คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เมียงดง ! [แก้]
3
อ่า....วันนี้เป็นวันหยุดของฉันคะ ทุกคน ><! ฮิๆ^^
หลังจากวันนั้นมาประมาณหลายอาทิตย์ อยู่ฉันก็ยังไม่เห็นตุ๊กตาที่ฉันบอกให้แชริน ทำให้ฉันเลย -.-“ แล้ว หนูน้อย แชริน ก็ไม่พูดถึงมันด้วยอ่า >< ฉันว่าแชรินคง ลืมมั้ง.....>< เดียวฉันก็งอนต่ซะเนี้ย แต่ว่าแชรินก็ น่ารัก ขึ้นมากเลยนะ ไม่แกล้งฉันแล้วด้วย สบายใจขึ้นเยอะเลย ฮิๆ ส่วน บอมมี่ กับ มักเน่มินจิ ก็ติดกันแจเลยอะ.....-.-? มีอะไรในกอไผ่อะป่าวหว่า >////<
แต่ก็นะ หลังจากที่ฉันซ้อมหนักมาเยอะก็ได้หยุดสะที ฮิๆ แบบนี้ต้อง เที่ยวซะแล้ว !!!! ><
“ดาร่าลงมากินข้าว ได้แล้วนะจะ” อะ แม่เรียกแล้ว ^^
อยู่ๆแม่ฉันก็ตะโกนเรียกขึ้นมา ฉันเลยลุกจากที่นอน และอาบน้ำ แต่งตัวเพื่อลงไปกินข้าว แล้วเตรียมตัวออกเที่ยว ><…^^
“เอาดาร่า วันนี้จะไปไหนอีกบะจะลูก ^^”
ฉันเดินลงมาถึงโต๊ะ อาหาร และ ยังไม่ได้นั่ง ดีเลยด้วยซ้ำ แม่ฉันก็เปิดประเด็นคำถาม ขึ้นมาทันทีเลย><! แม่จะรู้ใจลูกสาวคนนี้ไปทุกเรื่องเลยรึไงนะ.....
“จะออกไปเที่ยวนะคะ แม่ ^^ ตั้งแต่มายังไม่ได้เที่ยวเลย ><!” ฉันตอบมายิ้มๆ และ หยิบขนมปังทาแยมสีสันสดใส เข้าปาก อ่า...อร่อยแหะ >///<
“แล้วนี้ไม่มีใครไปด้วย เลยหรอจะ -.- “ แม่ถามแบบเป็นห่วงสุดๆ
“แม่คะ หนู 23 แล้วนะ คะ ยังจะให้คนตามไปไหนมาไหนอีกหรอคะ -.-“ ใช้ ฉัน 23 แล้วนะจะห่วงไปเพื่อ อะไรอ่า........
“ เอาเถอะยังไง แม่ก็ห้ามลูกไม่ได้อยู่ดีอะนะ ระวังตัวด้วยแล้วกันนะจะ ^^” อ่า....แม่คะประโยคแรกแม่พูดเหมือน ระอาหนูนะคะ -.-......
“คะ...^^ คุณแม่สุดที่รัก” ฉันตั้งหน้าตั้งตากินให้เสร็จไวๆ เมื่อกินเสร้จก็เดินไปเก็บจานและมาหอมแก้มแม่ ก่อนจะเดินไปหยิบของใช้ที่จำเป็นและใส่รองเท้าออกจากบ้านทันที......
และ...เมื่อฉันเปิดประตูออกไป ก็เห็น หลังใครไม่รู้ ยืนพิงรั่วบ้านอยู่....เมื่อฉันเดินไป ใกล้คนๆนั้นก็ต้องตกใจ เพราะคนที่ไม่น่าจะมา กับ มายืนอยู่ตรงหน้าฉัน แถม....ไม่เท่านั้นนะ ยังแต่งตัวเป็น ยัยฮู้ดโรคจิตอีกนะ -.-****
“*-* แชรินเธอมาได้ไงเนี้ย!” แชริน หันมาทางฉัน แล้วทำหน้า งงๆ เหมือนกับว่าถามคำถามนี้มาทำไม -.-....
“ก็ นั่งรถมาสิ คะ ดาร่าออนนี่ ฉันคงไม่เหาะมาหรอกนะ ^^~” เอิ่ม.....กวนกลับมาเพื่ออะไร...><!!~
“แล้วมาทำอะไร แถวนี้ละหะ ><!~”
“ก็ มีธุระแถวนี้นิดหน่อยนะ ดาร่าออนนี่” แล้ว....มายืนหน้าบ้านฉันเพื่ออะไรนิ ...-.-
“แล้ว...มายืนทำอะไรตรงนี้ละ -.-“ ฉันถามกับด้วยหน้าตายสุดลิด…
“ก็....-///- เห็นดาร่าออนนี่ท่าทางจะว่าง เลยกะจะมาชวน ไปด้วยกันคะ” *-* แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยอะ.... น่ารักไป รู้มั้ยคะ....>///<
“พี่ไม่ไปกับเธอหรอกนะ -.-“ ฉันตอบปฏิเสธ ไป ... แต่แชรินกับทำหน้านิ่งๆ แล้ว เอ่ยปากพูดออกมา
“เดียวพี่ก็หลงทางอีกหรอก ^^” แชริน พูดและยิ้มให้ฉัน แต่ฉันกับรู้สึกว่า....มันออกจะกวนเล็กๆนะ ! ฉันไม่ใช้เด็กแล้วนะ >M<!!!~
ฉันทำหน้าเบ้ และ เดินออกจาก การสนทนาทันทีโดยที่แชริน ก็ยังยืนงง....อยู่อย่างนั้น -.-…
ชิ....ตุ๊กตาก็ยังไม่ได้....แล้วยังจะมา กวนประสาท กันอีกใครจะยอมไปคุยด้วยดีเล่า ><!!~
“ อ่า....อากาศดีจัง^^!” ฉันเดินมาตามท้องถนนที่ แถบจะไม่มีรถผ่านเลยสักคันเดียว.....แต่ฉันกับต้อง คอยหันไปมองด้านหลังเป็นระยะๆ เพราะว่า.....หนูน้อยแชริน -.- ยังเดินตามฉันมาไม่เลิกอะสิ ><!~ ฉันไม่ใช้คนหลงทางง่ายขนาดนั้นหรอกนะ><! เลิกตามได้แล้ว !!!!
“นี่ แชริน จะเดินตามพี่ไปจนถึงเมื่อไหร่กันห๊ะ ><!!”
ฉันหยุดเดิน แล้วหันไปพูดกับแชริน ที่หยุดเดินเช่นกัน และ ทำหน้า ใสซื่อ......
“ใครเดินตาม ดาร่าออนนี่หรอ.....ก็ทางนี้เป็นทางเดียวกันกับที่ๆ ฉันจะไปเหมือนกันนะคะ”
แชรินตอบฉันกับมา ด้วย ท่าทาง ไม่เดือด ไม่ร้อน.......เอิ่ม..นี่ฉันคิดไปเองใช่ไหมว่า แชริน กวนกว่าตอนเจอกันแรกๆอีกนะ ><!!!~
“แล้วนี่ดาร่า ออนนี่ จะไปไหนอะ” แชรินถามฉันด้วยความสงสัยเพราะคงเห็นว่าฉันเดินมาตั้งนานแล้ว และไม่รู้ที่หมายสะที....
“ก็เดินไปเรื่อยๆ นั้นและ เจออะไรก็แวะ ><!~” ฉันตอบกับไปแบบปัดๆ เพราะจริงๆแล้ว ฉันก็ไม่รู้จะไปไหนเหมือนกัน นะ -.-....
“งั้น เดี๊ยวฉันพา ดาร่าออนนี่เที่ยวไหมละ^^” เอะ! ทำไมวันนี้มาแปลกๆ ฉันคิดจะ ปฏิเสธ ไปแต่ปากมันกับ >///<”””
“อ่า...งั้นดีเลย แล้วจะไปที่ไหนละ” ทำไมมันเป็นแบบนี้ >0<!
“ได้เลย งั้นดาร่า ออนนี่ ตามฉันมานะ ^^” แชริน ยิ้มให้ฉันเล็กแล้วมาจับมือฉันเพื่อให้ เดินตามเธอได้สะดวกขึ้น ....เอิ่ม...เหมือนฉันเป็นเด็กน้อยๆ ขี้หลงทางยังไงไม่รู้นะ-*-...(พึ้งรู้ตัวเรอะป้าจ้า)
“แล้วนี้...ไม่ต้องไปธุระ แล้วหรอไงหะ แชริน” ฉันนึกได้ว่าตอนแรกเธอบอกว่ามีธุระ แต่เธอกับมาชวนฉันเที่ยวสะ งั้นอะ - 0 -...
“เดียวค่อยไปก็ได้คะ พี่ จียง เขาสบายๆ ^^~” แชริน ตอบหน้ายิ้มๆ แล้วก็ลากฉันเดินต่อไป.....
“แล้ว....จียงที่ว่า- -?”ฉันดึงมือฉันให้ออกจาก มือของแชรินเพื่อให้เธอหยุดเดินก่อนแล้วอีกอย่าง....จับมือกันเดินมันยังไงไม่รู้อ่า>////<
“พี่ไม่รู้จักพี่จียงหรอ...” แชรินถามฉันกับ ด้วยท่าทาง สงสัยสุดๆ ถ้าฉันรู้จัก แล้วจะถามเธอหรอ-.-...
“ถ้า..ฉันรู้จักคงไม่ทำเครื่องหมายคำถามหรอกนะ -.-“.....ฉันตอบแบบหัวเสียแปลกๆยังไงไม่รู้ ....
“พี่จียง เป็นรุ่นพี่ของพวกเรานะคะเป็น รีดเดอร์ วงBigBangคะ ฉันปรึกษาเรื่องเพลงกับพี่จียงอยู่ ^^” *-*อ่า....ไม่นะ ทำไมเวลาแชรินพูดถึงจียง อะไรนั้น ดูมีความสุขจังอะ><!!!
“แค่เรื่องเพลง.....จริงๆหรอ” ฉันถามแชรินกับ ด้วยน้ำเสียงที่เหมือนจะงอน ... นี่ฉันเป็นไรเนี้ย!!><
“ทำไมหรอดาร่าออนนี่ ก็แต่เรื่องเพลงจริงๆ นะ^^...” แชรินตอบหน้า ใสสื่อ อ่า....ถ้าจะทำหน้าตาใสซื่อได้ขนาดนี้ -///-**
พวกเราสองคนเดินมาเรื่อยๆ จนออกมาที่ถนนใหญ่ และ แชรินก็พาฉันไปที่รถไฟใต้ดิน เพื่อที่จะไปเมียงดงกัน >”< เอ่อ....มันคือที่ไหนละ T-T แชรินบอกฉันว่ามันเป็น แหล่ง ช็อปปิ้ง ที่ดังมากในโซล เลยละ... จะดังยังไงไม่ว่า -*-...ขอแค่อย่ามาทิ้งฉันกลางทาง แล้วกัน กลับบ้านไม่ถูกคะ....
เมียงดง
[Chaerin]
“ อ่า! นั้นน่ารักจัง เลย แชรินมาดูเร็ว”
ฉันเดินตามดาร่าออนนี่ มาเรื่อยๆ หลังจากที่ลงจากรถไฟใต้ดินมา แล้วเดินเข้าย่าน เมียงดง ดาร่าออนนี่ก็เอาแต่ วิ่งไปวิ่งมาจนฉันเริ่ม จะเวียนหัว ไปกับเธอซะแล้ว ><”
ก่อนที่จะมาเมียงดง กัน ฉันมีนัดกับพี่ จียง เรื่องเพลงแต่แล้ว อยู่ๆ พี่จียงก็โทรมา บอกว่า ‘ แชริน...พี่ขอโทษ พอดีว่าพี่ต้องไปธุระนิดหน่อย ขอเป็นวันอื่นนะ ^^ ’...... -.- ฉันเลยมาเก้อเลย.......แต่พอนึกไปนึกมา บ้านดาร่าออนนี่ อยู่แถวๆนี้ ฉันเลยลองแวะ กะจะชวนไปเที่ยวดู แต่พอมาถึงหน้าบ้านก็เห็นว่าดาร่าออนนี่กำลังเปิดประตู ออกมาพอดีก็เลยยืนรอ แต่พอดาร่าออนนี่เห็นฉัน เธอก็ทำท่าตกใจ ประมาณว่ามาทำไม...... พอคุยกันไปได้ไม่เท่าไหร่ ดาร่าออนนี่ก็เดินหนีออกไป ... คือว่า.. ในเมื่อฉันไม่รู้จะไปไหนแล้ว เลยเดินตามดาร่าออนนี่ไปเรื่อยๆ ก็เห็นว่าดาร่าออนนี่ มองนู่นมองนี้ไปเรื่อย- -เหมือนไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน เหมือนกัน ฉันเลยชวนดาร่าออนนี่ มาที่ เมียงดง แต่ตอนนี้คิดว่า.... ชวนมาผิดคนซะแล้วละ T T....
[Dara]
เย้ ! ถึงเมียงดง แล้ว คนเยอะมากๆเลยละ ><”
ฉันดีใจมากเมื่อ ฉันกับแชริน เข้ามาในย่านเมียงดง มีแต่ของน่ารักๆทั้งนั้นเลย ฉันวิ่งไป ร้านนู้นออก ร้านนี้ โดยลากแชรินเดิน ตามไปด้วยฮิๆ แกล้งให้หัวหมุนเล่นๆ ดีกว่า …..
“โถ่....ดาร่าออนนี่ อย่าวิ่งไป วิ่งมาแบบ นี้สิ รู้มั้ยว่า ฉันตามพี่ไม่ทันอ่า..”
แชรินเดินมา คว้ามือฉัน เธอท่าทางเหนื่อยๆเล็กๆ เหมือนวิ่งตามฉันจะไม่ทันยังไงไม่รู้
“อ่า....ถ้าไม่รีบเดินก็ไม่ครบทุกร้านสิ “><ฮิๆ แกล้งแชรินแล้ว สนุกที่สุดอ่า... ^^
อยู่ๆแชรินก็มอง ไปรอบๆ แล้วหันมามองฉันพร้อมกับหรี่ตาเล็กๆ ของเธอ ลงเหมือน เพ้ง มาที่หน้าฉัน >///< มองอะไรเนี้ย....
“ดาร่าออนนี่กิน ข้าวมารึยังค่ะ” แชรินถามฉันและยังจ้องหน้าฉันอยู่ -///- เอ่อ....หน้าฉันมันบ่งบอกว่าหิว ขนาดนั้นเลยเรอะ....
“กินก่อนออกมาแล้วละ - -“ ฉันตอบกับด้วยหน้านิ่งๆ
“ งั้นก็ดี ! ไปร้านไอติมกัน^^” >///<อ่า...แชรินยิ้มหน้ารักมากๆเกินไปแล้วนะ(เอ่อ....ตกลงป้าด้าเราโรคจิตหรือหลงหมวย มาเกินไปอะ....)
หลังจากนั้น แชรินก็พาฉันเดินเข้าร้านไอติม การตกแต่งก็ธรรมดาๆ แต่กับแฝงไปด้วย ความหวานแบบเจ้าหญิง >< อ่า....น่ารักมาก ๆเลย ฉันกับแชริน เลือกนั่งโต๊ะที่ติดริมกระจก ใส พอให้เห็นผู้คนที่เดินวนไป เวียนมา ในย่าน เมียงดง
“เอา พาเฟ่ แบบนี้ 2 ถ้วยนะคะ^^” แชรินหันไปสั่งพนักงาน และยิ้มกว้างๆให้กับพนักงานในร้าน
“เดียวสิ...แต่ฉันไม่กินนะ-.-“
“ไม่ทันแล้วคะ พี่ ก็ฉันสั่งให้พี่แล้ว คะ เดียวมื้อนี้ฉันเลี้ยงเองคะ ^^” อ่า....อย่ามาเผด็จการแล้วยิ้มใส่แบบนี้นะ ><!!!
“ช่วยไม่ได้.....พี่กินก็ได้” ใจอ่อนเพราะรอยยิ้ม ของ แชริน อีกแล้วอ่า….-///-
“พาเฟ่ 2 ที่ได้แล้วคะ ^^” ผ่านไปได้ไม่เกิน 15 นาที ก็มีพนักงานมาเสริฟ พาเฟ่สีสันสดใสหน้ากินมากๆ -..- อ่า.....ปฏิเสธไม่ไหวแล้วอ่า *-*
“ดาร่าออนนี่เดียวฉันไปห้องน้ำแปปนึงนะค่ะ ^^” แชริน ขอตัวไปห้องน้ำในขณะที่ฉัน ก็นั่งกินพาเฟ่แสนอร่อยไปเลื่อยๆ ....
ประมาณเกือบ 5 นาที แชรินก็ เดินกับมา แต่เธอไม่นั่งที่เธอ กับเดินมาหยุดอยู่ที่หัวโต๊ะพร้อมกับก้มลงมา ทำให้ ริมฝีปาก บางของ แชริน อยู่ใกล้กับหน้าฉันไม่กี่เซ็น และ ริมฝีปากบางก็ประทับลงมาที่แก้มฉันเบาๆ...0//////0 ฉันพูดอะไรไม่ออก แล้ว นั่งตัวแข็ง หน้าร้อนผ่าว *//////*
“ครีมติด แก้มนะคะ ดาร่าออนนี่ ^^” ......เดี๋ยวนะ -///- บอกช้าไปมั้ย แชริน >///<
“นะ.....นี่เธอ...>///<”
“ทำไมหรอคะ ^^ ดาร่าออนนี่” แชรินทำหน้าใสสื่อ.......ทำไม ! พอเป็นแบบนี้ทีไรต้องมาทำหน้า ไม่ รู้ ไม่ ชี้ ตลอดเลยอ่า ><!!!!!
“ทะ....ทำไม ! ทำแบบนี้อีก แล้วละ -////- !!!” อ่า....ไม่ได้โมโหอะไรมากมายหรอกนะ...แต่มันอารมณ์ แปรปรวนแปลกๆ
“แบบไหนหรอคะ ^_^ ดาร่าออนนี่” อร๊ายยย ! ยิ้มเพื่อ รู้ตัวมั้ยเนี้ย ว่ากำลังทำให้ฉันโกธรนะ !!
“แล้วไม่มีวิธีอื่นจะทำแล้ว หรือไงหะ แชริน !”ฉันแทบจะตะโกนใส่หน้าเธอ ถ้าไม่เกรงใจคนในร้านนะ –.-!!!
“อ่า....หรือจะอยากโดนแบบ.....ละคะ^_^” แชรินยิ้มเจ้าเล่ห์ ให้ฉัน ก่อนที่ฉัน จะ ทนไม่ไหว เลยล้วงเอาเงินในกระเป๋า มาวางไว้บนโต๊ะ และเดินแบบหัวเสียออกจากร้านไป
โอ๊ย ! ไม่ไหวๆ ทำไมนิสัยแบบนี้ ><!ตอนเด็กหน้ารักกว่านี้ตั้งเยอะ ไม่คิดว่าจะเป็นคน ฉวยโอกาสแบบนี้ นะ รี แช ริน ><!!!!!
[Chaerin]
หลังจากที่ ดาร่าออนนี่ เดินออกจากร้านไป ฉันก็นั่งนิ่งกับ โต๊ะ ได้สักพัก ก่อนจะตัดสินใจเก็บเงินที่ดาร่าออนนี่ วางไว้ แล้ว วางเงินฉันลงไปแทนและวิ่ง ตาม ดาร่าออนนี่ ออกไป
โถ่เว้ย ! ทำไม วันนี้ถึงได้โมโหง่ายแบบนี้นะ แค่แกล้งเล่นๆ ถึงกับต้องหน้าเสีย ขนาดนั้นเลย แล้วไม่ใช้อะไร ดาร่าออนนี่เป็นคนที่ง้อ ยากที่สุด เท่าที่เคยเจอมาเลยละ ><!!!
ฉันไล่ ตามไปแล้ว เห็นหลัง ดาร่าออนนี่ ไวๆ โอ๊ย....>< ตัวเท่ากัน แต่เดินเร็วเป็นบ้าเลย !!!
ฉันทั้ง วิ่ง ทั้ง เดิน ตามดาร่าออนนี่ ที่วิ่งเข้าร้านนู้น ออกร้านนี้ ยังกับ สนามเด็กเล่น (-.-***) เอาฉัน คลาดสายตากับ ดาร่าออนนี่จนได้ !><
“ดาร่าออนนี่ เดินเร็วไปแล้วนะ !!” ฉันแถบจะตะโกน ใส่ เมื่อคว้ามือเธอได้ แต่แล้ว พอเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้า ก็ตกใจเล็กๆ ทันที
“เอ่อ.....ขอโทษครับ ท่าทางจะจับผิดคนสะแล้วละ แชริน ^^” แล้วคนที่ฉัน คว้ามือมาได้ ก็ไม่ใช้ใครที่ไหนไกล คนที่ยกเลิกนัดกับฉัน จียงโอปา! นั้นเอง
“อ่า ....จียงโอปา -*- มาทำอะไรแถวนี้ละคะ”.....-.- ยกเลิกนัดฉันเพื่อมาเดินเที่ยวอะนะ เป็นพี่ที่น่ารักแท้อ่า....
“ก็....มาทำธุระแถวนี้นะ ว่าแต่ เมื่อกี้เห็น หนูน้อยแชริน ตะโกนเรียก พี่ดาร่า แล้วอยู่ไหนซะละ ^^”
“หลง ทางกันนิดหน่อยนะคะ -.-...” ฉันตอบแบบเลี่ยงๆ เพื่อไม่ให้พี่เขารู้ว่า ดาร่าออนนี่งอนฉันอีกแล้ว
“อ้าว ! นั้นแชรินนี่ มาทำอะไรแถวนี้ละ เด็กน้อย...” อยู่ๆก็มีเสียง ต่ำ นุ่มลึก เป็นเอกลักษณ์ลอยมา ไม่ต้องเดาเลยว่าใคร.....-.-**
“ก็ มาเดินเล่นนะคะ พี่ซึงฮยอน^_^เพราะใครไม่รู้ ดันบอกเลิกนัดฉันระยะเผาขนนะคะ ^^”
ฉันพูดประชดคนตัวสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเล็กน้อยแล้วหันไปยิ้มให้พี่ซึฮยอน หลังจากที่พี่ซึงฮยอนเดินเข้ามา ข้างๆพี่จียงแล้วก็มอง ฉัน เอ่อ......รู้สึกเหมือนตัวเล็กๆ -.-**
“เฮ้ ! นี่พี่ปล่าวนะ แชริน น้อย(อย่าทำให้พี่เดือดร้อนสิไอหนู-.-***) ก็เพลงที่เธอมาปรึกษาพี่มันไม่ใช้เรื่องเร่งด่วนอะไร นี่ เอ่อ....จะคุยกันวันไหนก็ได้ไงค่ะ^_^’ ” เอ่อ....การแก้ตัวของพี่มัน.....ไม่ขึ้นเอาซะเลยนะคะ -*- ฉันเลยพูดประชดพี่จียงไปนิดหน่อย ^^
“แต่กับ....ออกมาเที่ยวกับพี่ ซึงฮยอนว่างั้น -*-“
“อ่า....เอ่อ........” นั้นไงละ คราวนี้พี่จียงไปไม่เป็นเลย ไง ^V^ จียงโอปาเลยเรีบยเปลี่ยนบทสนทนาซะ.......
“แล้ว หนูน้อยแชริน ไม่ไปตามหา ดาร่านูน่า เรอะไงหะ” เอ่อ..เปลี่ยนเรื่องเร็วไปมั้ย
“เอะ! จริงด้วยสิ -*-.... แล้ว จียงโอปา เห็นดาร่าออนนี่มั้ยคะ” ฉันถาม จียงโอปาแบบนึกขึ้นได้ -*-....เพื่อ พี่ชายสุดน่ารัก แต่ กับเลื่อนนัดแบบไม่บอกก่อนล่วงหน้า คนนี้จะรู้
“เห็นอยู่ แว๊บๆเหมือนกันนะ เดินไปทางนั้นมั้ง” จียงโอปา ชี้ไปทางที่เป็น แหล่งขายของน่ารักๆมากมาย แนว ดาร่า ออนนี่ เลยอะ -*-....ฉันเลยรีบขอบคุณ พี่ๆ แล้ววิ่งไปตามทางที่ พี่จียงบอก
><!!!~ ดาร่าออนี่ ทำไมเดินเร็วแบบนี้ ! แถบนี้ก็ไม่รู้จักดี ถ้าเกิดหลงทางขึ้นมาจะทำยังไงกัน ><!!
[Dara]
“อ่า...ที่นี่ ที่ไหนละ ><”
หลังจากที่ฉัน อารมณ์เสียกับ แชริน และเดินมาเลื่อยๆ เห็นร้านไหนถูกใจฉัน ก็เข้า และแล้วก็มาบรรจบที่ ซอยๆ หนึ่ง ที่ขายของแนวน่ารัก แต่บางร้านก็แอบโหดๆ (-.- มาผิดที่มั้ง?) ไปบ้าง
อ่า....มีแต่ของหน้าสนใจมากๆเลย !เอะ 0-0 แต่ แชริน น้อยจะเป็นยังไงมั้งนะ ><!
“อ้าว! ดาร่านูน่า นี้ ^^สวัดดีครับ”อยู่ก็มีผู้ชายตัวสูง เดินเข้ามาทัก ทำให้ฉันวางของที่ถือลง และเงยหน้ามอง คนตรงหน้า เอ่อ...ผู้ชายแบบเขามาทำอะไรในที่แถงนี้นะ-.-
“อ้าว ! ซึงรี มาทำอะไรในที่แบบนี้ -.- หรอ??”
“เอ่อ....จะว่าไงดีละ -////-“ ซึงรีหน้าแดงนิดหน่อย แล้วเขาก็เกาแก้มแก้เขิน -*-....เขินเพื่ออะไรค่ะ
“ .....” -*-....
“ผมหลง ทางมาอะครับ><!” ถามจริงๆ -*-....ไม่มีเหตุผลอื่นแล้วช่ายมิ -.-...
“แล้วดาร่า นูน่า มากับใครหรอครับ” ซึงรีถามกับมาแบบยิ้มๆ ^^~ น่ารักดีแหะ
“ก็......มาเดินคนเดียวนะ เห็นแถบนี้น่ารักดีเลยมาลองเดินๆดู^^” ซึงรีเกาแก้มแบบเขินๆ อีกแล้ว -*-...
“งะ...งั้นพี่มาเดินกับผมไหมครับ ^^” ซึงรีถามฉันแบบหน้ายิ้มๆ ปนเขินๆ เล็กๆ
“ก็ดีนะ ^^” ฉันตอบแบบไม่ต้องคิด เลยเพราะว่า คือเดินคนเดียวมีหวัง ><~ หลงทางแบบไม่ต้องกลับมันแล้วละบ้านอ่า -.-
ฉันเดิน แวะนู่นวนนี้ ไปมากับ ซึงรี....สนุกดีแหะ ซึงรีใจดีมากๆเลยแล้วก็ กวนๆนิดๆ น่ารักดีด้วยอะ><!
แต่เป็นห่วง แชรินแหะ คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง -*- ออกจะแกร่ง ^^~
“อ่า....อันนี้น่ารักจังเลย >//<” ฉันกับซึงรี เดินไปหยุดอยู่ที่ร้านๆหนึ่งที่มี ทั้งของน่ารักๆ แล้วก็โหดๆปนๆกันไป
“ดาร่านูน่าชอบหรอ ^^ เดียวผมซื้อให้มั้ย” -///-เอ่อ...ใจดีเกินไปแล้วนะ ซึงรี น่ารักเกินไปแล้ว ><
“ดาร่าออนนี่ !!!!!” ฉันกับซึงรี เลือกของในร้านกัน อย่างสนุกสนาน อยู่ๆก็มีเสียงที่คุ้นหูลอยมา ทางด้านหลัง ฉันเลยหันกับไปดู อ่า !~ แชริน จริงๆด้วย -.-
แชริน เดินเข้ามาใกล้ฉันกับ ซึงรี ผมที่เคยมัดไว้ก็ปล่อยยาวถึงกลางหลัง ฮู้ดที่เคยเอาขึ้นมาสวม ตอนนี้กับไม่อยู่บนหัวเธอแล้ว ยังไม่พอ เสื้อฮู้ดทีเคยรูดซิบ สนิท ตอนนี้ กับเปิดให้เห็น เสื้อกล้ามสีดำ ทำให้เห็นรูปร่างของแชรินได้ชัดเจนขึ้น และ ผิวขาวเนียนของเธอ
อ่า....สวยเกินไปแล้ว แชริน ><
“ฉันขอตัวดาร่าออนนี่คืนนะ ซึงรี!!!”แชรินแถบจะตะโกนใส่ ซึงรีและ คว้าแขนฉันลากเดินไปกับเธอทันที ฉันเลยหันกลับไปดูซึงรี -.-ที่ตอนนี้ทำหน้างง แบบว่า เขาทำอะไรผิด ><!
[Chaerin]
ฉัน วิ่งมาตามทางที่พี่ จียง บอกมาเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่เจอดาร่าออนนี่เลย จนต้องมาหยุดอยู่ที่หน้าร้านขายขอร้านหนึ่ง ที่เป็นของแนวน่ารักๆ ปนโหดเล็กน้อย มั้ง .... แต่สิ่งที่มันทำให้ฉันสะดุด ตามากกว่า ไม่ใช้ของที่โชว์หน้าร้าน หรือของที่ ใน ร้านมีขาย แต่มันกับเป็น คนสองคนที่ดู สนุกสนานกับการเลือกของพวกนี้ .....มันทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้ ...... ดาร่าออนนี่ ทำไมตอนนี้ถึงได้มีบรรยากาศที่สดใสได้ขนาดนั้นนะ แต่ตอนอยู่กับ ฉันกับ...... มันไม่เหมือนกันเลยด้วยซ้ำไป รอยยิ้มที่ฉันหน้าจะได้เห็นคนเดียวทำไมถึงได้ ไปอยู่กับคนอื่น นะ ><!~ เอะ! นี่ฉันเป็นอะไรเนี้ย ทำไม รู้สึกแปลกๆแบบนี้ .....
[Dara]
“เดี๋ยวสิ นี่ ! ปล่อยพี่นะ ! จะพาไปไหนกัน ! ”
หลังจากที่ แชริน ลากฉันออกมาจากซึงรีเธอก็ พาฉันเดินมาเรื่อยๆ แบบไม่พูดไม่จา อะไรเลย -*- มันเงียบไปนะ ….
“นี่ ! ปล่อยพี่เดียวนี้ นะ พี่เดินเองได้ !”ฉันตะโกนใส่แชริน อ่า....ปล่อยสิ ฉันเจ็บแขนนะ....
“.....”
แชริน กับไม่ตอบกับมา แต่ เธอกับกระชากแขนฉัน ให้เข้าหาตัวเธอย่างแรง ริมฝีปากๆบางของเธอ สัมฝัส กับริมฝีปาก ของฉันอย่างแรง และ แฝงด้วยความเร่าร้อน โหยหา....-////-
“อื้อ !!!!” ฉันเริ่มที่จะขัดขืนเธอ เมื่อมือของ แชริน เริ่มที่จะลุกล้ำเข้ามา...>///< แล้วรวบรวมกำลังทั้งหมดที่มี ผลักเธอออกจากการ กอดที่แน่นหนาน ของแชริน -///-
“นี่เธอ ! ทำอะไรพี่กันหะ !” -///- ฉันตะโกนใส่แชรินโดยที่หน้าฉันยังร้อน ผ่าวอยู่เลย
“พี่ทำให้ฉันโมโหเองนะ !รู้มั้ยว่า การตามหาพี่มันอยากเย็นแค่ไหนอะ! คนที่อยู่ไม่เป็นสุขแบบนี้ จะไปหยุดที่ร้านไหนก็ไม่ได้เดินไปเดินมาอยู่นั้นละ !”
“......”เงียบเลย....ต่อไม่ถูก เจอแชริน ล่ายมาสะยาว T T~ แถมพูดแบบตะโกนใส่อีกนะ ....
“นี่มันก็ เย็นแล้ว เดียวฉันพาพี่กับบ้านแล้วกัน ....” แชรินก้มมองนาฬิกาเรือนสวยบนข้อมือเธอ และพูดออกมาแบบ ยังโมโหอยู่ นิดๆ มั้งนะ...
แล้วแชรินก็เดิน มาจับมือฉัน ซึ่งตอนนี้ฉัน ก็ยังโมโหอยู่นะ แต่ว่า...-///-....แชรินโมโหแล้วหน้ากลัวกว่ากันเยอะเลยอ่า ฉันยอมเดินมากับแชริน ด้วยความเงียบสงบ...
“ดาร่าออนนี่...” 0-0 ฉัน สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อแชริน เรียกชื่อฉัน
“.......” เงียบ...-*- คำเดียวเท่านั้น ><
“ดาร่าออนนี่ !”อ่า....แชรินเรียกชื่อฉันดังขึ้นกว่าเดิม....
“หะ...ว่าไง 0//0”
“ทำไม ต้อง หนีออกไปตอนร้านไอติมด้วยละ...” อ่า....แชริน เริ่มเล่นบทโหดอีกแล้วหรอ ถามมาด้วยเสียงเย็นชาขนาดนั้น T T~
“เอ่อ....”
แชรินมองฉัน ด้วยหางตา เหมือนว่า -.- ฉันเพิ่งหนีออกจากบ้านมายังไงอย่างงั้นอ่า.....
“แล้วทำไม...ดาร่าออนนี่ถึงไปอยู่กับซึงรีได้ละ” *-*อ่า...เสียงเย็นๆอีกแล้ว คำถามนี้ฉันมีคำตอบนะ - -
“ก็พอดีว่าพี่ เดินไปเจอกับเขาพอดีนะ เขาเลยชวนพี่เดินเลยไปเดินเป็นเพื่อนเขานะ^_^” อ่า...ตกลงใครงอนใครกันแน่นนะ
“หรอคะ...” หนาว!~><~ เสียงเย็นยะเยือกเลย
หลังจานั้น พวกเราก็ เงียบ !~ มาตลอดทาง จนมาถึงหน้าบ้านฉันจนได้ ......
“ฉันส่งพี่แค่นี้แล้วกัน...” ความน่ารักไปไหนอะ -.- แชริน...
“เอ่อ....กลับเองได้ไหม เดียวพี่ให้ชอนดุงไปส่งก็ได้นะ...” นี่...ฉันเป็นห่วงจริงๆนะ-*-
“พี่เป็นห่วงสินะ ไม่เป็นไรหรอกพี่ แต่...ฉันขอค่าตอบแทนการมาส่งพี่หน่อยแล้วกัน”
ไม่ทันไร แชรินก็ ยื่นริมฝีปากบางๆ มาสัมผัสที่แก้มฉันเบา ๆ *-* ..... แต่คราวนี้ฉันกับไม่อารมณ์เสียแหะ แค่ตกใจนิดหน่อย -////-....
“*-*....”
“ไม่งอนหรอ.....” แชรินถามหน้าใสสื่อ.....
“-////-...” ตอบกลับไม่เป็นเลยอะ><
“ดีแล้ว....งั้นพี่รู้ไว้นะคะ ถ้าพี่ทำให้ฉันอารมณ์เสียอีก พี่ก็จะโดนแบบ หนักกว่านี้ อย่างก่อนหน้านี้.... พี่ก็ทำตัวให้ชินไว้แล้วกัน ^^~ แล้วก็ฝันดีนะค่ะ ~”ตอนนี้ตัวฉันเป็นหินไปแล้ว สิ่งที่แชรินพูดมามันแทบไม่เข้าสมองฉันเลยละ ...
หลังจากนั้น แชรินก็เดิน กลับไป...ส่วนฉันก็ เดินกลับเข้าบ้านในสภาพ ศพเดินได้ =_=~ อ่า...ทำไงดีถ้าฉัน ทำให้อารมณ์เสียก็ต้องโดน.... ><~ ไม่นะ เห็นแก่ตัวมากๆเลย เป็นยัยโรคจิตตอนไหนเนี้ยแชริน ถึงจะเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ก็เถอะ แต้ว่าฉันก็....-/////- เขิลเป็นนะ >M<แล้วพรุ้งนี้ฉันจะกล้าเจอหน้า เธอมั้ย หะ หนูน้อยแชริน ><~ !เอะ! แต่พรุ้งนี้หยุดนี้ อ่า....จะไม่คิดออกไปไหนอีกแล้ว ขอนอนหน่อยเถอะนะ =_=~
การเม้นเป็นกำลัง ใจที่สำคัญของ ผู้แต่ง นะคะ T T~
ความคิดเห็น