The Monster Companion
เมื่อหนุ่มน้อยตัวจิ๋วถูกส่งมาจับตาดูสาวน้อยน่ารัก แต่สาวน้อยคนนั้นกลับเป็นลูกสาวเจ้าของเกมออนไลน์ชื่อดัง The Monster Companion เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป ติดตามได้แล้ววันนี้
ผู้เข้าชมรวม
2,532
ผู้เข้าชมเดือนนี้
16
ผู้เข้าชมรวม
2.53K
อัปเดตล่าสุด : 8 พ.ย. 56 / 15:50 น.
แท็กนิยาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
The Monster Companion
ดวงดาวเรียกว่า ‘โลก’ หนึ่งในดาวอันสิ่งเป็นต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิต ตลอดหน้าประวัติศาสตร์ของมนุษย์นั้น สิ่งมีชีวิตนั้นมีความหลากหลายและความเป็นไปได้อันไร้ขีดจำกัด ซึ่งในบันทึกเก่าๆ นั้นมีปรากฏรูปร่างอันแสนประหลาดของสิ่งมีชีวิตเอาไว้มากมาย อาทิเช่น สัตว์อันถูกยกย่องเป็นจ้าวแห่งท้องฟ้าและพิภพ สิ่งมีชีวิตที่เกิดจากสิงโตจ้าวแห่งทุ่งราบและอินทรีจ้าวแห่งท้องฟ้า มนุษย์ครึ่งหัวแห่งวงกตมรณะตามบันทึกของชาวกรีก มังกร สัตว์ที่อยู่เหนือกฎเกณฑ์ใดๆ ทั้งปวง ไม่ว่าจะความทรงพลัง เกล็ดที่ป้องกันอันตรายจากศาสตราวุธและเวทมนตร์ทั้งปวง ลมหายใจที่เป็นเปลวเพลิง
ทั้งบันทึก เรื่องเล่า หรือพงศาวดารต่างๆ ทั่วโลก ต่างกล่าวขานถึงสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ แต่หากเมื่อกาลเวลาผ่านไป สิ่งมีชีวิตอันเหนือล้ำจินตนาการเหล่านี้ก็ไม่เคยปรากฏขึ้นมาอีกเลย... แล้วอะไรคือสาเหตุที่สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ได้หายไปเล่า...?
ปีคริสต์ศักราช 201X มวลมนุษยชาติได้ประสบกับเหตุการณ์ภัยพิบัติที่ไม่อาจจะคาดเดาล่วงหน้าได้ แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ได้ปะทุขึ้นจากใจกลางของโลก ซึ่งความรุนแรงของมันนั้นเกินกว่าที่มาตรวัดใดๆ จะสามารถคำนวณได้
“เหมือนดั่งไกอากำลังเคลื่อนไหว”
นั่นคือสิ่งเดียวที่มนุษย์จะให้เหตุผลกับเหตุการณ์ในครั้งนี้ เนื่องจากจุดที่กำเนิดแผ่นดินไหวนั้น เกิดขึ้นทั่วโลก ซึ่งมนุษย์ที่อาศัยเจ้าบ้านอยู่นี่ ไม่อาจจะทำอะไรได้นอกจากการดิ้นรนเอาชีวิตรอดจากความโกธรเกรี้ยวของธรรมชาติอันยิ่งใหญ่นี้
สามสิบปีผ่านมา.. มีคำกล่าวว่า หากไม่มีอุปสรรค คนเราย่อมไม่พัฒนา.. เมื่อมนุษยชาติได้ผ่านภัยพิบัติอันใหญ่หลวงมาได้ โลกจึงได้ก้าวเข้าสู่ยุคใหม่..
“ท่านครับ ฝ่ายค้นหาเราได้ค้นพบสิ่งนี้ที่ถ้ำแห่งหนึ่งในขั้วโลกใต้ครับ”
พนักงานคนหนึ่งในชุดเครื่องแบบได้ยื่นรูปถ่ายให้กับคนที่เรียกว่า ‘ท่าน’ โดยชุดเครื่องแบบนี้มีโลโก้เป็นรูปโลกกับมงกุฎดอกหญ้าเป็นเอกลักษณ์
“มันคืออะไรกันล่ะ?”
เสียงทรงอำนาจชายวัยกลางคนกล่าวขึ้นขณะยื่นมือมารับเอารูปถ่ายไปทั้งที่ยังคงนั่งหันหลังอยู่บนเก้าอี้นวมตัวใหญ่อันเป็นเครื่องหมายแสดงถึงตำแหน่งของเขา
“มันคือแท่งผลึกครับ”
“ฉันรู้แล้ว แต่ว่ามันแปลกยังไงล่ะ!”
เนื่องจากคำตอบอันแสนซื่อตรงของพนักงาน ทำให้ประธานสะดุดเล็กน้อย
“อะ..เอ่อ..ขออภัยครับ เราค้นพบว่าธาตุประกอบในผลึกนี้ เป็นธาตุที่ไม่อยู่ตามตารางธาตุครับ”
“แสดงว่า มาจากที่อื่นนอกโลกสินะ..”
“ครับ พวกเราเองก็คิดแบบนั้นครับ”
“ยังไม่ได้ถาม... ฉันแค่พูดกับตัวเอง”
“..ขออภัยครับ”
ที่ขั้วโลกใต้ อันเป็นหนึ่งในสถานที่อันแสนลี้ลับของโลก เนื่องจากอุณหภูมิที่ต่ำกว่าลบยี่สิบองศาตลอดปี ทำให้ชีวิตปกติเกิดขึ้นได้ยากมาก
“พวกแกเก็บผลึกนั้นเข้าห้องกันรังสีเรียบร้อยหรือยัง?”
“เรียบร้อยแล้วครับ”
“ดี.. งั้นพวกแกไปพักได้”
พนักงานสองคนในชุดป้องกันรังสีเดินจากไปในท่ากระย่องกระแย่ง เนื่องจากความหนาของชุดกันรังสีทำให้บอกไม่ได้ว่าเลยพวกเขามีรูปร่างแบบไหนกันแน่
ส่วนหัวหน้าของทั้งสองคนนั้นอยู่ในชุดเสื้อหนาวขนสัตว์ตัวใหญ่ แม้ในที่ฐานชั่วคราวนั้นจะมีฮีตเตอร์สำหรับปรับอุณหภูมิ แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากนักท่ามกลางบรรยากาศอันเลวร้ายของขั้วโลกใต้นี้
“หึๆ...”
ชายคนนี้ปล่อยเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ แม้จะเป็นเสียงสั้นๆ แต่กลับแฝงไปด้วยความชั่วร้าย นอกจากนี้ ดวงตาของเขายังเปล่งประกายสีม่วงอย่างประหลาด
“ไม่ได้ออกมาดูโลกมาตั้งนานแล้ว... ไม่คิดว่าตอนนี้โลกจะถูกสิ่งมีชีวิตแบบนี้ยึดครองอยู่...”
ชายคนนั้นบ่นพึมพำในระหว่างนัยน์สีม่วงนั้นก็มองมาที่มือของตัวเอง
“แต่อีกไม่นานหรอก...”
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
แนะนำตัวละคร
---------------------------------------------------------
พิรุณ
---------------------------------------------------------
นภัส
---------------------------------------------------------
หยาดทิพย์
อภิวัฒน์
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
เพลงประกอบขอยืม Credit by Crossing Field - Lisa
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผลงานอื่นๆ ของ LoneLy-woLf ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ LoneLy-woLf
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"ฉากต่อสู้ดี ภาษาลื่น แต่สั้น ขาดบรรยาย"
(แจ้งลบ)เข้ามาอ่านแล้วนะคะ (สุดท้ายก็ยับยั้งการอ่านของตัวเองไม่ได้จริงๆ ^^) เรื่องนี้เขียนได้ค่อนข้างไหลลื่นดีเลยทีเดียว การจับองค์ประกอบก็เข้าใจง่าย สถานการณ์ไม่เวอร์เกินไปนัก แต่การบรรยายที่จำเป็นต้องมีในนิยายเรื่องยาวๆนั้นยังขาดไปมากค่ะ ซึ่งถ้าเคยเขียนเรื่องสั้นมาก่อนก็อาจจะติดนิสัยมา การบรรยายจะเป็นส่วนในการบอกเล่าความรู้สึกในแต่ละประโยคของตัวละคร สีห ... อ่านเพิ่มเติม
เข้ามาอ่านแล้วนะคะ (สุดท้ายก็ยับยั้งการอ่านของตัวเองไม่ได้จริงๆ ^^) เรื่องนี้เขียนได้ค่อนข้างไหลลื่นดีเลยทีเดียว การจับองค์ประกอบก็เข้าใจง่าย สถานการณ์ไม่เวอร์เกินไปนัก แต่การบรรยายที่จำเป็นต้องมีในนิยายเรื่องยาวๆนั้นยังขาดไปมากค่ะ ซึ่งถ้าเคยเขียนเรื่องสั้นมาก่อนก็อาจจะติดนิสัยมา การบรรยายจะเป็นส่วนในการบอกเล่าความรู้สึกในแต่ละประโยคของตัวละคร สีหน้า ท่าทาง หากทำได้ก็จะทำให้เนื้อเรื่องสมบูรณ์มากขึ้น มีชีวิตมากขึ้น :p นอกจากนั้นยังแก้ปัญหาเรื่องความยาวของแต่ละตอนได้อีกต่างหาก(ปัญหาเรื่องเดินเร็วไปก็จะจางไปด้วย อยากศึกษาวิธีเดินเรื่องช้าก็อ่านพวกยุทธภพออนไลน์ดู ในที่นี่หมายถึงเวลาในเรื่องนะคะ) ในอีกส่วนหนึ่ง เรายังข้องใจบ้างในเรื่องการตัดฉาก ในฐานะคนอ่าน ยังงงๆอยู่ อาจเพราะการบรรยายก่อนตัดฉากยังไม่สมบูรณ์ ทำให้ผู้อ่านตามไม่ทันนะคะ แล้วตอนที่เกริ่นไปฉากถัดไปก็ยังขาดรายละเอียด รายละเอียดน้อยค่ะ บางทีไรเตอร์เขียนมาประโยคเดียวเองใช่มั้ยล่ะ :) ว่าไปแล้ว ก็มาชมเรื่องฉากต่อสู้ซะหน่อย บรรยายได้ดีมากค่ะ สนุก ถ้าให้ดีก็แยกบรรทัดกับคำพูดหน่อย อ้อ ระวังเรื่องการดำเนินเรื่องนิดนึง การเปลี่ยนตัวเดินก็มีสีสันดี แต่ก็ต้องควบคุมไม่ให้มากไม่งั้นจะสับสนได้ค่ะ อ่านน้อยลง
หนูนรี | 14 ก.พ. 56
-
2
-
1
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"ฉากต่อสู้ดี ภาษาลื่น แต่สั้น ขาดบรรยาย"
(แจ้งลบ)เข้ามาอ่านแล้วนะคะ (สุดท้ายก็ยับยั้งการอ่านของตัวเองไม่ได้จริงๆ ^^) เรื่องนี้เขียนได้ค่อนข้างไหลลื่นดีเลยทีเดียว การจับองค์ประกอบก็เข้าใจง่าย สถานการณ์ไม่เวอร์เกินไปนัก แต่การบรรยายที่จำเป็นต้องมีในนิยายเรื่องยาวๆนั้นยังขาดไปมากค่ะ ซึ่งถ้าเคยเขียนเรื่องสั้นมาก่อนก็อาจจะติดนิสัยมา การบรรยายจะเป็นส่วนในการบอกเล่าความรู้สึกในแต่ละประโยคของตัวละคร สีห ... อ่านเพิ่มเติม
เข้ามาอ่านแล้วนะคะ (สุดท้ายก็ยับยั้งการอ่านของตัวเองไม่ได้จริงๆ ^^) เรื่องนี้เขียนได้ค่อนข้างไหลลื่นดีเลยทีเดียว การจับองค์ประกอบก็เข้าใจง่าย สถานการณ์ไม่เวอร์เกินไปนัก แต่การบรรยายที่จำเป็นต้องมีในนิยายเรื่องยาวๆนั้นยังขาดไปมากค่ะ ซึ่งถ้าเคยเขียนเรื่องสั้นมาก่อนก็อาจจะติดนิสัยมา การบรรยายจะเป็นส่วนในการบอกเล่าความรู้สึกในแต่ละประโยคของตัวละคร สีหน้า ท่าทาง หากทำได้ก็จะทำให้เนื้อเรื่องสมบูรณ์มากขึ้น มีชีวิตมากขึ้น :p นอกจากนั้นยังแก้ปัญหาเรื่องความยาวของแต่ละตอนได้อีกต่างหาก(ปัญหาเรื่องเดินเร็วไปก็จะจางไปด้วย อยากศึกษาวิธีเดินเรื่องช้าก็อ่านพวกยุทธภพออนไลน์ดู ในที่นี่หมายถึงเวลาในเรื่องนะคะ) ในอีกส่วนหนึ่ง เรายังข้องใจบ้างในเรื่องการตัดฉาก ในฐานะคนอ่าน ยังงงๆอยู่ อาจเพราะการบรรยายก่อนตัดฉากยังไม่สมบูรณ์ ทำให้ผู้อ่านตามไม่ทันนะคะ แล้วตอนที่เกริ่นไปฉากถัดไปก็ยังขาดรายละเอียด รายละเอียดน้อยค่ะ บางทีไรเตอร์เขียนมาประโยคเดียวเองใช่มั้ยล่ะ :) ว่าไปแล้ว ก็มาชมเรื่องฉากต่อสู้ซะหน่อย บรรยายได้ดีมากค่ะ สนุก ถ้าให้ดีก็แยกบรรทัดกับคำพูดหน่อย อ้อ ระวังเรื่องการดำเนินเรื่องนิดนึง การเปลี่ยนตัวเดินก็มีสีสันดี แต่ก็ต้องควบคุมไม่ให้มากไม่งั้นจะสับสนได้ค่ะ อ่านน้อยลง
หนูนรี | 14 ก.พ. 56
-
2
-
1
ความคิดเห็น