คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : Part 17
17
[ 8.00 น หน้าบริษัท ]
“เอายังไงดีนะ..” ฉันยืนมองตึกที่สูงพอสมควร ก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปในนั้น .. ก่อนหน้าที่ฉันจะมาอยู่หน้าบริษัท ฉันคิดแล้วคิดอีก ว่าจะมาทำงานวันนี้ดีไหม.. พอฉันหันไปเห็นข้อความที่แชรินส่งมาก็คิดว่าเธอคงปรับตัวดีขึ้นแล้วเลย แต่งตัวมาทำงาน..
“อรุณสวัสดิ์ค่ะประธานวันนี้มาเช้าจังนะคะ” พนักงานต้นรับคนหนึ่ง ยิ้มทักทายฉันอย่างเป็นกันเองถึงฉันจะเพิ่งมาเริ่มทำงานได้ไม่กี่วัน ก็รู้สึกว่าคุ้นเคยกับบริษัทนี้เป็นอย่างดี..หรือเพราะฉันรัก เสื้อผ้า
แบรนด์ นี้กันนะ
“อรุณสวัสดิ์เช่นกันค่ะ วันนี้ก็ตั้งใจทำงานเหมือนเดิมนะคะ” ฉันส่งยิ้มทักทายให้พนักงานต้อนรับอย่างดีก่อนจะเดินขึ้น ลิฟไปชั้นบนสุดที่เป็นห้องทำงานของฉัน..
“ไอกู หลังจากวันหยุดอันแสนวุ่นวายฉันก็ได้มากลับมานั่งที่ทำงานสักที”
“สวัสดีค่ะ” เอะ ..เสียงใคร
“มาทำงานเช้าจังนะคะท่านประธาน” เสียงใสๆที่ฉันคิดว่าคุ้นหูดังมาจากข้างหูฉัน
“ไอกู!” ฉันเด้งตัวลุกขึ้นจากเก้าอีถอยห่างจากเจ้าของเสียงที่มาอยู่ด้านหลังฉันเมื่อไหร่ไม่รู้
“ช…แชริน” ฉันชี้ไปทางคนที่อยู่หลังเก้าอี้ฉันเมื่อกี้
“ว่ายังไงคะ “ เธอยิ้มออกมาอย่างน่ารัก ก่อนจะเดินมานั่งลงที่เก้าอี้ประธาน
“ท..ทำไม” ฉันยังตกใจไม่หาย
“ทำไมหรอคะท่านประธาน” แชรินหมุนเก้าอี้มาทางฉันก่อนจะเอนหลังพิงอย่างมีความสุข
“ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ละ..” ฉันถามไปด้วยความตกใจแต่ก็ลืมคิดว่าเธอคือประธานบริษัทตัวจริง
“ฉันก็มาทำงานน่ะสิ” เธอยิ้มด้วยลอยยิ้มที่ฉันไม่เคยเห็น.. เดียวสิวันนี้แชรินกินยาผิดขวดมาหรอทำไมยิ้มเยอะกว่าปกติ..ปกติเธอไม่ค่อยจะยิ้มถ้ามาหาเพราะเรื่องงานก็จะรีบเข้าเรื่องและจากไป..แต่ถ้ามาหาเพราะจะแกล้งฉันเธอจะต้อง…
“ออนนี่!”
“ย๊า!” ในขณะที่ฉันเข้าสู่ ผวัง แชรินก็ตะโกนเรียกออนนี่ด้วยเสียงที่ดังจนทำให้ฉันตกใจ
“ทำไมหน้าเครียดแบบนั้นละคะ” แชรินเดินมาเอามืออิงหน้าผากฉันก่อนจะใช้หน้าผากของเธอถาบลงมาบนหน้าผากฉันอีกที.. น..หน้าฉันแดงหมดแล้ว
“ช..แชรินเธอกินยาอะไรผิดมาหรอ” ฉันถามแชรินออกไป เพราะเธอทำตัวแปลกจริงๆ..แปลกมากไม่เคยเห็นแชรินทำตัวแบบนี้กับฉัน
“ก็ป่าวนิคะ ฉันไม่ได้ป่วยจนต้องกินยานะ” แชรินผละออกจากฉันพร้อมกับยิ้มกว้าง.. ป..แปลก
“ร..หรอ” ฉันมองเธอด้วยลอยยิ้มเกร็งๆ
“ออนนี่ไปทำงานได้แล้ว แล้วเดียวตอนเที่ยงเจอกันค่ะ” เธอดันฉันให้ไปนั่งที่โต๊ะทำงานก่อนจะยิ้มกว้างๆแล้วเดินออกจากห้องไป.. แชรินวันนี้เธอเป็นอะไร กินยาผิดมาแน่ๆ
“อ่า! ไอกู ทำไม มันแปลกแบบนี้นะ” หลังจากที่แชรินออกไปได้สักพักฉันก็นั่งคิด กับความแปลกวันนี้ที่ได้เจอ.. มันไม่เหมือนทั้ง CL หรือ แชริน .. ไม่หรอกน่า หรือจะสำนึกผิดที่ทำร้ายฉันสะขนาดนั้น..อืม..
“ท่านประธานคะ!”
“ไอกู! ห..หืม ว่าไงคะ?” ฉันนั่งคิดอยู่เพลินๆก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นมาทำเอาฉันตกใจแถบตกเก้าอี้
“ฉันนำแฟ้มเอกสารมาให้ พิจารณาค่ะ”
“อ่อ โอเค ค่ะ วางไว้เลยเดียวถ้าเสร็จแล้วจะเรียกนะคะ” เลขาคนเก่งขอฉันวางแฟ้มเอกสารกองโตเอาไว้บนโต๊ะทำงานของฉันแล้วค่อยเดินออกไป.. ฉันนั่งมองแฟ้มเอกสารกองโตบนโต๊ะสักพักก่อนจะเริ่มอ่านและพิจารณา พร้อมกับเริ่มเซ็นอนุมัติ …
[12.00 น.]
“อื้อ.. ไอกู งานเยอะจังหยุดไปแค่วันเดียวเองนะ” ฉันบิดขี้เกียจก่อนจะลุกจาก เก้าอี้ที่นั่งทำงาน
“วันนี้กินอะไรดี” ฉันเดินไปที่หน้าต่างของห้องก่อนจะแง้มม่านดูสภาพอากาศด้านนอก
ก๊อกๆ
“ท่านประธานคะ ฉันมาเก็บเอกสารค่ะ” เสียงของเลขาคนเก่งของฉันเคาะประตู ก่อนที่เธอจะเปิดเข้ามาในห้อง
“ท่านประธานคะแล้วก็…”
“ช่วยยกเลิกนัดทั้งหมดของช่วยบ่ายให้หน่อยได้ไหมคะ” เสียงๆหนึ่งดังมากจากด้านหลังของเลขาฉันก่อนจะแทรกตัวเดินเข้ามาในห้อง
“อ่า..แต่ว่า..” เลขาคนเก่งทำท่านทางลังเล ก่อนจะมองมาที่ คนที่เพิ่งเข้ามาใหม่
“ช่วยหน่อยนะคะ” เธอยิ้มแป้นก่อนจะจับมือฉัน
“ช..แชรินเดียวสิ!” เธอพาฉันเดิน ตรงไปที่ประตูที่เลขายืนอยู่ก่อนจะไม่สนใจเลขาที่ยืนงงๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและพาฉันเข้ามาในลิฟต์ ทันที..
“น..นี่แต่นัดของลูกค้าสำคัญกว่านะ!” ฉันพยายามดึงมือออกจากมือของแชรินแต่เธอกับกระชับมือให้แน่ขึ้นก่อนจะหันมาทำหน้านิ่ง
“แต่ ฉันนัดออนนี่ไว้แล้วนะคะ” เธอดึงฉันเข้าลิฟต์ก่อนจะกดลิฟต์ไปที่ชั้นลานจอดรถทันที…อ..ไอกู! ยัยเด็กเอาแต่ใจนี่
“แต่งานสำคัญกว่านะเข้าใจไหม!” ฉันสะบัดมือออกจากมือเธอก่อนจะตรงไปกดลิฟทันที
ปัง!
“อือ!” แชรินดึงฉันเข้าไปที่พนังของลิฟต์ก่อนจะบดริมฝีปากสวยของเธอลงที่ริมฝีปากฉันอย่างหนักพร้อมกับลุกล้ำเข้ามา ทำเอาจนฉันขาอ่อนก่อนจะผละออก ..
“เงียบสะที” แชรินพึมพำเสียงเบา ในขณะที่ลิฟเปิดพอดีก่อนจะลากฉันออกจากลิฟไป.. ย..ยัยเด็กบ้า.. น้ำตาฉันคลอเล็กน้อยก่อนจะสบัดหัวให้มันหายไปและยอมเดินตามแชรินไปอย่างโดยดี.. ขืนขัดขืนเดียวก็จูบอีก.. โดนบ่อยจนปากช้ำหมดแล้ว
“เชิญคะออนนี่” แชรินเดินไปเปิดรถให้ฉัน
“ฉันไม่ไป” ฉันมองรถก่อนจะตอบเสียงเรียบ
“ออนนี่ว่ายังไงนะคะ” เธอยกยิ้มขึ้นเล็กน้อยก่อนจะเดินมาใกล้ฉัน
“จะขึ้นไปนั่งดีๆหรือจะ..” แชรินเว้นวรรคเล็กน้อยทำเอาฉัน หน้าซีดก่อนจะยอมขึ้นไปนั่งบนรถอย่างง่ายดาย.. ย..ยัยจอมเผด็จการ
“แล้วเราจะไปไหนกัน” ฉันถามแชรินออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบพร้อมกับมือที่ยังลูบริมฝีปากตัวเอง
“ติดใจหรอ” แชรินหันมามองฉันก่อนพูดทัก
“อ..ไอกู! ฉันจะไปติดใจทำไมกับจูบของคนนิสัยไม่ดีน่ะ!” หน้าฉันแดงก่ำขึ้นมาก่อนจะหันไปต่อว่าแกมประชดแชริน..
“คนนิสัยไม่ดีหรอ..” แชรินพึมพำแต่ฉันก็แอบได้ยินเหมือนกันนะ..
“แล้วตกลงเราจะไปไหน พาฉันโดดงานมาเนี้ย” ฉันหันไปต่อว่าแชริน
“แค่โดดงาน ฉันไม่ไล่ออนนี่ออกหรอกนะ .. เดียวถึงแล้วก็รู้” แชรินสตาร์ทรถพร้อมกับขับออกจากลานจอดรถของบริษัททันที
“ทำไมเป็นคนเอาแต่ใจแบบนี้นะ” ฉันพึมพำเสียงเบาแต่แชรินเหมือนจะไม่ได้ยินเพราะเธอไม่ได้โต้ตอบอะไรฉันกับ.. ไอกู! ปวดหัวอีกแน่ๆ กลับมานิสัยไม่ดีเหมือนเดิม..แล้วข้อความเมื่อคืนกับเมื่อเช้ามันคืออะไรกัน!
------------------------------- NEXT 18-----------------------------------------
ความคิดเห็น