คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : งอล ! [แก้]
2
[Chaerin]
เมื่อวานนี้ ฉันได้เจอกับผู้หญิงใบหน้าสวย แถมน่ารักมากด้วย แต่เธอกับเดินไม่ดูทางแล้ว แล้วมาเดินชนฉัน .... ขอโทษก็ไม่เป็น....แล้วตอนนั้นฉันก็อารมณ์เสียมากด้วยเลยจัด บทลงโทษซะ -////- ฉันนึกว่าจะโดนเธอตบหน้าซะอีก แต่กับมาทำหน้าตาเหมือนจะร้องให้ แทนซะงั้น -*- แถมมาบอกอีกนะว่านั่นคือ จูบแรก ดูจากหน้าตาเธอก็....เด็กนะ แต่เหมือนกับผ่านอะไรมาเยอะ ไม่ค่อยหน้าเชื่อถือเท่าไหร่ ไร้สาระดีแท้
พออีกวัน เธอเดินเข้ามาในห้องซ้อม ฉันก็ตกใจนิดหน่อยนะ แต่เธอกับเหมือนไม่ตกใจอะไรฉัน แถมท่านประธานยังมาบอกอีกนะว่า เธอคนนั้นต้องมาซ้อมกับพวกเรา ดีเลย อย่างนี้ต้องแกล้ง ซะไห้เข็ด
(ก่อนที่หนูจะได้แกล้งป้าด้า .... ป้าด้าจะแกล้งหนูก่อน นะเออ...-.-***)
เธอ คือ ซัน ดาร่า ชื่อนี้มัน คุ้นเคย และ โหยหายังไงไม่รู้ ..........
[SanDara]
“พวกเธอ ทะเลาะอะไรกันอยู่เนี้ย!”
หลังจากที่เถียงกัน ธรรมมาดา ก็กลายเป็นทะเลาะกันเฉยๆ เลย -.- ... จน บอมมี่กับมินจิ กลับมาแล้วเห็นว่าเราสองคนทะเลาะกัน จนทำให้บอม ต้องเข้ามาห้าม(ถึงจะไม่ลงแรงกัน ก็เถอะ ><!!)
“โถ่! นี้พวกเธอสองคน พึ่งจะเจอกันวันแรกก็ทะเลาะกันซะแล้ว พวกเรายังต้องอยู่ด้วยกันอีกนานนะ ><!!!!!”
“โห ! บอมออนนี่วันนี้พูดดีจัง^^”มินจิ พูดด้วยท่าทางยิ้มๆ (น่ารักอ่า -///-)
“ก็ในฐานะที่ฉันบรรลุนิติภาวะ มากกว่า มินจิ และ แชริน ฉันก็ต้องพูดเป็น สิยะ คุณมักเน่มินจิ”
“ก็ได้เห็นแก่บอมมี่ ฉันจะหยุดไว้ก่อนถ้าแชรินมาแกล้งฉันอีกมันก็ไม่แน่ ระเบิดอาจจะลงอีกก็ได้!!!”
ฉันพูดแบบหัวเสียและเดินไปนั่งที่ริมกระจกอย่างสงบสติอารมณ์ และ เอาโทรศัพท์มากดเล่นทันที
[Chaerin]
“โถ่นี่ !! แชริน เห็นมั้ย ดาร่างอนเลย เธอไปทำอะไรเขาห๊ะ”
หลังจากที่ดาร่าออนนี่ ระเบิดหนักและเดินไป นั่งงอน ตุ๊บป่อง อยู่หน้ากระจก พี่บอมก็หันมาถามความเป็นมาเป็นไปทันที
“ฉันก็แค่ จูบพี่เขาเท่านั้นเอง และพี่เขาก็หาว่าฉันเคยรู้จักกับพี่เขาเมื่อนานมาแล้ว อะ!”
*-* บอมออนนี่ทำหน้าตกใจสุดขีด~
“ทำไม บอมออนนี่ ถึงได้ตกใจขนาดนั้น อะที่ ฝรั่งเศส ยังจูบกันเป็นเรื่องปกติเลยนะ” ใช่ ! การ จูบนะที่แถบยุโรปมันเป็นเรื่อง ธรรมดาจริงๆ ไม่เห็นแปลกตรงไหนทำไมต้อง งอน ขนาดนั้นด้วย ><!~
“-.-เอาเถอะ.....นะ พี่ก็เคยอยู่ที่อเมริกามาก่อนมันก็เป็นเรื่อง ปกติ จริงๆ แต่ ดาร่ามาจากคนละที่ กับเธอ อย่าลืมสิ แชริน” บอมออนนี่ ร่ายยาวจน หู ฉัน แถบจะชา -*-……
“ยังไงก็ตาม เธอต้องไป ง้อ ดาร่าให้ได้ เพราะเธอทำให้ดาร่างอน นะ!”
บอมออนนี่พูดจบก็เดินไปนั่ง ข้างๆมินจิ (สองคนนี้ติดกันแจเลย -.-) แล้วเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นโดยปล่อยให้ฉัน ยืนอยู่ ที่เดิมคนเดียว โอ๊ยย! นี่ตกลง ลี แช รินคนนี้ผิดใช้ไหมเนี้ย ทั้งๆที่คนที่เริ่ม เรื่องกับนั่ง งอน เล่นโทรศัพท์อยู่หน้ากระจก อ่า...ทำไม ถึงเป็นแบบนี้นะ ก็แค่ “จูบ” ที่ไม่ได้คิดอะไรด้วย เป็นเรื่องใหญ่สะงั้น ><!~ ตกลงยังไงก็ต้องง้อ ใช้มั้ยเนี้ย!!!!~
[SanDara]
“นี่ ดาร่า ไปหาอะไรกิน กันแถวๆนี้ มั้ย”
หลังจากที่เราฝึกซ้อมรอบสองกันเสร็จ มันก็ถึงเวลาเลิก ><!~ เย้ได้กับบ้านแล้ว ตอนนี้ก็ถึงเวลา 2 ทุ่มกว่าๆ บอมมี่ก็มาชวนฉันไปหาร้านนั่งกินข้าว รอบดึกด้วยละ^^
“อ่า...พอดีเลย ฉันก็หิวๆ เหมือนกัน ^^” ฉันตอบ บอมมี่กับไปด้วยท่าทางยิ้มๆ
“ดีมาก!~^^ ต้องแบบนี้สิดาร่าจัง เดียวฉันจัดการเรื่องร้านเอง”^^ บอมมี่ตอบกับด้วยท่าทางดีใจ มากๆเหมือนมีเพื่อนไปกินหลังจากห่างหายมานาน (ก็ดูน้องแต่ละคน -*-เด็กน้อย..)
“เดี๊ยว! บอมออนนี่ ตอนนี้ มันก็ยังไม่ดึกมาก ฉันขอตัว ดาร่าออนนี่ได้ไหมคะ” *-*นี้เธอมาจากไหนอะ -.-.......... อยู่ๆ แชริน ก็เข้ามาแทรกการสนทนาโดยที่เธอมายืน ข้างฉันเมื่อไหร่ไม่รู้....
“เดี๊ยวสิ! ใครบอกจะไปกับเธอห๊ะ แชริน!” ใครจะไปไหนกับคนขี้แกล้งแบบเธอกันละ ...><!
“ ไม่ไปพี่ก็ต้องไป!! >-<!!” อ่า....เด็กน้อย แชรินจอมเผด็จการ ยังจะตะโกนใส่ฉันอีกนะ!
“ไม่นะ ปล่อยพี่เดียวนี้ !!!~”
จนได้......แชรินที่ความสูงพอๆกับฉัน กับลากเดินฉันสบายๆออกจากห้อง โดยที่ มินจิ กับ บอม ยังยืนงงๆ อยู่เลย.....ยัยเด็กบ้า! ตัวก็เท่ากันทำไมแรงเยอะ ขนาดนี้นะ...
หลังจากที่ แชริน ลากฉันที่ พยายามดิ้นแล้ว แต่ ดิ้นยังไงก็ไม่หลุด (ทำไมแรงเยอะแบบนี้ -*-...) เดินออกจากตึก YG กันมา แชริน ก็พาฉันเดินมาตามถนนไปเรื่อยๆ จนตอนนี้มาถึง สวนสาธารณะ ที่ไหนไม่รู้.... >< !!!!~ แล้วฉันจะกลับบ้านถูกไหมเนี้ย...
“ แชริน พาพี่มาที่ไหนเนี้ย!~” ฉันพูดกับเธอด้วยท่าทางหัวเสียเล็กน้อย
“.....ขอโทษ” เธอพูดเหมือน พึมพำอะไรสักอย่าง *-* อ่า....พอดีว่าฉันหูดี ฮิๆ
“ขอโทษ......เรื่องอะไร” ฉันทำเป็นลืม ดูสิว่าแชริน จะทำยังไงต่อ....
“พี่...อย่ามาทำเป็นลืมนะ ! หน้างอนขนาดนั้น อะ” อยู่ๆแชรินก็หันหลังกลับ มามองหน้าฉันแล้วพูดกึ่งตะโกนเล็กๆ
“อ่า....แชรินสังเกตพี่ด้วยหรอ ^^”...
“อย่ามาทำเป็นเล่น นะคะ ดาร่าออนนี่...” แชรินพูดแบบหัวเสียสุดๆ...อ่า...เธอหน้าแดงนิดหน่อยด้วย(น่ารักแท้ -////-)
“แล้วเรื่องอะไรละที่เธอจะมาขอโทษพี่” ฉันก็ยังทำเป็นไม่รู้เรื่อง....
“โถ่....พี่อย่าทำให้ฉันอารมณ์ เสียไปมากกว่านี้ ได้ไหม เนี้ย><!!!”
แชริน พูดเหมือนเธอ ไม่ชอบและอารมณ์เสียกับเรื่องแบบนี้มากๆ
“ถ้า ไม่เต็มใจที่จะขอโทษพี่ ก็ไม่ว่าอะไรเธอหรอกนะ”.....พูดเหมือนประชดแชรินเล็กๆ เลยแหะ(เล่นตัวเกินไปไหมแม่คุณ -*-....)
“อ่า...พี่อย่า พึ่งงอนเพิ่มนะคะ ขอร้องละ” อยู่ๆแชรินก็เดินมากอดแขนฉันแบบอ้อนๆ(*-*แชรินมีด้านแบบนี้ด้วยเรอะ) น่ารัก >////<
ฮิๆ การแกล้งแชรินมันสนุกแบบนี้นะเอง ^.^.....แกล้งต่ออีกนิดดีไหมเนี้ย><!...
ฉันสะบัดแขนเล็กๆ ของฉันออกจากแขนของแชริน และ สะบัดหน้าเดินหนีไปอีกทาง.....
“อ่า...ทำยังไงดาร่าออนนี่ถึงจะหายงอน ละคะ ><!~” แชริน วิ่งตามฉันมาด้วย อร๊ายย.... น่ารัก อะ>”<..(ป้าด้าของเรา โรคจิตอีกแล้วใช่ปะ-.-...)
ฉันหันหน้า ไปหาแชริน ที่ ตอนนี้ มายืนทำหน้าอ้อน ส่งตาวิ้งๆ เป็นประกายอยู่ด้านหลัง(คิดภาพไม่ออกกันสินะ หึๆ >”<)
อ่า....ไม่ไหวแล้ว T T~ ใจแข็งต่อไม่ไหวแล้ว...
“งั้นทำ ตุ๊กตาให้ตัว นึ่งสิ” แชริน ทำหน้า งงๆ เธอจะงงทำไมละเนี้ย -.-“
“หะ...ตุ๊กตา พี่จะเอาตุ๊กตาอะไร หรอ??”
“อะไร ก็ได้ที่มันเหมาะกับพี่ อะ ตกลงมั้ย? ^^ ”
“แล้ว มันจะทำให้พี่ หายงอนรึปล่าวละคะ - -??” ทำไมหน้าเธอถึงมีแต่ เครื่องหมายคำถามแบบนี้นะ ><
“แล้วจะทำ หรือ ไม่ทำละ”
“อ่า...ก็ได้ คะ ถ้ามันทำให้พี่หายงอน” แชริน ตอบตกลงจบไม่ทันไรก็หันหลังจะเดินกับทันที
“นี่ ! แชริน เดียวก่อนซิ....!!” ฉันตะโกนเรียกแชรินให้หยุด เธอหยุดจริงๆ -.- แล้วเธอก็หันกับมาทำหน้าเหมือนจะเริ่มรำคาญเล็กๆ
“อะไร...อีกคะดาร่าออนนี่” อ่า...เธอเริ่มรำคาญแล้วจริงๆด้วย
“เอ่อ...นี้ พี่พึ่งมาอยู่ โซล ได้ 2 วันที่นี้ที่ไหนก็ไม่รู้ ยังไงก็ ....”ฉันพูดแบบอายๆ นิดหน่อย(มั้ง)
“ จะให้ไปส่ง....สินะ -.-**” แชรินพูดขึ้นมาเหมือนเดาคำตอบของฉันได้ ><~ น่ารักที่สุดอะ
“ อ่า เก่งจังเดาใจถูกด้วย ^^~ ไปส่งพี่หน่อยสิ ”
“แล้ว บ้านพี่อยู่ไหนละ”
อยู่ๆแชรินก็เดินมาจับมือฉัน....อ่า...ทำให้นึก ถึงสมัยก่อนเลย แหะ>///<
“ ก็***********...ตามนี้ละ” ฉันบอกที่อยู่ไป ให้เธอฟัง แชรินพยักหน้าเล็กๆ แล้วพาฉันเดินมาตามทางที่ฉันบอก ทันที
อ่า....วันนี้มีความสุขแปลกๆ แหะ >///< ทั้งได้แกล้งแชริน ได้จับมือ แล้วก็เห็นด้านที่ไม่เคยเห็นของแชรินด้วย น่ารักมากมาย>///< จริงๆเรื่องจูบนะ ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แล้ว ก็หายงอนไปตั้งแต่ที่ บอมมี่ มาคุยกับฉันที่ห้องน้ำ ฉันเลยนึกแผนแกล้ง เล็กๆขึ้นมา อ่า...มันได้ผลด้วย แชรินทำตัวน่ารักใส่ฉัน มีความสุขที่สุดอ่า>//////<~ ……
---------------------------------------------------- NexT 3----------------------------------------------------------------
รักคนอ่านนะคะ 0.< FB:https://www.facebook.com/pages/Fan-Fic-2NE1-Chaeradarin-TH/174249626028876 มาคุยเล่นกัน >< !!
การเม้น เป็นกำลังใจ อย่างใหญ่หลวง ของ ผู้แต่งนะคะ ><!
ความคิดเห็น