ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic CL and Dara 2NE1] Falling In Love

    ลำดับตอนที่ #12 : Part 11

    • อัปเดตล่าสุด 23 ส.ค. 56


    11

     

              [CL]

              ดาร่าออนนี่เดินออกจากห้องไปพร้อมกับ ทิ้งคำที่ฉันได้ยินแล้วทำไมถึงได้รู้สึกเจ็บขนาดนี้.. หัวใจฉันกำลังเป็นอะไร..

              ครืด..

              “ฮัลโหล” โทรศัพท์ของฉันสั่น ก่อนจะหยิบขึ้นมารับโดยไม่ดูชื่อ

                “.. อ่าฉันรู้แล้ว เดียวจะไปเดียวนี้ละ” ฉันลุกขึ้นจากโซฟาในห้องของดาร่าออนนี่ก่อนจะเดินออกไปทันที.. คอนโดที่ฉันอยู่ประตูทุกห้องเป็นระบบล๊อคอัตโนมัตถ้าไม่มีกุญแจต้องเปิดจากด้านในเท่านั้น..

              ฉันเดินเข้าห้องของฉันที่อยู่ข้างห้องดาร่าออนนี่ ก่อนจะเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าและหยิบอุปกรณ์อาบน้ำเดินเข้าห้องน้ำ.. ไม่น่าทำแบบนั้นเลยจริงๆ..       

              [Dara]

              “จียง! ฉันตะโกนเรียกจียง หลังจากที่มาถึงสถานที่ที่นัดไว้ ที่นั้นคือ ร้านบาร์นั่งชิวที่ไม่โหวกเหวกเหมือนคลับทั่วไปและเป็นร้านโปรดของฉัน

                “ทางนี้” จียงตะโกนกลับ มาหาฉันก่อนที่ฉันจะสังเกตเห็น เขานั่งกับผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ ประมาณสองสามคน

                “นี่เพื่อนหรอ?” ฉันเดินเข้าไปหาจียงก่อนจะนั่งลงและถามเขาด้วยความสงสัย .. ปกติจะไม่พาใครมานี่น่า..

              “พวกเขาขอมานั่งด้วยนะ” จียงพูดพร้อมกับยิ้มก่อนจะ ยกแก้วของเขาดื่ม

                “สวัสดีคะฉันชื่อ ซันดาร่า ปาร์คคะ ”  ฉันชิงสวัสดีก่อนที่สองคนนั้นจะพูดพร้อมกับโปรยลอยยิ้มสดใสให้

                “เช่นกันคะ เดียวเพื่อนเราจะมาอีกคน ฉันเห็นคุณจียงนั่งอยู่คนเดียวเลยขอนั่งด้วยน่ะคะ” ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นมาพร้อมกับลอยยิ้มเช่นกัน .. เป็นคนสวยจังแหะ

                “เอ่อ.. ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ” ผู้หญิงอีกคนยกแก้วขึ้นดื่มก่อนจะถามฉัน

                “อ่อได้คะ.. เอาxx นะคะ ” ฉันตอบตกลงก่อนที่จะหันไปสั่งเครื่องดื่ม

                “คุณ..เป็นอะไรกับคุณจียงรึป่าวคะ? ผู้หญิงคนนั้นยิงคำถามใส่ฉันเล่นสะฉันเกือบจุกแนะ ..

              “ฮ่าๆ เราเป็นแค่เพื่อนกันค่ะ แล้วก็รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กแค่นั้นเอง” ฉันตอบคำถามด้วยอาการเหมือนจะอารมณ์ดีสุดๆ ส่วนจียงก็หันควับ หลังจากได้ยินคำตอบของฉัน.. ตกใจอะไรของนาย..

              ครืด..

                “ฮัลโหลคะ” เสียงโทรศัพท์สั่นของ ผู้หญิงคนที่ถามฉันดังขึ้นก่อนที่เธอจะขอตัวเดินออกจากโต๊ะไปคุย

                “สงสัยมาแล้วละ” ผู้หญิงกลุ่มเดียวกันกับคนที่ลุกออกไปคุยโทรศัพท์ พูดขึ้น

              “ใครมาหรอคะ? ฉันยกแก้วตัวเองดื่มก่อนจะหันไปถาม

                “คนที่พวกเรานัดไว้น่ะ นั้นไงมานู้นแล้ว” เธอหันมามองหน้าฉันก่อนจะหันไปรอบๆแล้วโบกไม้โบกมือให้กับคนที่เดินมาพร้อมกับ ผุ้หญิงกลุ่มเดียวกัน.. ทำไมท่าทางการเดินคุ้นๆ

                “ว่าไง แชรินมาสายจัง” .. หืม.. แชริน..

                “เสียเวลานิดหน่อยน่ะ” เธอที่มาใหม่กับเสียงที่คุ้นหูและแว่นกันแดดสีดำผมสีทอง เดินมานั่งข้างฉันที่ยังว่างอยู่

                “เอ้า มากันคบแล้ววันนี้สนุกให้เต็มที่เลยนะ! ผู้หญิงในกลุ่มคนหนึ่งลุกขึ้นก่อนจะเดินมาหาจียง

                “เฮ้ คุณจียงเราไปสนุกกันเถอะคะ”

                “อ่า....ไม่ดีกว่าครับ” จียงปฎิเสทด้วยสีหน้าท่าทางประหม่านิดหน่อย ฉันก็ได้แต่ขำท่าทางของเขา

                “เถอะน่า นะคะ” ผู้หญิงคนนั้นเริ่มอ้อน

                “อ่า.. ก็ได้ครับเดียวมานะดาร่า” จียงหันมาหาฉันก่อนที่จะโดนลากออกไปเต้นที่ฟอร์ ส่วนฉันก็ได้แต่ขำกับท่าทางของเขา.. ทำไมลนลานแบบนี้นะ ปกติแถบจะเพอเพ็กทุกอย่างแท้ๆ ฮ่าๆ

                “มีความสุขจังนะ” เสียงๆหนึ่ง ดังขึ้นข้างหูฉันทำให้ฉันละความสนใจจากจียงมาสนใจคนที่ยังนั่งอยู่ข้างๆฉันแทน

                “อ..ไอกู!” ฉันทำท่าตกใจก่อนจะถอยห่างจากเธอนิดหน่อยแต่ เธอกับหยิบแก้วที่เพิ่งได้มาขึ้นมาดื่ม

                “เธอไม่ออกไปเต้นกับเพื่อนเธอหรอ” ฉันหันไปสนใจกลุ่มที่พาจียงออกไปเต้น และพยายามเลิกที่จะสนใจคนข้างๆฉัน .. ทำไมหัวใจฉันเต้นรัวแบบนี้

                “ไม่.. ฉันไม่ชอบน่ะ”

                “อ่า.. หรอแต่ท่าทางสนุกจังเลยนะ” ฉันยกแก้วตัวเองขึ้นดื่มก่อนจะพยายามเหล่ไปมองที่ผู้หญิงที่นั่งข้างฉัน

                “ไม่ออกไปเต้นกับพวกนั้นละ” ผู้หญิงคนนั้นยิงคำถามได้ห้วนและเย็นชาที่สุด.. รู้สึกเหมือนใครบางคนเลย..

              “ไม่ดีกว่าฉันเต้นไม่เก่งน่ะ.. ฉันชื่อ ซานดาร่า ปาร์ค” ฉันอดทนรอเธอแนะนำตัวไม่ไหวเลยแนะนำตัวออกไปก่อน แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือความเงียบ

              “ยินดีที่ได้รู้จัก” ผ่านไปสักพักเธอเติมเครื่องดื่มลงในแก้วของเธอก่อนจะ เอนหลังพิงพนักโซฟา

                “อ่า.. เธอจะไม่แนะนำตัวเองหรอ?

                “  เงียบ.. เงียบอกีแล้วชีวิตมีแต่ความเงียบหรอไง!

              “แชริน.. ไปเต้นกัน! หะ!... อะไรนะเธอเรียกใครแชรินอย่าบอกนะว่า

                “อย่าบอกนะว่า.. ฉันทำสีหน้าตกใจก่อนจะหันไปทาง ยัยแว่นดำผมทองที่นั่งข้างฉัน

    --------------------------------------------------------- NEXT 12 ---------------------------------------------------------------------

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×