คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Part 7
7
[Chaerin]
“เหอ..” ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่หลังจากที่ออกมาจากบริษัทได้สักพักฉันหันไปมองวิวนอกกระจก
“เบวันนี้ยกเลิก ตารางงานทั้งหมดเลยนะฉันเหนื่อยแล้ว”
“รับทราบคะ” เบซองตอบรับด้วยน้ำเสียงสุภาพและหันไปบอกคนขับรถทันที
“ท่านคะ คืนนี้เพื่อนๆของท่านนัดไป ปาร์ตี้ที่ร้านที่ท่านไปเมื่อไม่นานมานี้น่ะคะ.. จะให้ฉันยกเลิกไหมคะ” อ่า.. เจ้าพวกนั้นอีกแล้วสินะ..
“ไม่ต้องฉันจะไป กำลังเบื่อๆพอดี” ฉันพูดออกไปด้วยเสียงเบื่อหน่าย…
“แล้วตารางงานของพรุ่งนี้..” เบซองเริ่มพูดถึงตารางงานของวันต่อไปจนทำให้ฉันชักอารมณ์เสีย
“พอก่อนเบ.. แล้วก็จอดรถด้วยฉันจะลงแล้ว” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงชุนนิดๆก่อนจะบอกให้คนขับรถประจำตัวฉันจอดรถ
“ท..ท่านคะที่นี่มัน..” ฉันไม่สนใจเบซองก่อนจะก้าวลงจากรถ..
“ไม่ต้องวนรถมารับนะฉันจะกลับเอง” ฉันหันหน้าเดินไปข้างหน้าโดยไม่หันกลับไปมองเบซองเลขาคนเก่งของฉันอีก..
“ที่นี่มัน..” ฉันเดินเข้าไปในห้างใหญ่แห่งหนึ่งที่ฉันบอกให้รถจอด
“อ้าว! คุณบังเอิญจังครับ” เสียงผู้ชายออกวานปนทุ่มนิดๆเหมือนฉันเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนวิ่งมาหาฉันที่กำลังจะกว้าเข้าไปในห้าง
“นาย..” ฉันหันไปมองทันที.. พบผู้ชายตัวสูงกว่าฉันไม่มากหน้าหวานที่มีเสน่ห์แบบผู้หญิง.. แฟนของดาร่านิ..
“จำผมไม่ได้หรอครับ.. น่าเสียดายจัง” นายคนนี้ทำหน้าเสียดายและสายหัวนิดหน่อย
“มีอะไรกับฉัน” ฉันถามออกไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะเดินเข้าห้างโดยไม่สนใจผู้ชายคนนี้
“เอ่อ.. ป่าวครับ วันนั้นขอบคุณมากนะครับ” ผู้ชายหน้าสวยคนนั้นเดินตามพร้อมกับบอกขอบคุณฉันกลายๆ.. เรื่องเมื่อตอนนั้นสินะ
“ไม่เป็นไร.. แฟนนายมาขึ้นรถฉันเอง” ฉันเดินไปที่บันไดเลื่อนโดยปล่อยให้เขาเดินตาม
“ฮ่าๆเวลาเธอเมาเธอก็เป็นแบบนั้นและครับอย่าถือสาเลย” เขายิ้มหวานด้วยสีหน้าถ้าเป็นผู้หญิงปกติคงหลงไปแล้ว
“แล้วมีอะไรกับฉันรึไง” ฉันถามย้ำเพราะชักเริ่มรำคาญเขาตงิดๆ
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมแค่จะมาขอบคุณนะ.. อ๋อ คืนนี้ผมนัดดาร่าไปกินที่ร้านเดิมคุณจะไปด้วยไหมครับ” นี่.. จะมาชวนฉันกินก็บอกมาตรงๆ..
“ฉันมีนัดแล้ว..ไม่ว่างหรอก” ฉันหยิบมือถือขึ้นมากดเพื่อละความสนใจจากเขา
“อ่า.. งั้นขอโทษที่รบกวนครับขอให้ช้อปที่ห้างของผมให้สนุกนะครับ” ฉันหันไปมองเขาอย่างเร็วเพราะคำว่า ‘ห้างของผม’
“อ่า.. เอ่อมีอะไรรึป่าวครับ” เขาทำท่าตกใจเล็กน้อย ก่อนที่ฉันจะเลิกสนใจเขาและหันไปสนใจโทรศัพท์ต่อ..
ฉันเดินแยกกับนายหน้าหวานนั้นตรงสุดบันไดเลื่อนทันทีก่อนจะเดินไปที่ร้านกาแฟและส่วนอื่นๆภายในห้างของหมอนั้น…
[Dara]
“อ่า..ไอกู.. งานเสร็จแล้ว” ฉันยืดตัวบิดขี้เกียจบนเก้าอี้ในห้องทำงานขนาดใหญ่ของบริษัท
“เป็นยังไงมั่งคะ พอจะคุ้นกับงานรึยัง” คนที่ได้รับหน้าที่ให้เป็นเลขาประจำตัวฉันเดินเข้าในห้องเพื่อเก็บแฟ้มเอกสารที่ฉันเพิ่งจะทำความเข้าใจเกี่ยวกับมันเสร็จ
“ก็พอจะชินอยู่คะ.. งานบริหารนี่มันก็สนุกแปลกๆดี”
ฉันยิ้มให้กับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเลขาของฉันก่อนที่จะ เก็บของและเตรียมออกจาบริษัท..
“ขอบคุณทุกคนนะ” ฉันลงไปที่ชั้นล่างก่อนจะสวัสดีพนักงานส่วนใหญ่ที่ยังอยู่ก่อนจะกว้าเท้าออกจาบริษัท…
บรื้น!!
เสียงรถสปอร์ตขันหนึ่งวิ่งมาจอดตรงหน้าฉันก่อนจะที่ประตูจะเปิดขึ้น…
“จะกลับแล้วหรอไง..” ผู้หญิงที่ฉันเห็นหน้านับครั้งได้โผล่ออกมาจากหลังประตูรถ
“มาทำไมเอาป่านี้คะ” ฉันยิ้มให้.. อย่ามาเลยดีกว่านะ
“ก็จะมารับเธอกลับคอนโดน่ะสิ” แชรินพูดด้วยน้ำเสียงเรียบก่อนจะเดินมาจับมือฉัน
“เดียวสิ! จะมาพาฉันกลับทำไมเดียวจียงมาน่า” ฉันตกใจก่อนจะพยายามแกะมือเธอออก
“…” แชรินไม่พูดอะไรก่อนจะ ลากฉันขึ้นรถแล้วปิดประตูทันที..
“อย่าพยายามปลดร็อกเลย..มันล็อคอัตโนมัติน่ะ” แชรินเดินขึ้นรถก่อนจะ สตาร์ท รถออกไปทันที
-------------------------------------------------- NEXT 8---------------------------------------------------------------------------------------
เม้นด้วยค่ะ ขอบคุณคะ :3
ความคิดเห็น