ผมแค่อยากจะบอกว่าผมรักคุณ

ข้อมูลเบื้องต้น

 นี่คือเสียงสุดท้ายที่ผมจะได้ยิน เพราะหลังจากนี้ผมจะไปอยู่กับเธอ เธอคนที่รักผมทุกลมหายใจ ผมขอมอบลมหายใจสุดท้ายนี้ ให้กับคนที่ยังไม่คิดจะเห็นคุณค่าของความรักที่คนอื่นมอบให้คุณ  ผมบอกคุณได้แค่นี้ เพราะตอนนี้เธอมารอผมแล้ว เธอคนที่ผมรัก เธอคนที่รักผม เธอเดินมานั่งมองผมแล้ว ผมรู้สึกสบายใจ ผมกำลังจะได้กอดเธอแล้ว เธอเอื้อมมือมาหาผมแล้ว 
 

                         ผมมีความสุขที่  ............ สุด..............เลย

เนื้อเรื่อง

    ทำไมวันนั้นผมไม่รักเธอเหมือนวันนี้ เมื่อรู้ตัวว่ารัก กลับไม่มีเธออีกแล้ว  ไม่ว่าจะหวนหาและคิดถึงแค่ไหน ก็ไม่มีวันย้อนเวลากลับไปได้อีก ผมไม่สามารถพูดคำนี้ให้เธอฟังได้อีกครั้ง คำว่าผมรักเธอ

            ในห้องเรียนที่แสนน่าเบื่อ ผมรู้จักวิธีที่จะอยู่กับมันตั้งแต่ ม.3 ผมพยายามทำตัวไม่ให้เป็นจุดเด่นหรือเป็นจุดด้อยจนคนเมิน ผมทำตัวปกติเช่นทุกวัน จนวันที่เธอย้ายเข้ามาตอนม.4เทอม2 เธอเป็นผู้หญิงที่สวยแต่แววตาเธอเศร้าหมอง ผมมองเธอเหมือนมองตัวเอง ชีวิตเธอคงน่าเบื่อเหมือนผม 

            วันแรกที่ผมคุยกับเธอ คือวันที่ผมโดดเรียน ผมเบื่อเพื่อนที่คอยถามผมเรื่องส่วนตัว ผมเบื่อการเรียนที่ไม่เคยเข้าหัวผมหรือผมไม่อยากจะรับมันเข้ามา เธอเจอผมที่สวนสาธารณะ ผมนอนกลางวันอยู่ เธอเดินมากับผู้ชาย ผู้ชายคนนั้นตบหน้าเธอ เขามองมาทางผม ผมมองเขาแล้วก็หลับตานอนต่อ เธอมายืนข้างหน้าผมแล้วถามผมว่า เห็นแล้วใช่ไหม ผมตอบไปแค่ว่า แล้วยังไง

            ผมมีแฟนคนแรก เธอเข้ามาบอกว่าชอบผมเอง ผมรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า ผมอยากไปโรงเรียน ผมอยากไปเจอเธอ ผมดีใจที่มีคนมองเวลาเราเดินคู่กัน ห้องเรียนผมดูสดใส แต่ต่างจากเธอคนนั้น รอบข้างเธอยังคงเป็นสีเทาเสมอ

            ผมมีเริ่มรู้สึกดีกับเพื่อนร่วมห้อง เพื่อนผมเข้ามาหาให้แนะนำเพื่อนๆของแฟนผมให้มัน ผมดูเป็นคนยิ่งใหญ่ ผมดูมีค่าในสายตาคนอื่นครั้งแรก เพื่อนผมกลุ่มใหญ่ขึ้น เราเริ่มทำแบบที่เราอยากลองทำ ผมเริ่มด้วยsex ผมมีอะไรกับแฟนคนแรกตอน ม.5 และไม่กี่วันต่อมาผมกับเธอก็เลิกกัน

            ผมไม่เสียใจที่เลิกกับแฟนคนแรก ผมทิ้งเธอ เธอน่าเบื่อ เธอคอยตามติดผมมากขึ้น ผมเห็นเธอเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ของผม เธอเองก็คงเหมือนกัน ไม่นานเธอก็มีแฟนใหม่ ซึ่งก็คือเพื่อนผมเอง ผมไม่สนใจ ตอนนี้ผมเริ่มรู้จักทำตัวให้เป็นจุดเด่นเพื่อจะดึงดูดเพศตรงข้าม

            เธอคนนั้นยังคงเหมือนเดิม เธอยังคงนั่งซึมอยู่ เธอไม่มีเพื่อน เธอไม่คุยกับใคร เธอไม่เหมือนผม ผมตอนนี้มีทุกอย่างทั้งเพื่อน ทั้งแฟน ทั้งsex ผมมีความสุข เธอมีความเศร้า

            ผมคุยกับเธอครั้งที่สอง เธอมาบอกผมว่า ผมเปลี่ยนไป ผมไม่เข้าใจกับสิ่งที่เธอบอก ผมคิดแค่ว่าเธอคงชอบผม เลยหาเรื่องมาคุยด้วย ผมบอกเธอว่า เธอก็ลองเปลี่ยนตัวเองดู แล้วผมอาจจะสนใจเธอขึ้นมาบ้าง

            วันต่อมาเธอดูสวยขึ้น เธอทาแป้งแต่งหน้าบางๆ เพื่อนผมเริ่มจะชอบเธอขึ้นมาบ้าง แต่ผมไม่สนใจ ผมมีแฟนหลายคนอยู่แล้ว ทั้งในโรงเรียนนี้ และนอกโรงเรียน พวกเค้าสวยกว่าเธอ

            หลายวันต่อมา เริ่มมีคนมาจีบเธอ แต่เธอไม่สนใจ เธอเข้ามาถามผมว่า เธอเปลี่ยนไปหรือยัง ผมบอกแค่ว่าก็ดีขึ้น แล้วผมก็เดินไปหาแฟนผมที่รอผมอยู่ แฟนผมเธอเป็นที่นิยมของใครหลายคน ผมเพิ่งจีบเธอติดไม่นาน และผมต้องทำคะแนนเพื่อจะมีอะไรกับเธอให้ได้

            ไม่กี่วันต่อมาแฟนผมก็เป็นของผม กับคนนี้ผมมีความสุข ผมดีใจที่ได้เธอมาและกะว่าจะคบกับคนนี้นานๆ ทุกคนอิจฉาผมที่ได้เธอเป็นแฟน และผมไม่เคยอิจฉาคนอื่นเลย เพราะแฟนผมดีที่สุด

            ผมเคยมั่นใจว่าผมจะไม่ถูกใครทิ้ง แต่ก็เท่านั้น เพื่อนผมเล่าให้ฟังว่าเห็นแฟนผมไปเดินกับ นักเรียนโรงเรียนอื่น ผมไม่เชื่อ พวกเขาพาผมไปดู เธอเดินเข้าไปในบ้านของชายคนนั้น แล้วไม่ออกมาอีกเลย ผมถามเธอวันต่อมา เธอก็บอกว่าเพื่อน ไม่มีอะไร ผมเชื่อเธอ เพราะผมเป็นคนแรกของเธอ

            ไม่นานนัก ผมถูกแฟนผมทิ้ง เธอไปกับคนนั้น ผมแค้นผมเดินเข้าไปต่อยหน้ามัน แต่ผมกลับถูกเธอตบกลับมา แล้วบอกว่าอย่าทำตัวน่ารำคาญ ผมร้องไห้ ผมเซื่องซึม เพื่อนๆเริ่มห่างผมไป ผมอยู่คนเดียวเหมือนเคย

            เธอเข้ามาคุยกับผม ทั้งๆที่ผมไม่ใช่คนเดิม ผมน่ารังเกียจ ผมน่ารำคาญแต่เธอเข้ามาคุยกับผม เธอบอกผมว่าไม่เป็นไร เธอยังเป็นเพื่อนผมเสมอ ตอนนั้นเธอสวยมาก ผมหลงรักเธอ ผมคิดว่าเธอสวยกว่าแฟนเก่าผม แฟนเก่าผมต้องเจ็บใจแน่ ผมจะเปลี่ยนเธอให้สวยกว่าแฟนเก่าผมให้ได้

            ผมให้เธอแต่งหน้า ผมให้เธอแต่งตัวขึ้น ผมให้เธอยิ้มแย้ม เธอดูมีเสน่ห์ขึ้นทันที ผมภูมิใจ และแล้ววันที่ผมต้องการก็มาถึง ผมบอกชอบเธอขอเป็นแฟน เธอดีใจจนน้ำตาไหล ผมกอดเธอ แล้วบอกว่าผมรักเธอ ผมพาเธอไปที่ห้อง บ้านผมไม่มีคนอยู่ พ่อแม่ผมไปทำงานต่างจังหวัดเสมอ เธอนั่งมองหน้าผม ผมรู้ว่าต้องทำอะไร แต่เธอไม่รู้ เธอขัดขืนผม ผมใช้กำลังให้ได้ในสิ่งที่ผมต้องการ เธอร้องไห้ ผมได้แต่ปลอบเธอ และบอกว่าเธอเป็นของผมแล้ว

            ตอนนี้ผมกลับมามีชีวิตอีกครั้ง ผมได้คนที่สวยกว่าแฟนทุกคนมาครอง เพื่อนๆเริ่มกลับเข้ามาหาผม ผมออกไปสนุกกับเพื่อนได้เหมือนแต่ก่อน ต้องขอบคุณเธอที่ให้ชีวิตใหม่กับผม เธอทำทุกอย่างที่ผมต้องการ เธอเชื่อฟังทุกอย่างที่ผมสอน เธอเชื่อทุกอย่างที่ผมบอก และผมบอกเธอเสมอว่าเธอเป็นของผม

            ผมเริ่มชอบผู้หญิงคนใหม่ แต่กับเธอผมก็ยังเก็บไว้ ผมคบกับคนอื่นอีกหลายคน โดยที่เธอไม่รู้ ผมภูมิใจมากที่สามารถทำได้แบบนี้ ผมคุยโวกับเพื่อนๆ ผมดูเก่งในสายตาเพื่อน แต่ในสายตาเธอผมยังคงเป็นคนที่เธอรักเพียงคนเดียว

            เธอเริ่มระแวง เธอเริ่มสงสัย เธอถามทุกๆอย่าง ผมเบื่อที่จะโกหกเธอ แต่เธอยังจำเป็นต่อผม ผมเลยยังทิ้งเธอตอนนี้ไม่ได้ ถ้าผมทิ้งเธอ ผมอาจจะเสียทุกๆอย่างไปได้เหมือนแต่ก่อน ผมโกหกเธอ ไปเรื่อยๆรอวันที่เธอรู้ความจริงเอง

            ผมไปเที่ยวกับคนอื่น ผมโดดเรียน เธอมาเจอ เธอด่าหน้าแฟนอีกคนของผม แล้วเธอก็วิ่งหนีไป เธอไม่ว่าผม เธอว่าผู้หญิงคนนั้น ที่มาชักจูงผมไป ผมเลิกกับผู้หญิงคนนั้น เธอพอใจ ผมก็พอใจเพราะผมได้ผู้หญิงคนนั้นแล้ว และกำลังเบื่อพอดี

            เรื่องบนเตียงเธอเริ่มเก่งขึ้น เธอทำให้ผมพอใจทุกอย่าง แต่ผมก็ยังไม่หยุดที่เธอ ผมยังคงคบกับคนอื่นเรื่อยๆ เธอเริ่มได้ยินเรื่องของผมจากทุกคน แต่เธอไม่เชื่อใครเลยเธอมาถามผม ผมก็โกหกเธอไปเหมือนเคย

            ผมเจอคนที่ใช่อีกคน เธอเพิ่งเข้ามา ม4 ใหม่ๆ เธอเข้ามาบอกรักผมทั้งที่เธอก็รู้ว่าผมมีแฟนอยู่แล้ว เธอร้อนแรงมากเวลานอนกับผม ผมแทบลืมคนอื่นไปหมดสิ้น ผมใช้เวลาอยู่กับแฟนใหม่คนนี้ตลอดทั้งวันทั้งคืน เธอเริ่มสงสัย เธอถามผมว่าทำไมผมเปลี่ยนไป ผมบอกเธอแค่ว่าผมเริ่มเบื่อเธอแล้ว แล้วผมก็เดินจากไป ผมคิดว่าตอนนี้เธอไม่จำเป็นกับผมแล้ว ซักพักเธอคงเลิกกับผมไปเอง

            วันต่อมาเธอเดินมารับผมหน้าบ้าน เธอกอดผมและเธอก็ยิ้มให้เป็นปกติ เธอทำเหมือนกับว่ามันไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ผมก็ไม่คิดอะไร ยังไงมีหลายๆคนก็ดีกว่าคนเดียว เวลาที่ผมอยู่กับแฟนใหม่เธอจะไม่เข้ามาให้ผมเห็น เธอจะมาหาผมตอนที่ผมไม่มีใครเท่านั้น ซึ่งผมก็พอใจ

            แฟนใหม่ผมเริ่มไม่ชอบหน้าเธอ ยิ่งเธอรู้ว่าผมกับแฟนยังไม่เลิกกัน เธอยิ่งไม่พอใจ  เธอมาหาผมที่บ้านขณะที่ผมอยู่กับแฟน เธอเข้ามาตบแฟนผม แล้วไล่แฟนผมออกไป ผมทำเฉย ผมคิดว่าเธอคง เลิกกับผมแน่ๆ

            วันต่อมาเธอมาบอกผมว่า ถ้าแฟนใหม่ผมไม่มาหาแล้วผมเหงา ให้บอกเธอ เธอจะมาหาผมแทนเอง ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆกับเธอ ทำไมเธอต้องยอมขนาดนี้ ทำไมเธอต้องทำขนาดนี้ เธอไม่เข้ามาคุยกับผมเลยในโรงเรียน ผมบอกแฟนใหม่ผมว่าผมเลิกกับแฟนเก่าผมไปแล้ว

            พักหลังแฟนใหม่ผมเริ่มจะห่างจากผมไป ผมอดเรื่องบนเตียงไม่ได้ผมเรียกแฟนเก่าผมมาหา เธอทำให้ผมดีทุกอย่างเหมือนเดิม เธอไม่เคยเรียกร้องอะไรจากผมเลย มีแต่ให้เธอซื้อทุกอย่างให้ผม ผมได้ทุกอย่างที่วัยรุ่นคนนึงจะมีได้ โทรศัพท์ โน๊ตบุ๊ค แม้กระทั่งรถมอเตอร์ไซด์ เธอเป็นลูกคนรวย ผมเริ่มชอบเธอขึ้นมาอีกรอบ

            แฟนใหม่ผมกลับมาหา เธอบอกอยากได้เสื้อผ้าใหม่ ผมขอเงินจากแฟนเก่า เพื่อจะพาแฟนใหม่ไปเลือกซื้อเสื้อผ้า เธอก็ให้ แฟนใหม่ผม อยู่กับผมมากขึ้น ผมชอบเรื่องบนเตียงของเธอ ผมขาดเธอไม่ได้

            แฟนเก่าผมเธอมาบอกว่า ให้เลิกคบกับแฟนใหม่คนนั้น ผมถามว่าทำไมเธอก็ไม่ตอบ บอกแค่ว่ากลัวผมเสียใจ มันทำให้ผมอยากรู้ ผมสั่งให้เธอบอกผมไม่งั้นผมจะเลิกกับเธอแล้วไม่สนใจเธออีกเลย

            เธอพาผมไปที่หลังโรงเรียน ผมเห็นเพื่อนๆผมกำลังมุงดูอะไรกันอยู่ ผมจะเดินเข้าไปดู แฟนผมกอดผมไว้แน่นไม่ให้ไป ผมผลักเธอล้มลง ผมวิ่งเข้าไปแอบดูใกล้ๆ โดยที่ไม่ให้เพื่อนๆในกลุ่มผมรู้

            ผมได้ยินเสียงหัวเราะ ผมได้ยินเสียงด่าผมว่าผมโง่ ผมได้ยินเสียงเธอร้องออกมาอย่างมีความสุข เพื่อนๆ4-5คนของผมกำลังมีเซ็กกับแฟนใหม่ผมคนเดียว ภาพนั้นทำให้ผมถึงกับน้ำตาไหลออกมา ผมวิ่งเข้าไปหาแฟนใหม่ผม เพื่อนๆที่ผมเคยคิดว่าพวกมันคือเพื่อนแท้ เข้ามารุมทำร้ายผม แฟนใหม่ผมเธอหัวเราะออกมา พร้อมทั้งบอกผมว่า ผมมันมีดีแค่หน้าตา เรื่องอย่างว่าแย่ยิ่งกว่าอะไรดี เพื่อนๆผมหัวเราะกันใหญ่ เพื่อนผมจับล๊อคไว้ให้ผมเงยหน้าให้มอง แฟนใหม่ผมกำลังมีความสุขกับเพื่อนๆของผม

            แฟนเก่าผมวิ่งมาบอกว่าครูมา พวกเพื่อนๆผมวิ่งหนีกันไปคนละทางรวมทั้งแฟนใหม่ผมด้วย ปล่อยผมที่โดนซ้อมอย่างสะบักสะบอม นอนจมน้ำตาอยู่ตรงนั้น ผมเสียใจที่สุด ผมร้องไห้ออกมา ผมไม่มีแรงแม้แต่จะยืนขึ้น แฟนเก่าผม เธอคนเดิมเข้ามากอดผม เธอจูบหน้าผมที่ตอนนี้มีแต่รอยเท้าโดยไม่รังเกียจ เธอพาผมไปที่ห้องพักเธอที่อยู่คนเดียว  เธอบอกเธอจะอยู่กับผมจนผมหายดีทั้งกายและใจ เราไม่ได้ไปโรงเรียนกันหลายวัน ผมอยู่กับเธอ เธออยู่กับผมเราอยู่ด้วยกัน

            ผมหายดีแล้วแต่ผมยังไม่กล้าไปโรงเรียนเจอเพื่อนพวกนั้น เธอจัดการให้หมดทุกอย่างเธอเอาภาพถ่ายที่เธอถ่ายไว้ให้พวกอาจารย์ดู พวกเขาโดนไล่ออกกันหมด ผมกับเธอได้ไปโรงเรียนด้วยกันอีกครั้งอย่างมีความสุข

            หลังจากนั้นเธอหายไปหลายวัน เธอกลับมาด้วยหน้าที่ซีดเซียว แต่ก็ยังมีรอยยิ้มให้ผม เราสองคนอยู่ด้วยกันที่ห้องพักของเธอตลอด เราสองคนมีความสุข ผมเริ่มรู้สึกเสียใจกับทุกอย่างที่ทำกับเธอ ผมตั้งใจจะกลับตัว และจะเป็นคนรักที่ดีของเธอตลอดไป

            วันนี้เป็นวันที่ผมตั้งใจจะบอกเธอว่ารักเธอ ผมใช้เงินตัวเองซื้อดอกไม้ช่อใหญ่ ตั้งใจไปให้ของขวัญวันเกิดเธอ แต่เมื่อไปถึงเธอไม่อยู่แล้ว ที่ห้องนั้น มีเพียงเค๊กก้อนใหญ่ที่เธอซื้อมาเพื่อที่จะฉลองกันสองคนเธอกับผม ผมคอยเธอจนดึกดืน ดึกจนผมหลับไป ที่ห้องของเธอ

            เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมตื่นขึ้นมารับสายในเวลาตีสอง เธอโทรมา ผมรีบถามว่าเธอยู่ใหน เธอไม่บอก เธอร้องให้แล้วบอกเพียงว่าเธอรักผมมาก ขอบคุณผมที่ให้ความรักกับเธอ แล้วเธอบอกให้ผมหยิบ สมุดใต้เตียงออกมาอ่าน ผมไม่ทันจะพูดอะไรเธอก็วางสายไป ผมรีบหยิบสมุดที่เธอบอกขึ้นมาอ่านทันที

            วันนี้ฉันดีใจมากฉันมีเพื่อนคนแรกแล้ว เขาบอกว่าฉันต้องหายดีแน่นอน

            วันนี้เขาก็มาอีก เขาเอาของเล่นมาเล่นกับฉันเธอแยะเลย

            วันนี้ฉันต้องเข้าผ่าตัด ฉันบอกเขาไปเมื่อวาน เขาบอกว่าฉันจะไม่เป็นอะไร

            วันนี้หลังผ่าตัด หนึ่งเดือน ผมฉันไม่มี ฉันเห็นเขาแต่ฉันก็หลบหน้าเขาไป

            วันนี้เขามาหาฉัน เขาเปิดหมวกฉันออก ฉันร้องไห้แล้วไล่เขาไป

            วันนี้เขากลับมาหาฉัน แล้วเขาก็โกนหัวมาเหมือนฉัน พวกเราหัวเราะกันอย่างมีความสุข

            วันนี้ ฉันบอกเขาว่าฉันจะออกจากโรงพยาบาลแล้ว เขาพาฉันไปที่บ้านของเขา เราดูหนังกัน เขาจูบฉันแบบในหนัง แล้วบอกฉันว่า โตขึ้นเขาจะแต่งงานกับฉันเอง ฉันไม่ต้องกลัว

            วันนี้ฉันรู้ความจริงที่ว่า ฉันจะอยู่ได้อีกแค่2ปี ฉันอยากเจอเขา ฉันคิดถึงเขามาตลอด10ปี

            วันนี้ ฉันหนีออกจากบ้าน ฉันขโมยเงินพ่อแม่มา ฉันจ้างให้คนพาฉันไปสมัครเรียนที่เดียวกับเขา

            วันนี้ฉันเห็นเขาเหงา ฉันปวดใจ ฉันไม่รู้จะทำอะไรดี เขาเหมือนจะจำชั้นไม่ได้

            วันนี้ ฉันโดนพ่อฉันตบหน้า เขามาตามที่โรงเรียนโทรไปแจ้ง ฉันโดดเรียนออกมาพร้อมเขา ฉันกะจะบอกเขา แต่เขาจำฉันไม่ได้ พ่อฉันตามฉันกลับบ้าน แต่ฉันไม่กลับ ฉันจะรอวันที่เขาจำฉันได้

            วันนี้ ฉันเห็นคนมาสารภาพรักกับเขา ฉันเจ็บปวด แต่ฉันก็ไม่มีความกล้าพอที่จะทำแบบนั้น

            วันนี้ ฉันเห็นเขามีความสุข เขายิ้มแย้ม เขามีเพื่อน ฉันได้แต่มองเขา

            วันนี้ฉันเห็นเขาบอกเลิกกับผู้หญิงคนนั้น ฉันดีใจมันใกล้จะถึงวันของฉันเข้ามาทุกที

            วันนี้เขามีแฟนใหม่อีกแล้วฉันทนไม่ไหวฉันต้องบอกเขาให้ได้

            วันนี้ฉันบอกว่าเขาเปลี่ยนไป เขายังจำฉันไม่ได้ แต่เขาบอกว่าอาจจะชอบฉันถ้าฉันดูดีขึ้น เอาล่ะฉันจะเปลี่ยนตัวเอง

            วันนี้มีคนมาบอกว่าชอบฉันขอคบด้วย ฉันไม่ดีใจเลยฉันอยากให้เป็นเขามาบอกมากกว่า

            วันนี้มีคนมาจีบฉันอีกแล้ว แต่เขาก็ยังไม่เหลียวมองฉันหรือว่าฉันยังไม่ดีพอ

            วันนี้ฉันตั้งใจถามเขาให้รู้เรื่อง เขาบอกว่าฉันดีขึ้นแต่เขากลับเดินไปหาผู้หญิงอีกคน ไม่เป็นไรอย่างน้อยเขาก็มองว่าฉันดีขึ้นแล้ว

            วันนี้ฉันเห็นเขาเดินมีความสุขกับแฟนใหม่ของเขา ฉันดีใจที่เห็นรอยยิ้มของเขา แม้ว่าเขานั้นจะยิ้มให้เธอไม่ใช่ฉันก็ตาม

            วันนี้ฉันเห็นเขาร้องไห้ หลังจากถูกแฟนของเขาบอกว่าน่ารำคาญ เขาดูเศร้าใจมาก ฉันทนไม่ไหวแล้วฉันอยากเข้าไปหาเขาเหลือเกิน ทำไมในใจฉันมันเจ็บปวดเช่นนี้

            วันนี้เขาก็เซื่องซึมเหมือนเคย เขาไม่มีคนคุยด้วย ฉันตัดสินใจแล้วพรุ่งนี้ต้องเข้าไปหาเขาให้ได้

            วันนี้ ฉันไปหาเขาเขาคุยกับฉัน เขาดูดีขึ้นมาก เขาบอกให้ฉันแต่งตัวสวยๆแต่งหน้าสวยๆ แม้มันจะทำให้ฉันที่แพ้เครื่องสำอางเจ็บปวด แต่ฉันก็จะทำ

            วันนี้เป็นวันที่ฉันรอคอย ฉันกับเขาได้เป็นหนึ่งเดียวกัน แต่ตอนนั้นฉันปวดหัวมาก ฉันร้องไห้ออกมา แต่ฉันก็ทนได้เพราะเขาพูดว่าฉันเป็นของเขา ตอนนี้เหมือนอยู่ในสวรรค์ ฉันมีความสุขที่สุดเลย ฉันจะเป็นคนรักของเธอตลอดไป

            วันนี้เขามารับฉันหน้าโรงเรียน เขาจับมือฉันเดินเข้าโรงเรียน เขาบอกคนอื่นว่าฉันเป็นแฟนฉันดีใจมากฉันรักคุณที่สุดเลย

            วันนี้ฉันก็รักคุณเหมือนเดิมนะ แม้คุณจะไม่ค่อยคุยกับฉันเหมือนเดิม สงสัยฉันจะต้องใจกล้าเรื่องแบบนั้นซะแล้วสิ

            วันนี้หลังจากฉันมีอะไรกับเขาฉันเวียนหัวมาก แต่ฉันก็ดีใจเขาชมว่าฉันเก่งขึ้น

            วันนี้ฉันได้ยินมาว่าเขามีแฟนใหม่ ฉันไม่เชื่อ

             วันนี้เขาสอนเรื่องบนเตียงกับฉันอีกแล้วฉันเริ่มปวดหัวทุกครั้งที่มีอะไรกับเขา แต่พอฉันเห็นเขานอนกอดฉันอย่างมีความสุขความเจ็บปวดมันก็หายไปเสมอ

            วันนี้ฉันถามเขาเรื่องผู้หญิงคนใหม่ ฉันแอบไปเห็นเขากับเธอ จูบกอดกัน แต่ฉันต้องถามจากปากเขา ฉันไม่เชื่อสิ่งที่เห็น เขาบอกฉันว่าไม่ได้รักคนนั้นเธอแค่เสนอตัวมาเขาก็แค่รับไว้เขาเป็นผู้ชาย ฉันเข้าใจ แต่ฉันเกลียดผู้หญิงคนนั้นมาก

            วันนี้มีฉันได้ยินมาว่าเขาโดดเรียนไปเที่ยวกับผู้หญิงคนนั้น ฉันทนเธอไม่ไหวฉันไปต่อว่าเธอ แล้วเขาก็เลือกฉันผู้หญิงคนนั้นเลิกกับเขาแล้ว ฉันต้องปรับปรุงเรื่องบนเตียงให้ดีขึ้นพรุ่งนี้ฉันจะไปซื้อหนังอย่างว่ามาดูแม้ฉันจะต้องอายแค่ไหนก็ตาม

            วันนี้หลังจากมีอะไรกัน เขามากอดฉันแล้วบอกว่าเขามีความสุขมาก ฉันดีใจมาก ฉันนอนกอดเขาจนหลับไปเลย

            วันนี้ ฉันคิดถึงเขามาก

            วันนี้ ฉันคิดถึงเขาเหลือเกิน ทำไมเขาไม่มาคุยกับฉันอยู่กับฉันเหมือนเดิมหล่ะ

            วันนี้ฉันรู้แล้วเขามีแฟนใหม่มาอีกแล้ว เป็นเพราะฉันห่างจากเขาหรือเปล่านะ ฉันต้องไปถามเขาให้ได้

            วันนี้ฉันอยากตายมาก เขาเบื่อฉันแล้ว แต่ฉันกลับรักเขามากขึ้น ทำยังไงดี ถึงฉันจะตายก็ขอตายทั้งทียังอยู่กับเขา ฉันไม่เป็นไร อีกไม่นานเท่าไหร่เอง ฉันรักคุณเหลือเกิน อย่าเกลียดฉันเลยนะ

            วันนี้เขายิ้มให้ฉันด้วย ฉันบอกเขาไปแล้วว่าถ้าแฟนใหม่ไม่มาหาเขาเหงาเมื่อไหร่ ฉันจะเป็นคนไปหาเขาเอง แม้เขาจะคิดถึงฉันแค่ความใคร่ แต่อย่างน้อยฉันก็ได้อยู่กับเขา

            วันนี้ฉันกับเขาอยู่ด้วยกันทั้งวัน เขาให้ฉันไปหาบ่อยขึ้น แต่อาการปวดหัวของฉันไม่ดีขึ้นเลย แต่ยังไงก็ต้องไป ฉันอยากให้เขามีความสุขกับร่างกายของฉัน

            วันนี้ฉันไปเที่ยวกับเขา ฉันซื้อทุกอย่างที่เขาอยากได้ เขาดูมีความสุขมาก แต่ฉันกลับมีความสุขเหลือเกินที่รอยยิ้มของเขาตอนนี้มอบให้กับฉันคนเดียว

            วันนี้ฉันเห็นแฟนใหม่เขาอยู่กับผู้ชายคนอื่น ทำไมเธอทำแบบนั้น เธอได้ครอบครองเขาแล้วทำไมเธอยังไม่พอใจอีก ต้องเก็บเรื่องนี้ไว้อย่าให้เขารู้

            วันนี้ฉันเห็นแฟนใหม่เขามีอะไรกับคนอื่น ฉันกลัวเขาจะเสียใจฉันต้องบอกให้เขาเลิกกับเธอให้ได้

            วันนี้ฉันเป็นคนทำให้เขาเสียใจ ฉันห้ามเขาไม่ได้ เขาบอกจะเลิกยุ่งกับฉันฉันทนไม่ได้ สุดท้ายแล้วแม้ฉันจะรั้งเขาไว้ยังไง เขาก็ไปเห็นภาพนั้นจนได้ ทำไมกัน ทำไมพวกนั้นถึงได้โหดร้ายขนาดนี้ ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจเขาได้ขนาดนี้ ฉันจะไม่ลืมพวกนั้นเลยฉันจะต้องทำให้พวกนั้นออกไปจากชีวิตเขา

            วันนี้เขาอยู่กับฉันที่ห้อง แม้ว่าฉันจะเสียใจทุกครั้งที่เห็นแผลเขา แต่ฉันก็ดีใจเล็กๆที่ได้อยู่กับเขาตลอดเวลา24ชม นี่เป็นช่วงที่ฉันมีความสุขที่สุดในชีวิตเลย ฉันรักคุณค่ะ

            วันนี้ฉันหน้ามืดหลายครั้งแต่ฉันต้องจัดการเรื่องพวกนั้นให้จบ เขาจะได้ไปโรงเรียนพร้อมกับฉันและบอกคนอื่นว่าฉันเป็นแฟนของเขาอีกครั้ง

            วันนี้ฉันอยู่ที่โรงพยาบาล พ่อฉันพ่อฉันมาหลังจากฉันปวดหัวเป็นลมไป พ่อฉันมาเจอพอดีเขาพาฉันกลับและห้ามให้ฉันกลับไปหาเขาอีก ฉันคิดถึงเขาเหลือเกิน เราพึ่งกลับมาคบกันใหม่ฉันกลัวเขาจะเปลี่ยนใจ

            วันนี้หมอบอกฉันว่าฉันอยู่ได้ไม่ถึงเดือน ตอนนี้ฉันปวดหัวมากตลอดเวลา ฉันหนีออกจากโรงพยาบาลฉันอยากเจอเขาฉันคิดถึงเขาเหลือเกิน ฉันรักคุณค่ะ ฉันรักคุณ ถ้าฉันตายก็อยากจะตายโดยเห็นหน้าคุณเป็นคนสุดท้าย ฉันอยากจำหน้าของคุณไว้ไม่ว่าจะอยู่ภพใหนฉันก็จะรักคุณ

            วันนี้เขาเห็นฉันเขาเข้ามากอดฉันเขาบอกว่าเขาคิดถึงฉันฉันดีใจมาก เรากลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งแล้ว

            วันนี้ ฉันหน้ามืดไปหลายครั้งตอนมีอะไรกัน แต่พอฉันได้สติฉันก็จะโผเข้ากอดไว้ เขากอดฉัน เขากอดฉัน เขากอดฉัน ร่างกายที่จะตายไปนี้ทำให้เขามีความสุขได้ ฉันดีใจเหลือเกิน ฉันรักคุณค่ะ

            วันนี้วันเกิดฉัน ฉันจะกินเค๊กนี้กับคุณครั้งสุดท้าย และวันนี้ฉันจะทำเรื่องบนเตียงให้ดีที่สุด ฉันจะบอกรักเขาตอนเขานอนจนเช้า และฉันจะหายไปจากชีวิตเขา ฉันไม่อยากให้เขาเสียใจ ฉันทำใจได้แล้ว ฉันไม่เสียใจแล้วที่ได้เกิดมา ฉันไม่เสียใจแล้วที่ตอนนี้ ฉันรู้สึกได้ว่าเขารักฉัน ฉันได้ความรักจากเขาแล้ว มีความสุขเหลือเกิน ฉันรักคุณ ฉันรักคุณ ฉันรักคุณค่ะ

            ผมเขียนตอบในบันทึกเธอว่าผมก็รักคุณ  ผมเขียนมันทั้งน้ำตา ผมรักเธอ ตอนนี้ผมรักเธอ เธออยู่ไหน ผมรักเธอมากครับ ได้โปรด เธออยู่ไหน บอกผมทีครับ เธอยู่ไหนครับ ผมอยากจะบอกเธอเหลือเกินว่าผมรักเธอ ทำไมเธอไม่บอกผมก่อนว่าเป็นเด็กคนนั้น ทำไมผมถึงจำไม่ได้กัน ทำไม ทำไม ฮือ ฮือ ผม ผม ผมมันเลว เธออยู่ไหนผมจะกอดเธอผมจะขอโทษเธอ ผมจะไม่ให้เธอไปไหน  ผมรักเธอ ผมรักผู้หญิงคนนี้เหลือเกิน

            เสียงโทรศัพท์มา ผมเช็ดน้ำตาแล้วรับทันที เป็นเบอร์เธอโทรเข้า ผมดีใจมาก ผมจะถามเธอว่าเธออยู่ไหน แม้จะไกลซักเท่าไหร่ผมก็จะไปหา

            “คุณคือญาติของคุณนิตยาหรือเปล่าครับ”

            “เอ่อครับ ใช่ครับผมเป็นเพื่อนเธอ”

            “ช่วยบอกญาติของเธอทีนะครับ เธอเสียชีวิตแล้วตั้งแต่ตอนเย็น เธอถูกกลุ่มวัยรุ่นลากไปข่มขืนแล้วก็แทงที่ท้องเธอหลายแผล เธอทนพิษบาทแผลไม่ไหวเธอเสียชีวิตที่โรงพยาบาลตอน6โมงเย็น”

            โทรศัพท์ผมหลุดมือ ผมไม่ได้ยินอะไรหลังจากนั้นอีก หัวสมองผมว่างเปล่า ภาพรอบยิ้มเก่าๆของเธอย้อนมาในหัวผม ความอบอุ่นของอ้อมกอดเธอ มือนั้นของเธอ ตอนนี้มันกลับเข้ามา นี่เธอ ภาพเหล่านั้น ตอนนี้เธอ เธอไม่อยู่แล้ว  เธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ทำไมเธอ ทำไมเธอ ต้องมาตายแบบนี้ด้วย นิตยา ผมรู้ว่าคุณอยู่ที่นี่ ผมรักคุณนะ ผมรักคุณนิตยา มานี่สิมานั่งกินเค๊กวันเกิดคุณกัน หืม มันอร่อยมาก ละ เลย นะ ผะผม อร่อยจริงๆ คะคุณไม่มาทานกับผมหรอ คะคุณ ปะเป็นะของผมนะ คุณจะ ปะไปจากผมไม่ได้ ผมรักคุณ ผมรักคุณ รู้แล้ว คุณรอผมอยู่ใช่ไหม ดะเดี๋ยวผม เอาเค๊กนะนี้ไปฝากนะ นี่ไงบันทึกของคะคุณด้วย  ข้างนอกนี้ มะมันหนาวจัง ผะผมอยากกอดคุณจังนิตยา แต่อะอีกไม่นานหลอก ผมจะลงไปหะ หา คุณแล้ว ฮะ ฮือ ระเราจะได้รักกัน เรา จะได้เจอกันแล้ว

            “ฉันรักคุณค่ะชิน”

            “ไหนคุณอยู่ไหน นิตยาคุณอยู่ไหน ออกมาหาผมสิ มากอดผมอีก ผมหนาว มากอดผม ผมต้องกอดคุณ ผมรักคุณ คุณออกมาสิ นิตยา”

             โอ๊ะ ผมทำหนังสือคุณตก ดะเดี๋ยวนะ ดะเดี๋ยวผมเก็บมันก่อนแล้วผมจะเอามันไปหาคุณด้วย

            “คุณต้องอยู่ต่อไปนะคะชิน คุณต้องมีความสุขแทนฉันด้วย ฉันรักคุณ ฉันจะคอยอยู่ข้างๆคุณเสมอ”

                                                                                                            “นิตยา”

            ข้อความนี้คุณเขียนมันขึ้นมาใหม่หรอ ทำไม ทำไมกัน ทำไมคุณใจร้ายอย่างนี้ ทำไมกัน ทำไมไม่ปล่อยให้ผมตาย ผมอยากไปหาคุณ ผมรักคุณคุณรู้ไหม ผมอยากไปหาคุณทำไมกัน เอ๊ะ ความรู้สึกนี้ ความอบอุ่นนี้  ผมจำได้ นี่คุณกำลังกอดผมอยู่ใช่ไหม ใช่ไหมนิตยา คุณจะอยู่ข้างๆผมใช่ไหมนิตยา ก็ได้ผมจะมีชีวิตต่อไป แต่คุณต้องอยู่กับผมนะ ผมขาดคุณไม่ได้ คุณต้องมาหาผมในฝันด้วยนะ คุณต้องมาบอกรักผมนะ นะนิตยา คุณได้ยินผมนะครับ

            นี่คือเรื่องราวของผม ผ่านไป1ปีแล้ว ผมไม่เคยเจอนิตยาอีกเลย เธอคงไปดีแล้ว ผมคงต้องไปหาเธอซักที ทำไมนะ

ทำไมวันนั้นผมไม่รักเธอเหมือนวันนี้ เมื่อรู้ตัวว่ารัก กลับไม่มีเธออีกแล้ว  ไม่ว่าจะหวนหาและคิดถึงแค่ไหน  ก็ไม่มีวันย้อนเวลากลับไปได้อีก ผมไม่สามารถพูดคำนี้ให้เธอฟังได้อีกครั้ง
คำว่าผมรักเธอ

            “ปั๊ง!!!!”

 นี่คือเสียงสุดท้ายที่ผมจะได้ยิน เพราะหลังจากนี้ผมจะไปอยู่กับเธอ เธอคนที่รักผมทุกลมหายใจ ผมขอมอบลมหายใจสุดท้ายนี้ ให้กับคนที่ยังไม่คิดจะเห็นคุณค่าของความรักที่คนอื่นมอบให้คุณ  ผมบอกคุณได้แค่นี้ เพราะตอนนี้เธอมารอผมแล้ว เธอคนที่ผมรัก เธอคนที่รักผม เธอเดินมานั่งมองผมแล้ว ผมรู้สึกสบายใจ ผมกำลังจะได้กอดเธอแล้ว เธอเอื้อมมือมาหาผมแล้ว 
 

                         ผมมีความสุขที่  ............ สุด..............เลย