“ผมอโทษริๆนะับ” ึึ้นมาาพื้น ^////^ (ทำหน้าหมาน้อยู่ใส่หรอ น่ารันะะบอให้)
“หึย!!!” สบัมือ แล้ววิ่ไป้วยวามเร็วสู YOY
“ุับๆๆ ุลืมระเป๋าัับ” โอ้ยยยยย อย่าพึรีบไปไ้ไหมับ นาฟ้าอผม ทำไมถึใร้ายั ทำไม้อมาทำให้รัแล้วหนีไปแบบนี้นะ YOY
ับระเป๋าเปิออู *O*
“บยอน แบฮยอน มหาวิทยาลัยเอ็โ”
"เสร็ผมแล้วสินะ นาฟ้าอผม หึหึ!!!" ยิ้มแบบเ้าเล่ห์
ุยนออ
ความคิดเห็น