คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Part 10
10
[CL]
“สวัสดีแชริน” พอฉันก้าวเท้าออกมาจากห้องของดาร่าออนนี่ เสียงๆหนึ่ง ก็ดังมาจากด้านข้างของฉัน.. คุ้นหูจัง..
“…” ฉันหันหลังกลับไปดูต้นเสียง.. ก็พบกับคนที่ฉันไม่อยากเจอที่สุด..
“ไม่ได้เจอกันนานนะ” เธอยิ้ม อย่างสดใสก่อนจะเดินเข้ามาหาฉัน
“ออนนี่.. มาทำไม” ฉันควบคุมอารมณ์ก่อนจะพูดออกไป
“เป็นยังไงบ้าง ตั้งแต่เรื่องในตอนนั้น” เธอเดินเข้ามาตรงหน้าฉันและยิ้มสดใส
“อ่า.. ตอนนี้ฉันสบายดี.. ขอตัวกลับห้องก่อนนะ” ฉันหันหลังกลับทำเป็นไม่สนใจ บอมออนนี่
“ย๊า! อย่าเมินกันอย่างงี้สิฉันตั้งใจมาหาเธอเลยนะ” คำพูดนั้น.. ทำไมกัน.. บอมออนนี่คว้ามือของฉันไว้ก่อนจะดึงให้ฉันหันกลับไป
“ระหว่างเราไม่มีอะไรต้องคุยกันอีกแล้ว..” ฉันได้แต่ก้มหน้าและพูดงึมงำออกไป.. มันไม่มีอะไรอีกแล้ว..
“ฉันแค่..”
กึ้ก
“แชรินเธอลืมของน่ะ” เสียงเปิดประตูจากห้องที่ฉันเพิ่งเดินออกมาดังขึ้นก่อน ฉันกับบอมออนนี่หันไปมองคนที่โผล่ออกมาหลังประตู
[Dara]
“อ.. ไอกู! ฉันมาขัดจังหวะพวกเธอสองคนรึป่าว..” หลังจากที่ แชรินลืมโทรศัพท์ไว้ที่โซฟาในห้อง ฉันเลยรีบตามเธอออกมา แต่ภาพที่ฉันได้เห็นคือ.. แชรินโดนผู้หญิงคนหนึ่งจับแขนไว้แน่ สีหน้าทั้งสองคนเหมือนกำลังทะเลาะอะไรกันอยู่.. ทำให้ฉันทำตัวไม่ถูกเลย
“ไม่..” แชรินสะบัดแขนออกจากมือของผู้หญิงคนนั้นก่อนจะเดินมาหาฉัน
“หืม.. อะ!” แชรินเดินมาหาฉันก่อนจะดันฉัน เข้าไปติดกับประตูและกดริมฝีปากเรียวสวยของเธอลงมาที่ริมฝีปากบางของฉัน
“อื้อ!” ฉันดิ้นสุดแรงที่มีแต่ก็ไม่หลุด! ทำไมแชรินต้องทำแบบนี้ด้วย! ริมฝีปากของแชรินกดลงมาที่ริมฝีปากของฉันแรงขึ้นกว่าเดิม ทำให้แรงที่ฉันมีมันละลายหายไปกับความร้อนที่พุ่มพล่ามในร่างกายจนหมด ขาของฉันเริ่มอ่อนแรงจนต้องคว้าไหล่ของแชรินเอาไว้ ก่อนที่แชรินจะผละริมฝีปากของเธอออกจากริมฝีปากของฉัน
“ออนนี่.. เธอคนนี้คือแฟนของฉัน!” แชรินหันไปขึ้นเสียงกับผู้หญิงที่ แชรินเรียกเธอว่าออนนี่..
“…” เธอคนนั้นเงียบสนิทและสีหน้าที่ แย่ลงอย่างเห็นได้ชัด
“เพราะฉะนั้นออนนี่ เลิกมายุ่งกับฉันได้แล้ว!” แชรินขึ้นเสียงใส่ เธอที่ยืนหน้าจ๋อยอยู่ตรงนั้นอีกครั้งก่อนจะจับมือฉันที่ตอนนี้เขาอ่อน ขาสั่นอย่างเห็นได้ชัด แล้วเปิดประตูเข้าห้องของฉัน..
[ในห้อง]
“ทำไมเธอต้องจูบฉัน!?” หลังจากที่เดินเข้าห้องมาสิ่งแรกที่ฉันทำคือการ หาที่นั่งและขึ้นเสียงกับแชริน..
“…” สิ่งที่ฉันได้รับกลับมาคือความเงียบสนิท ไม่มีคำตอบสำหรับคำถามนี้..
“น้ำ..” แชรินเดินไปหยิบน้ำมาให้ฉันตอนไหนไม่รู้ นี่มันห้องเธอหรือไง!
“ไม่ต้องการ ตอบคำถามฉันมา!” ฉันขึ้นเสียงใส่แชรินอีกครั้งแต่คราวนี้เธอกับดื่มน้ำก่อนจะลงมานั่งข้างฉัน
“ฉันกลัวว่าออนนี่จะไม่เชื่อ..” แชรินหันมามองฉันและพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“แล้วทำไมต้องทำขนาดนี้!!” แค่กลัวว่าเขาจะไม่เชื่อ! เธอนี่มัน.. ฉันโมโหสุดๆจนน้ำใสๆในตาเริ่มไหลออกมา.. นี่มันครั้งที่สองแล้วนะ! ที่ฉันโดนแบบไม่เต็มใจแบบนี้!
“ก็กลัวว่าจะไม่เชื่อ..” แชรินยังย้ำคำเดิมจนฉันทนไม่ไหว
“ไอกู! เธอนี่มัน.. ทั้งดื้อ ทั้งโลกจิต แถมยังไร้หัวคิด!! ฉันเกลียดเธอแชริน!!” ฉันโมโหสุดๆจนสติฉันหลุดกระเจิงไปหมด.. ฉันขึ้นเสียงกับแชรินทั้งน้ำตา ก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าและเดินออกนอกห้องโดยที่ไม่หันมาสนใจแชรินอีกเลย!! ฉันเกลียดเธอ แชริน!!
“ฮัลโหล จียงหรอมาเจอกันที่เดิมนะ”
“ไม่นานฉันกำลังไปแล้วเจอกัน…”
------------------------------------------------------------ NEXT 11 --------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น