คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : Part 16
16
เรื่องราวของแชริน ที่ฉันจะได้ยินจากปากของ บอม จะเป็นยังไงนะ.. ฉันจ้องมองไปที่ดวงตาของบอมที่มองมาที่ฉัน แล้วเธอก็ยังยิ้มอยู่
“อยากรู้จริงๆหรอเรื่อง ของฉัน กับแชริน” บอมเอ่ยปากพูดด้วยลอยยิ้ม
“ใช่ฉันอยากรู้..” ฉันตอบกลับบอมไปด้วยความไม่ลังเล
“แล้วคนที่ขับอยากจะรู้ด้วยรึป่าวคะ” บอม หันไปมองจียง
“หมายถึงผมสินะ.. จริงๆก็อยากรู้ครับแต่มันไม่ค่อยสมควรเท่าไหร่ที่จะฟันเรื่องส่วนตัวที่ผู้หญิงเขาคุยกันจริงไหม” จียงยิ้มให้กับกระจกมองหลังก่อนจะหันไปหยิบหูฟังขึ้นมาใส่
“เริ่มเล่าได้รึยังบอม” ฉันเร่ง บอมให้รีบเล่าทำไมฉันถึงอยากรู้เรื่องของคนที่ทำร้ายหัวใจฉันขนาดนี้
“ฉันกับแชรินรู้จักกันตั้งแต่สมัยที่ยังเป็นนักเรียน..” บอมเริ่มเกริ่นฉันนั่งฟังด้วยความตั้งใจ
“เพราะว่าพ่อแม่ของพวกเราสองคน ต้องทำธุรกิจด้วยกันบ่อย ฉันเคยคิดว่าแชรินเป็นเด็กน้อยที่ ฉลาดแสนซน และ ความคิดไม่สมกับเป็นเด็ก พ่อแม่มักจะมาฝากแชรินไว้กับบ้านฉันเวลาพวกเขาไปทำงานที่ต่างประเทศ..” บอมเล่าถึงตรงนี้และหยุดมองฉัน
“มีอะไรหรอดาร่า” บอมถามฉันขึ้นเมื่อเธอเห็นฉันทำหน้าตาสงสัยใส่เธอ
“ทำไมเรื่องนี้มันคุ้นๆเหมือนฉันเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนนะ… แต่เอาเถอะข้ามตรงนั้นไปได้ไหมฉันอยากรู้ว่าทำพวกเธอ…”
“โอเค.. ฉันกับแชรินเริ่มคบกันจริงจังก็ตอนเรียนไฮสกูลแต่แย่หน่อยที่แชรินต้องย้ายที่เรียนตลอดเวลา พวกเราเลยสัญญากันว่าจะรอกันและกัน..” หลังจากที่บอมเล่าถึงตรงช่วงนี้เธอก็หยุดไปพร้อมกับสีหน้าที่เศร้าขึ้น
“แต่ฉันกลับ.. แย่เองที่คิดว่าคำสัญญานั้นเป็นเพียงของปลอม..”
เอี๊ยด!
“ว้าย! จียงทำไมอยู่เบรกกะทันหัน” จู่ๆจียงก็เบรกรถกะทันหันจนพวกเราสองคนหน้าแถบหงาย..
“อ่าโทษที ถึงแล้วละ” จียงจอดรถสนิทก่อนจะเดินมาเปิดประตูให้พวกฉันสองคนลง..
“นี่พาพวกเรามาที่ไหนหรอ” ฉันมองหน้าจียงก่อนจะต้องตกตลึงกับ วิวที่ได้เห็น..ทำไมมันสวยแบบนี้ ฉันไม่ได้เห็นภาพแบบนี้มานานขนาดไหนแล้วนะ.. ท้องฟ้าสีส้มสวยกับพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน ทะเลที่สะท้อนแสงจนเป็นประกายยิ่งกว่าเพชร.. ทำไมถึงสวยขนาดนี้
“สวยจัง..” ฉันพึมพำออกมาเบาๆพร้อมกับจ้องไปที่ภาพที่ฉันเห็นตรงหน้า
“สวยมากเลยดาร่า” บอมก็เหมือนกันเธอจ้องด้วยท่าทางที่ตื่นเต้นไม่น้อย
“ที่ผมเบรกกะทันหันเพราะแบบนี้ เกือบมาไม่ทันพระอาทิตย์ตกสะแล้ว” จียงยิ้มกว้างกับผลงานของเขา..ดูถูมิใจจังนะ..
“แล้วเราจะไปไหนกันต่อละ” ฉันมองภาพวิวตรงหน้าจนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป
“เรากลับไปที่คอนโดของดาร่าเถอะผมว่า ดาร่าคงสบายใจขึ้นมาแล้วใช่ไหม” เขาหันมาส่งยิ้มหวานให้ฉัน.. ทำไมฉันถึงไม่หลงเสน่ห์ในลอยยิ้มของเขานะ..ทั้งๆที่ถ้าเป็นผู้หญิงปกติเจอผู้ชายแบบเขาคงได้ขึ้นสวรรค์ไปแล้ว..
“จริงด้วยสิ ฉันต้องรีบกลับเหมือนกันน่ะ” บอมดูนาฬิกาก่อนจะหันมามองพวกฉันสองคน
“งั้นบอกที่อยู่คุณมาเลยนะครับเดียวผมไปส่ง” จียงยิ้มหวานก่อนจะเดินไปเปิดประตูรถให้พวกเราสองคนขึ้นไปนั่ง.. ชั่งเป็นผู้ชายที่หายากที่สุดในโลกนี้แล้ว..จียงในเรื่องนี้ ..
[CL]
“อืม..นี่ฉันเผลอหลับไปหรอ” ฉันลุกขึ้นจากโซฟาด้วยความงัวเงีย ตั้งแต่ตอนนั้นกี่โมงกันแล้วเนี้ย..
“หืมกี่โมงแล้วนะ..”ฉันขยับแขนเอานาฬิกาขึ้นมาดู..
“ ทุ่มนึงแล้วหรอ..เร็วจัง” ฉันมองนาฬิกาด้วยความเบื่อหน่าย พร้อมกับนอนลงบนโซฟาอีกครั้ง..
กิ้งก่อง..
“ใครมา..” เสียงอ่อนห้องฉันดังขึ้นก่อนที่ฉันจะเดินไปเปิดประตู
แอ๊ด…
“พี่!” เด็กคนหนึ่งกระโดดเข้ากอดฉันทันทีทำเอาฉันเซเกือบล้มไป
“อ่า.. ฮารินทำไมถึงมาอยู่นี่ได้เนี้ย” ฉันผละออกจากน้องสาวที่ฉันรักที่สุดนิดหน่อยก่อนจะถามเธอ
“ก็พอดีช่วงนี้หยุดค่ะเลยมาหาพี่โดยตรงเลย” ฮารินยิ้มน้อยๆทำเอาฉันยิ้มตามเธอ
“งั้นเข้ามาก่อนสิ” ฉันเดินจูงมือน้องสาวเข้ามาในห้องขณะเดียวกันฉันก็แอบเห็น..คนที่ฉันเพิ่งทำร้ายหัวใจเขามาหมาดๆกำลังเดินเข้ามาให้ห้อง
“นี่ฮารินช่วยอะไรพี่หน่อยสิ” ฉันกระซิบแผนการบางอย่างที่จู่ๆก็คิดขึ้นมาได้สดๆตอนนั้น
“คะ?” ฮารินทำหน้างงก่อนจะ ทำหน้าเข้าใจขึ้นมา ..
“ช่วยพี่หน่อยนะ” ฉันยิ้มพร้อมกับพาฮารินเข้ามาในห้อง
[Dara]
“อืม..วันรู้สึกโล่งขึ้นมาเลย ต้องขอบคุณจียงสะแล้วสิ” ฉันไขกุญแจห้องก่อนจะเปิดประตูเข้าห้องไป และโยนสัมภาระทุกอย่างไว้บนโซฟาก่อนจะเดินไปล้มตัวลงบนที่นอน.. ขากลับจากทะเล ฉันกับบอมก็คุยกันสนุกขึ้นพร้อมกับไขข้อคล่องใจทุกอย่างสะหมดจด.. ฉันหยิบโทรศัพท์เปิดเช็คข้อความต่างๆก่อนจะเจอข้อความหนึ่งส่งมา.. เป็นข้อความของคนที่ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอตอนนี้มากที่สุด
ประธานแชริน : พรุ่งนี้กรุณามาทำงานตามปกติด้วยค่ะ และ..ขอโทษสำหรับเรื่องวันนี้ทั้งหมด..พรุ่งนี้ฉันจะเลี้ยงข้าวเธอนะ แล้วพบกัน
“ขอโทษกับเขาเป็นด้วย” ฉันนอนกลิ้งไปบนเตียงพร้อมกับยิ้มให้กับโทรศัพท์ ไม่คิดว่าคนอย่าง
แชรินจะขอโทษคนเป็นเริ่มเปลี่ยนไปแล้วสินะ… พรุ่งนี้ขอให้เจอแต่เรื่องดีๆด้วยเถอะ
---------------------------------------- NEXT 17--------------------------------------------------------
แล้วเจอกันนะจะ ทุกวันศุกร์ จุ้บๆ <3
ความคิดเห็น