ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : รับน้อง [3]
“พัฒน์ หายไปไหนมา นึกว่าเดินไปกับวิญช์แล้ว เราถึงไม่ได้รอ”
“เปล่า เราออกมาเป็นคนสุดท้ายอะ”
“เหรอ ทำไมเราไม่เห็นนายอะ”
“ไม่รู้สิ”
“งั้นไปฐานสุดท้ายกัน จะได้ไปกินข้าวสักที หิวจะตายแล้ว”
ผมพูดพลางดึงพัฒน์ให้เดินไปข้างหน้าด้วยกัน แต่อีกฝ่ายรั้งมือผมไว้
“อ้าว ทำไมเหรอ เดินไม่ไหวเหรอ งั้นเราพยุงไปละกัน”
“เปล่า ไม่มีอะไร ไปกันเถอะ”พัฒน์พูด ดูเหมือนเขามีอะไรจะบอกผมสักอย่าง
แล้วดูเหมือนว่าเค้าจะรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ จึงชิงพูดขึ้นก่อน
“กฤษ ไม่มีอะไรหรอก เราแค่คิดอะไรเพลินๆนะ ไปกันเถอะ”
เมื่อเดินไปถึงเต็นต์สุดท้าย มีป้ายเขียนไว้ว่าฐานที่ 5
เมื่อเดินเข้าไป มีรุ่นพี่นั่งอยู่3คน แต่คราวนี้เป็นผู้ชายล้วน
“เอ้า น้องๆครับ รีบๆเข้ากันมาเลย น้องผู้หญิงเดินถัดไปอีกนิดนะครับ”รุ่นพี่ที่นั่งอยู่พูด
เมื่อผู้หญิงเดินไปอีกฝั่งเรียบร้อยแล้ว รุ่นพี่คนเดิมจึงพูดต่อ
“คืออย่างนี้นะครับ ฐานที่ 5 ของเรานี่ จะต้องแยกกันทำระหว่างู้หญิงและผู้ชาย เพราะกิจกรรมมันไม่เหมือนกัน”รุ่นพี่คนนั้นพูดยิ้มๆ
“ใช่ ลืมแนะนำตัวไป พี่ชื่อพจน์ โน้นพี่ขุนกับพี่แบงค์” รุ่นพี่ข้างหลังยกมือเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อ
“ฐานนี้ เราจะทำกันแบบสบายๆ แบบผู้ชายด้วยกัน ดังนั้น ไม่ต้องกลัวไม่ต้องอาย เข้าใจไหม”
พวกเราขานรับกันพึมพำ พี่คนนั้นดูจะพอใจมาก
“ถ้าอย่างนั้น เรามาเริ่มกันเลย กิจกรรมคือ ง่ายๆครับ ให้กินนมเท่านั้นเอง”
พวกเราส่วนใหญ่ดูโล่งอก แต่มีไม่น้อยเหมือนกันที่คิดว่าจะมาไม้ไหนอีก
“แต่ พี่ไม่มีแก้วให้กินหรอกนะ”
“แล้วจะให้กินยังไงละครับ”วิญช์ถาม
“ก็คือ ต้องเอาตัวน้องๆละครับ คนใดคนหนึ่ง มาทำเป็นถาดแทน พี่ก็จะเทนมลง แล้วน้องๆที่เหลือก็เลีย เท่านั้นเองครับ เอา พี่ขออาสาสมัคร
หนึ่งคน”
หา!!!! ใครจะกล้าทำแบบนี้ ภารกิจนี้ไม่ผ่านแน่เลย
“ไหน ไม่มีใครอาสาเลยเหรอ อือ ไม่เป็นไร งั้น พี่เรียกเองก็ได้” พี่คนเดิมพูด พลางกวาดสายตามาที่พวกเรา แล้วเอามือกุมคางที่มี่หนวดขึ้น
นิดหน่อยอย่างใช้ความคิด
“เอาน้องคนนั้นก็แล้วกัน ท่าทางจะโดนฐานไอ้อิงทำเอาหนักเลยนะ” พี่คนนั้นพูดแล้วชี้นิ้วมาทางพัฒน์ ซึ่งตอนนี้หน้าแดงสุดๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ
เมาหรือว่าเขินที่ได้รับเลือก
“ครับ”พัฒน์พูดขึ้น แล้วเดินออกไปที่เสื่อที่ปูไว้ แล้วนอนอย่างว่าง่าย สายตาเหลือบมาทางผม แล้วยิ้มมุมปาก
“ดี ใจถึง งั้นเริ่มแล้วนะ” พี่คนเดิมพูด แล้วอีกคนก็เอาหลอดเจาะนมรสจืด แล้วบีบลงไปบนตัวพัฒน์ ตั้งแต่ที่หน้าอก จนถึงที่กางเกง
“เอาเลยพี่จะคอยดูนะ ไม่แซวหรอก เพื่อนกัน ไม่ต้องอาย”
พวกที่เหลือยืนมอง วิญช์ลังเลนิดนึง แล้วก็ก้มลงหาพัฒน์ที่หน้าอก
“พัฒน์ ขอโทษนะ” วิญช์พูด ก่อนจะเลียนมที่ราดลงไป พัฒน์พยักหน้าเชิงว่าไม่เป็นไร
หลังจากวิญช์แล้ว คนอื่นๆก็เริ่มทยอยกันไปเลีย จนเกือบจะหมดแล้ว แต่ผมก็ยังไม่ออกไป
“ดีแล้ว ใกล้จะหมดแล้ว รีบๆนะ”พี่คนเดิมพูดอีก
“เหลือที่สุดท้ายแล้วนะ ไม่ต้องอาย อิอิ” พี่อีกคนพูดขึ้นบ้าง
ก็แน่ละสิ ใครจะกล้าไปเลียตรงนั้นเล่า ผมคิด พลางมองไปที่เป้ากางเกงของพัฒน์ มันกลายเป็นแอ่งน้ำนมน้อยๆ ดูท่าทางไม่มีใครจะกล้าไป
เลียตรงนั้นเลย
ผมยืนมองอยู่ครู่หนึ่ง เอาวะ เป็นไงเป็นกัน -*-
ผมเดินไปนั่งข้างพัฒน์
“นาย ขอโทษนะ”
พัฒน์พยักหน้า แล้วผมก็ก้มลงเลีย รู้สึกเหมือนมีสายตาจับจ้องผมอยู่เพียงจุดเดียว นี่กุทำเพื่อกลุ่มนะเว้ย
“ดี เยี่ยม กลุ่มที่แล้วก็ไม่ผ่านตรงนี้อะ ไม่มีกลุ่มไหนผ่านเลยนะ นี่กลุ่มแรกเลย”พี่คนเดิมพูดอีก
“เอาใบลงคะแนนมา โห เก่งนี่ ผ่านหมดทุกฐานเลย ได้ที่1ชัวร์ ได้รางวัลใหญ่เลย”
“รางวัลคืออะไรเหรอครับ” ผมถามพี่คนนั้นกลบความอายแล้วก็พยายามเบนสายตาเพื่อนที่มองผมอยู่ไปทางอื่น
“อ๋อ บอกไม่ได้หรอก แต่ดีแน่ๆ โชคดีแล้วกัน ตัวแทนเอาใบลงคะแนนไปส่งด้วย แล้วไปพักได้ แล้วรอฟังประกาศผลด้วย”
“ใช่ ลืมบอกอีกเรื่อง”พี่คนเดิมเรียกผมไว้ ในขณะที่คนอื่นๆกำลังเดินออกไป พัฒน์ก็กำลังเดินออกมาพอดี สงสัยไปอาบน้ำมั้ง เห็นเปลี่ยนเสื้อ
ผ้าแล้ว
“สองคนนี้ใช่ไหม อืม เหมาะสมกันดี”
“เหมาะสมอะไรครับ”ผมถาม
“อ๋อ เปล่าหรอก อันที่จริงมันเป็นความบังเอิญนะ คือรุ่นก่อนๆที่ผ่านมา ก็มีการรับน้องแบบนี้ แล้วฐานนี้ คนสุดท้ายที่เลียตรงนั้นนะ มักจะเป็นคู่
กัน” พี่คนนั้นพูดยิ้มๆ
“คู่กัน คือเป็นแฟนกันเหรอครับ”ผมถามอีก พี่คนนั้นพยักหน้ายิ้มๆ
“ก็คู่เกย์ไง”พัฒน์ตอบแทน ผมหันไปที่พัฒน์พัฒน์ก็มองผมอยู่
“ใช่ แต่น้องไม่ต้องเชื่อหรอก รีบไปพักเถอะ”
“แล้วรุ่นของพี่ละ เขาเป็นกันจริงๆหรือเปล่าครับ”ผมถาม ทำไมเราต้องอยากรู้ขนาดนี้ด้วย
“ก็ เอ่อ.. เป็นอะครับ”พี่คนนั้นพูดพลางชี้มือไปด้านหลัง รุ่นพี่อีก2คนในตอนแรกกำลังนั่งคุยกันอย่างสนิทสนม แต่ดูแปลกๆแฮะ
“เอ่อ พัฒน์ เราว่ารีบไปเถอะ วิญช์คงรอเราอยู่”
พัฒน์พยักหน้าแล้วเดินไปทางโรงอาหาร วิญช์รออยู่จริงๆ
“ทำไมช้านักเหรอ”วิญช์ถาม
“อ๋อ เปล่า คุยกับรุ่นพี่นิดหน่อย”ผมตอบ
วิญช์ยักไหล่ แล้วพูดต่อ
“นี่รู้ปะ พวกผู้หญิงเขาทำอะไรกันในฐานที่ 5”
“ไม่รู้สิ”ผมตอบ แล้วหันไปทางพัฒน์ พัฒน์ก็ส่ายหน้า
“พวกผู้หญิงไม่ต้องทำอะไรเลย นอกจากดูเราทางกล้องวงจรปิด”วิญช์พูดเสียงเครียด
หา!!! แอบดูเรา... เหรอ -*-
“ช่างเหอะ มันผ่านไปแล้ว อย่างน้อย กลุ่มเราก็ผ่านหมดทุกฐาน แล้วเราต้องขอบใจนาย 2 คนมาก ไม่ได้นาย 2 คนห้องเราคงไม่ผ่าน
หรอก”วิญช์พูด
“พูดอะไรแบบนั้น เป็นเพราะห้องเราช่วยกันต่างหาก ไม่งั้นไม่มีทางผ่านหรอก อย่ามัวคุยเลย เราหิวมากๆ กินฮิปโปได้ทั้งตัวแล้วมั้ง”ผมพูด
แล้วพวกเราก็หัวเราะ แล้วเดินไปรับประทานอาหาร
“เปล่า เราออกมาเป็นคนสุดท้ายอะ”
“เหรอ ทำไมเราไม่เห็นนายอะ”
“ไม่รู้สิ”
“งั้นไปฐานสุดท้ายกัน จะได้ไปกินข้าวสักที หิวจะตายแล้ว”
ผมพูดพลางดึงพัฒน์ให้เดินไปข้างหน้าด้วยกัน แต่อีกฝ่ายรั้งมือผมไว้
“อ้าว ทำไมเหรอ เดินไม่ไหวเหรอ งั้นเราพยุงไปละกัน”
“เปล่า ไม่มีอะไร ไปกันเถอะ”พัฒน์พูด ดูเหมือนเขามีอะไรจะบอกผมสักอย่าง
แล้วดูเหมือนว่าเค้าจะรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ จึงชิงพูดขึ้นก่อน
“กฤษ ไม่มีอะไรหรอก เราแค่คิดอะไรเพลินๆนะ ไปกันเถอะ”
เมื่อเดินไปถึงเต็นต์สุดท้าย มีป้ายเขียนไว้ว่าฐานที่ 5
เมื่อเดินเข้าไป มีรุ่นพี่นั่งอยู่3คน แต่คราวนี้เป็นผู้ชายล้วน
“เอ้า น้องๆครับ รีบๆเข้ากันมาเลย น้องผู้หญิงเดินถัดไปอีกนิดนะครับ”รุ่นพี่ที่นั่งอยู่พูด
เมื่อผู้หญิงเดินไปอีกฝั่งเรียบร้อยแล้ว รุ่นพี่คนเดิมจึงพูดต่อ
“คืออย่างนี้นะครับ ฐานที่ 5 ของเรานี่ จะต้องแยกกันทำระหว่างู้หญิงและผู้ชาย เพราะกิจกรรมมันไม่เหมือนกัน”รุ่นพี่คนนั้นพูดยิ้มๆ
“ใช่ ลืมแนะนำตัวไป พี่ชื่อพจน์ โน้นพี่ขุนกับพี่แบงค์” รุ่นพี่ข้างหลังยกมือเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อ
“ฐานนี้ เราจะทำกันแบบสบายๆ แบบผู้ชายด้วยกัน ดังนั้น ไม่ต้องกลัวไม่ต้องอาย เข้าใจไหม”
พวกเราขานรับกันพึมพำ พี่คนนั้นดูจะพอใจมาก
“ถ้าอย่างนั้น เรามาเริ่มกันเลย กิจกรรมคือ ง่ายๆครับ ให้กินนมเท่านั้นเอง”
พวกเราส่วนใหญ่ดูโล่งอก แต่มีไม่น้อยเหมือนกันที่คิดว่าจะมาไม้ไหนอีก
“แต่ พี่ไม่มีแก้วให้กินหรอกนะ”
“แล้วจะให้กินยังไงละครับ”วิญช์ถาม
“ก็คือ ต้องเอาตัวน้องๆละครับ คนใดคนหนึ่ง มาทำเป็นถาดแทน พี่ก็จะเทนมลง แล้วน้องๆที่เหลือก็เลีย เท่านั้นเองครับ เอา พี่ขออาสาสมัคร
หนึ่งคน”
หา!!!! ใครจะกล้าทำแบบนี้ ภารกิจนี้ไม่ผ่านแน่เลย
“ไหน ไม่มีใครอาสาเลยเหรอ อือ ไม่เป็นไร งั้น พี่เรียกเองก็ได้” พี่คนเดิมพูด พลางกวาดสายตามาที่พวกเรา แล้วเอามือกุมคางที่มี่หนวดขึ้น
นิดหน่อยอย่างใช้ความคิด
“เอาน้องคนนั้นก็แล้วกัน ท่าทางจะโดนฐานไอ้อิงทำเอาหนักเลยนะ” พี่คนนั้นพูดแล้วชี้นิ้วมาทางพัฒน์ ซึ่งตอนนี้หน้าแดงสุดๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ
เมาหรือว่าเขินที่ได้รับเลือก
“ครับ”พัฒน์พูดขึ้น แล้วเดินออกไปที่เสื่อที่ปูไว้ แล้วนอนอย่างว่าง่าย สายตาเหลือบมาทางผม แล้วยิ้มมุมปาก
“ดี ใจถึง งั้นเริ่มแล้วนะ” พี่คนเดิมพูด แล้วอีกคนก็เอาหลอดเจาะนมรสจืด แล้วบีบลงไปบนตัวพัฒน์ ตั้งแต่ที่หน้าอก จนถึงที่กางเกง
“เอาเลยพี่จะคอยดูนะ ไม่แซวหรอก เพื่อนกัน ไม่ต้องอาย”
พวกที่เหลือยืนมอง วิญช์ลังเลนิดนึง แล้วก็ก้มลงหาพัฒน์ที่หน้าอก
“พัฒน์ ขอโทษนะ” วิญช์พูด ก่อนจะเลียนมที่ราดลงไป พัฒน์พยักหน้าเชิงว่าไม่เป็นไร
หลังจากวิญช์แล้ว คนอื่นๆก็เริ่มทยอยกันไปเลีย จนเกือบจะหมดแล้ว แต่ผมก็ยังไม่ออกไป
“ดีแล้ว ใกล้จะหมดแล้ว รีบๆนะ”พี่คนเดิมพูดอีก
“เหลือที่สุดท้ายแล้วนะ ไม่ต้องอาย อิอิ” พี่อีกคนพูดขึ้นบ้าง
ก็แน่ละสิ ใครจะกล้าไปเลียตรงนั้นเล่า ผมคิด พลางมองไปที่เป้ากางเกงของพัฒน์ มันกลายเป็นแอ่งน้ำนมน้อยๆ ดูท่าทางไม่มีใครจะกล้าไป
เลียตรงนั้นเลย
ผมยืนมองอยู่ครู่หนึ่ง เอาวะ เป็นไงเป็นกัน -*-
ผมเดินไปนั่งข้างพัฒน์
“นาย ขอโทษนะ”
พัฒน์พยักหน้า แล้วผมก็ก้มลงเลีย รู้สึกเหมือนมีสายตาจับจ้องผมอยู่เพียงจุดเดียว นี่กุทำเพื่อกลุ่มนะเว้ย
“ดี เยี่ยม กลุ่มที่แล้วก็ไม่ผ่านตรงนี้อะ ไม่มีกลุ่มไหนผ่านเลยนะ นี่กลุ่มแรกเลย”พี่คนเดิมพูดอีก
“เอาใบลงคะแนนมา โห เก่งนี่ ผ่านหมดทุกฐานเลย ได้ที่1ชัวร์ ได้รางวัลใหญ่เลย”
“รางวัลคืออะไรเหรอครับ” ผมถามพี่คนนั้นกลบความอายแล้วก็พยายามเบนสายตาเพื่อนที่มองผมอยู่ไปทางอื่น
“อ๋อ บอกไม่ได้หรอก แต่ดีแน่ๆ โชคดีแล้วกัน ตัวแทนเอาใบลงคะแนนไปส่งด้วย แล้วไปพักได้ แล้วรอฟังประกาศผลด้วย”
“ใช่ ลืมบอกอีกเรื่อง”พี่คนเดิมเรียกผมไว้ ในขณะที่คนอื่นๆกำลังเดินออกไป พัฒน์ก็กำลังเดินออกมาพอดี สงสัยไปอาบน้ำมั้ง เห็นเปลี่ยนเสื้อ
ผ้าแล้ว
“สองคนนี้ใช่ไหม อืม เหมาะสมกันดี”
“เหมาะสมอะไรครับ”ผมถาม
“อ๋อ เปล่าหรอก อันที่จริงมันเป็นความบังเอิญนะ คือรุ่นก่อนๆที่ผ่านมา ก็มีการรับน้องแบบนี้ แล้วฐานนี้ คนสุดท้ายที่เลียตรงนั้นนะ มักจะเป็นคู่
กัน” พี่คนนั้นพูดยิ้มๆ
“คู่กัน คือเป็นแฟนกันเหรอครับ”ผมถามอีก พี่คนนั้นพยักหน้ายิ้มๆ
“ก็คู่เกย์ไง”พัฒน์ตอบแทน ผมหันไปที่พัฒน์พัฒน์ก็มองผมอยู่
“ใช่ แต่น้องไม่ต้องเชื่อหรอก รีบไปพักเถอะ”
“แล้วรุ่นของพี่ละ เขาเป็นกันจริงๆหรือเปล่าครับ”ผมถาม ทำไมเราต้องอยากรู้ขนาดนี้ด้วย
“ก็ เอ่อ.. เป็นอะครับ”พี่คนนั้นพูดพลางชี้มือไปด้านหลัง รุ่นพี่อีก2คนในตอนแรกกำลังนั่งคุยกันอย่างสนิทสนม แต่ดูแปลกๆแฮะ
“เอ่อ พัฒน์ เราว่ารีบไปเถอะ วิญช์คงรอเราอยู่”
พัฒน์พยักหน้าแล้วเดินไปทางโรงอาหาร วิญช์รออยู่จริงๆ
“ทำไมช้านักเหรอ”วิญช์ถาม
“อ๋อ เปล่า คุยกับรุ่นพี่นิดหน่อย”ผมตอบ
วิญช์ยักไหล่ แล้วพูดต่อ
“นี่รู้ปะ พวกผู้หญิงเขาทำอะไรกันในฐานที่ 5”
“ไม่รู้สิ”ผมตอบ แล้วหันไปทางพัฒน์ พัฒน์ก็ส่ายหน้า
“พวกผู้หญิงไม่ต้องทำอะไรเลย นอกจากดูเราทางกล้องวงจรปิด”วิญช์พูดเสียงเครียด
หา!!! แอบดูเรา... เหรอ -*-
“ช่างเหอะ มันผ่านไปแล้ว อย่างน้อย กลุ่มเราก็ผ่านหมดทุกฐาน แล้วเราต้องขอบใจนาย 2 คนมาก ไม่ได้นาย 2 คนห้องเราคงไม่ผ่าน
หรอก”วิญช์พูด
“พูดอะไรแบบนั้น เป็นเพราะห้องเราช่วยกันต่างหาก ไม่งั้นไม่มีทางผ่านหรอก อย่ามัวคุยเลย เราหิวมากๆ กินฮิปโปได้ทั้งตัวแล้วมั้ง”ผมพูด
แล้วพวกเราก็หัวเราะ แล้วเดินไปรับประทานอาหาร
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น